ความคิดเห็นที่ 1 โลดแล่นเล่นไปตามบทบาท เริงร่าว่ายวาดตามแสงสี เพลงพลิ้วร่ายไปตามดนตรี นี่แหละ..ชีวี..ดั่งละคร พรุ่งนี้..จะเป็นอย่างไรใจยังคิด ก็ลิขิตมันเอง..ไม่ต้องมีคนสอน สงบจิตสงบใจแล้วหลับตานอน เพื่อตื่นขึ้นมาเขียนบทละครของชีวิตเรา ... ชีวิต ..ลิขิตเองค่ะ* จากคุณ : wonna_go - [ 17 มี.ค. 50 21:24:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คุณเพลงสน ระยะนี้เหมือนใจกำลังสับสนนะคะ เวทีใหญ่ ไฟส่อง ต้องพรักพร้อม แม้นต้องยอม ทิ้งโศก โลกสลาย ปาดน้ำตา เชิดหน้า อย่างท้าทาย เปิดม่านกราย ยิ้มรื่น แม้ขื่นใจ ........................................................... ทุกสิ่งต้องดำเนินไปนะคะ ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของเรา จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 17 มี.ค. 50 22:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ เพลงสน บนยอดภู ชีวิตของฅนเรา บางครั้ง สามารถจัก เลือก ได้ บ้ า ง .......................... เปรียบเสมือน หากเรา อยู่หน้า เวที แลบางครั้ง เราก็ต้องอยู่กับ หลัง เวที ....................... ก็เพียงทราบว่า เมื่อใดที่ ต้อง อยู่ หน้าเวที แล เมื่อใด ที่ ควร อยู่ หลังเวที คำฝาก จากนักละครเก่า (แล แก่) ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 มี.ค. 50 23:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แค่เวที การแสดง ในห้วงกาล วนเวียนผ่าน วัฏจักร ไม่สุดสิ้น เปิดฉากเริ่ม แล้วปิดม่าน บนผืนดิน กระสนดิ้น ร่ำร้องหา ความสุขลวง ทั้งที่รู้ว่าเป็นแค่เวทีการแสดง แต่มนุษย์ก็จำเป็นที่จะต้องดิ้นรนเพื่อให้อยู่รอดบนเวทีแห่งนี้นะคะ เหนื่อยแสนเหนื่อย แต่ตราบที่ชีวิตยังมี ความฝันยังอยู่ ไอซ์เชื่อว่าทุกอย่างก็คงดำเนินต่อไป จมอยู่กับความเบื่อหน่ายและอ่อนล้า แต่ก็ยังสนุกที่จะฟันฝ่าไปให้ถึงฝัน มันเป็นไป...อย่างนี้ล่ะค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) - [ 19 มี.ค. 50 12:06:27 ]