เรื่องผี !
"แซนดี้" ปิดบังความลับที่ตัวเองเป็นผีปอบมาได้กว่า 2 เดือน คืนนี้เธอตรวจดูความเรียบร้อยของปืน 11 มม. เป็นรอบที่สามแล้ว เตรียมเผชิญหน้ากับชาวบ้านที่นิมนตร์หลวงพ่อจอมขมังเวทย์มาปราบผีร้ายในร่างเธอเต็มที่
ขณะครุ่นคริด เสียงร้องจากเบื้องนอกกระท่อมก็ดังเอ็ดตะโร..
"ออกมา อีผีปอบแซนดี้ นี่ไม่ใช่เวลามาคุดคู้ในกระท่อมแล้ว พวกเรานิมนต์พระคุณเจ้า 9 A มาปราบแกแล้ว"
ปัง !
เสียงปืนดังลั่น ชาวบ้านถึงกับสงบปากคำในเดี๋ยวนั้น
ร่างของยายเฒ่าในกระโจมอกที่ยืนอยู่กลางวงล้มตึง เลือดไหลอาบทั่วศีรษะ ชาวบ้านร้องเรียกชื่อ "แม่โสม ๆ" ไม่หยุด !
แซนดี้เดินลงบันไดมาอย่างเชื่องช้า ใช้ปากกระปอกปืนที่เพิ่งยิงเมื่อครู่ชี้กราดไปที่ชาวบ้านเบื้องหน้า ตวาดว่า
"ถ้าไม่อยากให้มีใครตายเพิ่ม รีบบอกฉันมาว่าใครเป็นต้นคิดเรื่องนี้"
ชาวบ้านหน้าซีดเผือด นิ่งกันไปพักใหญ่ แซนดี้ร้องถามอีกครั้ง
"ใครเป็นต้นคิดนิมนต์พระ 9 A มาจับกรู ออกมาเดี๋ยวนี้ !"
..........................................................................
ผู้ใหญ่ดำฮาที่เพิ่งหายตื่นตระหนก คว้าข้อแขนสตรีสูงวัยคนหนึ่งรุนออกไปเบื้องหน้า
ปัง !
เสียงปืนดังขึ้นอีก สตรีสูงวัยที่โดนรุนไปด้านหน้านั้น หงายหลังลงไปกองกับพื้น ชักกระตุกสองทีก่อนสิ้นลม
"ยายชมพู่" ผู้ใหญ่ดำฮาก้มมองศพสตรีสูงวัยเบื้องหน้า ปากคอสั่นเกินระงับอยู่
"ทีนี้บอกฉันซิว่า ใครเป็นคนแรกที่เริ่มลือว่าฉันเป็นผีปอบ !"
ชาวบ้านทุกคนล้วนมีส่วนในการกระพือข่าว ต่างพากันจับจ้องมองไปที่จุดเดียวกัน "ซ้อเปา" แม่ค้าขนมจีบท้ายตลาดที่กำลังยืนตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า
"อั๊วไม่รุนะอาแซนดี้" ซ้อเปารีบพูดลิ้นพันกันยุ่งเมื่อแซนดี้จ่อปากกระบอกปืนมา "อั๊วก็แค่เห็นลื้อไปล้วงกินไข่ดันในท้องควายที่โรงฆ่าสัตว์ อั๊วเลย..."
ไม่ทันซ้อเปาพูดจบ แซนดี้ส่งสายตาเย็นชาใส่ พูดอย่างคนเลือดเย็นว่า
"อาซ้อลื้อนี่ยุ่งไม่เข้าเรื่องนะ หึ ๆ"
"อั๊วขอโทษนะ อาแซนดี้ อั๊วก็แค่เอาเรื่องลื้อไปปรึกษากับสุ่มสี่, อาเนเจอร์, ป๋าหยึ๋ม, ท่านเร็กซ์, หนูเป๋อ, อาโกสแม็ค และก็คนทั้งหมู่บ้าน... ก็แค่นั้นเอง"
ไม่ทันสิ้นเสียงซ้อเปา บุคคลที่ถูกอ้างถึงทั้งหมด ก็หงายหลังล้มตึงด้วยกระสุนเจาะกระโหลกทีละราย
ซ้อเปาเห็นเพื่อนฝูงพากันลงไปนอนชักกระตุก ถึงกับไม่มีแรงยืน น้ำตาไหลพราก คุกเข่าลงร้องขอชีวิต
"อาแซนดี้ อั๊วขอโทษ อย่าฆ่าอั๊ว..."
ไม่ทันได้พูดจบ ลูกปืนก็ทะลุกระโหลกผ่านหัวซ้อเปาชนิดไม่ทันตั้งตัวแล้ว
"ใครอีก ใครหน้าไหนอีก !" แซนดี้ตวาดลั่น
ชาวบ้านต่างพากันซัดทอดใส่กันเพื่อเอาตัวรอดเต็มที่
"กู้อิจู้ ก็มีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้" เสียงชาวบ้านรายหนึ่งตะโกนขึ้น
..........................................................................
สาวกู้อิจู้ ผู้ถูกกล่าวหาว่ามีส่วน รีบก้าวออกมาอธิบายในเดี๋ยวนั้น
"คุณแซนดี้ เรื่องลือกันว่าคนนั้นคนนี้เป็นผีปอบผีร้ายน่ะ พวกเราทุกคนก็เคยได้ยินได้ฟังกันมานักต่อนัก ยายชมพู่หน้าวัดก็เคยโดนหาว่าเป็นผีกระสือ แม่โสมเองก็เคยโดนสงสัยว่าเป็นนางตานี ไหนจะซ้อเปาก็เคยโดนหาว่าเป็นผีดิบจีน คุณแซนดี้จะไปถืออะไรกับคำลือของคน คืนนี้คนก็ตายไปมากแล้ว เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ตำรวจก็คงมา ฉันว่าแซนดี้หยุดลงมือฆ่าคนเถอะนะ"
ผู้ใหญ่ดำฮาซึ่งปัสสาวะราดแฉะเต็มเป้ากางเกงเริ่มรู้ตัว รีบสมทบคำกู้อิจู้ทันที
"ใช่ ๆ แม่แซนดี้ ผู้ใหญ่บ้านอย่างฉันก็ยังเคยโดนกล่าวหาว่าเป็นผีกระหังเลย ขนาดหลวงพ่อ 9A ท่านเป็นถึงพระ ยังมีคนหาว่าท่านเป็นผีเปรตเลย...แม่แซนดี้อย่าไปติดใจคำเล่าลือไร้สาระของชาวบ้านเลย"
เหมือนว่าข้อความทั้งหลายจะทะลุผ่านหูซ้ายออกหูขวา แซนดี้พูดว่า
"บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ พระคุณเจ้า9 A ใครไปรับท่านมาที่นี่ ?"
นายโพ เลจาย โทนี่คูน ดาวทะเลและเดียวจัง เตรียมออกวิ่ง แต่ก็หาได้ทันกระสุนของแซนดี้ไปได้ไม่ !
แซนดี้ผู้ไร้ไมตรีไม่ปล่อยให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องรายใดรอดไปได้แม้แต่รายเดียว !
ยิ่งดึกคนยิ่งทยอยกันล้มตาย ชาวบ้านร่วม 50 ชีวิตในช่วงหัวค่ำ ตอนนี้เหลือเพียง 3 คนเท่านั้น ได้แก่ ผู้ใหญ่ดำฮา, พระ 9A แล้วก็สาวแซนดี้
พระคุณเจ้า 9A ที่สงบเสงี่ยมมาแต่ต้น ยกมือขึ้นประนมกล่าววาจา
"อนิจจัง วัฏสังขารา... โยมทั้ง 2 ได้ในสิ่งที่พอใจแล้วก็สมควรรีบหนีไปจากหมู่บ้านนี้เถอะ"
..........................................................................
แซนดี้โยนกระบอกปืนทิ้งไป พลางเดินตรงเข้าไปกุมมือผู้ใหญ่ดำฮา
"พี่ดำฮาคะ เรารีบไปกราบลาหลวงพ่อแล้วหนีไปด้วยกันเถอะ"
"แม่แซนดี้ที่รักของพี่ จากนี้ไปเราจะอยู่ด้วยกันอย่างไม่ต้องปิด ๆ บัง ๆ เสียที"
ขณะที่ทั้งสองกำลังก้มกราบลาตรงแทบเท้าของสมณะ 9A เสียงปืนก็ลั่นขึ้นติดกัน 2 นัด !
ทั้งสองจบชีวิตลงในท่าอาการหมอบกราบนั้นทันที !
สมณะ 9A เก็บปืนที่เพิ่งรัวกระสุนออกไปไว้ในย่าม พร่ำสวดพุทโธ แล้วพึมพำว่า
"เวทนานัก สาวก็เป็นผีปอบก็ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ส่วนเจ้าดำฮาผู้ใหญ่บ้านก็ดันเป็นผีกระหังอีก เฮ้อ เป็นผีปอบกับผีกระหัง แถมยังต้องรักกันแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ อีก อนาจแท้..."
ในใจภิกษุ 9A บังเกิดความลิงโลดเกินประมาณที่เหตุการณ์ทั้งปวงในค่ำคืนนี้เป็นไปดังที่ท่านคาดคิดไว้ตั้งแต่แรก
สามวันก่อนผู้ใหญ่ดำฮาและแซนดี้นิมนต์ท่านมาเพื่อใช้จัดฉากสร้างเหตุในการกำจัดชาวบ้านทิ้ง โดยคู่ผัวเมียขู่ท่านว่าหากไม่ให้ความร่วมมือก็จะเผยความลับที่ท่าน 9A ปิดบังผู้คนมาช้านานเช่นกัน
"สู่สุคตินะญาติโยม"
คำอุทิศแด่ซากศพชาวบ้านที่กระจัดกระจายจบ ร่างในผ้าเหลืองจำแลงก็เริ่มคืนสู่ร่างที่แท้จริง
9A ขยายขนาดจนรูปร่างยืดขึ้นสู่เบื้องบนแทบจะสูงเท่าต้นตาล !
ราตรีหฤโหด ไร้ซึ่งเสียงลม... แล้วเปรตในร่างภิกษุจำแลงตนนั้นก็เริ่มเคลื่อนกายหายไปในเงามืด ยินเพียงเสียงแว่ว ๆ ในคืนเดือนมืดว่า
"ดังคำโบราณว่าผีย่อมมองเห็นผีด้วยกันฉันใด ทีนี้ทั้งตำบลนี้ คนที่รู้ว่ากรูเป็นผีเปรตก็จะไม่มีอีกต่อไปแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆๆ"
จบ...........
แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 50 18:26:34
จากคุณ :
ดำรงเฮฮา 
- [
21 ก.พ. 50 18:13:07
]
เรื่องผี !
