คือ.. พรหมลิขิตเช่นนั้นหรือ..?

สวัสดีครับ ผมชื่อ ตัน(นามสมมติ) ผมไปเจอ แตง(นามสมมติ)
เพื่อนสมัยประถม ที่มิได้พบเจอ เห็นหน้ากันมานานถึง 10 ปี..

เรื่องราวเริ่มจาก วันหนึ่ง แตง ได้โทรมาหาผม..

แตง : ตัน ฉันเรียนจบแล้ว(ว่ะ) ^o^
ตัน : เรียนจบกันอีกล่ะ.. (อุบอิบๆ) - _ -
แตง : เออ! แล้วแกล่ะตัน เมื่อไหร่จะจบ?
ตัน : บอกหลายครั้งแล้วว่า รอเรียนเป็นเพื่อนลูกแกไงแตง!
เดี๋ยวลูกแกจะเหงาตอนเรียน..

แตง : ...
ตัน : ...

แตง : เออ! ฉันอยากเจอแกจัง(ว่ะ) มาเจอกัน วันซ้อมฯ
ได้ไหม(วะ)? วันพุธที่ xx น่ะ ว่างไหม?
ตัน : ได้สิ ฉันว่างเสมอล่ะ
แตง : เกาะแม่กินก็เงี้ย
ตัน : ขอบใจ..

แตง : ...
ตัน : ...

ตัน : เออ! แล้วทำไมนัดเจอวันซ้อมล่ะ?
แตง : อ้อ! วันซ้อม ซ้อมรับที่ ม.xxx น่ะ อย่างนายพอ
เข้าออกได้อยู่ ส่วนวันจริง รับที่ สวนxxx ฉันกลัวว่า
นายจะเข้าไปไม่ได้น่ะ
ตัน : ขอบใจ..

แตง : ...
ตัน : ...

ตัน : สรุปว่า.. แล้วเจอกัน วันพุธที่ xx ที่ ม.xxx ..
แตง : อื้ม! แล้วอย่าลืมตุ๊กตาหมีมาให้บัณฑิตนะ~
ตัน : ได้..
แตง : เออ! ว่าแต่ นายไป ม.xxx ถูกไหม(วะ)?
ตัน : อย่าห่วง เดี๋ยวฉันถามน้องตาล(นามสมมติ)
แตง : อื้ม.. นายโชคดีที่ยังมีน้องสาวที่พึ่งพาได้
แต่น้องสาวนายโชคไม่ค่อยดีเรื่องพี่ชายนะ
ตัน : ขอบใจ..

..
ท่าทางแตงจะอยากเจอผมมาก เพราะโทรมานัดไว้
ก่อนวันพุธที่ xx ตั้งเดือนครึ่ง.. ดีนะ ที่ผมว่างเสมอ
ไม่งั้นแตงคงเสียใจที่ไม่ได้ตุ๊กตาหมี..

และแล้วเดือนครึ่งก็ผ่านไปอย่างระ..เร็ว.. วันพุธที่ xx
ก็มาถึง วันที่ผมจะได้เจอแตงที่มิได้เจอกันมา 10 ปี..

วันพุธที่ xx ..
ผมตื่นแต่เช้าเพราะมีเรียน นาฬิกาบอกเวลา 12.00 น.
พอดิบพอดีวิชาที่เรียนจบคาบ.. ผมจึงแวะกินมื้อเช้า
ซึ่งรวมกับมื้อเที่ยง ณ ไฮร้านอาหาร ฟู๊ดเซนเตอร์..

ผมกำลังจะสั่งเมนู แต่คนทำเขาทำให้เสร็จก่อนที่
ผมจะไปยืนอยู่หน้าร้านเขาซะอีก เขาบอกว่า พอ
เขาเห็นผมกำลังแลกเงินเป็นการ์ดฯ เขาก็เริ่มทำ
อาหารเมนูนั้นทันที..

แหม ผมคงจะคิดว่า เขาแอบมีความสามารถพิเศษ
อ่านใจคนได้ แต่ที่เขารู้ คงเพราะผมซื้อแต่ร้านนี้
สั่งแต่เมนูนั้นมากิน จันทร์-ศุกร์ ไม่เคยเปลี่ยนมา
ตลอดครึ่งปีมากกว่ามั้ง..

แต่วันนี้แปลก.. ไข่ดาวจากไข่หนึ่งฟอง กลับมีก้อน
ไข่แดงสามก้อน!! โอ้ว~ เป็นแฝด 3 หรือนี่..

" เฮ้อ~.. "

ผมถอดหายใจเฮือกใหญ่ นี่ผมกำลังจะกิน แฝด 3
3 ชีวิตเชียวหรือ..

อื้ม.. แต่ก็อร่อยดีเช่นเคย..

หลังจากกินเสร็จ ผมก็นั่งรถ(เม)คันโตมุ่งไปสู่อนุxxx
เพื่อไปต่อรถสาย xx ไปม. xxx ตามที่ได้ถามน้องตาล
แต่พอไปถึงอนุxxx นึกขึ้นได้ว่า ลืมถามน้องตาลว่า
ต้องขึ้นจากตรงไหนของอนุxxx ..

ขณะที่กำลังจะหยิบไฮมือถือขึ้นมาโทรหาน้องตาล
เผอิญหูดีได้ยิน นศ. กลุ่มหนึ่งพูดคุยกัน อ่าฮ้า!
พวกเขากำลังจะไปม. xxx เหมือนกัน และแล้วผม
ก็เนียนขึ้นรถตาม นศ. กลุ่มนั้นไปอย่างฉลาด

พอนั่งไปได้สักพัก ก็มีเสียงจาก นศ. กลุ่มนั้น ใจ-
ความว่า.. พวกเขาขึ้นผิดฝั่ง! (โถ~ นึกว่าเคยไป.. )
แล้วกลุ่มนศ. ก็ยกกลุ่มลงรถไป แต่ผมไม่ลงตาม
ไปหรอก.. ผมนั้นรอไปลงป้ายหน้า เพราะเดี๋ยว
พวกนั้นจะรู้ว่า ผมฉลาดตามพวกเขามา..

พอผมลงจากรถ ข้ามฝั่งเพื่อจะมุ่งไปอย่างถูกต้อง
รถสายที่ไปถึงม. xxx ก็แล่นมาพอดี แต่บนนั้นมี
กลุ่มนศ.กลุ่มนั้นนั่งอยู่ ผมจึงไม่ขึ้นรถคันนั้น..
เพราะพวกนั้นจะรู้ว่า ผมฉลาดตามพวกเขามา..

ปรากฏว่า.. ผมรอรถ 2 ชม.!! ขึ้นรถสภาพอัดกัน
ยิ่งกว่าปลากระป๋อง.. โชคดีที่ผมได้เบียดสาว..
มันคงจะดีไปตลอดทาง ถ้าสาวนางนั้นไม่รับ
โทรศัพท์ แล้วพูดด้วยเสียงชายดัดเสียงหญิง..

บนรถ.. ผู้คนบดบังมิดไปหมด มองไม่เห็นทาง
ผมจึงใช้ลางสังหรณ์เดาเอาว่า เมื่อใดน่าที่จะถึง
ม.xxx แล้ว และแล้ว.. เมื่อผมแน่ใจว่า คงใกล้
ถึงม. xxx เป็นแน่แท้ จึงยื้นนิ้วสะกิด พนกต.

" ป้า.. ม.xxx ใกล้ถึงยัง(อ่ะ)ครับ? "
" อ้อ เลยมา 3 ป้ายแล้ว "

(เจี๊ยก!!)

ผมลงป้ายที่ 5 ถัดจากม. xxx ( ป้ายที่ 4 รถ
ไม่จอด.. ) แต่แล้วผมก็เดินไปถึง ม. xxx
จนได้ โดยไม่ยอมเสีย 8 บาท นั่งรถย้อน-
กลับมา ด้วยเป็นคนฉลาดในการประหยัด..

น่าแปลกที่.. ผมไปถึงเวลานัดหมายเป๊ะๆ
4 โมง เป๊ะๆ ที่แตงได้นัดไว้ แต่.. กว่าจะ
ได้เจอแตง ล่อไป 6 โมงครึ่ง.. ( แล้วเจ๊-
แตงจะนัด(กรู)ไว้ 4 โมงทำไมเนี่ย!! )

แตง.. เมื่อ 10 ปี ก่อนเป็นเด็กหญิง ขาวอวบ
แตง.. ตอนนี้เป็นนางสาว ขาวอ้วน ไปแล้ว..

เมื่อแตงได้เห็นหน้าผมที่ไม่ได้เจอกัน 10 ปี
เธอก็พูดอย่างซึ้งว่า..

" ตัน.. ไหนอ่ะตุ๊กตาหมี? "
" เดี๋ยววิ่งไปซื้อให้! " ผมตอบ

" ไว้ก่อนๆ มาถ่ายรูปกันก่อนดีกว่า "
แตงพูดขึ้น แล้วลากผมไปหามุมเหมาะๆ ถ่ายรูป

และเมื่อแฟนแตง ตากล้องเฉพาะกิจ กดชัตเตอร์..

" แตง กล้องขึ้นว่า แสงไม่พอ ถ่ายไม่ได้.. "
แฟนแตง พูดพร้อมยิ้มหวาน

จึงเป็นอันว่า ไม่ได้ถ่ายรูปกันแม้แต่ 1 ใบ แต่แตงก็ได้
ตุ๊กตาหมี(ผมวิ่งไปซื้อมาให้)เป็นของขวัญประทับใจ..
แตงเอ่ยชวนผม กินมื้อเย็นด้วยกัน ที่ร้าน ส้มตำแซ่บ
ผมปฏิเสธทันที..

แตง : ทำไม(วะ)?
ตัน : กินไม่เป็น(อ่ะ)

แตง : แล้วแกกินอะไรเป็นมั่ง?
ตัน : หลายอย่าง อาหารไฮๆ น่ะ

แตง : เช่น?
ตัน : ข้าวไข่เจียวหมูสับ ข้าวผัดไข่ดาว
ข้าวกะเพลาหมูกรอบ ข้าวขาหมู~ ..

แตง : ได้ งั้นไปฟู๊ดเซนเตอร์ รวมอาหารไฮ
ตัน : คือ.. จริงๆ แล้ว ต้องรีบกลับน่ะ..

แตง : แม่เรียกด่วน?
ตัน : ใช่..
แตง : 10 ปี ไม่เคยเปลี่ยน
ตัน : ถูก..

และแล้ว..
ช่วงเวลาที่เพื่อนซึ่งมิได้เจอหน้ากัน 10 ปี ช่วงเวลา
ที่แสนซึ้ง ก็จบลง แยกย้ายกลับบ้านนอน ZzZz ..

- Rosekarenve -