ถึง
..ใจ
นานแล้วนะที่เราไม่ได้มีโอกาสเขียนอะไรมาคุยด้วยแบบนี้ จำได้ว่าครั้งล่าสุดก็ตอนที่คุณเปลี่ยนงานนั่นล่ะ ตอนนั้นสับสนวุ่นวายใช่ไหมครับใจ ว่าจะเลือกเดินต่อไปกับงานที่ไม่ได้รัก หรือจะเปลี่ยนไปหางานที่รักแต่ไม่มั่นใจว่าจะไปได้ดีแค่ไหน ผมยังจำได้เลยว่าวันนั้นคุณหันมาถามผมว่าจะเลือกทางไหนดี แล้วผมก็บอกไปว่า ให้เดินตามความรู้สึกของตัวเอง เพราะถึงผมจะเลือกให้สุดท้ายคุณก็ต้องตัดสินใจในสิ่งที่คุณเลือกเองอยู่ดี ในที่สุดคุณก็เลือกทางใหม่ที่คุณรัก ได้ยินมาว่ามีความสุขดีอยู่กับงานใหม่ด้วยใช่ไหม ดีใจด้วยนะ ส่วนเรื่องความรักผมเข้าใจใจนะครับ ของแบบนี้ใครไม่เจอไม่รู้หรอก ยิ่งเห็นใจอกหักบ่อยๆ ก็ทั้งเตือนทั้งว่ากันไป จนบ่อยครั้งที่ใจหันมาตวาดผมว่า ก็มันเป็นเรื่องของใจ ผมไม่เข้าใจหรอก
ผมอยากจะบอกว่า จริงๆแล้วผมเข้าใจนะ ผมก็แค่ห้ามบ้างปรามบ้างก็เท่านั้น เพราะถ้าปล่อยให้ใจไหลไปกับความรักมากเกินไป เจ็บที่สุดก็คือใจเองนั่นล่ะ ใจเคยบอกผมว่าผมมีเหตุมีผลที่สุด แต่ใจก็ไม่ค่อยเชื่อผมเท่าไหร่ ชอบบอกแต่ว่าเรื่องของความรักอ่ะมันอยู่นอกเหนือจากเหตุผล เอาเป็นว่าไม่เป็นไรหรอก ใจอยากจะทำไรก็เต็มที่ ผมจะอยู่ใกล้ๆไปตลอดแบบนี้ล่ะ ขอแค่สัญญากันก่อนได้ไหมว่า ต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม คิดถึงผมบ้าง หันมาคุยมาปรึกษาผม ฟังผมบ้าง อย่าทำเหมือนห่างกันไกล ทั้งๆที่แค่ใจเงยหน้า เราก็มองเห็นกันแล้ว
รักนะ
จาก
.สมอง
**ตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสาร เล่มโปรด ครับ (ผมเขียนเอง ติชมด้วยนะครับบ)
แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 50 17:09:38
จากคุณ :
คนรักของคนรัก 
- [
16 ก.พ. 50 15:37:43
]
จดหมายถึง..ใจ
