สวัสดีครับทุกท่าน เรื่อง ดี-ใจ-ร้าย เป็นเรื่องที่เพิ่งเขียนเป็นครั้งแรก จึงอยากให้พี่ๆน้องๆช่วยขัดเกลาให้ด้วยนะครับ

ลิงค์ครับ
ตอนที่ 1 เส้นทางที่ต้องเดิน
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5176951/W5176951.html
ตอนที่ 2-1 เส้นทางลงเหว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5181570/W5181570.html
ตอนที่ 2-2 เส้นทางลงเหว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5181587/W5181587.html

ตอนที่ 3  พบจุดจบ

               ความเสียใจอย่างรุนแรงของพารนยังมีแรงยึดไว้ โดยกำลังใจจาก คนข้างๆ  คือ แฟนของเขาเองที่คบกันมามากกว่า 3 ปี ชายหนุ่มตั้งใจว่าจะแต่งงานกับเธอ หากแม่แข็งแรงขึ้น นั่นอาจเป็นปลายปี แต่ยังไม่ทันคิดด้วยซ้ำ กลับสูญเสียอันใหญ่หลวง  คนรักของเขามาช่วยงานแม่ตลอดที่ผ่านมา เขาซาบซึ้งน้ำใจ  แต่ก็ยังหวั่นพรั่นใจเรื่องเธอ  ก่อนหน้านี้เธอกดดันเขาเรื่องงานมาตลอด  และในตอนนี้ต้องมาตกงาน
 
              ตัวเขายังมีภาระหน้าที่ที่ต้องช่วยพ่อในเรื่องต่างๆ ทั้งกำลังใจที่พ่อต้องสูญเสียแม่ไปอย่างกระทันหัน  ทำให้พ่ออ่อนแรงลงไปมาก ดูท่านไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อนอย่างเห็นได้ชัด  อาจเป็นเพราะเหตุสะเทือนใจมีผลต่อสุขภาพ อีกทั้งเรื่องเอกสารของแม่ผู้ที่จากไป ซึ่งพ่อต้องทำเรื่องสืบทอดต่อจากแม่ เอกสารต่างๆเหล่านั้นมีทั้งที่สำคัญ และไม่สำคัญมากนัก แต่ก็ต้องจัดการให้เรียบร้อย เพราะพ่อคนเดียวอาจไม่สามารถทำได้ทั้งหมด แล้วยังมีพี่สาวที่เศร้าใจเรื่องแม่จนไม่พูดกับใครเป็นนาน ต้องให้ญาติช่วยกันปลอบใจ พี่คงสะเทือนใจอย่างมากเช่นกัน เพราะพี่อยู่กับแม่มาตลอดตั้งแต่เรียนจบ

                เวลายังต้องหมดไป เพื่อเยียวยารักษากำลังใจที่หายไปและ เขายังช็อกต่อการจากไปของแม่ไม่หาย  ที่ผ่านไปของทุกวันเขาจะอยู่กับพ่อ  และพ่อของเขาเองก็ขอเวลาเขาเพื่อช่วยพ่อก่อนในทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องที่บ้าน และเรื่องของแม่

แฟนของพารนเป็นคนเก่ง เป็นผู้หญิงทำงาน และเธอก็ไม่เคยง้อใคร ไม่พึ่งใคร เธอดูแลตัวเองได้และเธอดูแลครอบครัวเธอตลอดมา นี่เองที่ทำให้เขากลัว  
ชายหนุ่มรู้ดีว่าแฟนของเขาเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่นิ่ง ไม่ชอบรออะไร แต่ตัวของเขาจำเป็นต้องรอ เพื่อพ่อ ซึ่งหญิงสาวไม่คิดแบบนั้น เธอยังคงคิดว่าเขาทำไมไม่กระตือรือร้นในการทำอะไรสักอย่าง  เธอไม่ต้องการแต่งงานกับคนที่ไม่มีอะไร ไม่ต้องการหัวหน้าครอบครัวที่ไม่เอาไหน เธอไม่ต้องการเหนื่อยเพื่อทำเพื่อครอบครัวเธอกับเขาอีก จากการที่เธอดูแลครอบครัวของเธอมาตลอด
 
                   และเมื่อความคิดไม่ตรงกัน ความห่างเหินกันก็เริ่มมากขึ้น  ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาเริ่มเปลี่ยนไป  เธอบอกเขาว่าเธอพร้อมจะเป็นเพื่อนเสมอ  หากเป็นเพื่อนเธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย เมื่อเขาเป็นอย่างที่เป็นอยู่  แต่หากเขาเป็นแฟนเธอ เธอคงทนไม่ได้  เธอไม่ต้องการให้เขาเป็นแบบนี้ต่อไป  
“และอะไรที่พารนต้องทำละตอนนี้” เขาถามตัวเอง ไม่มีเหตุผลมาอ้างเธอได้อีกต่อไป หากเธอต้องการจากไป เพราะเขาเอง
 
คำพูดที่เธอพูดกับเขายังคงค้างอยู่ในใจเขาอยู่เสมอ  วันนั้นเขาไปทานข้าวกับเธอ  ก่อนที่เธอจะเอ่ยพูดก่อน

               “วันนี้ผมก็ไปธุระให้พ่อมา พ่อยังต้องการผมอยู่เลย” เขาพูดด้วยเสียงปกติกับเธอแต่เธอกลับเปลี่ยนสีหน้ามองเขา

                “พารน หากเธอยังไม่มีอะไรทำอยู่อย่างนี้ เราคงไปต่อกันไม่ได้หรอกนะ” เธอมองหน้าเขาต่อเนื่อง
“หากเธอเป็นเพื่อน เราคงไม่รู้สึกอะไรกับเธอเลย แต่นี่เธอเป็นแฟน เราคงรับไม่ได้ และเราไม่ต้องการคนอย่างเธอด้วย” เธอพูดด้วยความตั้งใจ

               “เรายังมองไม่ออกเลยว่าอนาคตเธอจะเป็นยังไง เธอจะทำงานอะไรได้” เขาได้แต่นิ่ง

               “ทุกวันครอบครัวเธอมีแต่ใช้เงิน เงินน่ะมีวันหมดนะ แล้วเธอละไม่มีเงินเข้าบ้าน และเธอจะเอาอะไรมาใช้ เธอจะเป็นหัวหน้าครอบครัวได้ยังไง”

                “เราไม่ต้องการเริ่มต้นกับใครอีก แต่เราก็คงไม่ทนอยู่หรอกนะ” เธอจบท้ายด้วยความรู้สึกที่พร้อมจะสูญเสีย

                “ช่วงนี้ลูกจ้างที่บ้านก็ไม่อยู่ ไม่มีใครเลย งานบ้านเราก็ต้องทำ งานเอกสารแม่ เราก็ต้องช่วยพ่อ และงานซ่อมบ้านเดิมอีก งานคดีที่ค้างอยู่ กำลังใจที่พ่อขาดหายไปละ ทุกอย่างเลยนะ” ชายหนุ่มย้ำให้คนรักฟัง

                เธอเอาแต่ตาแดง คิดอะไรอยู่ คงไม่ต้องบอกหรอกว่าเธอคงไม่เข้าใจเขาอย่างแน่นอน จากนั้นเธอคงตัดใจ และไม่โทรมาติดต่อกับเขาอีกเลย

                จุดจบระหว่างเธอและเขาคือเธอตัดสินใจจากเขาไป คงไว้ในความเป็นเพื่อนกับชายหนุ่มคนนี้  ไม่มีคำปลอบใจฉันคนรักอีกต่อไป  แม้เธอเคยเป็นคนรักของเขา แต่ในยามนี้เธอให้ความรู้สึกแบบเพื่อนที่คบหากัน อย่างที่เธอเคยบอกกับเขาไว้ก่อนหน้านี้ คงมีแต่พ่อกับพี่สาวเท่านั้นที่ยังอยู่เคียงข้างและคอยให้กำลังใจเขาตลอดไป
 
                  พารนเริ่มเข้าใจมากขึ้นแล้วว่า คนรักกันไม่ได้หมายความว่าจะรักกันอย่างที่คนในครอบครัวรัก เพียงแค่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ไม่มีผลประโยชน์ร่วมกัน หรือหมดรักกัน ย่อมไม่มีความอดทนที่จะอยู่ด้วยกันต่อไป
                  เธอยังคงเข้าใจเรื่องราวต่างๆระหว่างเธอกับเขาในด้านเดียวของเธอ และดำเนินวิถีทางของเธออยู่อย่างนั้น โดยที่เธอไม่คิดจะมามองในมุมมองของเขาเลยแม้แต่น้อย

                “ทำไมคนที่รักเราจริงๆไม่มีเลยรึไง” เขาคิดอยู่ในความเงียบ เขาต้องการคนเข้าใจ และให้กำลังใจ ต้องการคนที่พร้อมจะต่อสู้ไปกับเขาได้ เริ่มนับจากศูนย์ด้วยกัน แต่นี่เธอกลับไม่ต้องการเสียเวลาเพียงแค่พารนขอเวลาสักหน่อยเพื่อพ่อของเขา เธอรักตัวเธอเองมากกว่าที่จะรักและเข้าใจ พร้อมที่จะต่อสู้เผชิญหน้ากับอุปสรรค์ต่างๆคู่ไปกับเขา
 
                  ตัวเขาเข้าใจในความต้องการของเธอ  เขาไม่โทรกลับไปหาเธออีก เพียงเพื่อให้เธอสบายใจ และจะได้ไม่รู้สึกผิดกับเขาอีกต่อไป

                 นับจากนี้พารนมีเส้นทางเดินของตัวเองโดยที่ไม่มีเธอมาอยู่เคียงข้าง  คนที่เขาคบหามามากกว่า 3 ปีถึงแม้จะดูน้อย แต่เวลาที่เขาคบหามันรู้สึกนานมากไปกว่านั้น อาจเป็นเพราะ เธอคือคนที่พารนคิดว่าจะให้ความไว้วางใจได้เสมอ  เป็นคนในครอบครัวเดียวกับเขา

                 แต่ตอนนี้มีเพียงเส้นทางขนานระหว่างเธอกับเขาเท่านั้นที่จะไม่มีวันบรรจบกันได้อีกตลอดไป