หมอกขาวลอยอิ่งอ้อย เบาบาง
น้ำค้างวาววับวาง จับได้
สองข้างทางรถว่าง คิดถึง แม่นา
แสนคิดถึงแม่ไซร้ ชอกช้ำ ใจเรียม
เห็นหมอกขาวลอยพราวอยู่ริมฟ้า
หวนนภาขาวนวลชวนสดใส
แสงขาวขาวนวลนวลช่างยวนใจ
ให้หวนไห้ให้คิดถึงเจ้าเนื้อนวล
นึกถึงวันฝันรักจักประสงค์
เคยนั่งลงโลมเล้าเจ้าให้หวน
เคยเกี่ยวก้อยร้อยพร่ำให้รำจวญ
นึกถึงนวลที่เคยรักปักดวงใจ
ขึ้นบันไดทอดยาวไปไหว้พระ
คิดว่าจะสมบุญให้หนุนไว้
ขับรถเที่ยวอิงแอบแนบหัวใจ
ยังจำได้วันนั้นที่ผันเลย
เดินด้วยกันทั้งวันให้ปั่นปวน
หวนรัญจวนกวนอยู่ไม่รู้เฉย
สุดที่รักปักอกเจ้าทรามเชย
รักเจ้าเอยรักเจ้ารักปักทั้งทรวง
มาวันนี้ครบปีที่ผันผ่าน
จำเหตุการณ์วันวานที่ผ่านผวน
ถึงวันนี้เหลือแต่ตรมขมคร่ำครวญ
รักสุดหวนลอยหลุดสุดจำยอม
ว่าถ้ามีเวลาว่างๆ ลองขับรถย้อนรอยรักดูครับ ไปทุกที่ทีเคยไปด้วยกันสองคน เพื่อจะลบความทรงจำนั้นและสร้างความทรงจำใหม่ให้ได้
แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 50 21:33:22
จากคุณ :
Electrostatic precipitator 
- [
6 ก.พ. 50 21:28:53
]
ย้อนรอยรัก
