วันนี้ขอเขียนเรื่อง ประหยัดอดออม

กระปุกหมูตัวใหญ่สีชมพู ตาหวาน ปากจู๋ .... เป็นหมูตัวเมียผูกโบว์สีแดง เพราะน้าขวัญให้หนูน้อยเป็นของขวัญวันเกิด เมื่อตอนอายุ 8 ขวบ ...... มีกระดาษโน้ตเขียนข้อความตัวเล็กๆ ตัวเอียงๆ ว่า "หมูมันต้องกินข้าวทุกวัน"

หนูน้อยนำเงินที่เหลือจากค่าขนม
หยอดเป็นค่าข้าวให้หมูชมพูกินทุกวัน ... 1 1 1 1 1 1 1 (7 บาท)
1 อาทิตย์ต่อมา
หยอดค่าข้าวให้หมูชมพูวันเว้นวัน ... 1 0 1 0 1 0 1 (4 บาท)
อีก 1 อาทิตย์ต่อมา
หยอดค่าข้าวให้หมูชมพูวันเว้นวัน ... 0 1 0 1 0 1 0 (3 บาท)

" หมูมันอ้วนแล้ว .... ให้อาหารมันวันเว้นวันก็พอค่ะ"
บางสัปดาห์ที่เธอไม่มีเงินค่าขนมเหลือเลย เธอก็จะพูดว่า
"ช่วงนี้มันดูอ้วนๆขึ้น ต้องงดให้อาหารชั่วคราว ทำโทษมันหน่อย "

พอนานวันเข้า ........ หมูชมพูตัวนั้นจึงไม่ได้กินข้าวมานานถึง 1 เดือน เพราะข้ออ้างต่างๆ นานาของหนูน้อยเก้าอี้จัง

รูปร่างหน้าตาของกระปุกหมูตัวนั้น มันไม่ยอมผอมลงซักนิด แม้ว่าจะอดอาหารมานานถึง 1 เดือนแล้ว ข้างๆพุงหมูมีกระดาษใบใหม่ที่หนูน้อยเขียนเอาเองว่า

"งดให้อาหารชั่วคราวค่ะ"


เมื่อน้าขวัญได้เห็นกระดาษโน้ตใบใหม่จึงถามว่า "ทำไมหนูไม่ให้มันกินข้าวล่ะจ๊ะ" หนูน้อยจึงตอบตามข้ออ้างของเธอไป

น้าขวัญฟังเช่นนั้น จึงคิดหาวิธีฝึกการออมให้แก่หนูน้อย ....... โดยเขียนกระดาษโน้ตใบที่ 3 ว่า "ช่วยทำให้หมูชมพูตัวหนักขึ้นหน่อยจ๊ะ" แปะทับใบที่ 2 ของเธอ


หนูน้อยถาม " ถ้าหมูตัวหนักขึ้นแล้ว หมูมันไม่อึดอัดหรือค่ะ "

น้าขวัญตอบ " น้าจะเอามันไปแลกกับตุ๊กตาให้หนู "

เธอถามพร้อมกับรอยยิ้ม " แลกได้ด้วยหรือค่ะ น้าขวัญ" ........

อีก 3 เดือนต่อมา ถ้าหากเดินผ่านบ้านแล้วมองเข้าไปในบ้านของเธอจะเห็นภาพ หนูน้อยกำลังนั่งเล่นตุ๊กตากับเพื่อนๆกันอย่างมีความสุข

ตุ๊กตาบาร์บี้ผมยาวตัวใหม่ตัวนี้ เธอรักมันมากเพราะได้มาด้วยการอดออมและจากความร่วมมือของกระปุกหมูอ้วนสีชมพูที่ .... ท้องมีรู

____________________________________


By : jellynim