'คมกริบ' เป็นชายร่างเล็ก ตัวของเขาเล็กตั้งแต่เด็กๆ จึงมักถูกเพื่อนที่ตัวใหญ่กว่ารังแกเสมอ...

ตอนสมัยอนุบาล คมกริบ ถูกเพื่อนแย่งขนมกิน....
ตอนประถม เขาถูกเพื่อนแย่งของเล่นไปจากมือ... ( ก็ดันเอาไปโรงเรียนเองนี่หว่า)
เมื่อขึ้นมัธยมต้น เขามักโดนไถเงินอยู่บ่อยๆ
มัธยมปลาย... คมกริบโดนแกล้งต่างๆ นาๆ แต่เขาก็ไม่เคยคิดสู้เลย...

เพราะเขารู้... ถึงสู้ไปเขาก็แพ้...

ท่ามกลางสังคมที่เอารัดเอาเปรียบกัน ผู้ที่อ่อนแอกว่าย่อมถูกรังแก มันเป็นสัจธรรม...

เหตุการณ์ดำเนินเป็นอย่างนี้ไปจนกระทั่ง คมกริบ เรียนจบออกมาจากมหาวิทยาลัย
และได้งานทำ....

ชีวิตของเขาดำเนินไปอย่างปรกติ อย่างที่มนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งพึงจะเป็น...
ตื่นเช้าอาบน้ำ... ไปทำงาน... ตกเย็นกลับบ้าน... อ่านหนังสือ... ดูหนังโป๊... เข้านอน...
เป็นอย่างนี้ทุกวัน....

ตั้งแต่เขาเรียนจบออกมา เขาก็ไม่ถูกใครแกล้งอีกเลย...

สังคมที่ทำงานยกย่องคนเก่ง...
คมกริบเป็นคนเก่ง..... มีแต่คนชื่นชม หัวหน้าชอบเขา

จนกระทั่งเย็นวันหนึ่ง ในขณะที่เขากำลังเดินทางกลับบ้านตามปรกติ
คมกริบ จำได้ดีวันนั้นเป็นวันสิ้นเดือน....

หลังลงจากรถโดยสารประจำทาง คมกริบ เดินเข้าบ้านโดยไม่นั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้าง
เขาเป็นคนประหยัด.... วันนั้น คมกริบ กดเงินออกมาเยอะกว่าปรกติ
เพราะว่าวันพรุ่งนี้ เขาจะไปซื้อโทรทัศน์ใหม่ ว่าฮ่าๆๆๆๆๆ

คิดได้เพียงเท่านั้น... ก็มีไอ้หนวด 2 คน กระโดด ออกมายืนขวางหน้า...
ไอ้หนวดคนแรกท่าทางลุกลี้ลุกลน ยืนถือมีดเงาวับ จ่อมาที่พุงของ คมกริบ

"เฮ้ย มีเงินเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด!!" ( ประโยคยอดฮิต )

ไอ้เห้เอ้ย.. เสือกมาเลือกจี้กูวันนี้พอดีนะ :-)!!
คมกริบ นึกด่าไอ้หนวดหนึ่ง อยู่ในใจพลางคิดว่าจะให้เงินมันดีหรือจะวิ่งหนี
คิดยังไม่ทันเสร็จ ไอ้หนวดสองเดินตรงเข้ามาหาเขาพร้อมปล่อย 'ขวาตรง' 1 หมัด

เข้าที่เบ้าตาของคมกริบพอดี...

ถึงนาทีนี้ คมกริบแทบไม่ต้องคิดอะไรมากมายอีกแล้ว
เขาส่งกระเป๋าเงินให้ชายหนวดทั้ง 2 คนไปอย่างง่ายดาย...

ไอ้หนวดทั้งสองคนวิ่งหายไปในความมืด....

คมกริบ อดได้โทรทัศน์....

แต่เขายังพอมีเงินฉุกเฉินที่เก็บไว้ในธนาคาร หักค่าใช้จ่ายต่างๆ สำหรับเดือนนี้แล้ว
เขาเหลือเงินอยู่ 5000 บาท พอดิบพอดี เขาต้องทำอะไรซักอย่าง...

เขาตัดสินใจโทรหา 'ไอ้หิน'

...........................
..................
...........

หิน ,ลูกหิน หรือ ไอ้หิน เป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลาย ของคมกริบ
ไอ้หินทำตัวเป็นอันธพาลประจำโรงเรียน และชอบไถเงินคมกริบเป็นประจำ

คมกริบ เอาเบอร์โทรของไอ้หินมาจากหนังสือรุ่น...

"หินเหรอ จำเราได้มั้ย เราไอ้แว่นไง" คมกริบแนะนำตัว
"อ้าว เป็นไง ไม่เจอตั้งนาน โทรมาหากูทำไมเนี่ย"
"นายหา 'ปืนเถื่อน' ให้เราได้มั้ย"

ใช่แล้ว คมกริบ ตัดสินใจใช้เงินที่เหลืออยู่ซื้อปืน...

ในสังคมสมัยนี้ที่ไม่มีใครดูแลใคร ไม่มีใครสนใจใคร ผู้ร้ายยังมีปืนได้
แล้วทำไมคนดีดีอย่างเขาถึงจะมีปืนไว้เพื่อป้องกันตัวเองไม่ได้...

และคนแบบ ไอ้หิน นี่แหละ ที่น่าจะหาปืนเถื่อนให้เขาได้..

"อ่ะฮ้า เดี๋ยวนี้ ริจะเล่นปืน นะไอ้แว่น โทรหาถูกคนแล้วล่ะ" หินตอบกลับมาตามสาย
"เท่าไหร่ครับ"
"5 พัน"
"(...หมดตูดพอดี...)"

ชายทั้งสองนัดพบกันเพื่อรับ-ส่งของ....

...........................
..................
...........

ปืนกระบอกนั้น เป็นปืนลูกโม่ .38
ตั้งแต่คมกริบได้มันมาเขาบรรจุกระสุนไว้เต็มรังเพลิง
และพกมันติดตัว โดยใส่มันไว้ในกระเป๋าเอกสารตลอดเวลา เขารู้สึกอุ่นใจ....

และแล้ว.. ก็ถึงวันสิ้นเดือนอีกครั้ง...

หลังลงจากรถโดยสารประจำทาง คมกริบ เดินเข้าบ้านโดยไม่นั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้าง
เขาเป็นคนประหยัด.... วันนั้น คมกริบ กดเงินออกมาเยอะกว่าปรกติ
เพราะว่าวันพรุ่งนี้ เขาจะไปซื้อโทรทัศน์ใหม่ ว่าฮ่าๆๆๆๆๆ

คิดได้เพียงเท่านั้น... ก็มีไอ้หนวด 2 คน กระโดด ออกมายืนขวางหน้า...
ไอ้หนวดคนแรกท่าทางลุกลี้ลุกลน ยืนถือมีดเงาวับ จ่อมาที่พุงของ คมกริบ

"เฮ้ย มีเงินเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด!!" ( ประโยคยอดฮิต )

อีกแล้วเหรอ... คมกริบคิดในใจ...

"รอเดี๋ยวนะ เดี๋ยวเราหยิบเงินก่อน"
คมกริบ บอกไอ้หนวดทั้งสองคน
มือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเอกสารหยิบมัจจุราชสีดำมะเมื่อมออกมา..

ในทันทีที่เห็นมัจจุราชกระบอกนั้น
ไอ้หนวดสอง หันหลังวิ่งหายไปในความมืดอย่างรวดเร็ว....

ไอ้หนวดหนึ่ง มือไม้อ่อน มีดของมันร่วงหล่นลงพื้น วิงวอนขอชีวิต...

คมกริบ เอาปืนกระบอกนั้นกดเข้าที่ขมับของไอ้หนวด...
ในวินาทีนี้เขามีความรู้สึกอย่างที่เขาเองไม่เคยรู้สึกมาก่อน...

คมกริบรู้สึกได้ถึง 'พลังอำนาจ'

ภาพสมัยเด็กๆ วิ่งกลับเข้ามาในหัวของเขาเองอย่างอัตโนมัติ...

สมัยอนุบาล เพื่อนแย่งกินขนม....
ประถม เพื่อนแย่งของเล่น...
มัธยมต้น โดนไถเงิน...
มัธยมปลาย... โดนแกล้งต่างๆ นาๆ...

คมกริบ กัดกรามเสียงดังกรอดดดดด

ไอ้หนวดหนึ่งหลับตาปี๋...

คมกริบเหนี่ยวไก..

...........................
..................
...........

ชายคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงในบ้าน แม่ของเขาเดินเข้ามาในห้องที่เขานอนอยู่
และเริ่มทำความสะอาดร่างกายให้เขา....

คมกริบ เป็นอัมพาตครึ่งตัว...

ในหัวสมองของเขาคิดถึงแต่เหตุการณ์วันนั้น....
หลังจากที่เขาเหนี่ยวไกปืน...

ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

กระสุนด้าน...
ปืนเสีย...
โดนไอ้หินหลอกขายปืน...

อารมณ์หนึ่งดีใจที่กระสุนไม่ได้ถูกลั่นออกไปเพื่อสังหารชีวิตของไอ้หนวดที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา..
ไอ้หนวดหยิบมีดที่ตกอยู่ขึ้นมา แล้วแทงเข้าที่ท้องของคมกริบ

เขาล้มลงไป....
แต่ไอ้หนวดก็ยังแทงไม่ยั้ง....

แผลแล้ว... แผลเล่า...

เสียงของคนที่ผ่านเข้ามาเห็นเหตุการณ์ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ....

ไอ้หนวดวิ่งหายไปในความมืด....

คมกริบถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด....
เขาไม่ตายแต่ขยับร่างกายส่วนล่างไม่ได้อีกเลยนับจากวันนั้น...

เขาผิดใช่ไหม ที่คิดจะสู้....

...........................
..................
...........

หลังจากที่แม่ของเขาเดินออกจากห้องไปแล้ว...
คมกริบเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างหัวนอนของเขา หยิบปืนกระบอกนั้นขึ้นมา...

เขาเอาปืนจ่อขมับตัวเอง... แล้วลั่นไก...













ปัง!!













วราห์ชา
4 เมษายน 2549
www.uncensor-team.com