ความคิดเห็นที่ 1 “ผมกับมันพูดกันอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว..” “อ่อ พูดจนชิน...ถ้าพูดแบบอื่นคุณสิรวิทย์จะงอนแบบแม่นมของคุณน่ะหรอ” “คุณนี่มันกวนจริงๆ ผมจะพูดกับเพื่อนผมยังไงก็เรื่องของผม แต่ถ้าคุณจะจีบนายวิทย์ก็ฝันไปเถอะ เพราะผมแนะนำให้เขาไปจีบน้องสาวคุณเรียบร้อยแล้ว คุณไม่มีหวังแน่นอน” “อ๋อ..นี่ไปดิสเครดิตฉันมาเรียบร้อยแล้วหรอที่รัก แหมหึงหวงน่าเอ็นดู เถอะน่าฉันสัญญากับคุณเลยละกันว่าจะไม่มีวันแทะโลมใครเหมือนกับที่ คลั่งสวาทคุณเป็นอันขาด” “ยัยบ๊องเอ๊ย คลั่งสวาทคิดไปได้ไง” ภูมินทร์หัวเราะลั่นรถ “แล้วคุณก็ฝันไปได้เลยนะว่าน้องสาวฉันจะตกร่องปล่องชิ้นกับเพื่อนคุณ เพราะดวงเนื้อคู่ของน้องสาวฉันเขาอยู่ไกลมากกกกก...มีแววได้คนต่างชาติด้วยล่ะยะ” “นายวิทย์ก็ต่างชาตินะ บรรพบุรุษมันโล้สำเภามาจากซัวเถาพร้อมๆกับบรรพบุรุษผมนี่ล่ะ” ชายหนุ่มพูดล้อความมั่นใจในการดูดวงของพิณชนิดาทำเอาหญิงสาวหัวเราะร่า “ฮั่นแน่ จับได้แล้วอาก๋งคุณโล้สำเภามาจากซัวเถานี่เอง มิน่าคุณถึงได้หน้าตาเป็นอาตี๋ขนาดนี้ อืม...เด็กซัวเถาขนานแท้และดั้งเดิมนี่เอง” เสียงล้อไปมาตลอดทางจนถึงคฤหาสน์หลังงามสร้างความชื่นบานในใจกับคนทั้งคู่อย่างประหลาด โดยเฉพาะฝ่ายหญิงที่นึกแผนการดีๆได้อย่างมากมายชนิดที่ว่าเก็บไว้คนเดียวไม่ได้ต้องรีบขึ้นห้องไปบอกเล่าให้น้องสาวได้รับฟัง เพียงเจอน้องสาวก็ลากเข้าห้องเพื่อบอกสิ่งที่สืบมาได้อย่างปลื้มเปรมในใจ “พี่บอกแล้วววว ว่าพี่ดูดวงไม่เคยผิด คุณภูน่ะเนื้อคู่พี่ชัดๆ ยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนไปได้ เด็กในท้องคุณเปรมสุดาไม่ได้เป็นลูกของตาทึ่มนั่นหรอก” “เฮ้ย..พี่พิณเล่นถามตรงๆเลยหร๊อ” ภิชาสินีถามเสียงสูง เหล่าวิญญาณที่คุ้มครองก็ออกันเข้ามามองหน้าพิณชนิดากันเป็นตาเดียว “ฝันดิ...ถ้าถามตรงๆเขาคงบอกล่ะนะเรื่องส่วนตัวอย่างนั้น อย่างตาภูน่ะหลอกถามไม่ยากหรอก แหย่ไปนิดเดียวก็เล่าหมดเปลือกแล้ว เขาบอกว่าทนุถนอมคุณเปรมสุดาไม่แตะไม่ต้องจะรอให้ถึงวันแต่งงาน หารู้ไม่ว่าเจ้าหล่อนป่องกลางซะแล้ว แล้วถ้าจะให้เดา คนที่คิดร้ายกับตาทึ่มของพี่ก็ต้องเป็นคนที่ทำยัยนี่ป่องแน่ๆ” สามวิญญาณที่รายรอบพยักหน้าอือออเห็นด้วยกับความเห็นของพิณชนิดา “แล้วทำไมพี่ไม่บอกพี่ภูเขาไปเลยล่ะว่าคุณเปรมสุดาท้องกับใครก็ไม่รู้ เขาจะได้เป็นของพี่พิณเร็วๆยังไงล่ะ” “ต๊าย..ดูน้องฉันพูดเข้า ถูกใจพี่มากจ๊ะน้องจ๋า แต่..หยุดก่อน เรามีสิ่งที่ดีมานำเสนอมากกว่านี้ ถ้าหากท่านอดใจรอสักประเดี๋ยว ยัยภิถ้าบอกไปอย่างนั้นคนอย่างตาภูก็ต้องถึงแก่การสติแตก อาจจะทำให้คนร้ายไหวตัวทัน พวกเราก็ต้องระวังตัวอยู่ตลอดเวลาพอดีก็เป็นโรคประสาทตาย อีกอย่างตาทึ่มนั่นดูภูมิอกภูมิใจในความเป็นกุลสตรีของคู่หมั้นเอาเสียมากๆ น่าหมั่นไส้จะตายไป” ภิชาสินีมองพี่สาวอย่างรู้ทัน “แน๊..พี่พิณจะแกล้งพี่ภูหรอ” “แหงล่ะ ชอบค่อนว่าพี่นักต้องให้ถูกสวมเขาเสียให้เข็ด แล้วพี่ก็สงสารคุณเปรมสุดาถ้าเขาเปิดเผยได้คงเปิดเผยไปแล้ว แสดงว่าต้องได้รับความคับแค้นใจมากจนอยากให้คุณภูแต่งงานกับเขาเร็วๆเพื่อลูกในท้อง พ่อของลูกคงไม่ใช่คนดีเท่าไหร่ หรือไม่ก็อาจจะเป็นคนใกล้ตัวตาภูมากไปจนเรานึกไม่ถึงก็ได้ เฮ้อ..เรื่องมันลึกลับซับซ้อน ไว้พี่ตะล่อมถามคุณเปรมสุดาได้เมื่อไหร่ค่อยบอกคุณภูก็ไม่สาย” ‘ฉลาด! เห็นไหมพี่พา ยายพิณรับเชื้อฉลาดจากผมมาตั้งเยอะ มิเสียทีที่เป็นลูกผม’ ปราชญ์ยืดอกภูมิใจในตัวลูกสาวคนโต ‘ย่ะ อะไรที่ดีๆก็ยกให้ตัวเอง ทีเวลายายพิณเพี้ยนใส่ตาภูกลับมาว่าพี่เสี้ยมสอน ประเสริฐล่ะย่ะ” ร่างโปร่งใสอวบอิ่มสูงวัยของคุณพัณทิพาค้อนน้องชายขวับๆด้วยความหมั่นไส้ ‘แล้วเราจะไปสืบให้ยายพิณได้ยังไงล่ะคะ ในเมื่อในบริษัทของตาภูเราก็เข้าไม่ได้ จะให้ยายภิไปบอกยายพิณก็ลำบากเสียอีก ภิแน่ะลูก ไปบริษัทพี่ภูเขาสักวันได้ไหมลูกไปขออนุญาตเจ้าที่ให้พวกแม่นะลูกนะ” ภิชาสินีทำหน้ายุ่งขึ้นมาทันที “ยัยภิเป็นอะไรทำหน้ายังกะปวดท้อง” “เปล่าพี่พิณ แต่ภิอยากไปบริษัทพี่ภู” “ไฮ้..ไปทำไมไม่ต้องไปหรอก เรื่องแค่นี้พี่จัดการได้ ว่าแต่เธอเรียนจบแล้วจะทำงานเลยหรือจะพักอย่างที่เคยบอกพี่ไว้ล่ะ” “พักสิพี่ แต่หนูจะรอให้พี่จัดการเรื่องพี่ภูให้เสร็จก่อน ดวงพี่ภูจะหมดเคราะห์หลังสงกรานต์ไม่ใช่หรอ แล้วหลังจากนั้นหนูก็จะไปอียิปต์” ภิชาสินีบอกเล่าถึงแผนการดำเนินชีวิตที่วาดไว้ในใจ “เธอนี่ ถ้าจะไปก็ไปเลยไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก” พิณชนิดารีบบอกน้องสาวเพราะรับรู้มาตลอดถึงความมุ่งมั่นอันแรงกล้าของภิชาสินีที่จะไปเยือนดินแดนปิรามิดให้ได้สักครั้งในชีวิต “ไม่ได้หรอกพี่พิณ ถ้าพี่พิณยังไม่เสร็จเรื่อง ภิจะเที่ยวสนุกได้ยังไง อีกอย่างภิอยากให้พี่พิณไปกับภิด้วย” “ไม่ไป พี่ไม่ชอบนั่งเครื่องบิน เธอไปคนเดียวเถอะ ส่วนถ้าอยากจะอยู่ช่วยลุ้นพี่กับตาภูก็ตามสบาย...ดีเหมือนกันภิมองคนเก่งกว่าพี่ ดูสิมองคุณเปรมสุดาแค่ปราดเดียวก็รู้ว่าเขาท้องเสียแล้ว เก่งจริงๆน้องพี่” ผู้เป็นพี่กอดคอชมน้องสาวยกใหญ่ บ่อยครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกันแล้วเห็นภิชาสินีทำปากหมุบหมิบตามซอกซอยต่างๆ บางครั้งก็เล่าเรื่องราวในอดีตของสถานที่ที่ไปพบเจอได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง หนังสือเต็มตู้และแว่นตาหนาเตอะของน้องสาวเป็นเครื่องบ่งบอกได้ดีถึงความรอบรู้อย่างมากมายของเจ้าตัว หารู้ไม่ว่าภิชาสินีไม่ได้เก่งทางด้านมองคนหรือรอบรู้ผิดมนุษย์แต่อย่างใด หากเก่งในการสัมผัสถึงสิ่งที่ผู้คนธรรมดามองไม่เห็นเสียมากกว่า ในเมื่อบางที่ที่ไปเยี่ยมเยียนเจ้าของสถานที่มาลอยไปลอยมาเล่าความเป็นไปให้ฟังอยู่ตรงหน้าจะไม่รู้ก็ไม่ได้แล้ว จากนั้นสองสาวก็ลงมาด้านล่างก็พบกับชายสองวัยที่นั่งเอกเขนกอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องรับแขก ทั้งสี่ต่างมองดูกันด้วยความงุนงง ฝ่ายสองสาวก็เพิ่งมาที่นี่ได้ไม่ถึงวันจะนับว่าเป็นเจ้าบ้านก็ไม่ใช่ ฝ่ายหนุ่มสองวัยก็งงเมื่อเห็นคนแปลกหน้าเดินลงมาจากชั้นบนของบ้านโดยไม่มีทีท่าว่าจะเป็นนักย่องเบาแต่อย่างใด แต่แล้วทุกอย่างก็คลี่คลายเมื่อชายหนุ่มเจ้าของบ้านเดินมาเจอเข้าพอดี “อ้าว..มองไปมองมากันอย่างนี้แล้วจะรู้จักกันไหมละครับ อาสัญชัย ตาโชติ นี่เลขาคนใหม่ของผมเอง ชื่อคุณพิณชนิดา ส่วนคนนี้เป็นน้องสาวคุณพิณ ชื่อคุณภิ..ภิชาสินีครับ”  เท่านั้นทั้งสองฝ่ายก็ต่างไหว้และรับไหว้กันเป็นโกลาหล รอยยิ้มเป็นมิตรของทุกฝ่ายทำให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น โดยเฉพาะแสงโชติที่มองพิณชนิดาตาแทบไม่กะพริบ “แหม..พี่ภูรับเลขาคนใหม่มาไม่เห็นบอกผมสักคำ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณพิณ..คุณภิ” “ก็แกอยู่ให้พี่บอกไหมล่ะ ไปเมืองจีนมากับคุณอาเป็นยังไงบ้าง” “ก็ดีพี่ ไปมาเก๊ามาด้วย เล่นได้บ้างเสียบ้างสนุกดี”  พิณชนิดาหูผึ่ง “ชอบเล่นการพนันหรอคะ พิณก็ชอบค่ะแต่พนันกินน้ำกันมากกว่าสนุกดีเหมือนกัน” “ถ้าคุณพิณชอบไว้เรามาเล่นกันไหมล่ะครับ” “อย่าเชียวนะ พี่เคยเล่นสล๊าฟกับสองสาวนี่ แพ้แทบทุกตากินน้ำเสียพุงกางเลย” ภูมินทร์บ่นถึงการแพ้พนันของเขาด้วยสีหน้ายิ้มๆ “อย่าเล่นเลย ประเดี๋ยวจะติดใจไม่เป็นอันทำงานทำการกันพอดี ก็ดีนะหนูมาช่วยๆกัน ตาภูก็เหนื่อยมาหลายปีจะได้พักผ่อนกับเขาบ้าง อาเองก็ช่วยเขาได้ไม่ดีเท่าไหร่เพราะเรียนมาทางด้านทนาย ตาโชติสิช่วยได้เยอะเพราะจบบริหาร” “ช่วยได้เยอะยังไงก็ไม่ใช่บริษัทของตัวเอง จริงไหมพี่ภู เรื่องที่ผมขอพี่ภูคิดตกหรือยังครับ” แสงโชติทวงถามถึงการที่เขาขอเปิดบริษัทเป็นของตัวเอง แม้จะเป็นเพียงบริษัทส่งออกเล็กๆแต่ก็ต้องใช้เงินทุนและฐานลูกค้ามิใช่น้อย ภูมินทร์ยังคงลังเลอยู่บ้างแต่ก็ตั้งใจจะให้ผู้ที่ตนรักเหมือนน้องชายได้บริหารบริษัทของตัวเองเช่นกัน “อ่อ ที่มาบ้านพี่นี่ก็เพราะจะทวงเรื่องที่ขอนี่น่ะหรอ ร้ายจริงๆนะเรา”  แสงโชติหัวเราะร่าตั้งหมัดชกต้นแขนผู้มีศักดิ์เป็นพี่เบาๆอย่างหยอกล้อ “มาแซวกันเสียงั้น เอ๊า ผมสัญญาต่อไปนี้จะมาบ้านพี่บ่อยๆ” ปากสัญญากับภูมินทร์แต่ตาไพล่ไปมองพิณชนิดาที่นั่งยิ้มละไมมองและฟังทุกอย่างเก็บไว้เป็นข้อมูลในการสืบหาคนร้ายให้เนื้อคู่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ฝ่ายภิชาสินีเองก็นั่งมองคนทั้งสองสลับกันพร้อมกับพยักหน้าให้สามวิญญาณช่วยตามไปดูเท่าที่จะทำได้ จากคุณ : รอมแพง - [ 2 ก.พ. 50 21:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต๊ก! เสียงดังกังวาลทำให้ทั้งหมดถึงกับสะดุ้งโหยง ต่อมาก็ดังอีกสองครั้งเป็นจังหวะ เพียงต๊กแรกภิชาสินีก็ผลุดลุกจากที่นั่งวิ่งปรู๊ดไปในครัวอย่างตาลีตาเหลือก “ตายจริง ลืมให้ข้าวสุก กับยัยปิ่นค่ะ นี่คงโมโหหิวเข้าให้แล้ว ปกติเขาไม่ร้องเตือนเพราะพิณกับน้องไม่เคยขาด แต่นี่เปลี่ยนที่อยู่ใหม่เลยลืมเวลาไปนิดนึง ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้ตกใจ” “ปิ่นมณี?” สัญชัยเลิกคิ้วถาม “สัตว์เลี้ยงของคุณภิครับอา เป็นตุ๊กแก ไงตาโชติยังอยากมาบ้านพี่บ่อยๆอีกไหม” ภูมินทร์หันไปถามน้องชายด้วยความหมั่นไส้กึ่งเอ็นดู “โอโห เป็นสัตว์เลี้ยงที่เด็ดขาดไปเลย ฮ่าๆๆน่าสนใจๆ” แสงโชติหัวเราะชอบใจและยิ่งนึกสนใจสองพี่น้องนี้มากขึ้น แม้จะพึงใจในหน้าตาของพิณชนิดามากกว่า แต่เขาก็มองออกว่าหากภิชาสินีไม่สวมแว่นหนาเตอะเช่นนี้ก็คงดูเซ็กซี่ไม่เบาผมที่ฟูฟ่องเป็นประกายดูน่าจับนั้นทำให้ใบหน้าของภิชาสินีดูอ่อนเยาว์เหมือนเด็กๆ รูปร่างก็สมส่วนมีความน่ามองไม่ผิดกับพี่สาว แล้วยังเลี้ยงตุ๊กแกแสดงว่าเป็นคนสบายๆและจิตแข็งไม่ช่างกรี๊ดกร๊าดโวยวายเหมือนสาวๆบางคนที่เขาเคยคบหา “วันนี้จะทานข้าวที่นี่ไหมครับคุณอา ผมจะได้สั่งให้เด็กเขาจัดสำรับให้พร้อม” “ได้ๆ คุณเปี๊ยกเขาไปเที่ยวกับกรุ๊ปทัวร์ต่อยังไม่กลับ อาก็หวังมาฝากท้องที่บ้านหลานนี่ล่ะ” สัญชัยยิ้มรับคำเชิญ ด้วยว่าปิลัญญาภรรยาของเขายังไม่กลับจากทัวร์ประเทศจีน “คุณแม่ผมก็ติดใจอะไรนักหนากับทัวร์นี้ไม่ทราบพี่ภู ไล่ให้ผมกับพ่อกลับมาทำงานก่อนขอไปเที่ยวต่อไม่รู้จักเหนื่อยกับเขามั่งเลย” ภูมินทร์รับฟังด้วยสีหน้ายิ้มแย้มหากคนที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องชายนี้เป็นคนที่คิดร้ายกับเขา เขาก็คงเสียดายเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เล่นหัวด้วยกันมาตั้งแต่เด็กความผูกพันจึงไม่ผิดกับพี่น้องแท้ๆเลยทีเดียว หรือแม้แต่ถ้าเป็นสัญชัยอาบุญธรรมเขาเองก็คงเสียความรู้สึกไม่แพ้กัน ช่างเป็นช่วงเวลาที่อึดอัดเหลือเกินเมื่อต้องคาดเดาว่าใคร? คือผู้ที่คิดร้ายกับเขากันแน่... หลังจากทานอาหารเย็นกันเสร็จสิ้นผู้มาเยือนทั้งสองก็ขอตัวกลับบ้านของตน จนเมื่ออยู่กันตามลำพังภูมินทร์จึงเอ่ยปากชวนพิณชนิดา “ตามผมมาคุณพิณ”  มือใหญ่ที่คว้าเอาข้อมือเล็กของพิณชนิดาให้เดินตามนั้นได้รับแรงขัดขืนเล็กน้อยแต่พองามจากหญิงสาว “บ้า ...คุณนี่หื่นชะมัดยังไม่ดึกไม่ดื่นก็ชวนขึ้นห้องซะแล้ว” ภูมินทรชะงักกึกก่อนจะหันมาทำหน้าเมื่อยใส่พิณชนิดา “อย่ามาทะลึ่ง! ผมจะชวนคุณไปห้องทำงานไปดูไฟล์ที่คุณก้อปมาแล้วก็ปรึกษากันเรื่องคนร้าย” อธิบายไปก็หัวเราะอย่างนึกขำกับคำพูดของพิณชนิดา  ฝ่ายภิชาสินีเองก็หัวเราะพี่สาวตนเสียยกใหญ่ก่อนจะรีบขึ้นไปโอ๋ปิ่นมณีที่ดูท่าจะงอนไม่น้อย ห้องทำงานของชายหนุ่มเต็มไปด้วยหนังสือหลายหลากชนิด ดูขลังมิใช่น้อยเป็นเพราะได้รับการปรับปรุงมาจากห้องสมุดเก่าของบ้าน นอกจากหนังสือแล้วยังมีโต๊ะทำงานตัวใหญ่สีน้ำตาลเข้มที่วางเด่นอยู่มุมห้องและเก้าอี้บุหนังสีน้ำตาลเข้ากัน ด้านข้างก็มีเก้าอี้ยาวบุนวมหนาด้วยผ้าไหมสีนวล และหมอนอิงอีกสี่ห้าใบน่านั่งเป็นยิ่งนัก กลางโต๊ะทำงานมีโน๊ตบุ๊คล้ำสมัยตั้งวางอยู่กลางกองกระดาษและแฟ้มอ่อนหลายแฟ้ม ความไร้ระเบียบของห้องทำให้ทราบว่าเป็นห้องที่เจ้าของบ้านชอบมาใช้บริการอยู่บ่อยครั้ง พิณชนิดาปราดเข้าไปที่เก้าอี้หนังพร้อมทิ้งตัวลงนั่งอย่างชอบใจ “อุ๊ย นุ่มดีจัง อืม..ไว้ฉันจะสั่งซื้อบ้างเอาไว้เวลานั่งดูดวงคงเพลินพิลึก” ภูมินทร์ได้แต่ส่ายหน้ามองใบหน้าแฉล้มที่มีทีท่าพอใจกับที่นั่งราวกับเด็กๆ “เอาล่ะคุณสงสัยใครบ้าง” “หมดเลย” “ห๊า คุณว่าอะไรนะ “ “ฉันบอกว่าฉันสงสัยหมดเลย ทั้งคุณเปรมสุดา คุณสิรวิทย์ คุณสัญชัย และคุณแสงโชติ เอ๊ะคุณยังมีคนรู้จักที่สนิทๆมากกว่านี้อีกไหม อ่อ ฉันสงสัยคู่แข่งทางการค้าคุณด้วยเพราะบริษัทคุณใหญ่ขนาดนี้คนอื่นที่ทำธุรกิจแบบเดียวกับคุณก็คงอิจฉามิใช่น้อย มีอยู่คนเดียวที่ฉันไม่สงสัย นั่นก็คือ แม่นม ของคุณ เอ๊ะ ว่าแต่แม่นมของคุณคงไม่ไปมีลูกซ่อนไว้ที่ไหนหรอกนะ ถ้ามีก็น่าสงสัยอีกเหมือนกัน” “พอๆ คุณนี่มันบ้าสุดขั้วจริงๆ ตัดแม่นมของผมไปได้เลย คุณอย่ามาทำให้ผมจิตตกหน่อยเลยเล่นสงสัยคลุมไปหมดอย่างนี้แล้วผมจะหาจุดโฟกัสได้ที่ไหนล่ะ” “แหมก็ถ้าฉันไม่บอกคุณว่าสงสัยทั้งหมด ถ้าเกิดสุดท้ายแล้วคนที่ฉันไม่สงสัยเป็นคนร้ายฉันก็หน้าแหกสิ “ ชายหนุ่มอึ้งกับเหตุผลที่สุดปลายเท้าของหญิงสาว “เอาจริงๆ เลยนะ ฉันสงสัยคุณอาบุญธรรมของคุณมากที่สุด พอใจหรือยังล่ะ” ชายหนุ่มอึ้ง “แต่ฉันก็สงสัยคุณแสงโชติ กับคุณสิรวิทย์ด้วย ส่วนคุณเปรมสุดาอาจจะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดหรือเป็นนายใหญ่ฉันก็ไม่รู้ ที่แน่ๆฉันจะต้องตรวจบัญชีของคุณก่อน” “คุณเอาอะไรมาพูดเปรมสุดาไม่มีทางทำร้ายผม” “มั่นใจนักนะ..” พิณชนิดาพูดงุบงิบอยู่คนเดียว ก่อนจะยื่นมือไปเปิดไฟล์ที่ได้มา “ฉันต้องใช้เวลาราวๆสามสี่วันถึงจะตรวจได้ทั้งหมด เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันอยากให้คุณอยู่ที่บ้านห้ามไปไหนสะเปะสะปะ หรือถ้าอยากไปไหนให้พาฉันไปด้วย อ๊ะๆ ไม่ใช่ว่าฉันพิศวาสคุณหรอกนะ เพียงแต่ว่าดวงของฉันจะทำให้คุณแคล้วคลาดคุณเชื่อฉันมาจนถึงตอนนี้แล้วก็ขอให้เชื่อต่อไปอีกนิด อีกแค่สองเดือนคุณก็พ้นเคราะห์แล้ว ต่อจากนั้นคุณจะแต่งงานกับคุณเปรมสุดา...” พิณชนิดาลากเสียงยาวพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างนึกสนุกอยู่ในใจ “หรือจะไปลงนรกตกเหวอะไรก็ตามใจคุณ  เข้าใจ๊?” ภูมินทร์พยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ ทั้งที่ก็แปลกใจในตัวเองเหมือนกันว่าทำไมคุณเธอตรงหน้าถึงได้มีอิทธิพลกับเขาถึงขนาดนี้ แต่อาจจะเป็นเพราะความตั้งใจจริงที่จะช่วยเขาของหญิงสาวก็ได้ที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจและพร้อมที่จะทำทุกอย่างที่แม่หมอสาวคนนี้แนะนำ... โปรดติดตามตอนต่อไปใน2-3วันข้างหน้าค่ะ จากคุณ : รอมแพง - [ 2 ก.พ. 50 21:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จองไว้ตอบกระทู้งับ เค้าจองแล้วนะ ^_^ ตอบกระทู้ดีก่าแล้วค่อยโพสตอนใหม่ที่สั้นจุ๊ด คุณ : เมี๊ยวมี่ ตอนนี้ยาวขึ้นมาหน่อยนึงแล้วนะคะ คุณ : khowtok (khowtok) สงสัยจิคะ คุณ : ลูนาติก คุณหมออออออมาเยือน คุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) นั่นสิคะอิอิ คุณ : Tanuki (one_tanuki) พยายามให้ยาวแต่ได้เท่านี้ง่ะค่ะ คุณ : oreocream  ถ้าเป็นอย่างที่อ้อมว่าสงสัยต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นมนต์รักหมอผีแย้วง่ะ คุณ : kannasan ม่ายบอกแต่ใบ้ให้ว่าไม่ใช่ คุณ : คนที่คุณก็รู้ว่าใคร (หริชา) พยายามอยู่ง่ะ คุณ : บัตรผ่าน133xxx  คิดสิคะแต่ปัดทิ้งแสดงความเป็นนางเอก เด๋ว ผู้อ่านจะคิดว่ายัยนี่มันนางเอกป่าวหว่าอีกอ่ะ คุณ : jiw_lee (jiw_lee)  ก็ประมาณนี้ค่ะพยายามให้สม่ำเสมอถ้าจะเขียนยาวๆมีหวังต้องรอเป็นอาทิตย์กว่าจะได้อ่านง่ะ คุณ : jaija_12  ขอบคุณค่ะ คุณ : scottie  ไม่บอกปล่อยให้งง คุณ : an_an_ant  อิอิ คุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) จะรู้ไหมว่าใคร น่านางเอกมีแผนมากกว่านั้น คุณ : oldword  เชื่อว่างั้นเหมือนกันค่ะ คุณ : หมูน้อยห้อยหัว  แหะๆ คุณ : pumpam (pumpam)  ใจเย็นๆค่ะพี่ปิ่นจะออกท้ายๆ คุณ : Nong Kob  บางทีคนที่ว่าน่าสงสารก็...หยึ๋ยไม่บอก คุณ : Wild Monkey  เน่ากว่าอีกค่ะ ฮ่าๆๆๆ คุณ : นกยูง ใช่แล้ว กำไรชีวิตของสาวๆค่ะคุณพี่ คุณ : keroobob  เด๋วพิณจะสืบมาให้ค่ะ คุณ : OpenMind (มายด์เอมี่) ก็มีนะคะ แต่ไม่รู้ตัวมั๊งคะ คุณ : nasa nasa  ได้เจ้าค่ะ คุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) เจี๊ยกกก จะเผากันซะแล้ว คุณ : mimny (mimny) นู๋ม่ายบอกกกกกกก คุณ : (liz)  แล้วจะทราบเองค่ะ ต้องติดตามๆ คุณ : รียา-อารียา  ก็เดากันไปค่ะ อันนี้ก็ต้องติดตามเน้อ ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ เด๋วขอตัวไปโพสตอนต่อไปก่อนนะค่ะ ตอนที่9 แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 50 20:19:05 จากคุณ : รอมแพง - [ 2 ก.พ. 50 21:46:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่เสียแรงที่คอย Refresh หน้านิยาย เพื่อรออ่านซะดึก.......คืนนี้จะได้หลับฝันดี แล้วก็มีความฝันเช่นเดียวกับ น้องภิ ที่อยากไปเที่ยวอียิปต์..ดินแดนแห่งทะเลทราย และปิรามิด................ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 50 23:13:19 จากคุณ : zoraya - [ 2 ก.พ. 50 23:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สนุกจังเลย จากคุณ : พริมภิพัทรา - [ 3 ก.พ. 50 00:42:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เย้ มาแล้ว ดีใจจังที่ได้อ่าน น่ารักมากๆยัยอุ้ย รออ่านอยู่ทุกวัน จากคุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) - [ 3 ก.พ. 50 00:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โอว มีแกล้งใจแข็งให้ หนูภู เราไปแต่งกะคนอื่นได้ด้วย เอิ้กก จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 3 ก.พ. 50 01:26:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชักจะติดใจแม่หมอแล้วล่ะสิคุณภู จากคุณ : mimny (mimny) - [ 3 ก.พ. 50 02:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีคนชอบตุ๊กแกอีกคนแล้ว :) จากคุณ : scottie - [ 3 ก.พ. 50 02:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หนูพิณนี่ฉลาดเฉลียวเกินนางเอกอ่ะคุณรอมแพง นี่ถ้าเป็นนางเอกเรื่องอื่น รู้ว่าเนื้อคู่ดันไปทำผู้หญิงอีกคนท้อง มีหวังได้งอน ให้ง้อกันอีกเป็นตอน ๆ แต่แบบนี้ก็ดีนะคะ แปลกดี จากคุณ : (liz) - [ 3 ก.พ. 50 02:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นางเอกเรื่องนี้ฉลาดจัง  คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน  สงสารคุณพระเอกเน้อ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 3 ก.พ. 50 10:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มันส์ดีอ่ะ อิอิ จากคุณ : oldword - [ 3 ก.พ. 50 13:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบตรงให้สิรวิทย์เหมาสามพี่น้อง 55555ยังไม่ทันเห็นหน้าน้องนุชสุดท้อง(ปิ่นมณี) ก็ตกลงไปแล้ว น่าจะจับให้อีตาวิทย์จอมเจ้าชู้คู่น้องปิ่นเสียเลย5555555จะได้เจ้าชู้ไม่ออกอีก อยากเป็ฯพระยาเทครัวดีนักต้องเจอกับน้องปิ่นค่ะ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 3 ก.พ. 50 14:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 วันนี้งดออกเสียงค่ะ เหนื่อยมากมาย สมองคิดไม่ออกว่าจะเม้นท์ว่ายังงัย 55555 แต่ตายังอ่านได้นะคะ หุหุ จากคุณ : kannasan - [ 3 ก.พ. 50 18:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 นางเอกของเราคิดอะไรได้แปลกดีจริง ๆ นะเนี่ย คิก ๆ แถมฉลาดอีกต่างหาก จากคุณ : jiw_lee (jiw_lee) - [ 3 ก.พ. 50 18:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 no comment na ka จากคุณ : พายุสีเงิน - [ 3 ก.พ. 50 19:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลอยล่วงหน้าตามน้องภิไปอียิปต์นู่นแล้วค่ะ 55555 จากคุณ : นกยูง - [ 3 ก.พ. 50 20:04:11 A:161.200.255.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ูพิณเก่งจัง จากคุณ : keroobob - [ 3 ก.พ. 50 21:18:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มึน มึน ทุกคนดูน่าสงสัยไปหมดเลยง่า.. เหอ เหอ แบบว่าไม่มีพรสวรรค์ในการตามจับผู้ร้ายอย่างแรงค่ะ จากคุณ : Nong Kob - [ 4 ก.พ. 50 20:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาเกาะติดสถานการณ์เช่นเคย จากคุณ : เหน่งน้อย (หริชา) - [ 5 ก.พ. 50 09:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แหมเนื้อคู่น้องภิอยู่อียิปต์แน่เลย จากคุณ : มิรันดา (แสนเหงา) - [ 5 ก.พ. 50 10:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ภรรยาคุณสัญชัยที่ชื่อ ปิลัญญาเนี่ย ชื่อเล่นใช่ ปิรันย่าป่าว จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 5 ก.พ. 50 10:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23  เป็นนางเอกที่แปลกแหวกแนวดีจังเลย คิดไม่เหมือนชาวบ้านเค้า  แล้วแบบนี้คุณภูจะตามทันหรือนั่น 555 จากคุณ : an_an_ant - [ 5 ก.พ. 50 12:51:40 ]