ความคิดเห็นที่ 1 แบบว่าในกระทู้ ของห้องกวี มีแต่กลอนเหงาๆ เลยเอากลอนเปล่า ให้กำลังใจทุกคนมาลง ภาพข้างบนดอกไม้สวยไหมจ๊ะ จากงานพืชสวนโลกเมื่อเย็นที่ผ่านมา (รอพี่เกรียงมาถ่ายให้แต่พี่เกรียงไม่ว่างต้องถ่ายเอง) อิอิอิอิ หนูแซวเล่นนะเจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 50 00:42:49 จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 00:31:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อันนี้ไปกินติมมะวาน งอนใครก็เบี้ยวหนมหนู เลยไปนั่งกิน mk กับ ซาเวงเซ่ง เอารูปเก๊กตอนอิ่มมาฝาก (แบบว่าเขาไปกิงเขาเอารูปติมมาอวดเรา) จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 00:40:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แหม...เล่นเอาภาพสวยๆซะเบลอหมดเลยนะ จากคุณ : โจโจ้ (jojotaweesak) - [ 29 ม.ค. 50 00:53:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวัดดีครับคุณน้ำตาล วันนี้ขอยุ่งเรื่องของชาวบ้านก่อนนอนสักที ฮิ ๆ ปกติแล้ว ผมไม่ใคร่ชอบเข้ามาโง้นงี้กับใครเขาเท่าไร กลัวทะเลาะ กันทั้งนอกใจและในใจ เผอิญให้มีความรู้สึกว่าคุณน้ำตาล เป็นคนคุยได้.. 'ท้องฟ้าก็ยังคงเหมือนวันเก่า ความเหงาก็ยังคงเป็นเพื่อนฉัน ความคิดถึงก็ยังคงมีให้กัน ในความฝันของฉันยังคงมีเธอ..' ครือ.. 'ก็ยังคง' น่าจะเอาเป็นแกนกลางไว้ทุกวรรคนะครับ เป็นการเล่นซ้ำคำ ทีนี้วรรคท้ายมันขาดไปจิ๊ดนึง น่าจะ.. 'ท้องฟ้าก็ยังคงเหมือนวันเก่า ความเหงาก็ยังคงเป็นเพื่อนฉัน ความคิดถึงก็ยังคงมีให้กัน ความฝันก็ยังคงมีเงาเธอ..' (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ คิดว่าคนอ่านน่าจะรู้ว่า เป็นความฝัน ของฉัน มันจะได้กระชับ) หรือไม่ก็ตัดเป็น 'กลอนเจ็ด' ซะเลย 'ท้องฟ้ายังคงเหมือนวันเก่า ความเหงายังคงเป็นเพื่อนฉัน คิดถึงยังคงมีให้กัน ความฝันยังคงมีเงาเธอ..' ...................................................... :) ขอเข้ามายั่วบทนึง อย่าขว้างค้อนมาล่ะ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 29 ม.ค. 50 01:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ยังรัก เหมือนกันค่ะ แหะ แหะ แล้วจะมาเขียนกลอนค่ะ วันนี้ หมดมุข แล้ว แหะ แหะ จากคุณ : มะลิป่า ค่ะ (ละมุนใจ) - [ 29 ม.ค. 50 01:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณท่านราม ที่ชี้แนะ แบบว่าสีน้ำน้อย อ่อนด้อยเรื่องกวี แต่งแต่ละทีคั้น ไม่ออกกับเขาเจ้าค่ะ ได้แต่เขียนแล้วไม่เคี่ยว เคยไปเรียนกับท่านชายสดายุพักหนึ่ง ตอนนี้มิมีเวลาทำตามตำราท่านชาย ขออำภัยเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 01:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โจ้ คนมันสวย ยังไงก็สวย ห้ามตินะ เดี๋ยวจะจับไปให้ตำรวจ ตม. อิอิ จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 01:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หนูลิ รัก คำเดียว รอจ๊ะ จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 01:20:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แก้ให้ท่านราม ------------------------------- คลื่นยังคงกระแทกซัดเข้าหาฝั่ง สายลมยังคงพัดมาพาใจหวั่น ท้องฟ้าก็ยังคงเหมือนวันเก่า ความเหงาก็ยังคงเป็นเพื่อนฉัน ความคิดถึงก็ยังคงมีให้กัน ความฝันของฉันก็ยังคงมีเธอ ดอกไม้ก็ยังคงบานไสว หัวใจก็ยังคงเต้นเสมอ ฉันก็ยังคงเดินเดียวดายนะเออ แล้วเธอละมีใครมาเดินข้างกาย นาฬิกาจะหมุนไปกี่รอบ ฉันยังชอบยังรักไม่ห่างหาย ความรู้สึกยังคงลึกซึ้งมากมาย ไม่เคยอายที่ต้องบอกว่ารักเลย ฉันรักอิสระและเสรี ฉันมีพื้นที่ว่างเพื่อนิ่งเฉย เธออาจจะรู้แต่ว่าไม่คุ้นเคย เธอจึงเอ่ยถามฉันว่า "ทำไม" วันนี้ฉันมาพร้อมกับคำตอบ พร้อมเตรียมปลอบโยนยามเธอร้องไห้ ฉันยังอยู่ยังไม่คิดจะจากไป แต่ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดเหมือนก่อนเก่า ฉันยังยืนอยู่ ณ ที่ตรงนี้ ทุกนาทีหากเธอรู้สึกเศร้า อย่ากังวลต้องทนอยู่กับความเหงา เธอยังมีเงาของฉันคอยดูแล เพราะฉันนั้นยังคงมั่นรักเธอ และจะรักเสมอไม่เปลี่ยนแปร -------------- แบบผีมักง่ายสิง เลยเล่น 8 - 8 - 9 - 9 เลขสวยเจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 50 01:39:24 แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 50 01:37:48 จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 01:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีตอนดึกค่ะ.. น้องสีน้ำน้อย,  น้าราม และทุกท่าน   สีน้ำฟ้าเองก็พักนี้เล่นพวกกลอนเปล่านี่เสียเปรอะไปเหมือนกัน อาศัยใช้ภาษาง่าย ๆ และแอบสัมผัส ก็เลยอ่านไม่ขัดหู แต่เชื่อว่าน่าจะขัดตาอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ก็..นะ นึกสนุก ๆ ค่ะ สำหรับการเขียนในช่วงนี้   ขอบคุณน้ารามที่ออกมาชี้แนะ สีน้ำฟ้าจะมาคอยติดตามตอนต่อไปอย่างใกล้ชิดค่ะ.. (โอกาสไม่ง่ายแบบนี้จะปล่อยไปได้อย่างไร) ^^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 ม.ค. 50 02:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หวัดดีครับคุณน้ำตาล, แจมมี่ ในหัวตอนนี้มีแต่ข้อกฎหมายตีกันยุ่งเหยิงจนมึนตึ่บ ฮิ ๆ มึนแม้กระทั่ง 'จนแก้ให้ท่านราม' ใน คห.๙ ก็ตีความไม่ ค่อยจะถูก ฮา ๆ (ล้อเล่นนา ดึก ๆ มันเหงาจะตายไป) หาเรื่องมันที่บทแรกบทเก่าเหมือนเดิมนะครับ..เรื่องของ จังหวะกลอน อุปมาเหมือนคนกำลังเต้นช่าช่าช่าอย่างเพลิด เพลินอยู่บนเวทีรำวง ทันใดนั้นวงดนตรีก็เปลี่ยนทว่ง ทำนองมาเป็นพม่ารำขวานอย่างกระทันหันซะงั้นแหละ คน เต้นก็สำลักขาพรวด ฉันใดฉันนั้น ความจริงจะใช้กลอนอะไรเดินเรื่องก็ใช้ได้ ตามใจปรารถนาของผู้เขียนครับ คนอ่านต้องปรับตาม แต่ หากได้มีการวางแผนไว้เป็นระบบสักนิดก็จะยิ่งดี คนอ่านก็ จะสดวกและปรับตาได้เร็วขึ้น เช่น ตั้งใจว่าทั้งสำนวนเราจะ ใช้กลอนใดกลอนหนึ่งรูปแบบเดียวกันทั้งหมด หรือ เราจะ ใช้กลอน ๗ วรรคแรก วรรคต่อมาใช้กลอน ๘ วรรค วรรค ต่อมาใช้กลอน ๗ วรรคต่อมาใช้กลอน ๘ สลับกันไปทั้ง สำนวน หรือ เราจะใช้กลอน ๖,๗,๘,๙ ในแต่ละวรรคแต่ละ บทจนเต็มสำนวน เป็นต้น อนึ่งกลอนที่ใช้คำมากกว่า ๙ ขึ้นไป เราต้องจับจังหวะวาง คำให้ลงตัว สมัยก่อน 'ประกาย ปรัชญา' เป็นผู้เขียนกลอน ที่ใช้คำมากได้ดีมาก (ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าหนอ ฮิ ๆ ไม่ ได้เจอกัน ๑๐-๒๐ ปีแล้ว 'นางสาวเสรี' คิดถึง) ยุคนี้เห็นจะ มีพ่อค้าหมี่ 'มนตรี ศรียงค์' เขาล่ะ ลองหาดูผลงานเขาใน เนทศึกษาดูนะครับ เรื่องสุดท้ายก่อนนอน.. 'ท้องฟ้าก็ยังคงเหมือนวันเก่า ความเหงาก็ยังคงเป็นเพื่อนฉัน ความคิดถึงก็ยังคงมีให้กัน ความฝันของฉันก็ยังคงมีเธอ..' วรรคนี้ 'ความฝันของฉันก็ยังคงมีเธอ..' ผมขอเสนอความ คิดเห็นว่า ระหว่าง 'ฝัน' กับ 'ฉัน' น่าจะเลือกเอาสักตัว ที่ใช้ ให้ไปสัมผัสกับ 'กัน' พอชั่งใจได้แล้ว ตัวที่เหลือก็ให้โยน ทิ้งไป ไม่ควรที่จะปล่อยให้มันทะเลาะแย่งกันว่า 'ข้านี่ แหละที่เป็นผู้สัมผัสตัวจริง เอ็งไม่ใช่' หาไม่แล้ววรรคสุด ท้ายจะต้องอ่านแบบเว้นวรรคนิดหนึ่ง 'ความฝัน..ของฉัน.. ก็ยังคงมีให้เธอ' ซึ่งจะยุ่งยากหรือไม่ ก็สุดแท้แต่ใจชอบ ครับ มีข้อคิดเล็กน้อยเป็นเรื่องส่วนตัวผมเอง..เวลาเขียน เราจะ เขียนแบบคำนึงแต่ตัวเรา ๑๐๐ % เต็ม หรือเผื่อคนอ่าน ด้วย ผมเองอย่างจะเก็บความเป็นส่วนตัวไว้ ๕๐ %  อีก ๕๐ % คำนึงถึงคนอ่านและมอบให้เขาไป ส่วนไอ้เนี่ย '..แบบว่าสีน้ำน้อย อ่อนด้อยเรื่องกวี..' เรื่อง ขี้ผงครับ ฝักใฝ่และฝึกฝน ขี้คร้าน จะแข็งโป้ก หมายความ ว่า บางครั้งเราถึงกับจะต้องถอดถ้อยคำกวีที่เราชื่นชอบ ออกมานับคำ ออกมาตรวจ :-จังหวะจะโคน, การวางวลี, อารมณ์ ฯลฯ ของเขา และ ตรวจสารพัดตรวจกันเลยที เดียว ...................................................................... ถ้าไม่เบื่อคนแก่ไว้คงได้คุยกันอีก เพราะผมชอบคุยกับคน สาว :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 29 ม.ค. 50 03:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สีน้ำ(ไม่)น้อย น่ารักจัง จากคุณ : treehouse - [ 29 ม.ค. 50 08:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อรุณสวัสดิ์ค่ะน้าราม แจมก็ว่าจะดึกด้วยเหมือนกันแต่รอไม่ไหว อิอิ มึนเหมือนกันค่ะ มึนมากขนาดต้นฉบับตัวเองก็แก้ไม่หวาดไม่ไหว นี่มาทักไว้ก่อน ว่าแจมสนใจจริง ๆ เดี๋ยวแจม "ตื่น" กว่านี้ จะมาลองแก้ไขบทนี้ แล้วส่งเป็นการบ้านให้คุณน้าตรวจบ้างค่ะ แว่บ ๆ .. คุณประกาย แจมไม่ค่อยได้อ่าน แต่พ่อค้าพี่หมี่.. พอจะมีความหลังคั่งค้างกันสักหน่อย ตรงที่แจมทำหนังสือทำมือเล่มแรก.. พี่ท่านให้ส่งไป ว่าจะแลกกัน.. จนท่านได้ "เซเว่นอะอวอร์ด"  แจมก็ยัง เป็นฝ่ายรอต่อไป ..  ฟังน้ารามเช่นนี้ งานนี้ต้องตามของานมาศึกษาให้จนได้ (อ่ะนะ ถ้าพ่อค้าพี่หมี่มาเห็น..เป็นต้องหัวเราะกับความจำ ของน้องคนนี้แน่ ๆ เลย.. 'มังขี้งกเจง ๆ '  ฮา) ไปทำงานล่ะค่ะ.. หาสตังค์ก่อน..พอตั้งสติได้จะมาอีกค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 ม.ค. 50 08:40:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาขอยืมพื้นที่น้องสีน้ำน้อยค่ะ อรุณสวัสดิ์ คุณคิวด้วยจ้ะ ตื่นเช้าจังนะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 ม.ค. 50 08:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีทุกท่านค่ะ แอบมาอ่านความรู้ยามสาย ๆ ใกล้เที่ยง ได้ยินชื่อน้ารามมานานแล้ว เพิ่งได้มีโอกาสมาทักทายนะคะ ยังไงแวะมาบ่อย ๆ นะคะ ถนนนี้จะได้ครึกครื้น จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 29 ม.ค. 50 11:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หวัดดีจ้ะหนูแพงพวย,หนูแจม สงสัยคุณหวานยังไม่ตื่น..วันนี้ไปนั่งถ่างตาประชุม ตาก แอร์ของดิฉันแต่เช้า หนาวจนสั่นงึ่กงั่กไปหมด เวงกำ! ดัน ลืมเอาเสื้อใส่อุ่นแขนยาว ๆ ไปด้วย :) ก่อนจะเมาท์ต่อ ขอแปะยันต์กันถีบสักผืนหนึ่ง..'เรทนี้เรท เอกซ์ โปรดใช้วิจารณญาณในการชมด้วยเด้อ ทั้งหมดเป็น วิธีการส่วนตัวของกะป๋มเองตามลำพัง' อยากจะสนทนากันเรื่องสัมผัสสักนิดครับ แต่ก่อนอื่นใคร่ ขออนุญาตระบุตำแหน่งห้ามเพี้ยนเสียงสักจุด ที่ผมมัก จ๊ะเอ๋อยู่บ่อย ๆ โดยจะขอยกเอากลอนที่เขียนแหย่ยาย หญิงซอมพอแดงมาแสดงเป็นตัวอย่าง ทั้งนี้มิใช่ว่าเพราะ มันดีมันเลวหรืออย่างไร แต่เอาของตัวเองมาสบายใจกว่า ตามที่คุณครูภาษาไทยของผมท่านสอนมาเริ่มตั้งแต่เมื่อ ม.ศ. ๑ ราวปี ๒๕๑๖ สั้น ๆ ง่าย ๆ ครับท้ายวรรครับห้าม เสียงตรีเด็ดขาด, เสียงเอก เสียงโทพอแก้ขัดได้, เสียงที่ดี เลิศประเสริฐศรีคือจัดวา จากตัวอย่างท้ายวรรครับ ไหม, ถึง..เป็นจัตวา ตอนเรียนถ้าเพี้ยนตรีเมื่อไรคะแนนหล่นฮวบ และถูกคัดลายมือหลายจบ เลยจำแม่น :) 'นกยูงแดงย้อมดงเหมือนลงชาด ดวงดอกวาดวางแววดังแพรวไหม ปางประสมลมร่ำระบำใบ ทัศไนยจินตนายิ่งตราตรึง ภุมรินเริงปีกประหวัดช่อ พเยียยอภุมราก่อนถาถึง ภุมรีรี่เรี่ยเข้าเคลียคลึง ผกาดึงกลีบกรายผกผายไป..' ในเรื่องของสัมผัสในวรรคหนึ่ง ๆ นั้นผมติดนิสัยที่ดัดไม่ หายและคงจะไม่ดัดแล้ว (เพราะเป็นไม้แก่) คือเรื่องบ้า สัมผัส (กลอน) ฮิ ๆ เมื่อผมเริ่ม 'นกยูงแดง' สามคำแรก หัวผมจะวิ่งปรูดปราด ไปหมด 'เอาไรต่อดีหว่า ให้มันลงแอง ๆ เพื่อต่อกับแดง จะ ได้เป็นสัมผัสสระ' ทว่าขณะเดียวกันนั้นเองหัวใบเดิมก็ สัปดนคิดไปอีกมุม 'เอ..หรือจะสัมผัสอักษรกับ ด.เด็ก แล้วถ้าเอาสัมผัสอักษรกับ ด.เด็ก จะเอาแบบติดกับ แดงเลย หรือกระโดดข้ามไปอีกคำ' มันก็เกิดทางเลือก เช่น ๑. นกยูงแดงแฝงไพร-สัมผัสสระ แดง..แฝง ๒. นกยูงแดงดาษตา-สัมผัสอักษรชิดกัน แดง-ดาษ ๓. นกยูงแดงย้อมดง..สัมผัสอักษรกระโดด แดง-ดง สุดท้ายผมก็เลือกสัมผัสอักษรแบบกระโดด ในเรื่องนี้จำ เป็นหรือไม่ ตอบได้ว่า-ไม่จำเป็น แต่ผมมันเป็นคนมีกิเลส ตัณหา (ตัณหาไม่เอาครับ ใส่ให้คล้องจองเล่น ๆ ) โดย ธรรมดาทั่วไปเรามักใช้กันแบบไม่เกี่ยวเนื่อง เช่น '..ผกาดึงกลีบกรายผกผายไป..' 'ผกาดึง' 'กลีบกราย' นอกจากสัมพันธ์เนื้อความแล้ว จะหัก สัมผัสทิ้งเลย จริตจะก้านผมไม่ชอบ ฮิ ๆ พอได้ 'นกยูงแดงย้อมดง' หัวเก่าบนคอเดิมก็วิ่งพล่านอีก ตรงนี้ไฟต์บังคับของผมเลยครับที่จะต้อง หาเสียง อง ๆ มา เข้าให้ได้ ผมก็ไล่ไป กง,ขง,....ฮง ตัวไหนพอเข้าศัพท์มี ความหมายไม่ว่าจะศัพท์ไหนและมันจะมีความหมายว่าไง ผมจับมันมาตะแคงมุมดูหมด จะต้องดิ้นให้ได้ เช่น เมื่อไล่ มาถึง 'ลง' ก็มาคิดว่าลงอะไรดี ลงอะไรหนอ ลงอะไรโว๊ย สายตาก็ปลิ้นไปปลิ้นมา เหลือบดูนกยูงแดงอยู่ตลอด เวลา.. 'แดง' มันน่าจะมีอะไรแบบว่าแดง ๆ บ้าง วะ ฮิ ๆ ใน ที่สุดเจ้า 'ชาด' ก็หลุดออกมา 'ชาด' กับ 'ลง' 'ลง' กับ 'ชาด' มันจะเกี่ยวกันยังไงดีหนอ และแล้วทันใดนั้น 'เหมือน' ก็โผล่ออกมาอีกตัว ผมลองจับเข้าไปแทรก ก่อน ที่จะตัดสินใจ ในที่สุดก็เลยกลายเป็นอย่างว่าแหละครับ 'นกยูงแดงย้อมดงเหมือนลงชาด' แต่ในช่วงก่อนอย่างว่า มีเรื่องที่สำคัญผมต้องคิดประกบไป ด้วยอยู่เรื่องหนึ่งนั่นคือ สัมผัสตอนท้ายนี้ ผมเห็นด้วยอย่าง ยิ่งกับคุณสดายุว่า ต้องสัมผัสกระโดดจึงดี การเอาเหมือน เข้าไปแทรก จึงเป็นเรื่องของเจตนาครับ (แต่บางทีก็มี สัมผัสชิดบ้างตอนขี้เกียจคำนวณ) ผมก็ทำอุตลุตงี้ไป กระทั่งจบตามที่ได้ตั้งใจเอาไว้..ซึ่งผมเองก็เชื่อว่าหลาย ท่านก็คงจะทำเช่นนี้เช่นกัน ผมเพียงมาสรุปเล่าให้ฟัง ......................................................................... :) โอย! เหนื่อย! ขอพักลิ้นเดี๋ยว ฮิ ๆ ไม่รังเกียจไว้จะมาโม้ อีก เขียนผิดเขียนถูกยังไง ขอไม่แก้แล้วนะครับ คือมัน พิมพ์บนนี้เลย ตรวจทานไม่ไหว จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 29 ม.ค. 50 14:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แฮะๆๆๆๆๆ สีน้ำน้อย เพิ่งจะได้แตะคอมพ์ตอนสามยาม วันนี้ไปเซมิน่าร์ แปลว่าอะไรไม่รุ เรื่องการจัดการศึกษาปฐมวัย กลับมาปวดหัวราวจะแตก ก๊อเลย นอนหลับตั้งแต่บ่ายสาม ตื่นทุ่มหนึ่ง สีน้ำน้อยจะพยายามลองกลับไปแก้ อีกหลายๆครั้งเจ้าค่ะ แต่ว่าหนูมีปัญหากับเสียงของคำ สีน้ำน้อย(ไม่รู้จักเสียงสูงเสียงต่ำ) แล้วก็ไล่แม่กอกาไม่ค่อยจะถูก สงสัยต้องเรียนการไล่เสียงก่อนเจ้าค่ะ แล้วก็วันนี้สวัสดีทุกคนนะเจ้าค่ะ หัวยังมืนตึ๊บขอเชื่อกลอนไว้ก่อนนะเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 29 ม.ค. 50 21:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อืมม ..ท่านราม ลิขิต เขียนดีมีประโยชน์ ตอนผมเรียนหนังสือ สงสัยนั่งหลับ เหมือนไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนเลย ขอบคุณสาระดีๆ จากคุณ : สนิทใจ - [ 29 ม.ค. 50 22:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีครับคุณน้ำหวาน วันนี้ส่งโคลงไปที่อาศรม ๔ ครั้งหาย ๔ ครั้ง ลองเอามาวาง ที่กระทู้นี้-หายอีก ลองไปไว้ที่คุณคมเย็น-หายอีก ทำให้ ขาดความมั่นใจในพันทิพย์ไปเลย อารมณ์สนุกไม่หลง เหลือ ก็ขึ้นมาแจ้งนิดนะครับ คงไม่ได้มาโม้อะไรให้ฟังกัน อีกแล้ว ผมแจ้งยกเลิกการเป็นสมาชิกไป ดีเหมือนกันจะ ได้อ่านหนังสือให้เต็มที่สักที หวัดดีครับ :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 29 ม.ค. 50 23:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดีค่ะ ทุกท่าน โหยยยยย   ลุงราม เจ้าขา หลานลิ มาอ่านเสียตาลายเลยเจ้าค่ะ ท่าทางช่วงนี้ ลุงคงหายยุ่ง เลยมาห้องกวีได้บ่อยขึ้นสิคะ แหะ แหะ ดีแล้วค่ะ หลานลิ คิดถึงลุงรามค่ะ  อุอิอุอิ และแล้ว ก็ขอเขียนกลอนตามใจฉัน ไม่มีกฎเกณฑ์ใดทั้งสิ้น มีแต่ความรักล้วนๆ คร่า อิอิ ----------------------- ++++++++++++++++++++++ เพราะฉัน ยังรักเธอ รักเสมอ ไม่ห่างหาย รักทุกวัน ไม่เสื่อมคลาย รักจนตาย ก็เป็นเธอ เพราะฉันมีหัวใจไว้เพื่อรัก และแน่นหนัก..รักนี้ มีเธอเสมอ และจะเป็นคนเดียวที่พบเจอ ในฝันหรือละเมอ..คือเธอในดวงใจ เพราะเธอ..ก็รักฉัน เรารักกัน..ไม่หวั่นไหว ขอรัก และจะรัก ตลอดไป ไม่ว่าอย่างไร..เพราะฉัน ยังรักเธอ ++++++++++++++++++++++ ให้พี่ๆ ทุกๆ คนนะค๊า (( ขอใช้พื้นที่ พี่แอม มาอ้อนๆๆๆ  นะคะ แหะ แหะ)) จากคุณ : มะลิป่า (ละมุนใจ) - [ 30 ม.ค. 50 01:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ท่านราม อย่าเพิ่งยกเลิกเลยจ๊ะ ทิ้งไว้ให้เปลืองรีซอสของระบบเถอะ ยังไงเขาก็deny คำบางคำจนน่า ฮึ่มแฮ่ อยู่แล้ว (ท่านรามจะทิ้งสีน้ำน้อยไปได้ลงคอหรือเพค่ะเสด็จ) จากคุณ : sugarhut - [ 30 ม.ค. 50 09:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ้าว/ เพิ่งจะได้รู้จักน้ารามเอง จะไปไหนเสียแล้วล่ะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 30 ม.ค. 50 10:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ครั่นครั่น ครืนครืน คลื่นกระแทก เสียงน้ำแทรกแซงซบกระทบฝั่ง เพรียกเสียงลมโหมกร้าวเข้าประดัง กลบสำเนียงเสียงหลั่งของน้ำตา เออ.... แต่งไม่ออกแล้วล่ะ ฝากไว้ก่อนก็รึกันนะ บาย..................................................................... จากคุณ : คายตรี - [ 30 ม.ค. 50 13:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 น้องแอม รักมั่นมิแปรเปลี่ยนอย่างนั้นเลยเหรอครับ เห็นรูปแล้วต่างจากตัวจริงนะ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 30 ม.ค. 50 14:10:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สีน้ำน้อยก็แต่งมะออกเหมือนกัน คุณคายตรีไม่ต้องกังวลเจ้าค่ะ คุณสามย่าน สีน้ำน้อยจริงจริงนะ ตัวนิดเดียว หนูลิ อ้อนได้อ้อนไป อย่าได้อ้อนผิดคนละกิกิกิ พี่เกรียง รูปสวยกว่าตัวจริงหรอค่ะ ทำไมถึงไม่เหมือนอ่ะ คุณทิวลิป ในบล๊อกมีรูปดอกทิวลิปด้วย แต่ไม่มีสีน้ำเงิน พี่แจม จ่ายค่าเช่าที่ด้วย อิอิอิ จากคุณ : sugarhut - [ 30 ม.ค. 50 15:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หวัดดีครับคุณน้ำหวาน, หลานแพงพวย, มะลิป่า หลังจากผมแจ้งยืนยันขอยกเลิกการเป็นสมาชิกพันทิปไป แล้วเมื่อคืนและเมล์ถามถึงสาเหตุไปด้วยอีกหนึ่งฉบับ แต่ ไอ้เจ้าความความสงสัยที่ว่าโคลงข้อยมันหายไปไหน มัน กลับทวีการรบกวนจิตใจของผมอยู่ตลอดเวลา กระทั่ง ความอยากรู้มีมากขึ้น ผมก็คว้าโทรศัพท์โทรเข้าไปสอบ ถามที่พันทิปโดยตรง.. 'สวัสดีค่ะ' ผู้รับสายเป็นหญิงสาว 'พันทิปใช่ไหมครับ?' 'ค่ะ!' 'สวัสดีครับ ผมเป็นสมาชิกพันทิป ได้แจ้งยกเลิกการเป็น สมาชิกไปแล้วเมื่อคืน บ่ายวันนี้ทดลองเข้าระบบสมาชิก ปรากฏว่ายังเข้าได้อยู่ เมื่อไรจึงจะยกเลิกให้ผมได้?' 'เรามีขั้นตอนอยู่ค่ะ...' 'ผมได้รับเมล์ให้ยืนยัน และผมก็ได้ยืนยันไปแล้ว แต่..ช่วย บอกผมหน่อยว่า ทำไมข้อความที่ผมส่งเข้าไปที่เวบตั้งห้า หกครั้งมันถึงหายไปทุกครั้ง?' 'สักครู่ค่ะ' 'สวัสดีครับ มีปัญหาตรงไหนหรือครับ?' เป็นเสียงชายหนุ่ม 'ครับ คืองี้ ผมใช้นามแฝงว่า 'ราม ลิขิต' ส่วนใหญ่อยู่ที่ ถนนนักเขียน หน้าบทกวี เมื่อคืนผมเขียนโคลงเสร็จก็ส่ง ขึ้นไปที่อาศรมชาวโคลง โคลงเดียวกันส่ง ๔ ครั้ง หายไป ทุกครั้ง ก็เลยลองไปวางไว้ที่กระทู้เพื่อน ๆ อีก ๒ แห่งก็ หายอีก มันเป็นเพราะอะไร? คำหยาบไม่มีแน่นอนเพราะ พันทิปจะเตือน' 'ถือสายรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมจะขอตรวจสอบดู' 'ทราบแล้วครับ มันมีคำที่เรา 'แบน' อยู่' 'คำอะไรครับ?' 'หมากแข้ง!' 'เอ..หมากแข้งมันแปลว่ามะเขือนี่ครับ ไม่เห็นจะหยาบตรง ไหน' 'คำหยาบไม่ใช่ประเด็นครับ เรามีคำมากมายที่ต้องแบนไว้ ด้วยเหตุผลความจำเป็นต่าง ๆ นับแล้วก็เป็นหมื่น ๆ คำที เดียว' 'เจ้าหมากแข้งนี่ล่ะ' 'หมากแข้งเคยเป็นนามแฝงที่ใช้เข้ามาป่วนอยู่ในระหว่างปี พ.ศ. (จำไม่ได้) เราแบนไว้ยังไม่ได้ปลด เอางี้ครับ..เดี๋ยว ผมจะปลดคำนี้ออก แล้วจะเอาโคลงนี้ไปใส่ไว้ให้ จะเอาใส่ กระทู้ไหน และจะเลือกเอาครั้งที่เท่าไร' 'อ้าว! เรื่องมันเป็นอย่างนี้หรอกหรือ งั้นผมก็ต้องขอโทษ ด้วยที่ใจร้อนไปหน่อย หลงโกรธและแอบด่าพันทิปอยู่ใน ใจตั้งยกใหญ่..เอาอันแรกครับ ใส่ไว้ที่อาศรมชาวโคลง ตามความตั้งใจเดิม ง่า-ผมเปลี่ยนใจแล้ว เมื่อรู้ความจริง ผมก็จะไม่ขอยกเลิกการเป็นสมาชิก-ผมต้องทำไงบ้าง?' 'สักครู่นะครับ เดี๋ยวคุยกับฝ่ายสมาชิก' นั่นเป็นเรื่องเรื่องราวทั้งหมดจากท้องเรื่อง 'ใจเร็วด่วนได้' ที่ ผมนำแสดงเอง เฮ้อ! แก่จนป่านนี้ยังไม่เลิกนิสัย 'ชกก่อน แล้วค่อยคุย' เสียที ฮิ ๆ หญิงสาวคนเดิมบอกผมว่า จะมีอี เมล์แจ้งผลการพิจารณามาอีกหนึ่งฉบับเป็นฉบับสุดท้าย หากยืนยันเป็นครั้งที่สอง จึงจะเป็นการตัดสัมพันธไมตรีต่อ กันอย่างแท้จริง, ข้างล่างนี่เป็นโคลงเจ้าปัญหาของผม..   กินข้าวกับน้ำพริก ๏ น้ำพริกกะปิเปรี้ยว       ปรอยเค็ม หวานแต่งแต่เผ็ดเต็ม      ตลอดถ้วย ผักสดผักลวกเล็ม          เรียงสลับ เขียวถั่วพูปลีกล้วย         หมากแข้งมะเขือ ๏ ข้าวสวยไอกรุ่นกลุ้ม    กลิ่นหอม ท้องลั่นมันไม่ยอม         หยุดดิ้น น้ำลายแทบจะหลอม       หล่อปาก อร่อยละวะลิ้น               ว่าแล้วก็ลุย ๏ เคี้ยวตุ้ยเม็ดเหงื่อตั้ง     ผุดโต เผลอขบขี้หนู..โอ!          เผ็ดอื้อ น้ำขันอึกอักโข               พรวดข่ม ร้อนลวกจนแทบรื้อ         เปลี่ยนลิ้นโอ้ละหนอ ๏ ครั้นอิ่มอีกหนึ่งมื้อ        ยิ้มละไม พุงป่องลูบป่องไป           ปาดแก้ม เม็ดข้าวติดเป็นไต           หนึ่งติ่ง ขี้เหร่หรือแฉล้ม              ก็เลี้ยงชีพเรา  ๚ะ๛ ................................................................ เวงกำ! หมากแข้งหนอหมากแข้ง ไอ้เจ้ามะเขือ! แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 50 18:47:33 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 50 18:39:51 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 30 ม.ค. 50 18:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อิอิ อย่างนี้ลุงรามต้องลองไปดูที่หน้า กระทู้นอกเรื่อง ป้าโหด เอ๊ย! พี่จอย ตอกะจอ เค้านำแท็คติคมาลงไว้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะใช้ได้ผลกะคำของลุงหรือเปล่านะคะ อิอิ .... อันนี้เป็นเรื่อของการกรองคำมากกว่าค่ะ แต่ก็อยากเอามาฝากเพื่อนๆ ห้องกวี ที่ไม่ค่อยได้ไปห้องนอกเรื่องค่ะ แหะ แหะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5049145/W5049145.html จากคุณ : มะลิป่า (ละมุนใจ) - [ 30 ม.ค. 50 19:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 น้าราม.. และทุก ๆ ท่าน   แจมล่ะอึ้ง ตั้งแต่อ่านความเห็น "ผมยกเลิกการเป็นสมาชิก"  แจมก็เคยคิดน่ะค่ะ ตอนนั้นส่งกระทู้ไปหลายหน แถมส่งที่บล็อกแก๊งด้วย ก็หาย จนเซ็ง ในใจคิดว่าจะ ยกเลิกการเป็นสมาชิกนี่แหละ แต่ด้วยความที่.."เป็นคนทำเว็บขาย"  ก็นึกขึ้นได้และ พอจะเข้าใจ code สำหรับการกรองคำหยาบนี่อยู่บ้างเหมือนกัน ก็เลยอ่อนใจ คิดว่าไม่ส่งก็ได้ "อ้ายกระทู้เจ้าปัญหานั่น" และคิดต่อไปอีกว่าถ้าภายใน 2 ชั่วโมง ยายพิชามญชุ์ไม่คลิกเข้าเว็บพันทิปเลย จะยกเลิกการเป็นสีน้ำฟ้าเสียมันให้รู้แล้วรู้รอด ข้อสรุปก็อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ เพื่อน มิตรไมตรี ทั้งออนไลน์ ทั้งการพบปะกันจริง ต่อกันมายืดยาว จนถึงทุกวันนี้แหละ เฮ้อ... น้าราม แจมล่ะโล่งอก แจมตามน้ารามมาพันทิปนะเนี่ย เรียกว่าแทบจะเก็บเข้าของ จากเว็บอื่น ๆ ตามมาเลยล่ะ อิอิ.. โชคดี ที่คุณน้าคนเก่ง ยังไม่ปล่อยให้หลาน ๆ น้อง ๆ วังเวง ดีใจจริง ๆ ค่ะ ---------------------- บนถนนสายฝัน เราก็มีกันและกันเพียงเท่านี้ ถูกไหม ทุกขั้นตอนหากพลาดพลั้งกันไป อย่าให้ความกินแหนงแคลงใจ มันกัดกร่อนเอา บนถนนสายฝัน คนที่เลือดสีเดียวกัน.. อย่าหงอยเหงา เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเสียเปล่า มาเถิดมาเป็นกวีขี้เล่าด้วยกัน มาเถิดเพื่อนพ้องน้องพี่ มาร่วมเป็นกวีขี้เล่า..บนถนนสายเดียวกัน ------------------ ปล. เห็นน้องทิวลิปทวงซีรี่ส์ จากท่านพจฯ ไหน ๆ ที่ปรึกษา "หญ่าย" บอกทีว่าพี่เปิด "กวีขี้เล่า" มาลงกลอนเปล่าสนุก ๆ กันดีไหม อิอิ แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 50 20:28:31 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 30 ม.ค. 50 20:02:01 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามไปอ่านกระทู้ที่หนูลิวางลิ้งค์ให้ ขอบคุณค่ะ หนูลิ .. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 30 ม.ค. 50 20:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีจ้าแอม และทุกท่าน เห็นลุงรามมาบ่นระบบกรองคำหยาบ บางทีก็หน้าน้อยใจนะ เพราะหมากแข้ง จะสะกดเป็นอังกฤษก็อ่านไม่ได้เรื่อง ถ้าเป็นคำอื่นพอถูไถน้อ ว่าจะวางกลอนรักเข้ากับ 'ทู้แต่เขียนไม่ออกเลย หวานๆ อย่างนี้ขออ่านเอาน่อ พร้อมนับนาฬิกาที่หมุนรอบๆ พร้อมคิดถึงใครบางคน ------------------------------------------------------ จากคุณ : xers - [ 30 ม.ค. 50 23:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 นี่ คุณหนูขา พี่เห็นรูปแล้วเจ้าค่ะ... แต่พอไปหลับตาเปรียบเทียบ กับที่เคยเห็น ตัว เปน เปน แล้ว ปรากฏว่า ง า ม กว่าในรูป ขะหนาดนักเจ้า..... เ ห ม่ ง. . . . . . (เสียงฆ้อง  ฤๅ เสียงร้อง ของระฆัง) ดังนั้น ขอรับ. แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 31 ม.ค. 50 01:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หวัดดีครับคุณน้ำตาล, มะลิป่า, แจม, ท่านเซอร์ โดยสรุปกรณีนี้ไม่ใช่เรื่องของคำหยาบคายครับ แต่เป็น เรื่องถ้อยคำจำเพาะที่เขาจำเป็นและจำใจต้อง 'แบน' ซึ่ง มวลหมู่สมาชิกจะต้องจำยอมรับไว้ หากเป็นคำหยาบคายจะมีการเตือนโดยทันทีทันใดแบบ อัตโนมัติเมื่อพรีวิว และหากยังขัดขืนที่จะส่งข้อมูลต่อไป อีก เขาก็จะเอาไส้เดือนมาใส่ดิ้นยึกยือขัดจังหวะคำนั้นไว้ หน่อยนึงให้จั๊กเดียมเล่น แต่กับถ้อยคำที่ถูกแบน เขาจะไม่ ไม่ฟังอีร้าค่าอีรมตงเตือนอะไรแล้ว โน่น!เตะโด่งไปไหนก็ ไม่รู้ ฮิ ๆ แต่ฟังแล้วเข้าใจที่เขาต้องทำ เพราะ 'สนิมเกิดแต่ เนื้อในตน' และอาบัติทั้งหลายที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติ ก็ เกิดเพราะเหล่าภิกษุต่างช่วยกันก่อขึ้น แต่แหม! หมื่นกว่า คำ มึนตึ่บเหมือนกันนะ ทว่าคิดไปคิดมา คิดอีกทีก็ตื่นเต้น ดีเหมือนกัน ยังกะแทงหวยแนะ! จาก คห.ที่ ๑๗ ไว้สอบเสร็จ ผมจะมาเล่าให้คุณชูการ์ฟังนะ ครับ ไม่ยากอะไรหรอกเรื่องอักษรโย่ง กลาง เตี้ย และการ ผันเสียง ผมขอเวลาแป๊บนึงไปผันแพ่งกับอาญากับ มสธ. สักพัก ทั้งนี้ผมมีความเชื่อว่าทุกคนมีพื้นฐานความรู้อย่างดี อยู่ในตัวอยู่แล้ว มันอาจนอนนิ่งอยู่ในใจเรา ผมเพียงเป็น คนมากวนน้ำให้ขุ่น จากนั้นการกรองตะกอนทิ้งให้เหลือน้ำ ใส ๆ ก็อยู่ที่ตัวใครตัวมัน ก่อนที่จะไปอาบน้ำเพื่อให้มันหนาว แล้วมาอ่านหนังสือต่อ ใคร่ขออนุญาตทุกท่าน เล่าเรื่องส่วนตัวเรื่องต่อไปของผม อีกสักนิด.. สมัยเรียนชั้นมัธยม..คุณครูภาษาไทยอันเป็นที่เคารพยิ่ง ได้สอนไว้ในชั่วโมงวิชาเรียงความ ซึ่งผมขอสรุปมาพอเป็น สังเขปดังนี้ :- โครงของความเรียงที่เราจะเขียน จะแบ่ง เป็น ๓ ส่วนสำคัญ ได้แก่ นำ,ขยายและสรุป การจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไร จำเป็นที่เราจะต้องศึกษา ค้นคว้าหรือรู้เรื่องนั้น ควรถึงขั้นเป็นอย่างดี เพราะถ้ามี ความครึ่ง ๆ กลาง ๆ ในองค์ความรู้อยู่ จะทำให้เราจนแต้ม ที่สำคัญคือขาดความมั่นใจ เราต้องระลึกไว้อยู่เสมอว่าคน อ่านล้วนชั้นหนอนทั้งสิ้น เขาจะรู้ว่ากึ๋นเรามีแค่ไหนก็จาก ข้อเขียนของเรา การเขียนส่วนนำนั้น เราจะต้องกระตุ้นให้คนอ่านต้องอ่าน เนื้อเรื่องของเราให้จงได้ เช่น ก่อให้เกิดความสงสัย, ก่อให้ เกิดความประทับใจ, ก่อให้เกิด...อะไรก็ตาม ฮิ ๆ สมัยโน้น ก็มักใช้พุทธภาษิตกันเป็นพื้น งัดบาลีมาวางตามด้วยถ้อย แปลความหมายเป็นไทย แล้วก็เข้าสู่ส่วนขยายความ ส่วนขยายความก็เป็นส่วนเนื้อหาสาระทั้งหมดที่เราต้องการ นำเสนอ ซึ่งจะต้องมีการจัดแบ่งประเด็นไว้ให้ดี เช่น จะ เขียนทั้งหมดกี่ย่อหน้า ย่อหน้าที่หนึ่งประเด็นว่าด้วยอะไร ย่อหน้าต่อมาประเด็นอะไร ย่อหน้าต่อมาประเด็นอะไร ตามลำดับความสำคัญ และอย่างสอดคล้องสัมพันธ์กัน ด้วย การเขียนแบบไปคนละทางสองทางไม่ควรทำ เมื่อสิ้น กระแส ก็จะเข้าสู่ส่วนสรุป ส่วนสรุป เราจำเป็นต้องอ่านทบทวนสิ่งที่เราเขียนมาแต่ละ ย่อหน้าทั้งหมดอีกครั้ง แล้วสกัดเอาส่วนสำคัญในแต่ละ ช่วงออกมา เพื่อ..อาจเรียบเรียงผนวกเข้ากับข้อเสนอแนะ ข้อคิดเห็น ฯลฯ ทิ้งท้ายเป็นหมัดเด็ด..นั่นเป็นสิ่งที่คุณครู ได้สอนผมไว้ในวิชาเรียงความช่วงปี ๒๕๑๖-๒๕๑๘ ผมได้นำเอาเรื่องที่เล่าให้ฟังมาใช้ในการเขียนกลอน ซึ่ง ไม่ว่าจะเมา จะมั่วอย่างไร คำสอนของคุณครูก็มักจะโผล่ ถือไม้เรียวมาคอยขนาบอยู่เสมอ แต่ก็มีบ่อยที่พอคุณครู เผลอผมก็ปีนรั้วโรงเรียนออกไปเที่ยวข้างนอก :) ขอเอากลอนนกยูงแดงมาใช้อีกสักครั้ง..ผมตั้งใจเขียน กลอนแปด มีจำนวนรวม ๖ บท โดยต้องการแสดงความ รู้สึกของคนอกหักฝังลึก ฮิ ๆ ของชาวโลกเค้านะครับและ ได้คิดไว้แล้วว่าจะเอา 'ดอกไม้กับแมลง' เป็นตัวเปรียบ เทียบ จะดอกอะไรก็ต้องเลือกเอาสักดอก จะแมลงอะไรก็ ต้องเลือกเอาสักตัว หรือจะใช้ถ้อยคำรวม ๆ ก็ได้ ทำไมผม ถึงเลือกดอกนกยูง-นอกเหนือไปจากการที่ผมต้องการเย้า หญิงซอมพอแดงให้เฮฮาปาร์ตี้แล้ว ในห้วงคิดของผมคิด ว่าการเฉพาะเจาะจงจะดึงดูดใจได้ดีกว่าใช้คำรวม ๆ เช่น ผกา มาลี ซึ่งควรนำมาใช้หลังจากคำเจาะจงได้ถูกปล่อย ออกไปแล้ว ผมเลือกผึ้งไม่เลือกผีเสื้อเพราะผีเสื้อโดยทั่ว ไปสัญญลักษณ์ไม่สื่อด้านนี้ เปิดเรื่องด้วยดอกไม้เต็ม ๑ บท เริ่มขยายเข้าสู่แมลงกับ ดอกไม้ ๑ บท สรุปภาพที่เห็น ๑ บทส่งไปที่ เปรียบความ รู้สึกของคน ๒ บท (บทเดียวไม่สิ้นกระแสความรู้สึกที่ผม มุ่งหมาย) จากนั้นก็สรุป โดยผมก็เอาจากที่เขียนมาแล้วมา สำทับอีกครั้ง ๏ นกยูงแดงย้อมดงเหมือนลงชาด ดวงดอกวาดวางแววดังแพรวไหม ปางประสมลมร่ำระบำใบ ทัศไนยจินตนายิ่งตราตรึง ๏ ภุมรินเริงปีกประหวัดช่อ พเยียยอภุมราก่อนถาถึง ภุมรีรี่เรี่ยเข้าเคลียคลึง ผกาดึงกลีบกรายผกผายไป ๏ นาฏศิลป์ลินลานัยน์ตาผ่าน พันธการก่อเกิดดูเพริดไหว ธรรมชาติวาดชรสะท้อนใจ ธรรมดาฉันใดก็ฉันนั้น ๏ เหมือนมนุษย์สุดห้ามกระแสห้วง รติกรร้อนล่วงตามตวงฝัน ยิ่งระทมขมขื่นยิ่งขืนมัน อย่างเช่นฉันตรมเธอเสมอมา ๏ จะหมายมุ่งพรุ่งนี้มีหรือไม่ ยิ้มละไมโศกละเมอล้วนเลอค่า ปลูกบอนไซในทรวงภาพลวงตา ก็เป็นป่าสักทองของตัวฉัน ๏ หางนกยูงยามเย็นจะยอแสง ยิ่งขับแดงดังมณีเปล่งสีสัน ยิ่งขับหมองครองใครระคนกัน จนตะวันเลื่อนลับคีรีลง ๚ะ๛ ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นวัตรปฏิบัติของผมอีกประการหนึ่ง เมื่อ จะเขียนร้อยกรองหรืออะไรก็ตาม-จะต้องมีการวางแผน อย่างละเอียด! ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนก็ทำเช่นกัน ต่างที่วิธี แนวทางและบุคลิกของแต่ละคน ขอนำมาแลกเปลี่ยน เรียนรู้ซึ่งกันและกันครับ :) ........................................................................ ฮิ ๆ ซักแห้งดีกว่ามั้งคืนนี้ หนาวชิบโผง! เฮ้อ! ลืมอีก นู๋แจม..ฝากขอบคุณน้ำใจ 'น้านพ' ด้วย และ ขอใบ้หวยมันตรงนี้แหละ ๐๘๑๗๑๕๗๒๘๕ เอ้าเอาซะอีก รอบ..และขอบคุณหลังไมค์เรื่องปัญหากรองคำด้วยจ้ะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 50 01:39:05 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 50 01:36:06 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 50 01:28:35 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 31 ม.ค. 50 01:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อรุณสวัสดิ์อีกแล้วค่ะทุกท่าน และขอบคุณค่ะ น้ารามค่ะ จักนำความไปบอก "ท่านน้า" ดังนี้เจ้าค่ะ อิอิ.. แจมไปดูพระนเรศมาแล้วค่ะ ด้วยวัยและความชอบ เริ่มคล้ายคนสมัยนั้นเข้าไปทั้งทุก (รวมไปถึงหน้าตาด้วย.. เอ้า! รับอีกทีก็ได้ว่าหน้าตาโบราณ อิอิ) ยังไม่ค่อยจะตื่นดีเท่าไหร่.. งือ หนูนอนตีสาม เกือบตีสี่ เกิดจะตื่นเต้น ฝันว่านอนไม่หลับ แงว.. ทำงานอีก 1-2 วันค่ะ แล้วเจอกันที่กรุงเทพฯ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 50 08:57:07 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 31 ม.ค. 50 08:56:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 น้ารามเจ้าขา แหม...ดีใจจริงที่น้ารามไม่ไปไหน ก็ทิวลิปยังไม่ทันได้รู้จักน้ารามสักเท่าไหร่เลยอยู่ ๆ จะหนีกันไปซะแล้ว ขอมาอ่านความรู้จากน้ารามเยอะ ๆ นะคะ จะได้เอาไปปรับปรุงตัวเองค่ะ สวัสดีทุกท่านด้วยนะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 31 ม.ค. 50 09:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีจ้าแอม และทุกท่าน ถึงลุงรามฯ "นั่นเป็นสิ่งที่คุณครู ได้สอนผมไว้ในวิชาเรียงความช่วงปี ๒๕๑๖-๒๕๑๘" นี่ผมกำลังลืมตามาอุแว้อยู่เลยนะครับ หูยยย แวะเข้ามาเรียนเรียงความอีกรอบ นาครับ ------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 31 ม.ค. 50 14:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 16-18 หนูยังไม่เกิดเลยน้า จากเรียกพี่ต้องเรียกน้าละมังคราวนี้ พี่ท่านเซอร์ ทุกท่านพรุ่งนี้จะมาเล่าสถานการณ์วันนี้ขอไปงานปิดพืชสวนก่อนจ๊ะ จากคุณ : sugarhut - [ 31 ม.ค. 50 16:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขออภัยคุณซูก้าฮัท กว่าผมจะขยับต่อกลอน เวลาก็เลยมาจนเย็นย่ำสนธยาแล้ว มัวแต่วิตกว่าคุณราม ลิขิต มิตรรักนักเพลง จะลาโลก..เอ๊ย ลาจากโลกไซเบอร์ไป ใจก็หายวาบเหมือนดอกกุหลาบกลีบกระจาย พออ่านมาถึง คห.สุดท้าย จึงค่อยโล่งอก เชิญครับปิดงานสวนพืชโลกแล้วกลับมาคุยใหม่ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 1 ก.พ. 50 10:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีทุกคนเจ้าค่ะ กลับมาแล้ว ไปเที่ยวจนเกือบวินาทีสุดท้าย ของงานพืชสวนโลก ขอบอกว่าฝุ่นเยอะมากเจ้าค่ะ คนก็เยอะ จะเอารูปมาลงอีก กลัวโดนพี่(ท่าน)พจ ย้ายสำมะโนครัวให้ ต้องไปอยู่แถวเหม่งจ๋ายแน่ๆ จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ท่านราม การใช้เว็บบอร์ดสาธารณะ ก็ต้องยอมรับกฏเกณฑ์เช่นนี้แหละเจ้าค่ะ สีน้ำน้อยเคยเมล์ไปถามเหมือนกัน เคยโดนลบทิ้งทั้งกระทู้ด้วย ข้อหาไม่ยอมเปิดเผยเบอร์โทรหน้าบอร์ด เขาบอกว่าแอบแฝงค้าขาย เรื่องสถานที่ท่องเที่ยวอะเจ้าค่ะ ทีแรกโมโหเหมือนกัน แต่นิสัยไม่ดีเลยคิดว่า โมโหมากๆ ต้องป่วนบอร์ดเยอะๆ เลยไม่เคยคิดจะลบไอดีทิ้ง อิอิอิ เช่นนี้เจ้าค่ะ สอบเสร็จมะไรมาสอนต่อนะเจ้าค่ะ ทุกคนรออยู่ โดยเฉพาะพี่แจม จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณกระทู้ (พวกผีกองทัพบกสิง) ของหนูลิ อิอิอิ ช่วงนี้อาการพี่แอมหนักเลยอ่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 พี่(ท่าน)พจ อย่าให้มีความจำเป็น ต้องย้ายไปอยู่เหม่งจ๋ายบ้างละ สีน้ำน้อยจะตีฆ้องร้องป่าวให้ ฆ้องมันดังยังไงนะ ชิ จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 43 พี่แจม กับพี่โจ้ พี่สองจอ อิอิอิอิ ท่านรามไม่ไปไหนแล้ว ฉลองกันหน่อย ดีไหมเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณปู่เจ้าขา สีน้ำน้อยไหว้วาน สิ่งที่ท่านนำเรียนไว้แต่ต้น ที่ปู่ขออำภัยสีน้ำน้อย ข้างบนนั้น หนูขอแลกกับอะไรนิดเดียว ท่านปู่ช่วยย้ายสำมะโนครัว ท่านดอนกิโฮเต้ ไปอยู่เหม่งจ๋ายทีเหอะเจ้าค่ะ จิได้รู้กัน ว่าเหม่งแล้วเป็นไง ขอบพระคุณล่วงหน้าเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 1 ก.พ. 50 21:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เฮ้ คุณหนู แยก รัชดา - ห้วยขวาง นั่นน่ะ เข้าไปข้างใน ก็ เหม่งจ๋าย ใช่ไหมเล่า ขอรับ กระผมเคยทำงานอยู่ที่นั่น ตั้งนาน เพราะฉะนั้น รู้ดีว่าเปนอย่างไร แยกเหม่งจ๋ายเดิม ก่อนติดตั้งไฟแดง รถเสยกัน บ่อยมาก สาเหตุน่าจะมาจาก คนขับมันคง แสบตา... แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 2 ก.พ. 50 09:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 46 พี่ชาย ไม่มาดูแป็บนึง รู้สึกก๊วนเก๋าจะกล้าเกินไปแล้วนะ เหอ...เหอ...เหอ... คดีติดตัวเยอะนะคะพี่ชาย รู้สึกว่าหลังจะเป็นแผลด้วยนะ ประสา "วัวสันหลังหวะ"ไงคะ ปล. ป๋าเจียวต้าย อย่าย้ายพี่ชายไปไหนนะคะ คนอื่นเค้าจะเดือนร้อนนนนนนน จริง. จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 2 ก.พ. 50 11:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อยู่ใกล้เหม่งจ๋ายพอดี จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 2 ก.พ. 50 13:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คนขับแสบตา หรือว่าคนขับตาพร่า เพราะว่ามัวแต่มอง ขากินรีบนโป๊ะไฟกันแน่เจ้าค่ะ ท่านดอนกิโฮเต้ พี่โจ้ แทงเลย ปราณีไม่ได้ พี่เกรียงจ๊ะ เป็นกับเขาด้วย ฮึ งอน จากคุณ : sugarhut - [ 2 ก.พ. 50 14:58:36 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ว่าแต่ รู้สึกว่า พี่(ท่าน)พจ ชอบทานไข่ดาว มากเป็นพิเศษนะจ๊ะ เอ มันเกี่ยวกับอะไรที่กำลัง .....เกิดขึ้นหรือเปล่า เทรนด์นักฟุตบอล ชื่อดังก้องโลกเชียว ซีนาดี ซีดาน ใช่หรือเปล่าเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 2 ก.พ. 50 15:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณหนู เจ้าแขน เฮ้ย... ปล่อย ซีดานมันไปเหอะ กระผมน่ะ... ยัง... สะบายน่าค่า... เต็มหัว... ยั ง ไ ม่ . . . เ ห ม่ ง. . . แฮ่... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 6 ก.พ. 50 20:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 51 งั้นสงสัยแอมแก่ ตาพร่ามัว แอมเห็นมันหรอมแหรมพิกล อิอิอิ จากคุณ : sugarhut - [ 7 ก.พ. 50 08:15:51 ]