เฮียตี๋ เจ้าของโรงงานทำขวดแก้ว เศรษฐีท้องถิ่นผู้ที่มีนิสัยชอบแสวงหาความสุข และความบันเทิงเป็นนิสัย เฮียตี๋ตระเวณออกย่ำราตรีทุกค่ำคืน อย่างสม่ำเสมอ โดยไม่มีการเกรงใจศรีภรรยาของตัวเองแต่อย่างใด

เฮียตี๋ชอบไปกินไปเที่ยวในสถานบันเทิงและร้านอาหารเกือบทุกแห่ง ในละแวกบ้านของแกในรัศมี 20 กิโลเมตรโดยรอบ ทั้งร้านอาหารต่าง ๆ ร้านซีฟู๊ด ร้านอาหารไทย ร้านอาหารจีน ร้านเนื้อย่างเกาหลี ทั้งเธค ทั้งผับ บาร์ คอลเทลเลาน์ คาเฟ่ ฯลฯ ไม่เว้นแม้กระทั่งร้านขายส้มตำหน้าโรงงาน เฮียตี๋แกก็เคยนั่งกินเป็นประจำ จนอยู่มาวันหนึ่งเฮียตี๋ได้วนเวียนกลับมาเที่ยวที่ ร้านบันเทิงคาเฟ่ ซึ่งเป็นคาเฟ่ร้านประจำของแกเหมือนเช่นเคย

“สวัสดีครับ เฮียตี๋ หายหน้าหายตาไปนานเลยนะครับ ไม่ได้แวะมาเที่ยวที่นี่นานแล้วนะครับ” ผู้จัดการร้านบันเทิงคาเฟ่แห่งนี้ รีบเดินมาทักทายเฮียตี๋ในทันทีที่เฮียตี๋ เดินเข้ามาในร้าน

“ นานเนินอะไรกัน แค่เดือนกว่า ๆ เอง ที่ร้านนี่อั้วไม่ค่อยอยากจะมาสักเท่าไหร่หรอก อีแก่ที่บ้านมันมาตามถูกนะ มันชอบหาเรื่องว่าอั้วมาติดนักร้องที่นี่ ” เฮียตี๋กล่าวทักทายกับผู้จัดการร้านอย่างคุ้นเคย

“ อย่างเฮียตี๋ไม่ต้องแวะมากินมาเที่ยวหรอกครับ แค่แวะเข้ามาเยี่ยวให้ลูกเหม็นในห้องน้ำสึก คาเฟ่ผมก็ดีใจแย่แล้วครับ ” ผู้จัดการร้านพูดหยอกล้ออย่างคุ้นเคยกับเฮียตี๋เช่นกัน

“ ลื้อก็ทำเป็นพูดเป็นเล่นไปได้ ว่าแต่วันนี้ที่คาเฟ่นี้มีอะไรดี ๆ บ้างล่ะ?” เฮียตี๋พูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี

“เดี๋ยวเฮียตี๋ เชิญนั่งก่อนนะครับ วันนี้จะดื่มอะไรดีครับเฮีย เดี๋ยวผมจะได้เรียกน้องนักร้องมาช่วยรินเหล้าให้เฮียตี๋นะ” ผู้จัดการร้านถามเฮียตี๋ ในขณะที่จัดโต๊ะพิเศษด้านหน้าเวทีให้แก่เฮียตี๋นั่ง

“ นาน ๆ มาที วันนี้เอาเหล้าแบล็คมากินกระแทกปากสักขวดดีกว่า แล้วลื้อมีอาหารอะไรแนะนำบ้างเอามากินสัก 2-3 อย่างสิ” เฮียตี๋สั่งอย่างสบายอารมณ์

“ วันนี้ที่คาเฟ่เรามียำเล็บมือนาง กับยำรวมมิตรทะเลครับ เมนูนี้เด็ดมากเลยครับ แขกสั่งกินกันทุกโต๊ะเลยครับ” ผู้จัดการร้านเริ่มเชียร์อาหารให้แก่เฮียตี๋

ยังมีต่อ ...

เข้าไปอ่านเรื่องต่อได้ที่

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=akung-klong&group=1

อิอิ