เกล็ดขาวขาว พราวหล่น กล่นผืนฟ้า
ปกลานหญ้า หนาซุย เป็นปุยสวย
สูดไอดิน กลิ่นชื่น ยังรื่นรวย
ประคองถ้วย ชาอุ่น ยังกรุ่นมือ
นักร้องสาว สอดสาน เสียงหวานแว่ว
จับเจื้อยแจ้ว ชวนยล เมื่อคนซื้อ
เป็นของขวัญ อนันต์ค่า ล้วนฮาฮือ
หนุ่มน้อยถือ กุหลาบแก้ว ตาแวววับ
ทอดตาแล้ว ทอดใจ ไฉนหนอ
เออ... ไม่หล่อ ท้อหมด หดหัวกลับ
ให้กุหลาบ สาวใด ก็ไม่รับ
จึงต้องหลับ คนเดียว อย่างเปลี่ยวดาย
มาคิดทอด ถอดใจ ก็ใช่ที่
กุหลาบกี่ คนให้ ไร้ความหมาย
มีดอกหนึ่ง ซึ่งแอบ ไว้แนบกาย
ดอกสุดท้าย เตรียมไว้ ให้กับคุณ
แฮะๆ ตอนแรกอยากให้ซึ้งกว่านี้
แต่มือตกครับ
เอาแค่นี้ก่อนละกัน
พอดีเห็นเพื่อนซื้อเพลงประสานเสียงการกุศลให้แฟน
เลยเกิดอาการตาลุกเป็นไฟวูบวาบ
หิมะแทบละลายในพริบตา
ต้องเอามาเล่าๆ ให้เพื่อนๆ ห้องกวีฟังนี่ละครับ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์(ณ เวลาประเทศไทย) นะ ครับผม
จากคุณ :
คมลิขิต
- [
14 ก.พ. 50 10:16:07
]