ความคิดเห็นที่ 1 อากาศร้อน แต่พรุ่งนี้จะแว่บไปคลายร้อน 5555555555555555555555 ส่วนบทกลอน ยิ่งอ่านยิ่งมืดแฮะ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 16 มี.ค. 50 21:04:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เดือนแรมดับ ลับลาง กลางฟ้าหม่น เหมือนกมล แรมร้าง กลางคืนเหงา ราตรีมี ดาวล้อม คอยกล่อมเกลา แต่ตัวเรา แรมร้าง ไกลห่างชู้ ตระหนักดี ว่าจันทรา จะมาใหม่ รักโรยไร้ รื่นเมื่อไหร่ ยังไม่รู้ แม้กาลเลย สิ้นบุหลัน พลันเช้าตรู่ แสงสุรีย์ แรงหรู ยังรุ่งราง หากชีวิต มืดมิด สนิทดับ จะคืนกลับ รื่นชีวา ดั่งฟ้าสาง ได้อย่างไร เมื่อใน ใจอ้างว้าง บนเส้นทาง ยังว่าง ยังวังเวง แม้จะขืน ฝีนกาย สลายสลัด จะยืนหยัด มิให้ ใครข่มเหง จะลบล้าง รอยหม่น ด้วยตนเอง ยังมิเก่ง ยังคิดบ้าง เป็นครั้งคราว ลืมเราลืม รักร้าง เลือนลางแล้ว แต่เหมือนแก้ว พลัดพัง ยังแตกร้าว ยามเดือนแรม ยังเหงาเจ็บ ยังเหน็บหนาว ยังไร้ดาว ไร้สกาว สะกิดใจ รู้ก็รู้ อยู่ว่า เวลาว่าง จะอ้างว้าง จะขื่นขม จะตรมไหม้ ในความฝัน ไร้ดวงจันทร์ ในดวงใจ ต้องรอนาน ถึงเมื่อไร ยังไม่รู้ คุณ คนเดินดินครับ แต่งกวีบทนี้เสร็จ ได้ยืนเสียงเพลง เกลียดชงาย ลอยตามลมแว่ว ๆ เดือนดับ ลับลงยังคงเพ้อเจ้อ คอยหาเพียงเธอ อยู่เดียวเหงาเปลี่ยว ฤทัย จะร้ายก็ช่าง ไม่ชังแล้วคนหลายใจ ..... (แว่วซะจน จับใจความไม่ได้) คนอกหัก กับเดือนแรมเนี่ย เข้ากัน เข้ากัน แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 50 12:15:39 แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 50 22:44:17 จากคุณ : greeny pony - [ 16 มี.ค. 50 21:29:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไปอาบน้ำๆๆ อุอุ ชิ้วๆ ตามงานถึงไหนแล้วน้อง? จากคุณ : podduang-pk - [ 16 มี.ค. 50 22:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณเดินดิน อ่านกลอนคุณแล้ว ทิวลิปต้องเดินไปมองฟ้าเลย อืม...คืนนี้ฟ้าหม่น ไม่เห็นเดือนเลย เดือนแรมลา เลยลับ กับเมฆหม่น น้ำฟ้าหล่น รดไป ในโลกหล้า ดาราราย กลายลับ กับสายตา ไม่เยือนมา เยี่ยมยล หม่นหัวใจ ยามเดือนแรม แซมเศร้า เหงาหนักหนา เธอจากลา แรมเดือน เลือนฝันใฝ่ ยังจำจด ไม่ลด หมดฤทัย ยังอาลัย ไห้หา ณ ราตรี จึงร่ำไห้ ให้ฟ้า คราหม่นหมาง เดือนแรมลาง พร่าหาย ใจหมองศรี น้ำตาฟ้า น้ำตาเรา เหงาสิ้นดี เดือนดวงนี้ ไม่มีแล้ว ในแววตา แต่ไยไม่ แรมร้าง จากใจบ้าง จะอยู่อย่าง เจ็บเรื่อยไป หรือไรหนา อยากลืมเลือน ช้ำหาย ไม่กลับมา อยากให้ฟ้า ได้เดือนใส ไม่รางเลือน อยากลืมอดีต ขีดหาย กับสายตา ให้ใจข้า ได้รักใหม่ ใสอย่างเดือน .......................................................... อยากเห็นเดือนใส ๆ อีกนะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 16 มี.ค. 50 23:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แรมเดือนเลือนลับดูอับเฉา ค่ำคืนไร้ดาวดูหมองหม่น เมฆหมอกมืดมิดดูมัวมน บางคนใจหม่นระคนคราง ดวงดาวเคยพราวสะกาวแสง แจ่มแจ้งวับวาวสุกสว่าง ลอยลับสลับเลื่อนเลือนลาง คล้ายคนหลงทางเวิ้งว้างใจ แรงลมพัดพรมพริ้วสะบัด สัมผัสอาภรณ์พริ้วไสว ซึมซัดกัดกินดวงฤทัย หนาวหนักทรวงในใจระบม หลากหลายเรื่องราวแต่เก่าก่อน สั่นคลอนคืนวันอันขื่นขม ดวงดาวพราวฟ้าเคยนิยม มิอาจชมดวงดาวจึงเศร้าใจ สวัสดีครับ คนเดินดิน เท้าติดดิน ถวิลดวงดาว ใช่หรือเปล่า แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 50 01:10:05 จากคุณ : สนิทใจ - [ 17 มี.ค. 50 01:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เดือนลับอับแสงอยู่หลังเมฆ อยากจะเสกแสงเดือนให้ส่องไสว ฟ้าดูมืดมนจนเศร้าใจ ดวงดาวอยู่ไหนเล่า..คืนนี้ ... ฟ้ามือทีไร หดหู่ทุกทีค่ะ อากาศก็ร้อนเหลือใจจริงๆ ถามเล่นๆ.. รู้มั๊ยคะว่าเวลาพระจันทร์ไม่เต็มดวง เสี้ยวนึงมันหายไปไหน? ... .. . อยู่บนหน้าผากเปาบุ้นจิ้นค่ะ แหะๆ รู้นะว่าไม่ค่อยขำ แต่ก็คลายเครียด คลายร้อนได้นิดหน่อย ยิ้มสู้ฟ้าหม่นกันเถอะค่ะ ^^" จากคุณ : wonna_go - [ 17 มี.ค. 50 21:46:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คห 6 อีกเสี้ยวนึงมันไปอยู่บนหน้าผากเซเลอร์มูนง่ะ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 17 มี.ค. 50 22:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อกลอนไม่เป็น  แต่มิตรภาพมิเลือนลางเน้อน้องท่าน แวะมาทักทายจ้า จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 18 มี.ค. 50 15:00:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แรมเดือน เลือนลา ลับฟ้า ดารา เจ้าอยู่ แห่งไหน ท้องฟ้า มืดมิด กว้างไกล หัวใจ โหยหา เจ้าจัง เมื่อไหร่ จะกลับ มาหา แสงพร่า พรายอย่าง หนหลัง อยากเห็น เจ้าคืน สู่รัง เฝ้าหวัง เจ้าคืน สู่ใจ หมื่นล้าน แพรพราย ร่ายแสง อ่อนแรง แล้วหรือ ไฉน จึงซ่อน ร่างหลบ หายไป หัวใจ ดารา ลืมลง ยังเฝ้า รอคอย อยู่นี่ คนดี อย่าได้ ไสส่ง ชีวิต ใช่อยู่ ยืนยง ปลดปลง เมื่อไหร่ ไม่รู้เลย ค่ำคืน ฝืนอยู่ แห่งไหน บอกให้ รู้หน่อย ค่อยเฉลย จะไป รับกลับ เช่นเคย อย่าเฉย ชาใส่ ให้ช้ำ ร้อยพัน หมื่นเรื่อง เราสอง เคยมอง เห็นกัน ทุกค่ำ เคยทัก ทายปล่อย ถ้อยคำ อย่าทำ หลบลี้ ดวงใจ คิดถึง คิดถึง รู้บ้าง อยู่ห่าง เกินกว่า พบได้ อยากน้อย ส่องแสง รำไร มาให้ เห็นบ้าง ก็ยังดี ประมาณว่า....  ไม่เห็นดารา กินข้าวบ่ใค่ลง   เมี้ยววววววววว จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 18 มี.ค. 50 17:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เฮือก...สารภาพว่ากลอนบทนี้พรากเอาลมหายใจข้าเจ้าไปเฮือกใหญ่ ๆ ไพเราะมากมายจริง ๆ เจ้าค่ะ สวัสดี...เจ้าจันทรา ล่วงแรมมา อีกคราว เจ้าเร้นหาย ได้แต่มอง หมู่ดาว ที่พร่างพราย เจ้าเร้นกาย ซ่อนตน ให้คร่ำครวญ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) - [ 18 มี.ค. 50 19:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ...เรื่องราวเลือนรางในทางฝัน กัดกร่อนใจฉันเสมอเสมอ เดือนแรมรอยรางเส้นทางฉันเธอ ยังพร่ำยังเพ้อแม้เธอลืมเลือน.... บทนี้อ่านแล้วโดนค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 19 มี.ค. 50 11:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อิอิอิ แวะมาดูการเดินทาง ของคนเดินดิน เจ้าค่ะ จากคุณ : แอม (sugarhut) - [ 19 มี.ค. 50 12:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาทักทายคุณโจ๊กครับ ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 19 มี.ค. 50 21:09:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดึกดื่นเดือนแรมแซมหมู่ดาว ใจร้าวร้างฝันวันฟ้าหม่น ทบทวนเรื่องราวคราวอับจน ฤๅคนห่วงใยไม่มีแล้ว ! แวะมาทักทายจ้ะ  เหนื่อยๆ แต่ยังไหวอยู่ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 23 มี.ค. 50 00:59:33 ]