๑ เลือนลางพรางอยู่ใต้สายหมอกขาว
วับแวววาวทอแสงระยิบไหว
แจ่มกระจ่างเด่นชัด ณ กลางใจ
ดูสดใสดังเพชรเกล็ดมณี
๒ ยามอรุณรุ่งเช้าเข้ามาเยือน
คล้ายดังเหมือนภาพฝันอันริบหรี่
เอื้อมมือคว้าออกไปด้วยเปรมปรีดิ์
โอ้ ฤดี ใยต้องมาร้าวราน
๓ ภาพที่เห็นกลับกลายเป็นมายา
ลวงหลอกตาให้ใจใฝ่ฝันหวาน
อกเจ็บปวดรวดร้าวแทบซมซาน
ทรมาณด้วยฝันไม่เป็นจริง
๔ น้ำค้างพราวราวเกล็ดเพชรัตน์
แสงสูรย์จัดเหลี่ยมคมเลอโฉมยิ่ง
เป็นเพียงแค่มายาหาใช่จริง
เริ่มหยดติงสูญสลายมลายไป
๕ ฝากรูปไว้ให้ใจได้จดจำ
งามเลิศล้ำยิ่งกว่าเพชรเม็ดไหน
อัญมณีค่ายิ่งสิ่งอื่นใด
บ่เทียมได้หยาดน้ำค้างกลางหาว
-------------------------------------------------------------
ขอบคุณภาพถ่ายจากบอร์ด คนแบกเป้
(ได้แนวมาจากภาพของพี่ xers ในอาศรม)
------------------------------------------------------------
กลับมาแก้อีกครั้ง โดนพี่หนึ่ง ติ อิอิอิ สงสัยพี่หนึ่งเริ่มเคิ้น
แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 50 17:24:13
แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 50 16:50:44