๒ จากมหาเจดีย์คู่ตระหง่านฟ้า....................กล่าวร่ำลาทิวทัศน์แห่งไพรสัน
เคลื่อนจากดอยเกี่ยวก้อยร้อยใจกัน.............หยุดพักพลันเจอร้านรวงดวงดอก
*กาดตูบรูปทรงโปร่งมุงด้วยหญ้า.................เหล่าแม่ค้าทายทักตะโกนบอก
นู้นของเชื่อม นี่ของสด ไม่หลอก.................ไม่ช้ำชอกของสดจริงนะนาย
มองออกไปข้างทางป่าสีเหลือง....................มะไฟมะเฟืองเปลื้องใบหล่นหาย
หยาดน้ำค้างเด่นสกาวเป็นประกาย................ระยับพรายท้าแดดที่แผดเผา
แสงสุรีย์เพลานี้จัดจ้า.................................มองนภาเป็นสีฟ้าหม่นเหงา
แปลบหัวใจที่นี้มีแต่เรา...............................ที่ไร้เงาเจ้าหัวใจในตา
๐จาก*กาดก้อมล้อมรอบด้วยผลไม้...............รีบเร่งไปท่องเที่ยวเลาะขอบผา
เยือนน้ำตกวิชิระธารา.................................ปลดเปลื้องผ้าลงเล่นให้เย็นใจ
สายน้ำเย็นโอบร่างครางกระเส่า....................ใจแสนเศร้าเงียบเหงาอกหวั่นไหว
ธารโอบกอดคิดถึงอ้อมกอดใคร...................ให้ห่วงใยอาลัยและอาวรณ์
ที่เคยอิงเขนยเกยอกหนุน..........................หวานละมุนอุ่นละไมใจหลอน
กลิ่นเนื้อนุ่มพาใจให้ร้าวรอน.......................อกสะท้อนคิดถึงปทุมมาลย์
รักนะรักปักลงตรงกลางจิต.........................ที่เคยชิดเชยโอษฐ์จุมพิตหวาน
ก็ทำให้ฤทัยข้าร้าวราน...............................ยามมิได้พบพานนานเนิ่นมา
วังน้ำวนกระโจนลงตราดเหว........................ช่างรวดเร็วชวนให้ใจผวา
กลัวว่ารักจะทำโทรมจมน้ำตา......................ตกลงมาดั่งน้ำวนกระโจนลง
จากคุณ :
sugarhut
- [
26 ก.พ. 50 13:42:26
]