ณ ที่แห่งหนึ่งของห้วงเวลา
ณ ที่ที่ความห่วงหายังส่งถึงกันได้
กระแสความอบอุ่นยังคงอยู่ในใจ
ยังคงว่ายเวียนไหล..ไปบางบาง
ณ ที่แห่งหนึ่งของห้วงเวลา
ณ ที่ที่คำว่าจากลายังคงถูกเมินหมาง
กระแสแห่งความรักยังอบอวลอยู่จางจาง
ยังประทับรอยอยู่ลางลางในหัวใจ
ณ ที่แห่งหนึ่งของห้วงเวลา
ณ ที่ที่รอยน้ำตายังคงประทับไว้
กระแสแห่งความเศร้ายังคงอวลอยู่ภายใน
ณ ที่ซึ่งหัวใจถูกแอบซ่อนไว้ลำพัง
ณ ที่แห่งหนึ่งของห้วงเวลา
ณ ที่ที่คำว่ารักและจากลากำลังถูกฝัง
ณ ที่ที่รักมิใช่แหล่งที่ให้พลัง
ณ ที่ที่คำว่าหมดหวังยังอวลอบอยู่ทั่วไป
ณ ที่แห่งใดในโลกนี้
ณ หนใดที่หัวใจยังไม่ถูกไข
ณ เวลาหนึ่งที่ยังซาบซึ้งอยู่ข้างใน
กับความรักที่เคยมีให้..และความห่วงใยยังคงอบอวลไปเหมือนทุกที
เป็นแค่กลอนบทหนึ่งที่ดูเหงาๆ
เหมือนกลอนเศร้าๆที่ดูไม่สุขขี
อาจเป็นแค่กลอนบทหนึ่ง..ที่อยากแฝงความอบอุ่นเท่าที่มี
อาจจะแค่อยากฝากกลอนบทนี้ไปให้..ใครสักคน
จากคุณ :
พิกุลแก้วเกศเกล้าเจ้าไม้หอม
- [
17 ก.พ. 50 22:55:37
]