ความคิดเห็นที่ 11
หยิบยื่น
--------
หลายหนที่ผ่านมา
ทุกข์ท้อก็หลายครา หลายหน
หมกมุ่น ทรมาน เวียนวน
พร่ำบ่นแต่โทษวิถีการเลือกทางเดิน
พอเวลาผ่านไป
เด็กน้อยเติบโต แม้ไม่ยิ่งใหญ่ให้ใครมาสรรเสริญ
รู้ตัวว่าคิดถูก.. ที่ตัดสินใจก้าวเพลิน
ค่อนข้างสะเทิ้น..เมื่อถูกเรียกว่า "กวี"
เส้นทางสายวรรกรรม
แม้มิได้ปูด้วยกุหลาบหลากสี
หากแต่ทุกคนต่างหยิบยื่นไมตรี
ยิ้มทุกที..เมื่อเข้ามาทักทาย
บนถนนสายวรรณกรรมเมื่อก้าวเข้ามาล่วงล้ำ..
ทุกคนต่างดื่มด่ำ กับน้ำใจ ไมตรี และกวีหลากเรื่องราว
---------------------
เฮ้อ................เกือบจบไม่ลง ...
อิอิ..
มาทักทายคุณกวีค่ะ แอบอิจฉาชื่ออยู่ด้วยเหมือนกัน ^_^
สมัยแรก ๆ ที่เพิ่งจะหัดเขียน สีน้ำฟ้า เคยใช้นามปากกาว่า "นักกวีห่วย"
โชคดีค่ะ ได้มีโอกาสเจอพี่จุ้ย (ซึ่งป่านนี้ พี่เขาคงลืมไปแล้วมั๊ง นานเหลือเกิน เกือบยี่สิบปีแน่ะ)
พี่เขาทักว่า นักกวี หรือ กวี ต่างก็สวยงามทั้งนั้น น้องเองก็ใช่ว่าจะเขียนแล้วห่วยเสมอไป
เปลี่ยนนามปากกาเสียเถอะ..
ค่ะ.. นั่นแหละ ต่อมาก็สะเปะ สะปะ ไปอีกหลายชื่อ .. แจม..ชลนัยน์, แจม พิชามญชุ์,
สิรินทร์ จิตรเกษม, ฯ จนมาหยุดอยู่ตรงที่นี่แหละค่ะ สีน้ำฟ้า..
เอาไว้ถ้าไม่เบื่อเสียก่อน ค่อยมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ
จากคุณ :
สีน้ำฟ้า  
- [
1 ก.พ. 50 21:45:57
]
|
|
|
