 |
*** ความเหงา...หมายเลข 7 ***
เพียงลมพัดยอดไม้ไหวเอนอ่อน เพียงลมร้อนรานกายในยามดึก เพียงใบไม้ร่วงคว้างกลางป่าลึก เพียงใจนึกน้ำกลับไหลที่ปลายตา
เพียงยอดหญ้าถูกย่ำช้ำใจหนัก เพียงเดือนรักตะวันพลันอ่อนล้า เพียงเห็นนกบินเดี่ยวเปลี่ยวเอกา เพียงคิดว่าโลกเหงาก็เศร้าตรม
เพียงก้อนเนื้อบางบางอย่างใจรัก เพียงตระหนักรักอาจจาง อาจขื่นขม เพียงนึกไปใจอ้างว้างร้างระทม เพียงอยากข่มความร้าวที่เข้าเยือน
เพียงอยากให้รักคงอยู่มิรู้สร่าง เพียงใจบางหากหมองหมาง ดังถูกเฉือน เพียงรักมั่นหมดหัวใจไม่รู้เลือน เพียงอย่าเชือนปล่อยรักร้างทิ้งขว้างใจ
เพียงเลือดเนื้อที่เต้นไหวในยามนี้ เพียงฤดีที่อยากฝากในมือใหญ่ เพียงบีบนิด ชีวิตคงมลาย เพียงสงสาร อย่าทำร้ายให้ตายเลย
.......................................................................... ความรัก ทำให้หัวใจรู้สึกในทุกสิ่งได้อย่างมากมาย
จากคุณ :
ทิวลิปสีน้ำเงิน
- [
3 มี.ค. 50 12:28:01
]
|
|
|
|
|