วันนี้ ได้มีโอกาสมานั่งอยู่หน้าจออีกครั้ง ฉันดีใจเหลือเกิน
ฉันหายไปนานทีเดียว ฉันรู้ตัวดี
ปัญหามันเยอะเสียจนฉันงงอยุ่พักใหญ่ว่า ฉันจะแก้ตรงไหนก่อน
คอมพิวเตอร์ในบ้าน ไม่ใช่ของใครทั้งนั้น แต่มันเป็นของส่วนรวม ควรหรือที่จะต้องจับจอง ต้องมีเจ้าของ
น้องชายของฉัน บอกได้คำเดียวว่าฉันระอา
นรก.. คงเป็นชะตากรรม ที่ฉันปฏิเสธจะรับมันมานาน
ฉันอยู่ม.6 แล้วตอนนี้ อีกปีเดียวที่ฉันต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย อันเป็นจุดมุ่งหมายที่ฉันแสนมุ่งมั่น
ฉันต้องสอบเข้าให้ได้ ฉันเชื่อว่าฉัน ต้องทำได้
หลายคน อายุน้อยกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่ เขาขวนขวายมากกว่าฉันเสียอีก ที่จะหางานพิเศษทำ ที่จะหาเงินด้วยตัวเอง
เขาเหล่านั้น ฉันนับถือจริงๆ
ฉันก็อยากจะทำเหมือนกัน แต่แม่ฉันเป็นห่วงมากเกินไป ฉันเข้าใจและรู้ว่าแม่รักฉัน ในที่สุด ฉันก็ค้นพบว่า ตัวฉันสามารถหางานทำได้โดยอยู่กับบ้าน
ฉันค้นพบมานานแล้วว่าฉันชอบวาดรูปมากจริงๆ และฉันก็เคยถามสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งว่า จะสามารถส่งรูปไปให้เขาพิจารณาได้ไหม เขาก็ตอบว่าได้ ฉันดีใจมาก
แต่ตอนนี้ ปัญหามันเกิดอย่างไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
น้องชายของฉัน ทำตัวเหมือนเก่งในเรื่องคอมพิวเตอร์เสียเต็มประดา ทำนู่นทำนี่กับคอม แต่งเสริมจนเครื่องมันแรง ก็ดีอยู่หรอก
แต่พอทำ ก็เลยถือว่าคอมเป็นของตัวเอง เล่นอยู่คนเดียว ฉันแทบจะไม่ได้สัมผัสมันเลย แม้แต่จะทำงานก็ไม่ได้
งานของฉัน ทำไม่เสร็จ บางอย่างไม่ได้ส่งครู ก็เพราะ น้องชาย
วินโดว์ใหม่ วิสต้า คือปัญหาใหญ่
โปรแกรมอะไร ใช้ไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเอาโปรแกรมจากไหนมาลงนักหนา ทำตัวเก่งคอม แต่เก่งแบบมั่วๆ คงดีอยู่หรอกนะถ้าคอมไม่เสียซะก่อน
โฟโต้ช็อป ก็เปิดไม่ได้
เวิร์ด ก็เปิดไม่ได้
อะไรก็ไม่ได้
แล้วฉันจะหางานอยู่กับบ้านได้ยังไง
แม่บอกว่า ตั้งใจเรียน แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้ว
แต่ฉันอยากทำเท่านั้น มันเป็นความสุขอย่างเดียวของฉัน
ความทุกข์ ของฉัน
ความหวัง ของฉัน
ความฝัน ของฉัน
ความเป็นจริง คือ สิ่งที่ฉันต้องรับมัน ให้ได้
ฉันต้องใช้คอมอย่างหลบๆซ่อนๆ ทั้งๆที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ฉันเเบ่งเวลาให้คนอื่นได้เล่น แต่ฉันกลับถูกเอาเปรียบเสมอจนอยากร้องไห้ ว่าทำไม ต้องเป็นแบบนี้
แต่ต่อไปนี้ ฉันจะทำเสียใหม่
วาดหน้าปกหนังสือ ถ้าคอมบ้านตัวเอง ทำไม่ได้
ฉันจะหาที่ทำข้างนอก
จะตั้งใจวาดให้มันสวยๆ
จะได้หาเงินช่วยเเม่อีกแรง เพราะฉันสงสารแม่มาก
ทุกสิ่งอยู่ที่ตัวฉัน เมื่ออุปสรรคมันประดังเข้ามา
มันจะเป็นสิ่งที่จะพิสูจน์ฉัน
ทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น สู้กับความอ่อนแอของตัวเอง
ให้ฉันสามารถเผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่างกล้าหาญ
********
สวัสดีทุกคน ที่รู้จักฉัน และไม่รู้จัก
ที่เคยอ่านเรื่องอื่นๆของฉัน และไม่เคย
ไม่ว่าใคร
จากคุณ :
รวาธิน
- [
14 มี.ค. 50 14:43:26
]