หอมยวนชวนเทวญ มายล
คุ้งกลิ่นรสสุคนธ์ อวดอ้า
เบ่งกลีบแข่งสุริยน งามแม่ จริงนา
ดาวเดือนกร่างแผ่นฟ้า ห่อนกล้าออกแสดง
บุญเอยเป็นบุญตา บุษบาพริ้งพรายพรรณ
ดอกยวนชวนสวรรค์ ให้โถมฟ้ามาสู่ดิน
กุหลาบราชินี งามโสภีเลิศค่าสิน
แทนรักทั่วธาณินทร์ ผินจากฟ้าพริ้งพร่าพราย
กระดังงากลิ่นระรวย หอมระทวยป่วนใจกาย
ชำมะนาดบาดใจชาย ชวนใจให้หลงลืมตน
สารภีสีขาวนวล กลีบดอกม้วนดูฉงน
ซ่อนซับสลับกล ใครได้ยลเป็นต้องตา
หอมดอกเจ้าสมชื่อ ขจรคือนามบุผา
เทพไท้ท่องผ่านมา เป้นหลงใหลใคร่พิศชม
ดอกโศกพลิ้วโยกไหว ชื่อชวนให้ใจระทม
โศกรักเพราะรักขม ยังตรอมตรมมิยอมคลาย
สายยันตะวันหนี ดอกราตรีงามเฉิดฉาย
กลิ่นหอมฟุ้งกระจาย หลงเสน่ห์ติดตรึงตรา
หอมหวนลำดวนดง กลิ่นประยงค์หลงมณฑา
ดาวพร่างสว่างตา นิ่งค้างฟ้าหลงกลิ่นนวล
สายหยุดไม่หยุดกลิ่น หอมไม่สิ้นกลิ่นเชิญชวน
ราตรีนี้กลิ่นกวน เหลือระงับหลับไม่ลง
วสันตฤดู ออกดอกชูมหาหงส์
กรีดกรายกร่างอวดองค์ ยลสูเจ้าพริ้งพราวตา
พิกุลทองกรองมาลัย ชื่นหทัยข้างกายา
วางเคียงเตียงนิทรา พาขวัญกลับหลับสุบิน
กันเกราชวนดูช่อ กลิ่นลอยล่อไล้โลมจินต์
หอมไกลดังปักษิน บินข้าฟ้าท้าชวนชม
นามนั้นรสสุคนธื ตรึงทุกชนให้ภิรมย์
หอมกลิ่นลอยเล่นลม ชมฟากฟ้ายามราตรี
ดอกเอยเจ้าดอกแก้ว งามเพริศแพร้วดรุณี
หอมเจ้าเคล้าจำปี ชวนชู้ชื่นตื่นมาชม
ชื่อใดดูทุกข์เศร้า ดังชื่อเจ้าดอกลั่นทม
ฟังแล้วไร้สุขสม จึงเปลี่ยนชมลีลาวดี
จวนใจใกล้จะขาด หอมพุทชาดช่อมาลี
คัดเค้าเฝ้าราตรี สีสวยสดเล็บมือนาง
พลบค่ำสนธยา กรรณิการ์คลายกลีบกาง
เงามืดเห็นเลือนราง กร่างกลิ่นครวญรัญจวนใจ
หอมหวนทวนสายลม ชวนชิดชมชื่นหทัย
ปีปหอมเย้ายวนใจ ยั่วดาวไกลไถลงดิน
ลำพูเอนกิ่งย้อย ดอกหล่นลอยตามสายสินธุ์
แมงไฟกางปีกบิน บินล้อฟ้าอ่าอวดดวง
จันเพ็ญแจ่มกระจ่าง ฉาบฉายร่างเอื้องแซะหลวง
เพ่งพิศซับซ่านทรวง งามเด่นหล้าอ่าโฉมตรู
ยี่โถโอ้อวดดอก ดอกดวงใดได้เด็ดดู
กรีบพลิ้วริ้วชมพู ยลยินคู่ยี่เข่งงาม
ดาวเรืองเหลืองอุไร คำประไพเสนาะนาม
เบญจมาศอวดดอกตาม งามพริ้งเพริศพร่าเพราตา
เย็นย่ำค่ำค่อนคืน รวยระรื่นกลิ่นบุผา
ซ่อนกลิ่นโลมจันทรา เผยกลิ่นฟุ้งคุ้งราตรี
จันทร์กระพ้อดอกน้อย กลิ่นเจ้าลอยหลอกล่อพี่
รวยรื่นชื่นฤดี สำราญร่าสำเริงชนม์
งามดอกงามพฤกษ์พันธ์ งามสีสรรกลิ่นสุคนธ์
หลงไหลใคร่ชวนยล ชมดอกฟ้าบนหน้าดิน
พราวพร่างสว่างหล้า ดุจจันทราปลอดเมฆินทร์
ดอกเอยเจ้าไหลลิน ผินจากฟ้ามาหรือไร
กาพย์นำรำพันร้อง ท่วงทำนองเสนาะใจ
ชมชื่นรื่นฤทัย ชูไม้ไทยให้นิยม
คำประพันธ์อันล้ำเลิศ จะก่อเกิดเมื่อค่าสม
พฤกษ์พันธ์ชี้ชวนชม ดั่งบทร้อยถ้อยกวี
เสนาะคำนำมาเรียง เสนาะเสียงเพียงร้องดี
เสน่ห์คำสร้างชีพมี ชุบชีวีให้ดอกดวง
ขวัญเอยโอ้ขวัญแก้ว ร้องเจื่อยแจ้วลือแผ่นสรวง
นำคำกำซาบทรวง แล้วลับล่วงลาร้างไป
จากคุณ :
ฝากฝัน
- [
17 มี.ค. 50 22:50:38
A:124.120.246.82 X:
]
ชวนเทวญมายล
