 |
ฝาก : รส
๑ อุ่นริมโอษฐ์วะวาบหวาวถึงในทรวง ความร้อนลวงดวงฤทัยแทบสลาย เหมือนดังโดนริ้วไอแดดแผดเผากาย ใจมลายยามลิ้มรสเฝ้าโอดครวญ
๒ ฤทธิ์ร้อนเร่าปลายชิวหากระสันเสียว ชำเลืองเหลียวประสบพักตร์ชักปั่นป่วน ร้อนปลายลิ้นค่อยรุมเร้าจิตรัญจวน กลิ่นหอมยวนชวนใจใคร่ไม่อาจวาง
๓ อันรสใดไฉนเลยจะเทียบเท่า รสก่อนเก่าแต่ดั้งเดิมที่หายห่าง ยังจดจำตรึงหัวใจไม่เคยจาง แม้ต้องร้างลาจากไปไกลลับตา
๔ อันรสนั้นคือรสรักฝังดวงจิต สลักติดผูกมัดใจไว้แน่นหนา เป็นรสเอกถูกเสกสรรปั้นแต่งมา ให้รู้ว่าใต้แผ่นฟ้ายังมี "ดาว"
๕ ร้อนปลายลิ้นกลิ่นกรุ่นหอมริมจมูก ยามเมื่อถูกผิวสัมผัสดูแกร่งกร้าว ลิ้มลองรสกดลิ้นแนบรับรสคาว ปากร้อนผ่าวแก้มระเรื่อคล้ายตำลึง
๖ ความร้อนเร่าถูกจดจำฝังที่ลิ้น รสและกลิ่นถูกเก็บไว้ในก้นบึ้ง ยามที่เห็นทุกครั้งใจครุ่นคะนึง เฝ้าคิดถึงรสชาตินั้นในวันวาร
........................................................
ขอบคุณ รูปจากส้ม มณีนาคา น่าทานมาก เลยได้กวี ฝากรส มาหนึ่งบท เจ้าค่ะ
จากคุณ :
sugarhut
- [
16 มี.ค. 50 17:06:54
]
|
|
|
|
|