ความคิดเห็นที่ 1 (ต่อ) “คุณชนะชลก็เข้าไปประกาศตัว เป็นเจ้าของคนใหม่ที่บริษัทค่ะ พวกผู้บริหาร กับคนงาน จะพากันลาออกหมดเลยค่ะ แต่ก็เพราะความสามารถของคุณชนะชล และก็ได้คุณพิธานมาช่วยไกล่เกลี่ยกับคนงานให้อีกแรง ทุกอย่างก็เลยลงเอยไปด้วยดี” “แต่พอตอนนี้สิคะ.....ถ้าให้ถามคนงานเหรอคะ คงไม่มีใครยอมให้คุณชนะชลหลุดมือไปหรอกค่ะ ตั้งแต่เธอเข้ามาบริหาร ทุกอย่างก็ค่อย ๆ ดีขึ้นมาเรื่อย คุณวาน่าจะลองไปดูบ้างนะคะ ตอนนี้แกพัฒนาอะไร ๆ หลายอย่างค่ะ นี่ถ้าคุณท่านอยู่ คุณท่านจะต้องชอบแน่ ๆ เลยค่ะ” ดวงแขเล่าต่อจากสุข เพราะรู้ดีว่าวันวิวาห์นั้น ไม่ค่อยได้ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจของครอบครัวเลย เพราะเธอเคยบอกว่า ไม่ชอบทำอะไร ที่เอาแต่คำนึงถึงผลกำไรเพียงอย่างเดียว “วาคงไม่ไปยุ่งหรอกค่ะ....เพราะมันก็ไม่ใช่ของ ๆ เราแล้วนี่คะ และอีกอย่างป้าก็บอกว่าตอนนี้ทุกอย่างก็ลงตัวดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ” เธอพูดแค่นั้น และดวงแขเองก็พอจะรู้คำตอบ ว่าเจ้านายสาวไม่ใคร่อยากจะไปดูกิจการสักเท่าไหร่ “คุณวาจะไปไหว้ศพคุณผู้ชายไหมคะ คุณชนะชลยังไม่ได้เผา บอกว่าจะเก็บเอาไว้รอคุณวาก่อน แล้วค่อยจัดงานเผาทีหลังค่ะ” ดวงแขรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “เก็บไว้ที่ไหนคะ” เธอถามอย่างไม่ค่อยจะเต็มปากนัก “ที่วัดใกล้บ้านเรานี่หล่ะค่ะ” ดวงแขตอบ “เอาไว้เดี๋ยววาจะไปนะคะ” เธอบอกอย่างเสียไม่ได้ “ป้าสุขคะ พรุ่งนี้วาจะไปทำงานแล้ว และก็ต้องหาเงินมาใช้หนี้ให้หมด วาฝากทุกอย่างในบ้านให้ป้าสุข กับป้าแขดูแลแทนด้วยนะคะ” เธอบอก “ทำไมคุณวาพูดอย่างนั้นคะ บ้านนี้ก็เหมือนกับบ้านของเราทุก ๆ คนค่ะ ป้ากับแม่แขอยู่บ้านนี้มาตั้งแต่คุณวายังไม่เกิดเลย ป้าจะดูแลมันอย่างดีค่ะ คุณวาทำงานให้สบายใจไม่ต้องห่วงนะคะ” สุขบอก “ป้าด้วยค่ะ” ดวงแขรีบสมทบ “ขอบคุณค่ะ....งั้นวาขอตัวไปหาป้าพุดซ้อนก่อนนะคะ รวิทย์ฝากของมาให้ แต่ยังไม่ได้เอาไปให้ท่านเลย” เธอบอกและก็เดินขึ้นชั้นบนไปเพื่อไปหยิบของ ปล่อยให้ทั้งสองมองตามเจ้านายด้วยความกังวล กับความคิดของเจ้านายน้อยที่มีต่อผู้เป็นพ่อ  พิธาน...ที่จากหนุ่มรูปหล่อ พอ ๆ กับสุเมธเมื่อก่อน บัดนี้เขามีวัยห้าสิบกว่าปีแล้ว และก็ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการ ของโรงพยาบาลที่วันวิวาห์ทำงานอยู่นั่นเอง เขาจ้องมองใบหน้าที่ราบเรียบ และเงียบขรึมของหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าในห้องทำงานของเขา พิธานรับปากว่าจะดูแลเธอแทนสุเมธ ผู้เป็นเพื่อนรักก่อนเขาตายเอาไว้  ตั้งแต่เธอกลับมาเมืองไทย และเริ่มทำงานที่นี่ได้หกเดือนแล้วนั้น เขาก็ได้เห็นว่าลูกสาวของเพื่อนคนนี้ ช่างเป็นเด็กดีเหลือเกิน วันวิวาห์ขยันทำงาน ทั้งงานประจำและก็ที่โรงพยาบาลเอกชน ด้วยจะต้องหาเงินจำนวนมหาศาล มาไถ่ทรัพย์สมบัติของตระกูลคืน เขาเองก็ไม่รู้ได้ว่าเด็กสาวคนนี้ จะต้องใช้เวลานานแค่ไหน กับเงินห้าสิบล้านที่จะต้องชดใช้ให้ชนะชล ถ้าให้เขาลองคำนวนดูแล้ว มันก็คงไม่น่าจะต่ำกว่า ยี่สิบถึงสามสิบปีเป็นแน่ กับเงินเดือนของแพทย์หญิงในโรงพยาบาลรัฐบาล ที่ได้ไม่กี่หมื่นบาท แต่ก็ยังดีที่โรงพยาบาลเอกชนนั้น ได้เงินเดือนค่อนข้างจะมากโขอยู่ แต่จะมากสักแค่ไหน มันก็ยังทำให้เขานึกท้อแท้แทนเธอไม่ได้ เด็กคนนี้มีชีวิตที่น่าสงสารเหลือเกิน ตั้งแต่เกิดจนเติบใหญ่ เธอแทบจะไม่ได้รับความสนุกสนาน ร่าเริงเหมือน ๆ กับเด็กทั่ว ๆ ไปเลย “หนูวา....หนูไม่จำเป็นจะต้องทำอย่างนี้ก็ได้นะลูก ลุงเองก็เห็นว่าคุณชนะชล ก็ยังคงรักษาทุกอย่างเอาไว้ให้เหมือนเดิม เขาเคยบอกกับลุงว่า ถึงแม้ว่าวาจะไม่ไถ่มันกลับคืน เขาก็จะเก็บคฤหาสน์หลังนั้นเอาไว้ในสภาพนั้น เพราะเขาเสียดายน้ำพักน้ำแรงคุณปู่ทวดหนูที่สร้างมันมา” เขาบอกเธอ “ไม่ได้ค่ะคุณลุง คุณปู่รักที่นั่นมาก วาจะต้องเอามันกลับมา เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่วาจะทำให้คุณปู่ได้ค่ะ.....และอีกอย่างคุณชนะชลเขาทำธุรกิจ เขาลงทุนแล้ว ก็คงอยากจะได้เงินคืน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่บอกแต่วาก็พอจะเข้าใจค่ะ ลำพังที่เขาไม่คิดดอกเบี้ยกับวา มันก็หนักหนามากพอแล้ว ถ้าลองคำนวนดูก็เป็นเงินหลายล้านบาทเหมือนกันนะคะ” เธอบอกกับพิธาน เพราะเข้าใจชนะชลพอสมควรในแง่ของคนทำธุรกิจ “แต่ลุงก็ไม่อยากเห็นหนู ทำงานหามรุ่งหามค่ำมากเกินไปนะลูก พักผ่อนบ้าง ทำเท่าที่เราพอจะมีกำลังทำ” เขาบอกเธอ “ขอบคุณค่ะคุณลุง ที่เป็นห่วงวา แล้ววาจะพยายามทำตามที่คุณลุงบอกค่ะ เอ่อ...แล้วไม่ทราบว่าคุณลุงมีอะไรเพิ่มเติม เกี่ยวกับคนไข้รายนี้ ที่จะเราผ่าตัดพรุ่งนี้หรือเปล่าคะ” เธอถามด้วยความนอบน้อม “ไม่มีแล้วหล่ะ ปกติลุงก็ไม่ได้รักษาคนไข้นานแล้ว แต่รายนี้บังเอิญเป็นเคสเก่าของลุง ก็เลยอยากจะให้หนูศึกษาให้ดี ก่อนที่เราจะผ่าตัดหน่ะ กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะลูก วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” เขาบอกเธอ เพราะรู้ดีว่าวันวิวาห์นั้นอยากจะพักเต็มที ด้วยทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน กับการผ่าตัดคนไข้มาหลายราย “ขอบคุณค่ะ งั้นวา....ลานะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ” เธอไหว้เขาอย่างนอบน้อม และก็ออกจากห้องทำงานของเขาไป ทิ้งให้เขามองตามด้วยความสงสาร เพราะชีวิตของวันวิวาห์นั้นเขาเองก็ได้รับรู้ความเป็นมาไม่น้อยจากปากของสุเมธ และจากเหตุนี้นี่เองที่ทำให้เขา เอ็นดูและห่วงใยเธอมาก และยิ่งเพื่อนรักของเขาได้ฝากผีฝากไข้ลูกสาวคนเดียวไว้กับเขาด้วยแล้ว เขายิ่งให้ความสนใจและปราณีเธอเป็นพิเศษนั่นเอง  จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 8 มี.ค. 50 08:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 2 (ต่อ) รถหรูที่ถูกขับมาจอดไว้หน้าคฤหาสน์โดยนายส่งเหมือนทุก ๆ วันที่ผ่านมา วันวิวาห์ก้าวเท้าลงมาก็พบกับดวงแข ที่ยืนรอรับเหมือนหลาย ๆ วัน ที่เธอกลับมาจากทำงาน ไม่ว่าเธอจะกลับดึกดื่นมากแค่ไหน ดวงแขก็จะรอจนเธอกลับมา และจัดหาอะไรให้ดื่มก่อนเข้านอนเสมอ “ดีจังเลยค่ะ ที่คุณวามาเร็วกว่าทุกวัน” ดวงแขทัก แต่คำว่า “เร็ว” ของดวงแขก็คือสองทุ่มไปแล้ว เพราะโดยปกติกว่าวันวิวาห์จะกลับถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่มแทบทุกวัน ด้วยต้องไปทำงานที่โรงพยาบาลเอกชนต่อนั่นเอง แต่ถึงกระนั้นวันวิวาห์ก็ไม่เคยย่อท้อ เพราะเธอรักการเป็นแพทย์มาก และก็ไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องทำธุรกิจ ที่มุ่งหาแต่ผลกำไรเอาเสียเลย และเธอก็เพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่า ตัวเองนั้นคิดผิด เพราะหากเธอมีความสามารถทางด้านนี้ ก็คงจะหาทางไปเปิดคลีนิคส่วนตัว และก็คงหาเงินได้เป็นกอบเป็นกำเพื่อจะได้มาใช้หนี้สินให้หมดเร็วกว่าเดิม “มีอะไรคะ...ป้าแข” เธอถามเพราะเห็นดวงแขมีสีหน้าไม่ดี “ก็คุณชนะชลสิคะ มาตั้งแต่เช้า หลังจากที่คุณวาออกไปโรงพยาบาล ตัวงี้ร้อนจี๋เลย แต่ก็ดื้อบอกว่าไม่เป็นอะไร ป้าให้กินยาแก้ไข้ก็ไม่เอา ตอนนี้ยังไม่ยอมออกมาจากห้องเลยค่ะ คุณวาไปดูหน่อยนะคะ” ดวงแขบอกด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมาจากเธอ คงมีแต่ใบหน้าที่ดูราบเรียบเหมือนเดิม แล้วเธอก็เดินเข้าไปหยิบกระเป๋ายาในห้องทำงานตัวเอง แล้วขึ้นไปยังห้องนอนของเขา โดยมีดวงแขและสุขเดินตามขึ้นชั้นบนไปติด ๆ ใบหน้าอันคมเข้มของเขา เมื่อครั้งก่อนที่เธอได้เห็น เมื่อหลายเดือนมาแล้ว ตอนนี้มันแดงกร่ำเพราะพิษไข้ “เขาไม่มายุ่งที่นี่อย่างที่บอกเธอไว้จริง ๆ เพราะตั้งแต่วันนั้นเขาก็หายไปเลย” หรือถ้ามา ก็จะเลือกมาตอนที่เธอไม่อยู่บ้านนั่นเอง “เขาก็คงจะชังน้ำหน้าเรา เหมือน ๆ กับที่เรา ก็ไม่ได้อยากจะเจอเขาสักเท่าไหร่กระมัง” หญิงสาวคิด แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่เธออยากจะรู้จากเขาก็คือ “พ่อไปทำอะไรให้เขาโกรธนักหนา เขาถึงดูไม่ค่อยจะชอบหน้าเราเลยสักนิด” มือเรียวงาม สะอาดสะอ้านของเธอ แตะเบา ๆ ไปที่หน้าผากกว้างของเขา แล้วเธอก็เปิดกระดุมเสื้อของเขาออกสองสามเม็ด แล้วหยิบเอาปรอทยัดใส่ไปในรักแร้ ไม่นานก็รู้อาการ “ไข้สูงมากค่ะป้าแข แต่ไม่เป็นอะไรหรอกนะคะ วาจะฉีดยาให้ แล้วให้น้ำเกลือ และก็ให้นอนพัก ไม่นานก็คงจะหายดี ป้าให้ลุงส่งไปเอาน้ำเกลือกับยาแล้วก็ของอื่น ๆ ที่โรงพยาบาลด้วยนะคะวาจะโทรไปสั่งไว้” เธอบอกสุขกับดวงแข ที่ยืนรอดูอาการอยู่ปลายเตียง “คุณต้องฉีดยานะ จะได้หาย” เธอบอกเขา เพราะเห็นเขาลืมตามาดูเมื่อได้ยินเสียงเธอ แต่ก็ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมาจากปากของเขา แล้วดวงตาก็ปิดสนิทด้วยความอ่อนเพลีย “ให้คอยเช็ดตัวให้เป็นระยะ ๆ นะคะ แล้ววาจะเข้ามาดูอีกครั้ง แต่ตอนนี้ขอไปอาบน้ำก่อนค่ะ” เธอบอก หลังจากที่ฉีดยาลดไข้ให้เขาหนึ่งเข็ม พร้อมทั้งให้น้ำเกลือทิ้งไว้หนึ่งกระปุก แล้วก็เดินจากไป  จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 8 มี.ค. 50 08:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอน 1 :http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5196333/W5196333.html ตอน 2: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5196386/W5196386.html ตอน 3: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5199942/W5199942.html ตอน 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5199996/W5199996.html ยิ้ม ๆ ลองทำลิ้งค์ดูค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะประสบผลสำเร็จมากแค่ไหน ถ้าไม่ work จริง ๆ คงจะต้องพึ่งใบบุญคุณจริงต่อไปค่ะ จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 8 มี.ค. 50 08:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขายหน้าจริง ๆ ค่ะ จู่ นิยายดิฉันไปอยู่ในกลุ่ม "ความเรียง" มั่นใจว่าตอนคลิกนี่เป็นนิยายนะ แต่ไหงเป็นอย่างนี้หนอ เฮ้อ... จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 8 มี.ค. 50 09:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากอ่านแบบต่อเนื่องยาวเลยอ่ะค่ะ ดีมากเลยค่ะ สนุก ไม่ทราบว่าตอนที่ 5 คือตอนล่าสุดใช่หรือเปล่าคะ เป้นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : TonOr - [ 8 มี.ค. 50 14:33:44 A:61.90.143.87 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ใช่แล้วค่ะคุณ TonOr เมื่อก่อนจะส่งวันละ 2 ตอนค่ะ แต่ก็มีแฟน ๆ บอกมาว่า ถ้าส่งทีละหลายตอน จะไปเบียดกับเรื่องของคนอื่นให้ตกขอบเร็วค่ะ ซึ่งดิฉันคิดว่ามีเหตุผลมากพอก็เลยส่งแค่วันละตอนค่ะ แต่พรุ่งนี้จะลงไปเช้า 1 ตอน และเย็นอีก 2 ตอนค่ะ เพราะจะชดเชยเสาร์-อาทิตย์ เพราะดิฉันหยุดงานค่ะ จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 8 มี.ค. 50 18:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 น้ำเกลือเค้าไม่เรียกเป็นกระปุกครับ เขาเรียกเป็นถุง เพราะเมื่อก่อนมันใส่ในถุง ตอนหลังทำเป็นขวด เลยเรียกขวดก็มี ทีแรกเป็นขวดแก้วตอนหลังนี่เป็นขวดพลาสติก จากคุณ : ลูนาติก - [ 8 มี.ค. 50 20:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รอติดตามนะคะ จากคุณ : กระจุกน้อย - [ 8 มี.ค. 50 20:19:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : sarangheyo - [ 8 มี.ค. 50 22:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พระเอกจะใจอ่อนไหมเนี่ย จากคุณ : nongwin - [ 9 มี.ค. 50 01:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คุณลูนาติก เรื่องน้ำเกลือ แล้วตกลงเราจะเรียกขวดหรือเรียกถุงดีคะ ขอให้ confirm อีกทีนะคะ และก็ขอบคุณ คุณกระจุกน้อย คุณsarangheyo และคุณnongwin พระเอกจะใจอ่อนหรือเปล่านั้น ต้องรอติดตามตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ธัญรัตน์ (ธัญญะ) - [ 9 มี.ค. 50 08:32:34 ]