ความคิดเห็นที่ 1 ... จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 07:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 4 (ตอนจบ) "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา...ชีวิตจริงหรือจินตนาการอันสวยงาม" ..."วันหนึ่งตอนฉันอายุประมาณห้าขวบ ฉันไปยืนดูทุ่งนาที่ตอนนั้นเป็นช่วงเก็บเกี่ยวเสร็จแล้ว ในท้องนามีแต่ซังข้าว ฟางข้าว ขณะนั้นเป็นเวลาเย็นมีแสงสีเหลืองอ่อนๆ จากดวงอาทิตย์ทาทาบไปทั่วผืนนา จำได้ว่าภาพที่เห็นช่างเป็นภาพที่สวยงามน่าตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก ขณะนั้นมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกฉันว่าแสงแดดที่ฉันเห็นขณะนี้เขาเรียกว่า   แดดผีตากผ้าอ้อม  ฉันเป็นคนกลัวผี  พอได้ยินเขาบอกอย่างนั้นก็วิ่งไปหลบในบ้าน".... ภาพความรู้สึกประทับใจในวัยเด็กครั้งนั้น ได้ประทับตราตรึงอยู่ในใจเด็กผู้หญิงคนหนึ่งตลอดมา จวบจนในวันหนึ่ง ความประทับใจนี้ ได้ถูกบันทึกลงในหนังสือเป็นนวนิยายที่ชื่อว่า "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา"... จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 07:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อดีตเมื่อราว 100 ปีก่อน... คุณตาของผู้เขียนพาครอบครัวมาตั้งหลักปักฐานที่คลองสิบเอ็ดสายกลาง ในสมัยที่มารดาผู้เขียนยังเป็นเด็ก คุณยายของผู้เขียนชื่อยายส้มจีน คุณตาชื่อธรรม สาเหตุที่นายธรรมมาอยู่ที่คลองสิบเอ็ดก็เพราะช่วงรัชกาลที่ 4 นายธรรมซึ่งขณะนั้นยังเป็นคนหนุ่มอยู่ท่านไปเป็นไพร่เลข ถูกเกณฑ์ให้ไปเป็นทหารประจำอยู่ในวังของเจ้านายท่านหนึ่ง ขณะนั้นรัชกาลที่ 5 ยังไม่ได้ครองราชย์ พระองค์มักจะไปเล่นหมากรุก ตะกร้อ กับนายธรรมที่วังแห่งนั้น จนเกิดความคุ้นเคยกัน เมื่อนายธรรมใกล้จะพ้นเกณฑ์ทหาร พระองค์ก็ได้ตรัสชวนให้ไปทำราชการด้วยหลังจากที่พระองค์ครองราชย์แล้ว แต่ด้วยความที่นายธรรมอยู่รับใช้ในวังมานาน และเห็นความเป็นไปของสังคมชั้นสูงจนเกิดความเบื่อหน่าย จึงตอบปฎิเสธไป เมื่อพ้นเกณฑ์ทหาร ประกอบกับเมื่อมีคลองขุดเกิดที่ทุ่งรังสิตแล้ว นายธรรมจึงได้พาครอบครัวอพยพไปทำมาหากินที่คลองสิบเอ็ดสายกลาง ไปจับจองที่ดินซึ่งขณะนั้นราคาตกไร่ละ 4 บาท ท่านได้จับจองไปประมาณ 100 ไร่ เพื่อทำนา ต่อมาบุตรสาวของนายธรรมแต่งงาน และก็ได้ย้ายตามสามีไปอยู่ที่จังหวัดชัยภูมิ และให้กำเนิดลูกสาวตัวน้อยๆ ที่นี่ ซึ่งต่อมาคือผู้ประพันธ์เรื่อง "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" จนกระทั่งลูกสาวอายุได้ 5 ขวบ หรือประมาณปีพ.ศ.2469  แม่ก็พาลูกสาวคนนี้กลับมาที่คลองสิบเอ็ดสายกลางอีกครั้ง มาเช่าที่ดินทำนาอยู่ที่นั่นจำนวน 25 ไร่ โดยมีควาย 1 ตัว และลูกจ้างที่บ้าน 1 คน เป็นเพื่อนเล่นของลูกสาว เมื่อเด็กน้อยอายุได้ 9 ขวบ จึงย้ายกลับไปเรียนอยู่กับพ่อที่จังหวัดชัยภูมิ จากที่ผู้เขียนถือกำเนิดมาจากครอบครัวชาวนา และใช้ชีวิตกลางท้องทุ่งแห่งนี้นานถึง 4 ปี จึงมี่โอกาสได้สัมผัสกับวิถีชีวิตชาวนาจริงๆ ทั้งได้เห็น และได้ช่วยทางบ้านทำนา ทำให้ผู้เขียนเกิดความประทับใจในความงามของชนบทชาวนาไทย ประกอบกับต่อมาภายหลังเมื่อผู้เขียนได้ฟังเพลง "ผู้ใหญ่ลี"  เลยอยากเปลี่ยนบุคลิกผู้ใหญ่ลีเสียใหม่ ไม่อยากให้เป็นชาวนาที่ดูเหมือนคนโง่ ไร้การศึกษา โดยให้ผู้ใหญ่ลีเป็น ชาวนาหนุ่มที่มีดีกรีบัณฑิต เป็นผู้มีความรู้และฉลาด   ด้วยแรงบันดาลใจเหล่านี้ทำให้เมื่อพ.ศ.2506  ผู้เขียนก็ได้เริ่มงานเขียนเรื่องนี้ และสองปีต่อมานวนิยายเรื่อง "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" จึงได้ตีพิมพ์เป็นครั้งแรก จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 08:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ท่านผู้อ่านชอบตัวละครตัวไหนในเรื่องกันคะ ?... ท่านผู้อ่านคิดว่าตัวละครเหล่านั้นมีจริงไหม ?... ... ... ... ผู้เขียนเรื่องนี้ ท่านได้กรุณาไขข้อข้องใจในตัวละครให้ค่ะ... ..."ตัวละครที่ปรากฏในเรื่องบางคน ท่านได้อ้างอิงมาจากบุคคลที่ท่านรู้จัก และก็มีบางคนที่มีชีวิตอยู่จริงในพื้นที่ โดยการจำลองเอาบุคลิกจริงของเขาเหล่านั้นมาใช้ และอาจมีการดัดแปลงบ้างเพื่อให้เข้ากับท้องเรื่อง นอกจากนี้แล้วก็มีตัวละครที่ท่านสร้างขึ้นเอง" ... ตัวละครเด่นๆ ที่อยากนำเสนออออ(อิ อิ) ตามนี้ค่ะ... นางปุย ; แม่ของผู้ใหญ่ลี ...ผู้เขียนเป็นญาติกับนางปุยค่ะ นางปุยมีศักดิ์เป็นน้าของผู้เขียน นางปุยเสียชีวิตเมื่อสิบปีที่แล้วค่ะ ลีนวัตร หรือผู้ใหญ่ลี ; ผู้ใหญ่ลีในชีวิตจริงเป็นครู เป็นลูกของนางปุยค่ะ ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่บ้านหรือทำนา สาเหตุที่ผู้ใหญ่ลีมาโลดเล่นเป็นพระเอกในเรื่อง เป็นนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นผู้ใหญ่บ้าน  และเป็นคนหนุ่มที่อุดมการณ์รักวิถีชวิตแบบชาวนา ก็เพราะ ครั้งหนึ่งนางปุยได้มาปรึกษาผู้เขียนเรื่องลูกชายจะไปเรียนต่อ แต่ไม่รู้จะให้เรียนสาขาไหนดี ผู้เขียนจึงแนะนำให้ไปเรียนด้านการเกษตรเพราะจะได้นำความรู้ที่ได้ มาใช้พัฒนาที่ดินที่มีนับร้อยไร่ของที่บ้านได้ แต่ลูกชายนางปุยไม่ชอบ เพราะเห็นว่าอาชีพชาวนานั้นลำบากจึงไปเรียนวิชาครูแทน ผู้เขียนรู้สึกว่าขัดใจ ก็เลยตั้งใจว่าจะจับลูกชายนางปุยให้มาเป็นชาวนาให้ได้ค่ะ... และในที่สุด ลูกชายนางปุยก็ได้มาเป็นผู้ใหญ่ลีในนวนิยายเรื่องนจนได้ี้เห็นไหมคะ...!!! คุณนายวัน ; ยายของนางมาคือบุคคลที่มีชีวิตอยู่จริง เป็นเพื่อนบ้านกับนางส้มจีนผู้เป็นยายของผู้เขียน สมัยก่อนที่คุณนายวันจะมาอยู่คลองสิบเอ็ด ท่านได้ชื่อว่าเคยเป็นสาวสังคมคนหนึ่ง ต่อมาท่านรู้สึกผิดหวังกับสังคมในเมืองกรุง จึงได้ย้ายมาอยู่ที่คลองสิบเอ็ดสายกลาง คุณนายวันเป็นญาติกับพระยาท่านหนึ่งค่ะ จึงทำให้ง่ายต่อการมาตั้งหลักปักฐานหลักในที่แห่งใหม่ คุณนายวันมีที่นาอยู่ที่คลองสิบเอ็ดนับร้อยไร่ มีโรงเลี้ยงควายที่ผู้คนละแวกนั้นกล่าวกันว่าใหญ่พอๆ กับหัวลำโพงเลยทีเดียว แต่ต่อมาที่ดินของคุณนายวันก็ขายให้กับนางปุย มาลินี หรือนางมา ; ผู้เขียนได้จำลองบุคลิกนางแบบสาวคนหนึ่งในสมัยนั้น ไม่ได้เป็นหลานคุณนายวันแต่อย่างใดค่ะ ไอ้ปื๊ด ; เป็นตัวละครที่สร้างสีสันของเรื่องตัวหนึ่ง  ที่ผู้เขียนได้สร้างขึ้นมาค่ะ สมภารเกิด หรือพระครูเกิด กิตติคุโณ ; ท่านเป็นบุคคลที่มีตัวตนจริง ท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดทศทิศารามในสมัยนั้นและมรณภาพเมื่อพ.ศ.2524 รูปปั้นท่านสมภารเกิด  ตั้งอยู่ที่วัดทศทิศาราม แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 50 10:09:12 จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 08:58:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องราวในในปีพ.ศ.2550 ..."ทุ่งรังสิต"... - ในสมัยก่อนเมื่อคลองขุดเข้ามา ทุ่งรังสิตจากที่เคยเป็นพื้นที่หนองบึง ก็กลายเป็นพื้นที่นาข้าว ตามมาด้วยการสูญพันธุ์ของเนื้อสมัน และการหายไปของช้างป่า - ในปัจจุบันเมื่อความเจริญก้าวย่างมา ทุ่งรังสิตจากที่เคยเป็นพื้นที่นาข้าว ก็กลายเป็นหมู่บ้านจัดสรร โรงงาน และสนามกอล์ฟ ทุ่งรังสิตในวันนี้ยังมีการทำนาให้เห็นอยู่บ้าง ตามพื้นที่ที่ไกลออกไปจากชุมชนเมือง แต่ถ้าอยากเห็นผืนนาแบบสุดลูกหูลูกตานั้นไม่มีอีกแล้ว พื้นที่แห่งนี้ที่เมื่อครั้งหนึ่งหมายถึง "เมืองแห่งข้าว" ก็เริ่มเลือนหายไปกับกาลเวลา คนรุ่นใหม่จะรู้จักทุ่งรังสิตในฐานะเมืองโรงงาน หรือเมืองแห่งการศึกษา เพราะมีมหาวิทยาลัยตั้งอยู่เป็นจำนวนมาก ประกอบกับเมื่อมีโครงการถนนวงแหวนรอบนอกพาดผ่านทุ่งรังสิต ทำให้พื้นที่แห่งนี้กำลังจะเกิดโครงการต่างๆ ตามมาอีกมากเช่น เป็นที่ตั้งของหน่วยงานของภาครัฐที่ย้ายออกจากเมืองหลวง เป็นที่ตั้งของนิคมอุตสาหกรรม เป็นต้น รูปคลองแปดวาในปัจจุบัน (จะเห็นโรงงาน บ้านจัดสรรตามแนวคลอง) แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 50 10:10:06 จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บึงหนองสัญลักษณ์ของทุ่งรังสิต ถูกแทนที่ด้วยบ้านจัดสรร จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ..."คลองสิบเอ็ดสายกลาง"... ครั้งหนึ่งดิฉันกะว่าจะไปเที่ยวคลองสิบเอ็ดสายกลาง โดยจะไปขึ้นเรือที่สะพานใหม่ตามที่ผู้เขียนเคยเดินทางไปในสมัยก่อน แต่เมื่อไปถึงท่าเรือ ดิฉันกลับพบว่า ปัจจุบันเรือที่แล่นไปตามคลองหกวาสายล่าง ตลอดไปจนถึงคลองสิบเอ็ดสายกลางได้ถูกยกเลิกไปแล้ว อีกทั้งคลองทั้งสองเส้นนี้ก็ไม่มีการสัญจรทางน้ำมานานแล้ว การเดินทางไปคลองสิบเอ็ดสายกลางเดี๋ยวนี้ ต้องไปทางถนนเท่านั้น โดยจะมีถนนเลียบริมคลองสิบเอ็ดสายกลาง ตั้งแต่หัวถนนลำลูกกาไปออกถนนสายรังสิต-นครนายก ปัจจุบันพื้นที่ฝั่งตะวันออกของคลองสิบเอ็ดสายกลาง ได้แปรสภาพจากทุ่งนากลายเป็นสนามกอล์ฟ และบ่อเลี้ยงปลาดุก จนไม่หลงเหลือสภาพเดิมอีก ขณะที่ที่ดินฝั่งตะวันตกของคลองสิบเอ็ดสายกลาง ยังพอมีการทำนาปรากฏให้เห็นเป็นระยะ ตั้งแต่ต้นคลองไปถึงท้ายคลอง แม้ในบัดนี้คลองสิบเอ็ดยังมีความเป็นบ้านนอกอยู่ แต่ก็คาดว่าอีกไม่นานพื้นที่แห่งนี้ คงมีโครงการพัฒนาที่ดินเกิดขึ้นอย่างแน่นอน เพราะตั้งแต่คลองหนึ่งมาจนถึงคลองสิบบัดนี้ล้วนเต็มไปด้วยโรงงาน ห้างสรรพสินค้า และหมู่บ้านจัดสรร ขณะที่คลองสิบเอ็ดเองก็เริ่มมีประกาศขายที่ให้เห็นกันบ้างแล้ว วัดทศทิศารามในวันนี้ ยังเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวบ้านแถบนั้น ดังเช่นอดีตที่ผ่านมา ยังมีโรงเรียนชั้นประถมศึกษาที่คอยให้ความรู้แก่เด็กๆ และสภาพวัดยังคงมีเค้าโครงของสิ่งปลูกสร้าง อย่างที่กล่าวไว้ในหนังสือให้เห็นอยู่บ้าง รูปทุ่งนาที่คลองสิบเอ็ด จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รูปนาข้าวที่คลองสิบเอ็ด ที่กำลังจะเปลี่ยนไป จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รูปบ่อเลี้ยงปลาดุก ที่มีตลอดฝั่งตะวันออกของคลองสิบเอ็ด จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รูปคลองสิบเอ็ดหน้าวัดทศทิศศาราม จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:24:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ต้นพิกุลวัดทศทิศฯ ที่เคยกล่าวถึงในเรื่อง จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วัดทศทิศาราม จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พระอุโบสถวัดทศทิศฯ จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ศาลาการเปรียญวัดทศทิศฯ จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ..."กาญจนา นาคนันท์"... หรืออาจารย์นงไฉน ปริญญาธวัช ผู้เขียนเรื่อง "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" ปัจจุบันท่านมีบ้านพักหลังกะทัดรัด อยู่กลางสวนผลไม้ใกล้กับเชิงเขาสอยดาว ตำบลทรายขาว อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี แม้ขณะนี้ท่านจะมีอายุล่วงวัย 80 ไปแล้วและมีปัญหาในเรื่องการเดินอยู่บ้าง แต่ด้วยความที่ท่านเป็นผู้มีสุขภาพจิตที่ดี มีอารมณ์ขัน จึงทำให้ท่านดูเยาว์วัยกว่าอายุจริงมาก ท่านยังเป็นที่รักและนับถือของคนในละแวกนั้น และได้รับความยกย่อง ให้เป็นบุคคลที่มีคุณค่าของจังหวัดจันทบุรีคนหนึ่ง จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ.กาญจนา นาคนันทน์ จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 (o.o) จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอกสารประกอบการเขียน กฤษกร วงศ์กรวุฒิ. เที่ยว ชม ธรรมชาติวิทยาละแวกบ้านทุ่งรังสิต. หนังสือพิมพ์มติชนฉบับวันที่ 14 สิงหาคม 2548 ฝ่ายวัฒนธรรมอำเภอลำลูกกา. ประวัติอำเภอลำลูกา. อำเภอลำลูกกา. 2548 สมคิด ทองสิมาและคณะ. ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม2. กองพุทธศาสนา. 2526 สิริพร ศักดิ์ศรชัย. คลองรังสิต. วารสารกรมยุทธศึกษาทหาร. ตุลาคม 2548 - กันยายน 2549. สุนทรี อาสะไวย์. พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ ของท้องถิ่นและคลองรังสิต กับการสร้างเมืองธัญญบูรี. ศิลปวัฒนธรรม.  มกราคม 2548. การสัมภาษณ ์ นงไฉน ปริญญาธวัช(กาญจนา นาคนันท์) หลวงพ่อปรีชา วัดทศทิศาราม จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หวังว่าเพื่อนๆ นักอ่านทุกท่านคงพอใจกันนะคะ ไว้คราวหลังมีอะไรน่าสนใจจะเข้ามาคุยอีกค่ะ...         ...จบแล้วค่ะ.. จากคุณ : พินธุวดี - [ 7 ก.พ. 50 09:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เยี่ยมยอดมากๆครับ ได้ความรู้ แถมยังบรรยายจนได้ความรู้สึกท้องทุ่ง พอรู้แล้วรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของทุ่งรังสิตจริงๆ ขอบคุณมากๆครับ สรรพสิ่งในโลกล้วนมีที่มา ถ้าเราได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ของมันอย่างซาบซึ้งแล้ว คงจะให้เราตัดสินใจอะไรต่างๆได้ดีขึ้นมากเลยนะครับ จากคุณ : พี_พีจัง - [ 7 ก.พ. 50 11:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากๆ ค่ะ ชอบจัง อ่านเพลินด้วย ได้รู้ด้วย จากคุณ : scottie - [ 7 ก.พ. 50 15:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอเป็นอีกคนที่บอกว่างานสารคดีที่เยี่ยมมาก ๆ ค่ะ แล้วก็ขอบคุณมากที่เขียนเครื่องเคียงนิยายเรื่องนี้ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 7 ก.พ. 50 15:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เพิ่งตามอ่านถึงบทที่ 2 เองจบซะแล้ว เคยอ่านผู้ใหญ่ลีกบนางมาตอนสมัยเรียนอยู่ แต่ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ แห่ะๆ อ่านกระทู้นี้แล้วได้ความรู้แบบเจาะลึก แถมอ่านง่ายเพลินดีอีกต่างหาก ขอบคุณค่า (- /|\-) จากคุณ : อันปังแนน - [ 7 ก.พ. 50 23:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24  ขอบคุณจริง ๆ ๆ   คือถ้าไม่ได้อ่านนี่คงเสียใจมาก ๆ ๆ เลย ตอนนี้ก็อาศัยอยู่ที่รังสิตค่ะ แต่สภาพนั้นต่างไปจากเมื่อก่อนจริง ๆ ๆ พอได้มาอ่านทุ่งรังสิตแล้วปลิ้มมากเลยค่ะ  เพราะติดตามผลงงานเป็นรูปเล่มนิยายอยู่แล้ว  นึกภาพตามออกเลย จากคุณ : Donut_ty - [ 8 ก.พ. 50 02:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยู่รังสิตเหมือนกันค่ะ แต่ไมเคยทราบรายละเอียดพวกนี้เลย ขอบคุณมากค่ะ ที่รวบรวมมาให้อ่าน ประทับใจมากๆๆ และก็ชอบเรื่องผู้ใหญ่ลีกับนางมาเหมือนกัน อ่านไปยิ้มไป แต่ก็เลือนๆ ค่ะ อ่านมาหลายปีแล้วเหมือนกัน จากคุณ : goldensun - [ 8 ก.พ. 50 14:46:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 .....ขอบคุณทุกท่านเช่นกันค่ะ...... - คุณ scottie ; อ่านเพลินๆ เป็นวัตถุประสงค์ของดิฉันเลยค่ะ - คุณ ปิยะรักษ์ ; ดิฉันคิดว่าเครื่องเคียงเรื่องนี้ คงจะทำให้คุณอ่านหนังสืออร่อยขึ้นนะคะ - คุณ อันปังแนน ; คุณต้องไปอ่านให้จบนะคะ และขอให้สนุกับการอ่านค่ะ - คุณ Donut_ty ; ดิฉันดีใจที่คุณรักและเข้าใจ "ทุ่งรังสิต" มากยิ่งขึ้นค่ะ - คุณ goldensun ; เวลาดิฉันอ่านเรื่องนี้ ฉันก็มักยิ้มคนเดียว และคิดถึงวิถีชีวิตคนไทยสมัยก่อนอย่างอิจฉาค่ะ จากคุณ : พินธุวดี - [ 8 ก.พ. 50 21:37:04 ]