ความคิดเห็นที่ 1 ท่าจะเอาจริงแฮะ.. คนนี้ ฮา... แวะมาแซวเล่นแก้ง่วง อย่าใจน้อยเสียล่ะ --------------------------------------------------------------------       กลอนบทนี้ไพเราะเสียจน..ไม่หลงรักไม่ได้แล้วนะเนี่ย -------------------------------------------------------------------- จนไม่กล้าต่อกร เอ๊ย.. ต่อกลอนด้วยค่ะ ฉะนั้นมาลงชื่อว่า แซว.. อุ๊บส์ อ่านอ่ะนะ ฮา ก่อกวนให้ตื่นเต้น..แล้วก็ไปเล่นที่อื่นต่อ แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 50 16:49:09 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 ม.ค. 50 11:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คุณElectro ใบไม้ปลิวลิ่วคว้างลงกลางสวน ดั่งเชิญชวนให้หวนนึกระลึกถึง คราก่อนเก่าครั้งรักเราเฝ้าตราตรึง จิตคำนึงรำพึงหาแก้วยาใจ คงลาลับเลยร้างอ้างว้างนัก ยามความรักเลือนหายใจหมองไหม้ ใบไม้ปลิดดั่งชีวิตคิดลาไกล เมื่อหัวใจไร้รักรื่นให้ชื่นทรวง อยากทิ้งร่างกลางสวนเหมือนมวลไม้ อยากฝังกายให้ดินกลบลบความห่วง ปล่อยคืนวันผันผ่านกาลเลยล่วง ไม่ยึดหน่วงปวงสิ่งใด..ไม่ใยดี.. เมื่อไม่มีเยื่อใยสายสวาท เมื่อตัดขาดความสัมพันธ์แต่ครั้งนี้ จะอยู่ไปเพื่อสิ่งใด..ไม่เห็นมี.. เมื่อทางนี้ต้องเดินเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง พลันนึกได้ว่าโลกใช่โหดร้ายนัก แค่ไร้รักจักปลิดชีพรีบคืนหวัง ยังมีเพื่อนเกลื่อนรอบกายให้พลัง หากหมดหวัง ฤาหมดฝัน แบ่งปันไป บนถนนสายนี้ที่แสนกว้าง แต่ไม่คว้างอ้างว้างหากคว้าไขว่ มีความรัก ความผูกพัน ปันแรงใจ ยินดีให้เสมอเหมือน...เพื่อนร่วมทาง ยินดีให้..สำหรับเพื่อน...ร่วมเดินทาง ................................................... มาส่งกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 28 ม.ค. 50 12:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ใบไม้ปลิวลิ่วคว้างลงกลางสวน ทิ้งใบลงกลางมวลหมู่พฤกษา ใบเหลืองหม่นค้างอยู่บนดอกชบา เหมือนชีวาใครบางคนหม่นเหลือเกิน สวนหลังบ้านยังตระการปานโลกฝัน ใบไม้นั้นป้องแดดกล้ามานานเนิ่น ยามปลิดปลงร่วงลงดินสิ้นคนเมิน ใช่ส่วนเกินจะเพลินชมภิรมณ์ตา สวนหลังบ้านยังคงงามเมื่อยามยล โลกใบนี้ยังเวียนวนให้ค้นหา เพียงหัวใจรันทดหมดราคา ใช่บังตาให้โลกหล้าไม่น่ามอง ดอกพิกุลยังกรุ่นกลิ่นไม่สิ้นหอม ดอกหญ้ายังกระเพิ่มพร้อมสายลมล่อง หมู่มัจฉายังวนว่ายระเริงคลอง หากจะมองคงจะเห็นความเป็นไป ใบไม้เอ๋ยอย่าเลยหลงชวนสงสาร จะร้าวรานมิลืมกิ่งยิ่งหมองไหม้ โลกใบนี้ยังมากมีคนจริงใจ มวลพฤกษาในโลกใหม่รอให้ชม กลอนบทนี้ของคุณฝุ่น เยี่ยมยอดมากครับ ไม่มาร่วมสนุกด้วย กลัวจะนอนไม่หลับ แอบสังเกตุว่าซึมเศร้ามาระยะหนึ่ง ดีใจที่ยิ้มได้แล้ว คนแถวนี้ใจดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณฝุ่น ขออนุญาตยืมกระทู้ทักทาย 2 สาวข้างบนนิดนึง สีน้ำฟ้า ทิวลิปฯ สวัสดียามเย็น กินข้าวกันรึยังเอ่ย แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 50 16:28:19 จากคุณ : สนิทใจ - [ 28 ม.ค. 50 16:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณฝุ่น.. อืม เข้าท่าค่ะ สั้นกว่า พ่อหนุ่มคนชื่ยาว เรียกยาก อิอิ น้องทิวลิปและ พี่สนิทใจ     ยังไม่ทานข้าวเลยค่ะพี่สนิทใจ เนี่ยน้ำหนักลดไปสองขีดครึ่ง (ชั่งเมื่อวาน)  สงสัยราคาตกแล้วพี่ แต่ยังไงเนี่ยตรุษจีนนี้ก็ต้อง หลบ ๆ ซ่อน ๆ ค่ะ แจมออกนอกหน้าไม่ได้ดอก .. บรื๋อส์ แค่นึก ก็สยองในใจพิลึก (อ้อ ๆ ไม่ได้ทานข้าว แต่ทานก๋วยเตี๋ยวอ่ะนะ)      มาชวนคุย อิอิ กำลังง่วง คลิกดูกระทู้เลขก็ไม่กระเตื้องเท่าไหร่ สงสัยว่า วันนี้วันอาทิตย์ ส่วนใหญ่คงไปพักผ่อนนอกบ้านกันกระมัง   เดี๋ยวอีกไม่กี่วันแจมก็จะได้ไปเรียนรู้วิถีชีวิตชาวกรุงเทพฯ บ้างแล้วล่ะ      ได้ข่าวคนใจดี ทุก ๆ ท่านมาเป็นระยะ ๆ ว่าจัดการอะไรให้แจมกันบ้าง เวลาแจมไป อะไรต่อมิอะไร ซึ่ง "ซาบซึ้ง" ยิ่งนัก สำหรับคนโดดเดี่ยวคนหนึ่ง       เมื่อคืนทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน หนีออกบ้านไปตลาด กินข้าวอิ่ม ๆ   ได้จานหนึ่ง ก็เลยคิดได้ ปลง !  เดินคุยกับตัวเองเลาะเรียบริมทะเลมาเรื่อย ๆ ลมเย็นมาก ๆ เลย ก็ทำให้อารมณ์คนเย็นลงด้วย  ไปดูหนังมาด้วยแหละ พระนเรศ... ทำเอาน้ำตาคลอไปกับบางบทบางตอน เช็ดหัวตาอยู่ป้อย ๆ คนเดียว แต่อุเหม่.. ซึ้งอยู่ดี ๆ แถวหลังซึ่งเป็นเด็ก อายุราวหก-เจ็ดขวบ ซึ่งเขาคงนั่งเงียบอยู่นาน จนทนไม่ไหว ยุกยิก ยังไม่พอ คุยกันให้ขโมง ข้าพเจ้าก็เลยปลีกหนีห่างออกไปทางที่เก้าอี้ว่าง ๆ แทน .. คราวนี้พอมี อารมณ์ร้องไห้(ด้วยความซาบซึ้ง) ต่ออีกหน่อย     กลับมาพอเปิดโทรศัพท์ มีคนโทรหา.. ปลายสายน่ารักมากค่ะ .. เขาจัดการเรื่องการต้อนรับคนกระบี่เข้ากรุงฯ ไว้แล้วอย่างเรียกว่า... ดีมากจนไม่อยากไปแล้ว.. อ้าวจริง ๆ นะคะ ไปแล้วพี่น้อง รวมไปถึง ท่านผู้ใหญ่ ท่านหนึ่ง ปั่นป่วนกันไปหมดเลยนี่นา     แต่ก็นั่นแหละ.. ไม่ไปคราวนี้ ได้เห็นทีจะไปพ้นตรุษจีนนี้ ท่าน ๆ ทั้งหลายที่ว่า คงจะช่วยกันมัดมือ มัดเท้า อุ้มไปส่งโรง........... แน่ ๆ   (อิอิ)     ชวนคุยยาวอีกแล้ว.. เอาเหอะน่า แจมคุยกับพี่ ๆ น้อง ๆ ดีกว่าปล่อยให้แจม คุยกับตัวเองคนเดียวนะคะ.. มันเฉียด ๆ อารมณ์หลุดโลก ขืนคุยกับ ตัวเองบ่อย ๆ เข้า.. ต่อไปพี่ ๆ ถามแจม “น้องไปไหนมา” .. แจมคงตอบ “สามวาสองศอก”  ได้แน่ ๆ มาคุยยาวแล้ว.. ก็เกรงใจ..เน้อ เอามาฝากค่ะ.. สด ๆ จากตรงนี้แหละ.. (ตรงที่หัวใจ) -- ต้นดอกเสี้ยวริมทะเล ยืนเหงาหว้าเหว่ มานานนักหนา มีแต่ผู้คนผ่านไปมา แต่ทว่าไม่เคยมีใครทักทาย ปลิดใบร่วงมาหยอกเอิน เห็นภาพหนุ่มง้อ สาวงอนเมิน แล้วใจหาย ปลิดดอกหล่นลงมาข้าง ข้างกาย ให้ชายหนุ่มหยิบไปกำนัลเธอ สาวเจ้าเริ่มแย้มยิ้ม ต้นดอกเสี้ยวเอมอิ่ม.. เสนอ โยกกายส่ายระบำ.. บำเรอ ให้เขาและเธอฉ่ำเย็น หนุ่ม-สาว วัยของเธอยังสดใส รับสัมผัสด้วยหัวใจ จึงแหงนไปมองเห็น ต้นดอกเสี้ยวปลิดดอกใบ หล่นร่วงมาหยอกเล่น ได้รับของกำนัลเป็น รอยยิ้มงดงาม .. ต้นดอกเสี้ยวขี้เหงา วันนี้มีความสุขที่ได้หยอกเย้ากับหนุ่ม-สาว ต้นดอกเสี้ยวขี้อ้อน แอบขอพรพระจันทร์ให้ทั้งสองคนรักกันตลอดไป ---------------------------------------------------------------- ขอบคุณ.. ที่ทนอ่านกันจนจบค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 50 17:24:24 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 ม.ค. 50 17:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่แจม คุณสนิทใจ และเจ้าของกระทู้ ทิวลิปเปลี่ยนแล้ว ขอเรียกคุณชื่อยาวนี้ว่า คุณสีฝุ่นค่ะ เรียกคุณฝุ่นเฉย ๆ มีอาการเหมือนจะจามทุกที ไปขออนุญาตไว้แต่กระทู้โน้น ยังไม่ได้รับอนุญาตเลย ขอเรียกไว้ก่อนแล้วกัน เห็นด้วยมั๊ยคะ ทิวลิปว่าเพราะดีน๊า ถือว่ามัดมือชกแล้วล่ะ ปล.คุณสนิทใจ ทิวลิปยังไม่ได้กินข้าวเลย รอคนพาไปเลี้ยงอยู่ แถวนี้มีใครใจดีบ้างมั๊ยคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 28 ม.ค. 50 17:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เพราะครับเพราะ ชอบมากครับสีฝุ่น สีน้ำฟ้าก็มีแล้ว สีน้ำน้อยก็มีแล้ว ผมขอเป็นสีฝุ่นแล้วกันครับผม ^_^ จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 28 ม.ค. 50 18:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สีน้ำฟ้า ตัวอะไรขายเป็นกิโล ทิวลิปฯ มาถึงก็ชกกันเลยเหรอ โหดจัง เสียดายจัง พอดีเป้นคนใจไม่ดี จะพาไปเลี้ยงซะหน่อยหมดสิทธิ์เลย จากคุณ : สนิทใจ - [ 28 ม.ค. 50 18:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขออนุญาตคุณสีฝุ่นนะ พี่สนิทใจ(เปลี่ยนเป็นพี่แล้วนะคะ) เป็นคนใจไม่ดี แต่ไม่ใช่ใจร้ายใช่ไหมคะ ใจไม่ดีก็แค่เอาไปซ่อมเดี๋ยวก็หาย ตกลงเลี้ยงข้าวได้แล้วเนอะ... ปล. พี่แจม กับคุณสีฝุ่นไปด้วยกันนะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 28 ม.ค. 50 18:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขออภัย คุณสีฝุ่น ที่ทำกระทู้เลอะเลอะ เดี๋ยวป๋า เดี๋ยวพี่ เอาไงกันแน่ ตกลงเลี้ยงทุกคนเลยก็ได้ เจอกันหน้า 7-11 ได้เลย จากคุณ : สนิทใจ - [ 28 ม.ค. 50 19:23:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฮ่าๆๆ ไม่เลอะเทะครับ คุณสนิทใจและสาวๆ ครื้นเครงดีครับ ผมชอบ ^_^ จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 28 ม.ค. 50 19:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 28 ม.ค. 50 22:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านพจฯ ว่า " จริง " อะไรน่ะครับผม อยากรู้บ้างน่ะครับ จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 28 ม.ค. 50 23:04:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ปลิดจากขั้วกลั้วลมระเริงร่า ตกลงมากลางอากาศขาดเสียง ค่อยค่อยพริ้วปลิวไปไร้สำเนียง เฉเฉียงเอียงโอนเอนระเนนระนาด แดดทอแสงสีแดงประกายทอง สีเหลืองต้องสีทองพรายประหลาด ลอยลงพื้นผืนดินดังภาพวาด แสงสีสาดเกิดแสงเงาเหงาอาดูร แค่หนึ่งใบใบไม้ที่ร่วงหล่น ทำใจคนร่วงไปคล้ายเสียศูนย์ อกกวัดแกว่งใจแหว่งเว้าโค้งนูน บวกหรือคูณหารหรือลบจบกัน แสนสับสนอลเวงในหัวจิต วิปริตปริวิตกหุนหัน ทั้งที่รู้ดีและรู้เท่าทัน ใจยังพลันล่องลอยคล้อยตามลม -------------------------------- เคยเป็นไหมเจ้าค่ะ แค่ใบไม้ร่วง ก็สับสนคิดอะไรต่อมิอะไร จับต้นชนปลายไม่ถูก เพราะหัวอก ระส่ำระส่าย ถ้าหากเคยเป็น สีน้ำน้อย จะบอกว่า คงจะเป็นเหมือนกันทุกคน ด้วยความห่วงใยและปรารถนาดี จากม่อนคานทองนิเวศน์ ------------------------------------ กลอนข้างบนพยายามเฟ้นความรู้สึก ตั้งแต่ใบไม้เริ่มปลิดจากขั้วลงมา อาจจะอ่านแล้วงงกันนิดนะจ๊ะ จากคุณ : sugarhut - [ 28 ม.ค. 50 23:46:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ม่วนน้อยชอบที่คุณ เรืองรอง  รุ่งรัศมีเขียน ค่ะ - - - ใบไม้เหลือง - - - ใบไม้เหลืองเหลืองใบหนึ่ง มิใช่กลีบดอกงดงามลึกซึ้ง ภู่ ผึ้ง  ผู้คน  หรือจะแลเหลียว ใบไม้เหลืองเหลืองแห้งแห้งใบเดียว ปลิดจากกิ่งก้านไร้ที่ยึดเหนี่ยว เหลียวหาแลหายไม่อาจคืนเขียว โรงร่วงปลิดปลิวไปตามสายลมพัดพา ยังมิได้ซบสู่พื้น และมิอาจคืนก้านกิ่งคบคา ปลิวไปไม่ถึงฟากฟ้า ฟ้ากว้างเสียยิ่งกว่าฟ้า โลกหนาวกว่าบึงน้ำตา - - - ^^ จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 29 ม.ค. 50 19:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^_^ จากคุณ : mAlipA (ละมุนใจ) - [ 30 ม.ค. 50 02:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรียน ท่านสหาย ธุลีสลาย นั้นคือ สัจจธรรม ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 31 ม.ค. 50 00:25:44 ]