ความคิดเห็นที่ 1 “ไม่เกี่ยวเลย นันท์ต้องการเอาชนะต้นเรื่องอะไรเนี่ย” ต้นถามด้วยน้ำเสียงปนหัวเราะ เขาพยายามปรับบรรยากาศการสนทนา        “ไม่ค่ะ แต่ถ้าต้นพูดแบบนี้ ก็แสดงว่าวันหนึ่งหากนันท์ทำอะไรซักอย่าง อะไร ๆ ก็ตาม ที่บังเอิญส่วนใหญ่เขาว่าคนทำอะไรแบบนั้นมันแย่ ต้นก็คงสรุปนันท์แย่” ฉันยังแสดงออกถึงความจริงจัง        “ทำอะไร ๆ อะไร ๆ ของนันท์ ผมไม่เข้าใจที่นันท์พูด” ต้นพูดให้ฉันต้องคิดใหม่        “อืม.. สมมติมีคนเห็นว่านันท์หายเข้าไปในโรงแรมกับผู้ชายคนหนึ่ง แล้วใคร ๆ ส่วนใหญ่เค้าก็ว่ากันว่า..” ยังไม่ทันที่ฉันจะยกตัวอย่างจบ        “จะไปกันใหญ่แล้วนันท์ เริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว” ต้นคงเริ่มหงุดหงิด        “นันท์ไม่ได้จะทำให้ต้นหัวเสียนะคะ แค่อยากให้ต้นยอมรับว่าต้นไม่สมควรพูดเช่นนั้น” ฉันเปิดประเด็นกับเขาตรง ๆ เพราะเกรงว่าเขาจะสับสนและไม่เข้าใจถึงกับเจตนาของฉัน        เขาเงียบไปสักครู่ “เอาล่ะ ๆ ผมผิดก็ได้” เขาตอบแบบขอไปที ฉันเงียบ        “..แต่ก็ ต้นอาจจะพูดถูกก็ได้ นันท์เองก็ไม่รู้เหมือนกันนี่นาว่าหญิงหรือชาย จริงมั้ย” เขาเพียงถอยหนึ่งก้าวเพื่อโต้กลับ ที่สำคัญต้นไม่เข้าใจว่าฉันกำลังสื่ออะไรถึงเขา        ฉันเพียงจ้องมองเขาด้วยสายตาเรียบเฉย เขาหันมามองฉันแต่ก็หลบสายตาทำทีมองตรงไปข้างหน้า ฉันจึงเลิกจ้องเขาแล้วมองไปข้างหน้าเช่นกัน        ถึงตอนนี้รถเรามาติดไฟแดงแต่ก็ก็เป็นหางแถวซึ่งคงต้องอาจต้องรอสัญญาณถึงสองรอบ อากาศภายในรถเริ่มร้อนขึ้นจากบางสิ่งบางอย่าง และพาให้อยู่ในห้วงความคิด        “นันท์ไม่ได้ต้องการสรุปว่าเป็นหญิงหรือชายขับ แล้วนันท์ก็ไม่ได้บอกว่ารถคันเมื่อครู่ไม่ใช่ผู้หญิงขับ เพียงแต่ต้นก็ไม่เห็นแน่ชัดทำไมต้นถึงสรุป ว่าเป็นผู้หญิงขับล่ะคะ” ฉันพยายามพาเขามาใกล้ประเด็นที่สุด        “ต้นก็ยังไม่ได้สรุปซักหน่อย แค่พูดไปงั้นเอง” ต้นเริ่มตอบไม่คิด หัวเสียคงกำลังรำคาญว่าฉันจะเถียงเรื่องนี้เพื่ออะไร        “แสดงว่าต้นพูดไม่คิดใช่มั้ยคะ” ฉันกำลังจะให้เขาต้องยอมรับบางสิ่งบางอย่าง        “ไม่ใช่!.. มันมีความน่าจะเป็นไปได้นี่นันท์ ก็อย่างที่บอกตอนแรกว่าส่วนใหญ่ มันก็ไม่แปลกอะไรที่จะคาดเดาว่าเป็นผู้หญิง” ต้นยังดึงให้ฉันเข้าใจเหตุผลเดิมของเขา        “อืม..งั้นนันท์ก็วนกลับไปเหมือนกันคะ ถ้านันท์เดาว่า ต้นเจ้าชู้เพราะผู้ชายส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้น” ฉันก็ยังคงไม่ยอม        “แล้วนันท์เคยเห็นผมเจ้าชู้เหรอ” ต้นเสียงเครียด        “แล้วต้นเห็นคนขับรถคันเมื่อกี้เหรอคะ” ฉันคุมเกม        “อะไรของนันท์เนี่ย! ผมพูดไรผิดมากเหรอไง” ต้นเสียงดังขึ้น        “อ้าว ตกลงต้นพูดผิดใช่มั้ยคะ” ฉันยังเสียงปกติสีหน้ายิ้มยวน        “ไม่ใช่ แต่ต้นหมายถึง.... ต้นพูดอะไรผิดหูนันท์มากหรือไง” ต้นยังไม่ยอมรับอีกจนได้        “ช่างเถอะค่ะ” ฉันตอบพลางมองไปทางต้นเขาหน้าเครียด        ฉันทิ้งช่วงเวลาและคิดในขณะที่ตอนนี้รถเคลื่อนที่ได้และมันติดไฟแดงอีกครั้ง ฉันจึงถามขึ้น “ต้นผิดไม่เป็นเหรอคะ” ฉันพยายามถามด้วยเสียงเย็นชา        “แล้วผมผิดอะไรล่ะ นันท์” เขาเสียงเบาและตอบเหมือนเหนื่อย        ฉันทิ้งช่วงอีกครั้ง “ต้นขับรถดีเยี่ยมตลอดเวลาเลยเหรอคะ”        “โธ่..นันท์ ที่ผ่านมาส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร..”        “ส่วนใหญ่อีกแล้วเหรอคะ” ฉันไม่ปล่อยให้เขาพูดจบ        “ต้นคงกำลังคิดว่านันท์เป็นผู้หญิงแบบไหนแน่ และนันท์เดาว่าลึก ๆ ต้นอาจเริ่มพิจารณานันท์ใหม่ อาจในทางที่ลบลง” ฉันพูดเรียบ ๆ ตามองตรงไป ฉันรู้สึกได้ว่าเขาหันมามองฉันก่อนจะพูดว่า        “นันท์ เปล่านะต้นไม่คิดอะไรแบบนั้นนะ”        “ผู้หญิงส่วนใหญ่น่าจะเป็นคนที่ชอบเออออตามแฟนว่า” ฉันพูดขึ้นแค่นั้น        เขาเงียบ ฉันจึงพูดขึ้นอีก        “ควรทำตัวน่ารักด้วยการไม่โต้แย้ง ผู้หญิงส่วนใหญ่ควรขับรถแย่...” ฉันทิ้งไว้แค่นั้นอีกครั้ง ไม่รู้ว่าต้นคิดอะไรแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา        มองออกไปนอกรถอีกครั้งรถเมล์คันเดิมที่มาติดอยู่ข้าง ๆ กันอีกครั้ง คนยังแน่นเหมือนเดิม ระหว่างแถวของรถที่จอดติดกันอยู่ด้านข้างจะมีที่ว่างระหว่างรถ คนขายหนังสือพิมพ์คนหนึ่งเดินมา เขาถืออยู่เล่มหนึ่งในมือขวาชูขึ้นส่วนมือซ้ายหอบ อีกหลายสิบเล่มไว้ เขาเดินสบตาคนในรถพลางพยักหน้าใส่ทุกคัน โดยรอหวังว่าคนในรถพยักหน้ารับเป็นสัญญาณที่จะซื้อหนังสือพิมพ์จากเขา ฉันฉงนใจขึ้นมาอย่างประหลาด ไม่เคยมีการนัดแนะไม่มีประกาศให้เป็นสากล ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่เคยได้พูดกันซักคำ แต่ทุกคนต่างก็รู้ได้ถึงความหมายการพยักหน้าของเขาและเขาก็เข้าใจได้ทันที หากมีใครพยักหน้ารับการซื้อขายก็จะเกิดขึ้น คงเป็นเพราะความรู้สึกและความต้องการที่ตรงกันจึงสื่อให้เข้าใจกันโดยง่าย แต่ในขณะที่ฉันกับต้นเราได้ทั้งพูดจากัน เราได้รู้จักกันมาหลายเดือน เรากลับยังมีอะไรที่ไม่เข้ากัน มันไม่ง่ายเลย หรืออาจเป็นเพราะความต้องการเราต่างกัน        หรือบางทีเราอาจเข้าใจกันแล้ว เพียงแต่เมื่อฉันพยักหน้าไป ต้นไม่พยักหน้ารับ แล้วก็เป็นฉันเองที่ไม่ยอมรับความจริง ฉันอาจคาดหวังให้ต้นพยักหน้ารับจนมองไม่เห็นว่าเขาก็เขาใจความต้องการเขาดีและได้สื่อกับฉันไว้แล้ว        ถึงตอนนี้ ฉันมองออกไปที่รถเมล์คันเดิมที่แสนจะร้อนอบอ้าวและคนเบียดกันแน่น ฉันกลับรู้สึกว่าตอนนี้ในรถคันนี้อึดอัดและร้อนอย่างประหลาด ไฟเขียวแล้ว        “ผู้หญิงส่วนใหญ่ควรขับรถแย่ เพื่อให้ผู้ชายมีข้ออ้าง และให้ผู้ชายจะได้ไม่ต้องผิด แต่มันก็แค่ส่วนใหญ่” ฉันทิ้งท้ายและโดยไม่รีรอฉันตัดสินใจเปิดประตูออกจากรถของต้น เพื่อไปขึ้นรถเมล์คันนั้น “บังเอิญฉันเป็นผู้หญิงส่วนน้อย” ฉันพูดทันทีที่ปิดประตูรถและรู้ว่าต้นคงไม่ได้ยิน ฉันไม่ได้หันกลับไปมองต้นอีกเลย        รถเมล์เคลื่อนออกมาฉันยื่นเบียดกับผู้คนฉันยังคงพยายามไม่มองออกนอกหน้าต่างเกรงว่าจะเจอรถต้น ระหว่างทางกลับฉันคิดตั้งใจว่าจะทำไม่ให้เหมือนมีอะไรเกิดขึ้นเมื่อกลับไปเจอเขาที่บริษัท        ยามนี้กับบรรยากาศบนรถเมล์ในแบบที่เคยคุ้น.. กับบางสิ่งบางบางอย่างที่เคยคิด..        ..และตอนนี้ฉันกำลังยืนคิดถึงบางสิ่งบางอย่างเหล่านั้นอยู่บนรถเมล์.. กำลังคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้.. ================================= ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบ จะเป็นพระคุณยิ่งหากแสดงความคิดเห็น จากคุณ : Untrue - [ 19 ก.พ. 50 10:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อืม... ค่ะ คำฮิตของผู้ชายที่ขับรถ5555 เจออย่างนี้บ้างก็ดีเหมือนกันค่ะ จากคุณ : ณัชชมล (ชนกมล) - [ 19 ก.พ. 50 10:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พอจะเข้าใจประเด็น แต่ขณะเดียวกัน ฉันก็ดูจะร้อนไป บางทีสื่อสารกันตรงไปตรงมา ดีกว่าจะถามย้อนไล่ต้อนให้ผู้ชายเข้าใจ เพราะตรรกะการคิด "ส่วนใหญ่" ไม่เหมือนกัน และสำหรับความสัมพันธ์แล้ว ถ้าเรื่องแค่นี้ฉันไม่ยอมถอยบ้าง หนีไปขึ้นรถเมล์ก็ดีแล้วล่ะ เพราะไม่รู้เจ้าประคุณรุนเธอจะพาลพาโลอะไรอีกต่อไป (เราก็คงไม่ชอบใจถ้าได้ยินผู้ชายพูดแบบนั้น ในเหตุการณ์แบบเดียวกัน แต่ฉันไล่ต้อนไปจริงๆ) จากคุณ : scottie - [ 19 ก.พ. 50 13:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ฉัน" คงมีอะไรในใจ ถึงได้เลือกทำอย่างนั้นมั้งครับ เห็นชื่อเรื่อง กดเข้ามาดูเฉยๆ ทีแรกกะไม่อ่าน แต่เห็นว่า "ฉัน" เป็นผู้หญิง (ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเขียนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย อิๆ) ก็เลยลองอ่านดู ไม่ชอบการที่เอะอะอะไรก็ว่าผู้หญิงขับ ประสบการณ์บนท้องถนนผมเจอคนขับรถห่วยๆ มาเยอะ  ไม่ใช่ "รถห่วย" นะครับ อิๆ ไม่ใช่ฝีมือห่วยด้วย แต่หมายถึงที่ "นิสัยห่วย" ตะหาก  เท่าที่เห็นๆ หัวมา พบว่าผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แล้วที่สำคัญ มันไม่ได้เกี่ยวกับผู้ชายหรือผู้หญิงหรอกนะ อาการ "เหมารวม" แบบเนี้ย ผมก็เบื่อเหมือนกัน ก็เลยอดเห็นใจคุณนันท์ไม่ได้ครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ก.พ. 50 14:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืม..ไม่นึกว่าคนกันเองจะบรรยายได้เนียนขนาดนี้ ต้องขอวิชาบ้างแล้วล่ะ.. แต่..วิจารณ์นิด..นิด..ตอนจบน่าจะมีอะไรหักมุมหนักๆกว่านี้หน่อย ของเจ๊..ก็ยังไม่ดีนะ มีแรงๆเยอะ แต่บรรยายไม่เนียน แก้ไงดีล่ะ... ชะแว๊บบบบบ... จากคุณ : ลูกชิ้นปลาเด้ง - [ 19 ก.พ. 50 18:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พี่เขียน แล้วก็ส่งมาคุยกันก่อนสิว่าเปนไงจะได้ช่วยกันวิเคราะห์ แบบระเอียดยิบ ยินดีเสมอครับ ^^ จากคุณ : Untrue - [ 19 ก.พ. 50 19:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อารมรณ์ร้อนจังเลยอ่ะ แต่ก็อย่างว่าแหละ  ไม่ชอบเหมือนกันเวลาเจอประโยคที่ว่า " ผู้หญิงขับรถ " ในเชิงดูถูก   แต่จริงๆ ก็ยอมรับนิดๆ ว่าการตัดสินใจเราไม่เด็ดขาดเหมือนผู้ชาย   แต่ยังไงก็ตาม  เชื่อว่าผู้ชายขับรถแย่ๆ ก็มีไม่น้อยกว่าผู้หญิงเหมือนกัน แต่ถ้าเราเป็นนันท์ในเรื่อง  เราคงไม่ซีเรียสกับคำพูดเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้หรอกนะ   นานาจิตตังเนอะ จากคุณ : *แชมพู* - [ 19 ก.พ. 50 23:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมไม่ได้ขับรถ เป็นเพียงคนเดินถนน และพบเสมอว่า รถที่จะเลี้ยวนั้น เริ่มเลี้ยวแล้วจึงจะให้สัญญาณไฟเลี้ยว คนจะข้ามถนนก็เลยต้องเบรคตัวเองแทน แต่ไม่ได้จำว่าผู้หญิงหรือผู้ชายมากกว่ากันครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ก.พ. 50 09:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราก็เป็นผู้หญิงที่ขับรถเองคนหนึ่งและไม่ชอบได้ยินคำนี้เหมือนกัน   เพราะจากประสบการณ์ที่เราเจอมาส่วนใหญ่ที่ขับห่วย(ฝีมือและมารยาท)มักเป็นผู้ชาย  แต่ก็ยอมรับว่าผู้หญิงก็มี   เพราะฉะนั้นไม่ควรกล่าวหาใครก่อนที่จะเห็นด้วยตาว่าเพศไหนเป็นคนขับ จากคุณ : นัชชา (najcha) - [ 22 ก.พ. 50 15:14:51 ]