ตอนที่ 1 วันที่ฟ้าเงียบ....หัวใจเหงา
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5031879/W5031879.html
ตอนที่ 2 รักของฉันวันนี้
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5040570/W5040570.html
ตอนที่ 3 (ก็อยาก)เป็นตัวของตัวเอง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5045918/W5045918.html
ตอนที่ 4 สองเมษา น้ำตาไหล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5048493/W5048493.html
ตอนที่ 5 จัด(ระเบียบ)ใจ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5054220/W5054220.html
ตอนที่ 6 ความทรงจำที่อยากลบ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5061694/W5061694.html
ตอนที่ 7 จะกล้ากว่านี้ได้ไหม
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5075100/W5075100.html
ตอนที่ 8 อย่าคิดไปเองสิ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5081216/W5081216.html
จอมวางแผน
คนเราเนี่ยชอบคิดนะคุณว่าไหม จะคิดดี..คิดมาก..คิดหาเรื่อง..คิดเพ้อฝัน ก็สารพันจะคิดกันจริงๆ ฉันหน่ะ เป็นพวกชอบคิด คิดมาก (มากเกิน) คิดล่วงหน้าเกินคนอื่นไปเยอะ เยอะแบบเกินไปเป็นปี แบบว่าคิดการณ์ไกลไง ไกลจนเพื่อนต้องมากระตุกความคิดว่า...แกคิดแค่อาทิตย์หน้าก็พอแล้ว จะไปคิดอะไรหนักหนา ก็ฉันมันชอบคิด คิดแล้วก็วางแผน วางโปรแกรมอะไรไว้ก่อน แบบว่าวางโปรแกรมชีวิตเหมือนไดอารี่ยังไงยังงั้น
อย่างตื่นเช้ามานี่ ฉันคิด (อีกแล้ว) ว่าคุณก็เป็นเหมือนกัน จะต้องเดินไปเปิดไฟปุ่มนี้ก่อน เปิดแอร์ เปิดม่าน กดปุ่มเปิดทีวี (ซึ่งไม่ต้องเปลี่ยนช่องเพราะก่อนนอนจะเลือกช่องที่จะดูตอนเช้าเตรียมพร้อมไว้แล้ว อ้อ..ทุกเครื่อง ด้วยนะ) เปิดประตูออกไปปิดแอร์ห้องนั่งเล่น งงสิ ก็เปิดแอร์ห้องนั่งเล่นตอนกลางคืน ห้องนอนก็ไม่หนาว (แต่เจ้า ฟ้าฝนส้มสร้อย.....กรุณาย้อนกลับไปอ่านตอนที่สองนะคะ...ทั้งสี่ตัวงี้คงเหมือนอยู่เกือบขั้วโลกเหนือ) เดินกระดุ๊บๆ ต่อไปหยิบหนังสือพิมพ์ตรงประตู อ่านข่าวพาดหัวซะหน่อย (มองไม่ค่อยเห็น ยังไม่ได้ใส่แว่น) เดินผ่านกระติก น้ำร้อน กดปุ่มสวิตซ์เปิด (ที่จริงตอนเดินไปเอานอสอพอก็ผ่าน แต่ไม่กด ต้องกดขากลับ) อ้อ..ไม่ลืมกู๊ดมอร์นิ่งทั้ง สี่ตัวด้วย อะไรทำนองเนี่ย (คือมันมีอีกมากเลยขั้นตอนหลังตื่นนอน เขียนไม่ไหว แล้วคุณก็คงไม่อยากรู้หรอกใช่ม่ะ)
ถ้าวันไหนมีอะไรที่ทำให้ขั้นตอนต้องมีการเปลี่ยนแปลง (ประหนึ่งแผนงานโปรเจกต์ยักษ์) ฉันก็จะหน้ามู่ หงุดหงิดเล็กน้อย (หรือปานกลางจนถึงมาก แล้วแต่เรื่อง) รู้สึกเซ็ง แต่ก็จะแป๊บเดียวเท่านั้น เพราะสมองจะรีบสั่งการ ให้ทำการแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า (ประหนึ่งเข้าชิงตัวประกันอยู่อีกแล้วครับท่าน) ให้กลับเข้าสู่ขั้นตอนปกติโดย เร็ว เออ....ฉันปกติดีใช่มั้ยเนี่ย
จากคุณ :
ลั่นทมขาว
- [
30 ม.ค. 50 10:07:34
]