((((((((((((((((((((

4 ปี...........ตั้ง 4 ปีนะ.......ก็เพราะมันตั้ง 4ปีน่ะสิ กว่าจะได้เข้าใจว่า ความรู้สึกจริงๆ

เค้าคงลังเล...คิดแล้วคิดอีก ทบทวนตัวเองอยู่นานมาก แล้วก็ตัดสินใจว่าหยุดซะแต่ตอนนี้ ดีกว่ายื้อต่อไป.... ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกัน ถึงวันนี้ ความรัก มันก็รวมอยู่กับความผูกพัน ที่ยิ่งนาน ก็ยิ่งมากขึ้น
จนกระทั่งวันที่คุณพูดออกมาว่า

"มันคือความรัก หรือความผูกพัน"

แต่เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ตอนไหน ก็บอกไม่ได้หรอกนะ เราทะเลาะกันมาตลอดมีทั้งเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ สุดท้ายก็กลับมาคืนดีกันโดยไม่ได้พูดถึงปัญหาที่ค้างคา ถือว่าลืมๆกันไป อย่าไปใส่ใจ เค้าบอกว่าที่ผ่านมาน่าจะเป็นความผูกพันมากกว่า

ส่วนตัวเรารู้แค่ว่าเรารักคุณมาก มากจริงๆ กับช่วงเวลาที่ผ่านมา
.......เราตกใจกับคำพูดนี้ เค้าบอกว่าไม่อยากให้สานสัมพันธ์อะไรต่อไปจากนี้ ใจเค้าไม่อยากที่จะผูกพันไปถึงการแต่งงาน เค้าไม่ได้ทำอะไรเพื่อเป็นการให้ความมั่นใจกับเรา เพราะเค้าไม่มีอารมณ์นั้นจริงๆ เค้ากลัวว่าถ้าคบกันต่อไป นานต่อไปอีกเป็นปีๆ หากว่าเค้าไม่มีใจอยากแต่งงานก็เท่ากับว่าจะมาเสียเวลากับเค้าป่าวๆ

ก็น้ำตาปริ่มแล้ว....เรา “เคย” อยากที่จะอยู่กับคุณตลอดไป เพราะเราไม่เคยคิดที่จะมองใครจริงๆ ...เราเปิดเผย เราบอกทุกคนว่าเรามีแฟนแล้ว เพื่อนรู้ว่าเรารักแฟนเราแค่ไหน

เค้าบอก "เพราะ ความคิดเห็นของเราต่างกัน ทำให้เราห่างกันขึ้นเรื่อยๆ...." เราชอบเฮฮา สังสรรค์ ส่วนคุณ ชอบที่จะอยู่นิ่งๆ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยคนเดียว...... ทำคนเดียว รักสันโดด " อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากผูกมัด"

.........เราคบกัน เข้ากันได้ดีหลายๆอย่าง

ตลอดมา เชื่อใจ แล้วก็ดีใจ ที่เค้าไม่เคยนอกใจเรา........(เค้าบอกว่ายังนั้นนะ) แต่ในที่สุดเค้าก็ว่า “ความรักที่เคยมีมันเริ่มจืดจางลง.......เพิ่งเข้าใจตัวเอง ว่าคบต่อ หรือจะจบความสัมพันธ์" .......ฟังแล้วก็อึ้งไปเหมือนกันนะ ...การที่ต้องหงุดหงิดกับเรา การที่เราต้องอดทนที่จะเอาใจมากขึ้นๆ เพื่อที่จะประคองความรักของเราต่อไป พยายามใจเย็น ซึ่งเราพยายามยังไงก็คงทำให้ถูกใจเค้าไม่ไ่ด้ มันยังคงถูกฝังอยู่ส่วนลึกๆ ของความคิด

การตัดสินใจครั้งสำคัญ เรื่องของเรา 2 คน.....ไม่อยากจะยื้อ ห่างกันซักพัก เดี่ยวมันก็มาลงที่เราปล่อยให้มัน “เืรื่อยๆ” อีก.......จบๆ ไปเลยดีกว่า เลิกไปเลยดีกว่า ถ้าวันนึงคุณเจอใครที่ใช่กว่าเรา เป็นคนที่คุณตามหา ก็ขอให้เค้าเป็นคนที่เข้าใจคุณได้มากกว่าที่เรา “เคย” เป็น...........



ถ้าคุณเป็นอีกครึ่งหนึ่งของเราจริงๆ เป็นคู่กันจริงๆ เราก็คงได้กลับมาอยู่ด้วยกันตลอดไป

สุดท้าย เราบอกเค้า "ขอให้โชคดี"
แต่เค้าบอก "ขอให้เจอคนที่ดีกว่าเค้า"


)))))))))))))))))))

เรื่องจริงผ่านจอ แต่มานั่งคิดตอนนี้ก็เหมือนหนังหรือละครฉากหนึ่งที่ผ่านมาในชีวิต พอเป็นเรื่องสั้น หรือเรียงความได้ไหมคะ

มานั่งคิดๆดู ถ้าเขียนได้ดีขึ้นจะลองนั่งเขียนเรื่องอื่นๆดูบ้าง การเขียนนี่ก็ให้อารมณ์อีกแบบเลยเหมือนกัน