ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีครับ ....................................................        ในระโยชน์โหดมหาชลาสัย  ก็ครึ้มคลั่งดังฟอนไฟจะไหม้สิ้น  ในห้วงทางหว่างชีวิตลิขิตจินต์  อาจผกผินระหกเหินดำเนินเนา       เงื้อมคลื่นร้ายผายผยองปองประชิต  ลมสนิทริดรอนร้อนแรงเผา  ทั้งโกรธาดารารายคล้ายซึมเซา  ฤาคงเศร้าเหงาร้างในสางวัน        ชื่อเภตราว่าชีวิตหาผิดไม่  ย่อมระเนนเอนไหวในห้วงฝัน  วิริยะจะพาข้ามงามคืนวัน  เมื่อแสงพลันวันฉายมลายมล       อันทะเลสีทันดรรอนแรมร้าง  มหาสัตว์ทรงนำทางอย่างเข้มข้น  อันเภตราฝ่าคลื่นลมถมผจญ  อย่างอดทนจึงควรท่าสง่างาม จากคุณ : nineinn - [ 24 ก.พ. 50 15:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นสำเภาลำใหญ่หรือไม้กระดาน ไม่อาจทานสู้คลื่นลมโถมกระหน่ำ แตกย่อยยับอัปราปางลงกลางลำ หากถลำกระโจนคลื่นฝืนทานแรง --------------------------------- ลอยลำเจ้าค่ะ แฮ่ะๆๆ จากคุณ : ผู้หญิงสีน้ำทะเล (sugarhut) - [ 24 ก.พ. 50 21:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ท้องทะเลกว้างไกลสุดสายตา มีขอบฟ้าเวิ้งว้างตั้งขวางหน้า ยามสงบดูคล้ายไม่นำพา ยามโถมถาคลุ้มคลั่งช่างน่ากลัว เรือลำน้อยลอยคว้างกลางทะเล มีสายลมพัดเหไปได้ทั่ว หากรู้จักบังคับใบตามใจตัว ดีกว่ามัวลอยไหลไปวันวัน ทะเลกว้างเหมือนดั่งทางชีวิต มองทั่วทิศแสนไกลไร้ความฝัน หากนั่งอยู่บนเรือลำเดียวกัน อย่ารอวันล้มร้างฝังร่างลง ชีวิตนี้อาจจะมีอปุสรรค เหมือนคลื่นโถมโหมหักให้ลอยหลง ใช่เรียบง่ายกรีดกรายสบายองค์ ใช่คลื่นลมสงบลงตลอดไป อยู่บนเรือลำน้อยที่ลอยไหล อย่าไว้ใจทะเลกว้างทางน้ำใส มากมีพร้อมล้อมร่างทุกอย่างไป อย่าไว้ใจจะคงมั่นไม่ผันแปร สวัสดีครับ คุณคมเย็น  กระทู้นี้ดีจัง สวัสดีครับ คุณ nineinn จากคุณ : สนิทใจ - [ 24 ก.พ. 50 22:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับคุณแอม คุณnineinn คุณสนิทใจ ขอเอาของเก่ามาฝาก คิดใหม่ไม่ทัน โลกนี้หรือคือละครย้อนดูเถิด ทุกวันเปิดเกิดเรื่องใหม่ไม่ว่างเว้น ทั้งเรื่องสุขทุกข์เคล้าเศร้าลำเค็ญ เรื่องตื่นเต้นเห็นกันทุกวันมา ดูละครย้อนดูหมู่คนเถิด แต่งกายเลิศเฉิดฉันนั้นฉากหน้า ซ่อนดาบไว้ในรอยยิ้มอิ่มพักตรา กิเลสพาท่าทีวิถีทาง บูชาเงินเกินพระเจ้าเหล่ามนุษย์ ไม่คิดหยุดหลุดพ้นหนทางว่าง ต่างดิ้นรนทุกคนไปไม่ละวาง กิเลสร่างสร้างละครตอนสำคัญ ใครกำกับสับสนคนเขียนบท ใครกำหนดกฎสร้างช่างขยัน มีเรื่องใหม่ให้เล่นไม่เว้นวัน กิเลสนั้นมันกำหนดทุกบทตอน ละครคนวนเวียนเปลี่ยนแปรผัน ละครพลันหันเหปนเล่ห์ซ่อน ละครลิงละครหลอกมันยอกย้อน ละครหลอนอ่อนใจไม่จริงจัง โลกนี้หรือคือละครย้อนดูบ้าง มองหนทางห่างไกลไร้ความหวัง ไยเร่งรีบชีพนี้ไม่จีรัง รอวันฝังยังหลุมศพจบละคร จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 24 ก.พ. 50 22:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หากโลกนี้เหมือนโลงอุปรากร คงอาวรณ์หวนไห้อาลัยหา ยามทิ้งร่างจากโลกโบกอำลา น้ำในตาคงหลั่งรินยามพิณดัง ------------------------------ โลง กับ โรง ไม่เห็นจะต่างกันเนอะ ก็บรรจุร่าง มนุษย์คือกัน จากคุณ : sugarhut - [ 24 ก.พ. 50 23:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 งานดีดีน่าอ่านกันทุกท่าน เป็นอย่างยิ่งค่ะ ขออภัยที่ไปโน่นมานี่ แวะมาก็แค่เขียนเรื่อง เขียนกลอนหน่อย แล้วก็ไป เห็นกระทู้หลายหน แต่มิได้เข้ามาอ่าน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 มี.ค. 50 04:16:51 ]