ความคิดเห็นที่ 1 กะว่าจะมาเขียนบทที่ 2 เมื่อวานด้วยเรื่องอื่น ก็บังเอิญไปร่วมงานอีเวนท์เปิดตัวสินค้าแบบอลังการชนิด red carpet ตัวใหม่ของบริษัทที่ J Avenue ตอนค่ำ กว่าจะกลับถึงบ้านก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว (ขนาดไม่ได้อยู่ดินเนอร์นะ) ความจริง งานนี้ไม่ใช่งานของทางแผนกโดยตรง โน้ตและพี่ๆไม่ต้องไปร่วมงานก็ได้ แต่เนื่องจากเป็นงานใหญ่น่าตื่นตาตื่นใจ สาวๆแผนก Corporate PR ไม่ได้ติดงานอื่นจึงไปร่วมงาน กระทบไหล่ดาราสักหน่อย และยังไปให้กำลังใจพี่ๆทีมงานด้วย ^^ จะออกไปงานปาร์ตี้ งานของตัวเองก็มีกองอยู่เป็นพะเรอเกวียน แต่ยังไงก็ขอไปลัลล้าสักหน่อย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอแอบอู้สักนิดนึง ปรากฏว่าเพราะจะไปงานเลี้ยง ทีมพีอาร์ก็เลยให้พี่เมคอัพ อาร์ติส มาแต่งหน้าให้เรียบร้อย แถมทำผมด้วย (บริษัทนี้เป็นบริษัทความงาม เจ้านายโน้ตจึงมักชอบจ้างเมคอัพมาแต่งให้ถ้าต้องออกงานใหญ่ๆ แต่ถ้างานเล็กก็ละเลงกันเองพอไหว ไม่ก็บอกพีอาร์แบรนด์ไว้ให้ช่วยบอกบีเอให้ แล้ววิ่งไปแต่งที่เคาน์เตอร์ในห้าง) โดยเจ้านายรีบวิ่งออกรับหน้าก่อน แล้วให้ลูกน้องตามกันไป แต่ด้วยความที่เป็นห่วงงาน กลัวหลายอย่างจะไม่เรียบร้อย โน้ตเลยรีบจัดการอะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะอีเมลบอก supplier เรื่องนั้นเรื่องนี้ หรือติดต่อ organizer บอกข้อมูลของงานใหญ่ที่จะจัดสัปดาห์หน้าเพิ่มเติม กว่าจะปั่นงานเสร็จเท่าที่จำเป็น กว่าจะฝ่ารถติดจากสาทรไปถึง J Avenue ก็ตอนเลิกงานพอดี - -‘’’ หาที่จอดรถได้ เดินเข้าไปยังไม่ถึงงาน ก็เจอสื่อค่อยๆถือของ premium เดินลงมากันเป็นกลุ่มๆ รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง (บอกแล้ว มือใหม่ สื่อจากหลายที่ยังไม่เคยเจอเลย รู้จักแต่ชื่อใน label อย่างเดียว) เริ่มไม่แน่ใจ จนพอขึ้นไปถึง เจอสื่อเล่มที่ซี้ๆกันทันที สื่อแซวใหญ่เลยว่ามาเอาป่านนี้ กะมาปิดงานหรือไงคุณโน้ต แต่โน้ตว่าเราไปถูกเวลานะ เพราะไปยืนๆแป๊บนึง ก็ถึง session ถ่ายภาพส่งข่าวพอดี (ฮา) ล้อเล่นนะคะ ตรงนี้เดี๋ยวพี่ๆมาอ่านเข้าโกรธแย่เลย โน้ตอยากไปร่วมงานทันนะ เพียงแต่ว่า J วันสิ้นเดือนเนี่ย แค่หาทางกระดึ๊บฝ่าฟันมาถึงทองหล่อได้ก็เกือบตายแล้ว ที่จอดรถใน J เองยิ่งไม่มีทางหาได้เลย วนกันจนตาลายไปหมด แต่ก็ถือว่าโน้ตได้ทำในสิ่งที่ควรทำในงานปาร์ตี้หนึ่งๆแล้ว เมื่อก่อนตอนเริ่มงานแรกๆ โน้ตไม่รู้หรอกว่าการไปงานปาร์ตี้หนึ่งๆ เราไปทำไม ไปดูแฟชั่นโชว์? ไปจ้องดารา เหล่ไฮโซ เซเลบหล่อๆ? กินฟรี? แต่งตัวสวยๆเดินเล่นไปมา ดี๊ๆด๊าๆ เผื่อใครจะหลงผิดถ่ายรูปไปลง? ทุกครั้งที่ไปงานกลับมา เจ้านายจะถามเลยว่า ได้นามบัตรใครมาบ้าง?  ไปงานนี้ คุยกับใครมาบ้าง? ทีมงานของนิตยสาร/หนังสือพิมพ์ล่ะ (ส่วนมากมักงานเลี้ยงของนิตยสาร หนังสือพิมพ์ซะมาก) ได้คุยกับใครบ้าง? ได้แนะนำตัวหรือเปล่าว่าเราคือใคร? ไปๆมาๆ โน้ตก็เริ่มจับทริกได้ว่า จริงๆแล้วการที่พีอาร์ไปงานเลี้ยง นอกจากไปแสดงความยินดี (ส่วนมากก็เป็นงาน anniversary อีกนั่นล่ะ ไม่ก็งาน award) ส่วนนึงคือ การไปต่อยอดทำความรู้จักสนิทสนมกับสื่อให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นด้วย (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง editor โดยตรงสายที่เราส่งข่าวให้) และหากเป็นพีอาร์แบรนด์หรูดัง การทำความรู้จักเซเลบดังๆเอาไว้ก็ดี เพราะหากสามารถเชิญมางานของเราได้ แน่นอน สื่อย่อมอยากมาทำข่าว จำนวนข่าวของเราที่ได้ลงก็จะเพิ่มขึ้นอีก แต่ที่สำคัญ ไหนๆก็ไปงานนั้นๆแล้ว สิ่งที่เราไม่ควรพลาดก็คือ session ถ่ายรูป ซึ่งโน้ตไม่รู้สำหรับที่อื่นๆทั่วไป แต่ถ้าระดับผู้บริหารอย่างเจ้านายโน้ตถ่ายแล้วได้ลง เราสามารถนับ coverage ได้ พูดถึงเรื่องถ่ายรูป โน้ตว่าแต่ละองค์กรและตำราคงมีหลักเกณฑ์ไม่เหมือนกัน ตอนที่โน้ตเรียนก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่า พีอาร์เป็นอาชีพปิดทองหลังพระ เราควรทำให้องค์กรที่เราทำงานให้มีภาพลักษณ์ที่ดี โดยรวมถึงภาพลักษณ์ของผู้บริหาร ฯลฯ ที่ส่งผลต่อองค์กร โดยที่ตัวเราเองไม่ควรออกหน้ากล้องเลย แต่ตอนโน้ตมาทำงานที่นี่มันไม่ใช่ พีอาร์ที่นี่ต้องถ่ายรูป เราควรจะเป็นหน้าตาของบริษัท ยิ่งมีรูปเราเยอะยิ่งดี ซึ่งตรงนี้ เพื่อนๆที่ทำพีอาร์ เอเจนซี่ก็เคยทักเหมือนกันตอนเห็นรูปโน้ตตามหน้าข่าวสังคม เพราะสาวๆพีอาร์ เอเจนซี่ต้องไม่มีรูปตัวเองลง ถ้านักข่าวถ่ายจะต้องบอกนักข่าวด้วยว่าไม่ต้องถ่ายพี่ อะไรแบบนั้น แต่ที่นี่ เวลาเราจัดอีเวนท์ จะส่งข่าวออกสื่อ ต้องมีรูปของพีอาร์แต่ละคนด้วย (แต่สื่อจะลงให้ทุกคน หรือเลือกคนไหนลงบ้างอันนี้ต้องแล้วแต่) โน้ตมาคิดๆดู เลยพอจะทำความเข้าใจได้ว่าเป็นเพราะ nature มันต่างกัน พีอาร์ เอเจนซี่ ไม่ได้ทำงานอยู่ในบริษัทนั้นๆ จึงไม่สามารถมาออกหน้าออกตาได้ (และไม่ควรด้วย) แต่พีอาร์องค์กร มันคือภาพลักษณ์ขององค์กรที่เขาจ้างมาให้เป็น “หน้า” ของบริษัท นั่นแหละค่ะ สรุปแล้วว่างานของพีอาร์ที่ควรทำจริงๆเวลาไปงานปาร์ตี้ คือ ลงทะเบียน ดี๊ด๊ากับเออีสาวๆ หรือนักข่าวที่ซี้กันตามอัธยาศัย ตรงเข้าไปหาเจ้าภาพที่มักจะถูกตรึงอยู่กับ backdrop ของงาน เข้าไปสวัสดีให้เรียบร้อย ถ้ามีดอกไม้ก็มอบซะ โดยไม่ลืมถ่ายรูปด้วยกันพร้อมดอกไม้ด้วย จากนั้น ถ่ายรูปหมด คุยหมด ยังไม่ทันเข้าสู่บรรยากาศของงานก็หนีได้ แต่การหนีนี่ก็ต้องเหนียมๆกันนิดนึง จะหนีกลับให้เห็นกันโต้งๆก็กระไรอยู่ วิธีที่ดีที่พี่พีอาร์คนนึงในบริษัทใช้คือ “เข้าห้องน้ำ” ค่ะ ประมาณว่า ค่อยๆถอยไปเข้าห้องน้ำ กระดึ๊บๆ แล้วหาทางหนีทีไล่ หาประตูหลังที่หลบๆได้ (โรงแรมมักจะมีบันไดอีกด้าน เป็นทางที่ดีต่อการชิ่งหนี) แล้วแวบไป ที่รู้เพราะไปงานด้วยกันทีไร ยืนๆคุยไปสักพัก พี่คนนี้ก็มักจะขอไปเข้าห้องน้ำ เราก็คุยกันต่อเพลินๆไป กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่าหายไปนานมากกกกก โทรตามกัน พี่แกก็ขึ้นรถขับหนีออกไปแล้ว - -‘’’ เจอแบบนี้บ่อยๆ พี่เขาก็สอนวิธีมาให้เสร็จสรรพ บอกว่าทำแบบนี้กันเหอะน้องเอ๋ย ทีหลังอยากหนีจากงานไหนพี่จะพาไปด้วย ไม่งั้นบางงานเราไม่ได้อยากอยู่จะทู่ซี้อยู่ไปทำไม งานก็มีรออยู่เพียบ แวบกลับไปทำงานที่ออฟฟิศยังจะคุ้มเวลากว่า นี่แหละค่ะ ชีวิตสาวพีอาร์กับงานปาร์ตี้ งานที่ต้องทำเยอะแยะบานตะไท และยังต้องไปงานปาร์ตี้ต่างๆ หากไม่ถึงกับกำลังยุ่งจนขยับตัวไม่ได้ แถม แม้ว่าก่อนเข้างานจะกุลี ทำงานถึกแค่ไหน แต่ถ้าเราจะปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนในนามของบริษัทหรือแบรนด์แล้ว ก็ต้องแบ่งเวลามาจัดการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนด้วยค่ะ จบตอนที่ 2 จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 1 ก.พ. 50 23:52:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบคอมเมนต์ค่ะ ^^ จอยจ๋า... อิอิ คนแรกเลย เก่งมาก ...วุ่นวายจิ เป็นอาชีพที่วุ่นวายมากๆ แต่สำหรับคนที่อยู่ไม่สุขแบบโน้ต โน้ตว่าดีกว่าสมัยที่อยู่เขียนนิยายเฉยๆน้า มันมีรสชาติดี หน่อง ...ไหนว่าอยากอ่าน ไหงอ่านแล้วทำไมคอมเมนต์แค่เนี้ยจ๊ะ... -_-'' พี่จริง ก๊ากๆๆๆๆ เสียใจน้า แต่ถึงพี่ไม่คลิก หนูก็อาจจะมีอะไรบางอย่างไว้ปีนอยู่แล้ว เรื่องงานหนังสือเห็นด้วยค่ะ ^^ พี่นีขา... ถ้าอยากอ่านชีวิตสาวพีอาร์นี่สงสัยได้อ่านแน่ค่ะ แทงเรื่องสั้นไว้แล้ว เจ้านายยุทุกวัน พอเล่าโครงเรื่องที่เอาฉากเป็น press trip ที่จะจัดสัปดาห์หน้า เจ้านายบอกว่าให้นางเอกเป็นพีอาร์สิ... (ซึ่งโน้ตอาจต้องรื้อเรื่องเดิมทิ้งหมดเลย งืม...) พี่นีพูดถึงใครเหยอ ใครพีซ โน้ตไม่รู้จัก... พี่จูนิ อืม... ไม่เคยทำพีอาร์วงการบันเทิง แต่น่าจะไม่ค่อยต่างกันมากนะคะ (แต่ท่าทางพีอาร์วงการจะสบายกว่าหนูในแง่สื่อน้า เขามาคู่กันอยู่แล้ว) คุณเอ็นจัง เย้ๆๆๆๆ เจอเพื่อนร่วมวงการ ดีใจจังค่ะ ^^ หาฐานข้อมูลเองเลยเหรอคะ ^^'' วันนี้โน้ตมีพีอาร์มทติ้งรวมทั้งบริษัท แค่เอา list แต่ละคนมารวมกันว่าปกติเราส่งข่าวหรือติดต่อใครก็มึนแล้วค่ะ นี่ขนาดแต่ละคนมีข้อมูลนะคะ ใครเข้าที่ไหน ออกที่ไหน ตามแทบไม่ทันค่ะ ลูกพี่ เหนื่อยจิ... ขนาดนกแก้วแบบเรายังเหนื่อย คนพูดน้อยกว่าเราคงลำบากง่ะ... แต่นอกจากคุย มันต้องทำอย่างอื่นได้ครอบจักรวาลด้วย ของเราเนี่ย พีอาร์ต้องเป็นมาร์เก็ตติ้งจำเป็นได้ด้วย เป็นช่างภาพได้ด้วยยิ่งดี ถ้าจัดดอกไม้ ห่อของขวัญ จัดตะกร้า ฝีมือเยี่ยมด้วยยิ่งเพอร์เฟ็กต์ อะไรแบบนั้น โรส อื้อ อาชีพนี้เหนียมไม่ได้ง่ะ บางทีเหวอมาก ไปงานคนเดียว ก็ต้องทำหน้าชื่น หน้ายิ้มๆเฉยๆเป็นปกติเข้าไว้ เจ้าเตย ...ยุจริงๆเด็กคนนี้... คุณส้ม ได้ข่าวมาจากไหนเหรอคะ โน้ตจะได้ตกรางวัลถูกคน อิอิ ดีที่จ่ายเงินไว้ล่วงหน้า อิอิ ทำงานกันดีมากๆ เฟิร์น... ขอบคุณมากๆจ้า แล้วคุยกันน้า คุณ scottie ไม่รับแขก แต่รับคนชาติอื่นก็พอไหวค่ะ (เล่นมุขอะไรนี่ - -''') คุณ Canossa  อ๊า.... ไม่เจอตั้งนาน คิดถึงมากๆ ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปเยี่ยม ถ้าชอบเพลงก็ไปบ่อยๆจิคะ ^^ พี่นก ขอบคุณมากค่ะ หนูต้องการอยู่พอดีเพราะร่างกายชักล้าค่ะ ^^ แถมตารางหนู ท่าทางจะเต็มแบบนี้ไปจนถึงเดือน June เลยค่ะ เปิดอออกาไนเซอร์มาทีไรถอนหายใจเฮือกๆทุกที งานน่าทำหรอก แต่สังขารชักอุทธรณ์แล้วสิคะ เฟิร์น เลขไรง่ะ.... อายุชั้นหายไปเหรอ อิอิ งงๆวุ้ย มาเฉลยด้วยเน้อ คุณ namtanzay อิอิ เข้าใจเลยใช่ไหมคะ งานมันก็มีอะไรสนุกๆดีอ่ะน้า แต่โคตรๆๆๆๆๆๆเหนื่อยเลยว่าไหมคะ ไม่เคยกลับบ้านไวกับใครเขาเล้ย... น้องแพร์ พี่สงสัยง่ะ เพื่อนๆน้องรู้ได้ไงว่าใครเป็นพีอาร์ เขาแขวนป้ายบอกกันเหรอ??? ท้ายนี้ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และยิ่งกว่าขอบคุณ สำหรับทุกคอมเมนต์ค่ะ ลิงก์ตอนแรก เป็น PR ใครว่าสบาย.... เกริ่นนำและตอนที่ 1. รู้จักกันด้วย label ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5087786/W5087786.html แล้วพบกันตอนที่ 3 เร็วๆนี้นะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 50 00:15:58 จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 1 ก.พ. 50 23:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหอๆ มารับรางวัล ค่าไปโฆษณาความงามให้ (ล้อเล่น อิอิ) ว่าแต่งานปาร์ตี้อะไรพวกนี้เรากลับมองว่าเหมือนเป็นการสร้างภาพขององค์กรนั้นๆ มากกว่านะ แบบข้างในอาจจะแย่ แต่สร้างภาพลักษณ์ให้ดูดี ดูน่าเชื่อถืออะไรทำนองเนี้ย เฮ่อ แต่ละงานก็เหนื่อยกันไปคนละอย่างเนอะ จากคุณ : waidhaya - [ 2 ก.พ. 50 00:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ท่าทางเหนื่อยเนอะ พักผ่อนเนอะ ไม่ต้องไปก่งไปกดอะไรอีกหรอกเนอะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : จริง - [ 2 ก.พ. 50 00:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 555 โน้ตคงตอบว่ากดให้หายเครียดอะพี่จริง ทำงานเเบบนี้เหนื่อยจริงๆ ปั้นหน้าเต็มที่ เหอๆๆ จากคุณ : ปุณณัตถ์ - [ 2 ก.พ. 50 01:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอ่อ.. บีเอ คือไรหรอคะ จากคุณ : Bangkokian - [ 2 ก.พ. 50 08:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหนื่อยจริงๆ แหละ การทำงานพีอาร์เนี่ย ยังไงโน้ตก็สู้ๆ นะจ๊ะ จากคุณ : เม-ดา - [ 2 ก.พ. 50 08:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านแล้วเลยอยากรู้ว่าทำงานให้องค์กรไหน :) ไม่ค่อยเข้าใจคำว่าพีอาร์เอเยนซี่ด้วย จากคุณ : scottie - [ 2 ก.พ. 50 10:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ๋อ คนละแนวกะที่เคยทำเพราะเป็นพีอาร์เอเยนซี่ค่ะ จากคุณ : namtanzay - [ 2 ก.พ. 50 11:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นอาชีพที่ตัดออกจากสารบบชีวิตของตัวเองแน่ ๆ ค่ะ นอกจากไม่แต่งหน้าแล้ว ยังไม่ชอบงานปาร์ตี้อีกต่างหาก สู้ ๆ ครับผม ง่า... ว่าแต่ coperate PR กะ พีอาร์เอเจนซี่ คืออะไร ต่างกันตรงไหนคะ ป.ล. คคห. ที่ 3 น่ะ ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยนะแก เรื่องรางวัลเนี่ย - - ... จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 2 ก.พ. 50 16:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โน้ต อยากเห็นรูปที่ลงในหน้าข่าวสังคมอ่ะ จะเอาไปอวดชาวบ้านว่ามีเพื่อนเป็น PR อิอิ เลขที่ออก เอ๊ย...เลขที่หายไปคือ 1981 ไง ปกติเห็นมี พอไม่เห็นเลยแซว 55555555555 จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 2 ก.พ. 50 21:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แวะเข้ามาตอบค่ะ เห็นหลายๆคนมีคำถาม ซึ่งอาจเป็นเพราะโน้ตอธิบายไม่เคลียร์เองก็ได้ จึงขอตอบข้อสงสัยตามนี้นะคะ กิฟท์ เรื่องปาร์ตี้ทั่วไปเราไม่คอมเมนต์ แต่องค์กรเราไม่ทำเช่นนั้นแน่ๆ เพราะไม่มี budget ...แค่งาน launch ก็ยังจำกัดจำเขี่ยเลยจ้า พีอาร์แบรนด์แทบจะต้องไปขูดมาจากมาร์เก็ตติ้งเลยว่ามีงบส่วนไหนพอจะดึงมาใช้ได้บ้าง ดังนั้น กว่าจะจัดได้เลือดตาแทบกระเด็น เพราะอย่างน้อยๆ แค่ปาร์ตี้เล็กๆ ก็ต้องใช้เงินหลักแสนปลายๆถึงล้านแล้ว ถ้ากะจะจัดงานชนิดมีแขกข้างนอกเข้ามาในงานได้ อันนี้คือพูดถึงส่วนของเรานะ องค์กรอื่นเราก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่องค์กรที่มีงบทุ่มกับอีเวนท์ได้ไม่อั้นก็มี (น่าอิจฉามากมาย) คุณ Bangkokian คะ BA คือ Beauty Advisor ค่ะ หมายถึงน้องๆหน้าใสที่ขายเครื่องสำอางอยู่ตามเคาน์เตอร์เครื่องสำอางไงคะ ซึ่งเราจะไม่ถือว่าเป็นพนักงานขาย แต่เป็นที่ปรึกษาด้านความงามให้แก่ลูกค้าค่ะ คุณ scottie คะ PR agency คือบริษัทที่เป็น consultant ในเรื่องของพีอาร์ให้กับบริษัทที่เป็นลูกค้าค่ะ ซึ่งมักจะเป็นการดูแล below the line ทั้งหมดของบริษัท ...คือดูแลกิจกรรมสื่อสารการตลาดของบริษัท ที่นอกเหนือไปจากโฆษณาที่เราต้องจ่ายเงินซื้อสื่อ ซึ่งในประเทศไทยก็มีบริษัทที่รับทำ service นี้เยอะเหมือนกันค่ะ ...จริงๆแล้ว เขาก็ทำงานพีอาร์ให้กับองค์กรที่เป็นลูกค้าเสมือนว่าตัวเองเป็น PR ของบริษัทนั้นจริงๆ เพียงแต่จะต้องไม่ออกหน้าออกตาในฐานะคนของบริษัทลูกค้าเลยค่ะ ยิ่งกว่าปิดทองหลังพระจริงๆนะคะเนี่ย แต่ก็มักจะมีโอกาสสร้าง connection กับสื่อและ VIP ในมือเยอะกว่าพีอาร์บริษัท ด้วยความที่ลูกค้ามีหลากหลาย การติดต่อสื่อก็อาจจะติดต่อมากเล่ม มากหน้ากว่า ได้รู้จักสื่อหลายหน้ากว่า อะไรแบบนั้น แต่ก็จะเหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เช่นกันค่ะ คุณส้มคะ Corporate PR หมายถึงพีอาร์ที่ดูแลภาพลักษณ์ของตัวองค์กรโดยรวม ไม่ใช่ตัวสินค้าค่ะ ยกตัวอย่างชัดๆเช่น P&G อาจจะมีพีอาร์ที่ทำข่าวของสินค้า โอเลย์ แพนทีน ฯลฯ โดยที่พีอาร์แบรนด์เหล่านี้จะพูดถึงแบรนด์สินค้าเพียวๆ เช่น Olay ออกผลิตภัณฑ์ใหม่ Olay Total Effects โดยไม่พูดถึง P&G ที่เป็นบริษัท แต่ถ้า Corporate PR จะมุ่งเน้นทำข่าวออกไปในนามของ P&G เช่นสัมภาษณ์ผู้บริหาร การบริจาคช่วยเหลือผู้ประสบภัยต่างๆ ฯลฯ ซึ่งเป็นการสร้างภาพลักษณ์ให้กับบริษัท โดยไม่ได้โยงแบรนด์สินค้าเข้าไปเกี่ยวค่ะ ส่วนพีอาร์ เอเจนซี่ ก็เป็นแบบที่บอกไปข้างต้นค่ะ ^^ ใครมีอะไรจะถามเพิ่มเติมถามได้ค่ะ ยินดีตอบเสมอ  ^^ แต่สำหรับคำถามว่าโน้ตทำงานที่ไหน เราแอบรู้กันหลังไมค๋ดีกว่านะคะ ^^ จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 2 ก.พ. 50 23:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนแรก ก็ไม่เข้าใจ เหมือน คุณ scottie  นึกว่า พีอาร์ เอเจนซี   นี่มัน พี อาร์ เหล้า เอเจนซี่ นิ พึ่งจะ รู้แฮะ  เหอะๆๆๆ จากคุณ : อยากหล่อกว่านี้ทำไงดี - [ 2 ก.พ. 50 23:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ^ เหล้ามันยี่ห้อ รีเจนซี่ ไม่ใช่เรอะ เห็นในโฆษณาบ่อย ๆ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 3 ก.พ. 50 11:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามมารับฟังความวุ่นวายของอาชีพพีอาร์ค่ะ ดีนะที่เราไม่ได้ทำงานด้านนี้ ทำไม่ไหวหรอกค่ะ ฟังโน้ตเล่าแล้วเหนื่อยแทน มิน่านิยายหายไปเลยฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 3 ก.พ. 50 15:21:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นอาชีพที่ท้าทายดีนะคะ แต่คิดว่าตัวเองทำไม่ได้แน่นอน อิอิ มันไม่เข้ากับอุปนิสัยค่ะ เหอๆ จากคุณ : TSURUGI - [ 5 ก.พ. 50 11:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รู้ได้ไงว่าเค้าเป็น PR อันนี้เพื่อนบอกอะว่าคนนั้น PR เค้าไม่ได้แขวนป้ายบอกหรอก เพื่อนรู้ได้ไงอันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน = =" พอมาฟังพี่เล่าจริงๆเค้าก็ทำงานหนักนะ ตอนแรกคิดว่าแต่งตัวสวยออกงามไปวันๆ สบายจัง เคยคิดว่าเค้าจ้างพีอาร์มาทำอะไรเนี่ย จ้างไปออกงานรึป่าวววววหว่า 55555 ตอนนี้ก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าพีอาร์เค้าทำอะไรบ้าง ไว้ค่อยอ่านจากพี่เอาละกัน จากคุณ : หมูน้อยแก้มแดง - [ 6 ก.พ. 50 17:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18  อ่าน ๆ ๆ หนูดน๊ตคงเหนื่อยจริง ๆ ๆ เมื่อกอ่นนึกว่า งาน PR เป้นงานที่สบาย ตอนนี้เข้าใจแล้วล่ะ โน๊ตพักผ่อนเยอะ ๆ ๆ น่ะ จากคุณ : Donut_ty - [ 6 ก.พ. 50 18:30:44 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ฮา มาอ่านตรงนี้เพิ่มต่อ ยุให้เอาเจ้านายเป็นนางเอกเลยดีไหมโน้ตตตต อิอิ เขียนได้สนุกอย่างนี้ โน้ตออกหนังสือได้แระนะพี่ว่า แง้วววว โน้ตปลาทองเรื่องหนูพีซขึ้นมา จะได้อ่านต่อเมื่อไหร่เนี่ย ข้ามปีแล้วนะจ๊า (ตอกย้ำๆๆๆ กระตุ้นๆๆๆ อิอิ) จากคุณ : bookmark - [ 6 ก.พ. 50 23:40:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนที่ 3 ความอดทน คุณสมบัติคู่อาชีพของสาวพีอาร์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5121836/W5121836.html#3 แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 50 00:57:39 จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 8 ก.พ. 50 22:48:06 ]