ผลงานนัมเบอร์ 3 ครับ ต่อจาก เมื่อหมอ ... เจอผี และ กระจกล่าวิญญาณ
ติชมได้เต็มที่ครับ
ป.ล. เรื่องนี้คงอัพเดตได้แค่ สัปดาห์ละครั้งนะครับ
แต่วันแรกจะลงให้สองบทล่ะกัน ^ ^
****************
บทนำ : บทแห่งกงล้อชะตากรรม ( The Wheel of Fortune )
ประตูห้องเช่าที่เก่าคร่ำคร่ากระดำกระด่างถูกเปิดออกอย่างแผ่วเบา ตามด้วยร่างของเด็กสาวในชุดนักเรียนมัธยมปลายโรงเรียนสตรีชื่อดังย่านอนุเสาวรีย์ชัยประชาธิปไตยก้าวเข้ามา สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มถอดรองเท้าก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนบนฟูกด้วยความเหนื่อยอ่อน เธอไม่สนใจว่าฟูกนั้นจะเก่าขมุกขมอมและเปรอะเปื้อนเช่นไร นั่นเพราะความเหนื่อยล้าจากการที่ต้องฝ่าเปลวแดดและไอเสียของการจราจรที่คับคั่งซึ่งนั่นทำให้เธอหมดเรี่ยวแรง
บางทีเธอก็คิดว่ากำลังที่เหลืออยู่นั้น ... บางครั้งน่าจะเหลือไม่เพียงพอต่อการหายใจ
เช่นนั้นอาจจะดีก็ได้ ... ตัวเธอจะได้พ้นจากทุกข์โศกเช่นนี้เสียที
แต่แล้วหลังจากตื่นจากหลับไหลครั้งใด ก็ไม่ปรากฏว่าชีวิตจะสูญสิ้นไปเสียที เช้าวันใหม่ก็ยังวนเวียนให้ทำกิจวัตรเดิมๆอย่างไม่เคยเปลี่ยน
สาวน้อยในชุดนักเรียนหลับตาพักสมองเสียครู่หนึ่ง หลังจากที่ได้เรี่ยวแรงกลับคืนมาบ้าง เธอจึงลุกขึ้นบิดขี้เกียจเสียหนึ่งครั้ง ดวงตาสวยคู่นั้นชำเลืองมองนาฬิกาเรือนเล็กบนโต๊ะ
17.30 ... ห้าโมงครึ่งแล้ว
เด็กสาวถอนหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน เวลาสำหรับงานพิเศษที่ต้องไปทำเป็นกิจวัตรใกล้เข้ามาทุกขณะ หากวันใดที่ไม่ไป วันนั้นเงินที่จะจับจ่ายค่าจิปาถะต่างๆคงไม่มี เมื่อนั้นเธอคงแย่ ... บางทีอาจถึงกับต้องอดมื้อกินมื้อ
แม้จะเหลือพลังเพียงน้อยนิดแต่สาวน้อยจำต้องฝืนตัวลุกขึ้นเพื่ออนาคตที่ต้องดิ้นรน เด็กสาวลุกไปหยิบเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนก่อนที่จะเดินเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำแคบๆที่อยู่แยกเป็นสัดส่วน ก่อนจะเข้าประตูห้องน้ำเธอยังเหลือบมองเข็มนาฬิกาที่เดินเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
นาฬิกาเจ้าเอย ... ไฉนเจ้าจึงอดทนได้ดียิ่ง
ไม่เหนื่อยหรือไรที่ต้องเดินวนไปมาไม่เป็นที่รู้จบ
**************************
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกอีกครั้ง ร่างที่ก้าวพ้นออกมาอยู่ในชุดสีดำตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ในมือนั้นมีผ้าเช็ดตัวที่กำลังจะนำไปตากที่ราวแขวน ส่วนอีกมือก็คือชุดนักเรียนที่ถูกเปลี่ยน ก่อนที่จะโยนลงสู่ตะกร้าสำหรับเตรียมซัก
สาวน้อยในชุดสีดำเดินมาที่กระจก เธอจัดแจงแต่งหน้าเพื่อออกไปทำงานพิเศษ งานกลางคืนเช่นนี้เด็กสาวจึงจำต้องเลือกโทนสีที่ค่อนข้างเข้มนิดหน่อยจึงจะเข้ากับบรรยากาศ สถานที่ และที่สำคัญมันยังเข้ากับ ' งาน ' ของเธอด้วย
หลังจากจัดการใบหน้าและเครื่องทรงแล้ว สาวน้อยที่ไม่เหลือคราบของเด็กสาวมัธยมโรงเรียนสตรีชื่อดังก็เดินมาที่โต๊ะที่มีอยู่เพียงตัวเดียวในห้องเช่าเล็กๆแห่งนี้
ร่างในชุดดำเหลือบมองนาฬิกาอีกครั้ง ... เวลาหกโมงเศษๆไม่ได้กระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกได้เท่ากับเข็มวินาทีสีแดงสดที่เดินวนกลับมาที่เดิมครั้งแล้วครั้งเล่า
เข็มที่เดินอย่างไม่มีที่สิ้นสุดนี้ ... ก็เช่นเดียวกับชีวิตของเธอ
บางทีอาจจะเหมือนกับใครหลายๆคนในเมืองหลวงแห่งนี้ก็เป็นได้
เด็กสาวหยิบอุปกรณ์สำหรับเลี้ยงชีพออกมาจากในลิ้นชัก ห่อผ้ากำมะหยี่สีดำที่มีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือเพียงเล็กน้อยค่อยๆถูกบรรจงคลี่ออก
ภายในห่อผ้านั้นปรากฏกล่องไม้กล่องหนึ่ง อนงค์น้อยใช้มือเปิดฝาออกอย่างแผ่วเบาราวกับว่าหากเปิดโดยแรงจะทำให้สิ่งที่อยู่ภายในกล่องได้รับความเสียหายชำรุดได
้
แผ่นการ์ดแข็งหลายใบวางซ้อนกันอยู่ภายใน แต่ละใบดูเก่าแก่คร่ำคร่า โดยที่ทุกใบนั้นด้านหลังล้วนบุด้วยกำมะหยี่สีแดงเลือดหมู ส่วนด้านหน้าเป็นรูปภาพโบราณที่ดูเหมือนจะใช้ฝีมือของจิตรกรเอกค่อยๆวาดขึ้นโดยประณีตบรรจงทีละใบ
สาวน้อยชุดดำเหมือนราตรีกาลสลับไพ่และตัดหนึ่งครั้งด้วยมือซ้าย ก่อนที่จะใช้มือข้างเดียวกันปาดไพ่ในลักษณะหน้าคว่ำให้กระจายเรียงกันบนโต๊ะอย่างคล่องแคล่ว
เธอหลับตา ... ก่อนที่จะใช้มือข้างซ้ายที่ใกล้หัวใจมากกว่าอีกข้างเลือกใบหนึ่งจากยี่สิบกว่าใบนั้นขึ้นมา
ไพ่ที่เธอเลือก ด้านหน้าปรากฏรูปวาดที่มีลักษณะคล้ายกับกงล้อที่หมุนวนไปมาไม่มีที่สิ้นสุด อักษรด้านล่างที่บรรยายใต้ภาพนั้นถูกจารึกไว้ว่า
The Wheel of Fortune ... หรือ กงล้อชะตากรรม
" จับทีไรก็ได้แต่ใบนี้ " ประโยคแรกพึมพำกับตัวเอง เด็กสาวรีบเก็บสำรับไพ่เข้ากล่องไม้ก่อนที่จะห่อด้วยผ้าสีดำ จากนั้นจึงหย่อนทั้งหมดลงในกระเป๋าใบขนาดย่อม ต่อจากสำรับไพ่ยังมีลูกแก้วใสที่มีขนาดเล็กกว่าบาตรพระราวครึ่งหนึ่ง
" โอ๊ะ ! เกือบลืมป้าย " สาวน้อยสีดำอุทานเบาๆก่อนจะเดินไปหยิบป้ายตั้งโต๊ะเล็กๆ
ป้ายนั้นพิมพ์ด้วยอักษรจากโปรแกรมเวิร์ดของคอมพิวเตอร์
" แก้ไขปัญหาชีวิตด้วยไพ่ทาโรต์เพียงหนึ่งใบ "
เด็กสาวหันไปมองเข็มวินาทีอีกครั้ง มันยังทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่มีครั้งใดเลยที่มันจะเบื่อหน่าย แม้จะมีครั้งที่แบตเตอรี่เหือดแห้งหมดสิ้นไร้พลัง แต่หากได้เปลี่ยนพลังงานก้อนใหม่เข้าไป
ก็ไม่มีครั้งไหนที่เจ้าเข็มน้อยสีแดงนั้นจะอิดออดไม่ยอมทำหน้าที่
เด็กสาวในชุดดำยิ้มที่มุมปากเล็กๆ เมื่อคิดได้เช่นนั้น อย่างน้อยเธอก็ยังมีตัวอย่างที่ดีสำหรับการดำรงชีวิตในเมืองหลวงอันแสนจะยุ่งเหยิง
ประตูห้องค่อยๆถูกปิดลงอีกครั้ง ชีวิตยามราตรีของเด็กสาวนักพยากรณ์กำลังจะเริ่มเหมือนทุกๆวัน
ชีวิตที่เวียนวนไม่รู้จบสิ้น
บางทีโชคชะตานั้นอาจถูกชักนำโดยบางสิ่งที่ไม่อาจมองเห็น
กงล้อแห่งชะตากรรมกำลังเริ่มหมุน !!
แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 18:55:56
จากคุณ :
Luckard
- [
1 มี.ค. 50 18:41:39
]