บ่อน้ำ หัวใจ เราสองคน.....
By Vannessia

วันหนึ่งเมื่อเวลาผ่านไปเราสองคนกล่าวคำว่า
ขอโทษมากกว่าคำว่ารัก
ทบทวนสักนิด  นานแค่ไหนแล้ว
ที่ในดวงตาของเราเปลี่ยนจากร้อนแรงเป็นสูญกาศ
นานเหลือเกินใช่ไหม
ที่เราเก็บตัวอยู่กับความเงียบคนละมุม
อาการฟูมฟายร้องไห้ของเธอจางหายไป
เพราะก่อนหน้านั้นฉันเลิกทุรนทุรายร้อนรนเมื่อเห็น
แน่นอนเรายังรักกัน
แต่หัวใจที่เคยใช้เป็นปากกาเพื่อจดรำลึก
กลับจรดเขียนไม่ติด หมึกสีแดงเข้มหมดลง
ที่เคยคิดว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่าความรัก
ต้องกลับมาใส่ใจใคร่ครวญกันใหม่
หากบ่อน้ำคือหัวใจ และความรักคือภาชนะตักตวง
ความไม่เข้าใจ ทิฐิมานะ อารมณ์ที่ไม่เคยยินยอม
ก็คือตักน้ำขึ้นมาสาดใส่กัน
เธอมองเห็นความหมายในนั้นไหม
ความรักแฝงไว้ซึ่งสิ่งเหล่านั้นทำหัวใจของเราสูญเปล่า
เราใช้น้ำใจสิ้นเปลืองเหลือเกิน
ทอดถอนใจยามสบตากับเธอ
คงไม่มีอะไรดีกว่ายอมรับ
ตลอดเวลาที่รักกันเราผิดแล้ว
ความรักไม่ได้สำคัญอย่างที่หมาย
หากบ่อน้ำยังพอเหลือน้ำอยู่บ้าง
ฉันท์นั้นหากใจของเธอยังรู้สึกดีต่อฉัน
แม้หมดรักแต่เราอาจกลับมาพบกันได้อีกสักวัน
เสียดาย....บ่อเหือดแห้งนั้นไม่มีประโยชน์อันใด
ฉันท์นี้ระหว่างเราสองคนจึงไม่อาจรักกันได้อีกครั้ง
************

แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 50 20:32:36