กล้าแล้วนะตัวเอง
ตรุษจีนแล้ว เฮอ...ปีนี้คงรอด น้ำหนักลงไปหลายกิโล หรือไม่ก็แก่เกินแกงจนหนังเหนียวเคี้ยวไม่ไหว ฮึ..ฮึ ยัยโรคจิตชอบว่าตัวเอง อันนี้เป็นเทคนิคนะคะ รีบว่าตัวเองก่อนที่ใครจะอ้าปากทัน อย่างน้อยก็ไม่เสียใจเท่าไหร่ ดูอย่างหน้าผากเถิกๆอันเป็นสัญลักษณ์ประจำตระกูล ที่มักจะบอกใครต่อใครอย่างภาคภูมิใจ (ไปเองคนเดียว) ว่าเวลาถ่ายรูปหมู่เนี่ย ไม่ต้องใช่แฟลชเลยนะ อาจจะสว่างไปหน่อยด้วยซ้ำ ตอนเด็กๆเพื่อนๆชอบล้อ ก็อายซะ ตัดหน้าม้ามันตลอด ซึ่งหน้าม้าไม่รักดีก็ไม่เป็นใจเลย จะแหวกม่านประเพณีอยู่เรื่อย เฮ้อ...คุณย่าก็บ่น ปิดหน้าผากทำไม หน้าผากออกจะสวย (สวยสำหรับผู้สูงอายุเท่านั้นหน่ะสิคะคุณย่าขา)
พอเข้ามหาลัย เจ้าเพื่อนผู้ชายในกลุ่มตัวดีก็แซวได้ทุกวัน โอ๊ย...แสบตาจัง สะท้อนเข้าตาเงี้ย ใจร้ายมาก อายนะนั่น เบื่อต้องมานั่งม้วนโรลหน้าม้าทุกวัน มือต้องคอยเช็คว่ามันจะแหวกรึเปล่า ไอ้เราก็เหงื่อออกง่าย ผมก็เส้นบาง แถมน้อยอีก หน้าม้าก็ลีบไปด้วย ไม่ไหวแล้วววววววว...... ฉันแหวกผม ปัดข้างเสยขึ้น (เหมือนจะไปต่อยกะใครเลยเนอะ) ไปเรียนอย่าง....ไม่มั่นใจเลย เอาล่ะมาแล้วเจ้าตัวแสบ โหย...วันนี้พระอาทิตย์มีสองดวงแหนะ ฉันยิ้มหวาน (หวานจนน่ากลัว ข่มใจเต็มที่) ก็ดีไง ต้นไม้จะได้ผลิตออกซิเจนเยอะๆ เพื่อนตัวดีจะอ้าปากแซวอีก แต่มันก็เปลี่ยนใจหุบปาก (คิดถูกแล้วล่ะแก) แล้วมันก็ไม่พูดถึงหน้าผากเถิกๆของฉันอีกเลย จนถึงทุกวันนี้ เพื่อนๆก็ชินกับหน้าผากกว้างๆของฉันแล้ว แถมยังบอกอีกว่า โหวงเฮ้งดีนะแกเนี่ย คุณย่าพูดถูกจริงๆเลย
อันที่จริงนะ มาคิดๆดูแล้วหน้าผากฉันมันอาจจะไม่ดูกว้างมากก็ได้นะถ้าหาก....ถ้าหากฉันมี คิ้ว เหมือนชาวบ้านเค้า งงสิ..งง คือความที่เป็นคนขนน้อย (ผมก็เลยน้อยไปด้วย) สีขนก็อ่อน ตามแขนนี่แทบไม่เห็นขนเลยนะ เวลาขนลุกจะน่าเกลียดเพราะสภาพผิวจะเหมือนตูดไก่ เห็นรูขุมขนชัดมาก เพราะไม่มีขนมาบังเลย คิ้วก็เลยน้อยไปด้วย แถมตอนเล็กๆเคยล้มไปโดนหิน หมอเย็บไปหลาบเข็ม ตรงแผลเป็นก็ไม่มีขนขึ้น (อนาถหนอฉัน)
ตอนเด็กๆไปถ่ายรูปติดบัตรก็เห็นรูปตัวเองมีคิ้วดีนี่นา เอ...แต่พอโตขึ้นส่องกระจกทำไมไม่เห็นขนคิ้วมันเข้มอย่างในรูปเลย หนนึงเลยถามเจ้าของร้านถ่ายรูปที่ถ่ายกันตั้งแต่เขายังหนุ่มจนเราเริ่มจะเป็นสาว เขาก็ชี้รูปยิ้มๆบอกว่า อ้อ...อั๊วเติมในฟิล์มให้เองแหละ เห็นลื้อไม่มีคิ้วเลย ตลกชิก เออ....แปะ...ไม่พูดจะอายุยืนกว่ามั้ยคะ
จากคุณ :
ลั่นทมขาว 
- [
17 ก.พ. 50 11:04:14
]
สาว(จะ)สามสิบห้า หัวใจยี่สิบ ความคิดสองร้อย ตอน กล้าแล้วนะตัวเอง
