แด่อดีตที่เจ็บปวดจนใจพัง
แด่ความหลังที่ยังเป็นอนุสรณ์
เหลือเพียงซากหัวใจไร้ทุนรอน
เหลือเพียงแค่บทกลอนที่เวียนวน
ความเกลียดชังที่ทำให้ใจลืมเจ็บ
มันกดเก็บทุกเรื่องราวที่สับสน
มันกลบเกลื่อนหนทางที่อับจน
มันบดบังความอดทนที่กร่อนใจ
เพราะตอนนั้น ฉันเอง ที่เลือกผิด
เพราะฉันคิด ว่าใจฉัน มันยังไหว
ยอมทุ่มเท เท่าที่เหลือ ของแรงใจ
จนสิ้นไป กับใจใคร ที่รวนเร
ทุกวันนี้ จึงอยู่ไป แบบไม่หวัง
ข่มความหลัง ที่กร่อนใจ ให้ไขว้เขว
ปล่อยความฝัน ให้ลอยไป กับทะเล
สู่หนทาง ที่ร่อนเร่ ไม่หวนคืน
จากคุณ :
Dreams of a tree
- [
14 มี.ค. 50 08:19:40
]