ความคิดเห็นที่ 1 บทสังฆราช ( The Hierophant ) “ หาววววววว ... ” นักพยากรณ์ชุดดำชูแขนบิดขี้เกียจไล่ความง่วงเหงาที่กำลังโจมตีอย่างหนัก วันหยุดเสาร์อาทิตย์ทั้งทีเพื่อนๆที่โรงเรียนต่างก็พากันไปเที่ยวเล่นตามประสาวัยรุ่น แล้วทำไมตัวเธอกลับต้องมานั่งทำงานพิเศษด้วยการดูหมอตั้งแต่เช้าอย่างนี้ด้วย ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ยังไม่มีใครหลงเข้ามาดูดวงเลยแม้สักคน แต่อย่างไรก็ตาม ธเรษตรีก็ไม่โทษใครทั้งนั้น ในเมื่อเธอนั้นไม่สามารถจำเหตุการณ์ในอดีตที่ผ่านมาได้แม้สักนิด รู้แต่เพียงเมื่อลืมตาตื่นขึ้นในครั้งแรก ก็พบตัวเองอยู่ในห้องเช่าแคบๆนั้นแล้ว โดยที่ผนังห้องมีเสื้อผ้านักเรียนโรงเรียนหญิงล้วนแขวนอยู่ เครื่องเรียน สมุดหนังสือต่างๆทำให้ได้รู้ว่าตัวเองนั้นชื่อ ‘ ธเรษตรี ’ ที่แปลว่าแผ่นดินหรือว่าโลก ส่วนชื่อเล่นที่ชื่อ ‘ ฝน ’เด็กสาวรู้จากการที่เพื่อนในชั้นเรียนได้เรียกตัวเธอ ครั้นจะถามใครๆไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือครูก็ตาม ก็ปรากฏว่าเกิดอาการหลงลืมเสียทุกครั้ง มานึกได้อีกทีก็ตอนกลับถึงห้องแล้ว เป็นอย่างนี้เสียทุกวัน ส่วนเรื่องค่ากินค่าอยู่ ... เป็นที่น่าแปลกที่บางครั้งมีธนบัตรใส่ไว้ในลิ้นชักเสมอ ? แต่ถึงอย่างไรมันก็แทบจะต้องกระเบียดกระเสียรใช้ และภายในลิ้นชักของโต๊ะไม้ตัวเดียวกับที่พบธนบัตร เธอก็พบว่ามีกล่องไพ่ทาโรต์อยู่หนึ่งสำรับพร้อมด้วยกระดาษสองแผ่น แผ่นแรกเขียนแผนที่ที่ให้ตัวเธอออกมานั่งดูหมอที่สี่แยกประตูน้ำ ส่วนอีกแผ่นนั้นเขียนไว้เพียงสองสามประโยคว่า ‘ ใช้ไพ่นี้สำหรับการทำนายเพื่อหาเลี้ยงชีพ ’ ‘ หน้าที่คือการตัดสินครั้งสุดท้าย ’ ธเรษตรีถึงกับงงมากเมื่อเห็นข้อความที่ว่า ประโยคแรกน่ะพอจะเข้าใจ แต่ไอ้ข้อความถัดมานี่คิดยังไงก็คิดไม่ออก ‘ ใคร ’ จะให้เธอตัดสินใจอะไรบางอย่างงั้นหรือ ? แต่อย่างไรธเรษตรีก็ยังพอใจที่สามารถหารายได้พิเศษเพื่อยังชีพให้แก่ตัวเองได้บ้าง ถามว่ากลัวไหม ? ที่มีใครสักคนแอบเข้ามาในห้องตอนที่เธอไม่อยู่ แล้วแอบใส่เงินไว้ในลิ้นชักโต๊ะ กลัวแน่นอน แต่นานวันเข้าก็ไม่มีอะไรที่ผิดปกติมากไปกว่านี้เกิดขึ้น ครั้นจะไปบอกคนอื่น หรือบอกตำรวจก็เกิดลืมเสียอย่างนั้น เด็กสาวจึงจำต้องปล่อยเลยตามเลยมาจนถึงตอนนี้ “ น้องเป็นหมอดูเหรอคะ ” เสียงแว่วจากข้างๆทำเอานักพยากรณ์สาวสะดุ้งเนื่องจากกำลังคิดอะไรเพลินๆ “ ค่ะ ๆ ใช่แล้วค่ะ ” สาวฝนรีบนั่งตัวตรงพลางเก๊กท่าน่าเชื่อถือเท่าที่จะทำได้ “ พี่ ... พี่มีเรื่องจะปรึกษา ” หญิงผู้เป็นแขกคนแรกของวันเอ่ย แต่ไม่ยอมแม้สบสายตา เบื้องหน้าของธเรษตรีนั้น ผู้มาเยือนรายแรกเป็นหญิงสาวอายุราวสามสิบกว่าๆ รูปร่างอ้วนทีเดียว ท่าทางนั้นดูเศร้าสร้อยและอมทุกข์สังเกตได้จากการก้มหน้าหลบสายตาและขอบตาล่างที่บวมเป่งคล้ายกับผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก นักพยากรณ์รีบเชื้อเชิญให้แขกนั่ง จัดแจงรินน้ำจากกระติกน้ำแข็งให้ทั้งแขกและตัวเธอเอง อย่างน้อยก็เพื่อสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายลง “ พี่มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ ” เด็กสาวถามพลางยกน้ำขึ้นจิบด้วยท่าทีที่พยายามให้ดูภูมิฐานที่สุด “ พี่อยากฆ่าตัวตาย ” ปู้ดดดดดด !! ธเรษตรีพ่นน้ำออกจากปาก ตามด้วยอาการไอโขลกๆด้วยสำลักเพราะความตกใจ ท่าเก๊กสวยคะแนนเต็มสิบเมื่อครู่เหลือศูนย์แต้มในทันใด “ ข .. ข .. ขอโทษค่ะ พี่ว่าพี่อยากฆ่าตัวตายเหรอคะ ” เด็กสาวละล่ำละลักถาม ฟอร์มเฟริ์มไม่ต้องมีมันแล้ว พยักหน้าเป็นคำตอบจากหญิงผู้แสนเศร้า นักทำนายชุดดำถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะกล่าวกับคู่สนทนา “ อย่าเลยค่ะ ... อย่าทำเลย มันไม่ดีหรอก เอางี้หนูช่วยทำนายให้พี่ฟรีๆก็แล้วกัน แต่พี่ต้องบอกปัญหาที่พี่กลุ้มใจก่อนนะคะ ไม่งั้นหนูทายไม่ได้น่ะค่ะ ” เอาก็เอา รายแรกก็ฟรีเลยวันนี้ “ พี่ไม่มีทางไป !! ” ถ้อยคำแรกพรั่งพรูจากปากของหญิงร่างอ้วน ธเรษตรีนั่งเงียบปล่อยให้เธอเล่าไปอย่างไม่ขัดจังหวะ อย่างน้อยการได้ระบายก็ช่วยให้ความเครียดได้ผ่อนทุเลาลง “ เรามีกันแค่สามคน สองพี่น้องกับแม่อีกคนหนึ่ง ” “ แต่ ... แต่ไอ้น้องชายบ้ามันไปคบเพื่อนเลว มันหนีออกจากบ้านไปไหนก็ไม่รู้ ” “ พี่เลยต้องออกตามหามัน พี่ลางานบ่อยจนเจ้านายเขาไล่พี่ออก ” ถึงตอนนี้น้ำตาของหญิงผู้เป็นอาคันตุกะไหลพรากออกเป็นสาย นักทำนายได้แต่นิ่งฟังความทุกข์ของผู้มาเยือน “ พี่ตามหามันเท่าไรก็ไม่เจอ ... แม่ก็ตรอมใจ ” “ ต่อมาแม่ก็ทรุดหนัก พี่เลยพาไปโรงพยาบาล คุณหมอตรวจแล้วก็บอกผลกับพี่ ” สิ้นประโยคนี้ หญิงสาวนิ่งไปอีกครั้ง “ แล้วผลเป็นยังไงคะ ” ธเรษตรีถามเพื่อให้เกิดความต่อเนื่อง “ ผล ... ผลก็คือ ” “ แม่เป็นมะเร็งปอด !! ” ตามด้วยเสียงร้องไห้อย่างหนัก นักพยากรณ์นิ่งไป ความทุกข์มากมายถาโถมเข้าโจมตีบุคคลที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างหนักหนาสาหัส ช่างไม่ยุติธรรมอะไรเช่นนี้ หากแม้ยอมให้มีเวลาประคับประคองจิตใจให้ผ่านปัญหาทีละอย่างแล้วล่ะก็ อย่างน้อยเธอคนนี้ก็คงจะไม่คิดสั้น ! “ พี่คะ ... พี่ใจเย็นๆนะ ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ค่ะ ... ยังไงเดี๋ยวพี่เลือกไพ่หนึ่งใบด้วยมือซ้ายนะคะ บางทีมันอาจมีหนทางที่สามารถช่วยพี่ได้นะคะ ” ธเรษตรีปลอบ พร้อมกับสลับไพ่ที่เตรียมไว้จากนั้นจึงคลี่ไพ่เมเจอร์อาร์คานาแผ่เป็นรูปพัดคว่ำหน้าอยู่บนโต๊ะ “ เลือกหนึ่งใบค่ะ ” เสียงทุ้มต่ำเย็นเยือกจากปากนักพยากรณ์ สุ้มสำเนียงดูเหมือนมีพลังอำนาจที่ลึกลับผิดแผกไปจากก่อนหน้า นั่นทำให้ผู้มาเยือนต้องเอื้อมมือเลือกไพ่ออกมาใบหนึ่ง ไพ่ที่ถูกเลือกออกมาอยู่ในมือแล้ว เธอพลิกดูหน้าไพ่แล้วทำหน้างงๆเนื่องจากแปลความหมายไม่ออก หญิงสาวจึงยื่นไพ่ที่เลือกได้ให้กับนักทำนายชุดดำ ไพ่ใบนั้นเป็นรูปพระสงฆ์ในศาสนาคริสต์นั่งอยู่บนบัลลังก์ ด้านบนศีรษะสวมใส่มงกุฏที่ทำจากทองคำ ส่วนอักษรที่จารึกไว้ด้านล่างเขียนไว้ว่า The Hierophant ไพ่สังฆราช “ ไพ่ใบนี้แสดงถึง การปกป้องดวงชะตา ” น้ำเสียงทุ้มเย็นมาพร้อมกับแววตาที่มืดมิดประหนึ่งลูกแก้วใสที่จมอยู่ในสายน้ำสีดำทมิฬ “ การปกป้องดวงชะตา ? ” หญิงร่างท้วมทวนคำด้วยความฉงนใจ “ ใช่ ... ไพ่สังฆราชแสดงถึงการปกป้องคุ้มครองให้พ้นจากภัย ... หรืออาจหมายถึงการชี้ทางสว่างให้แก่ผู้ที่หลงผิด ” “ แล้ว ... แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะ ? ” คนเลือกไพ่ยังเต็มไปด้วยความสงสัย “ คุณยังตายไม่ได้ ...เพราะคุณยังมีหน้าที่ที่ต้องปกป้องคุ้มครองใครสักคนอยู่ ” นักพยากรณ์ยื่นหน้าข้ามโต๊ะทำนายเข้ามาจนชิดใบหน้าของหญิงสาว จนเธอถึงกับต้องเขยิบตัวหนีด้วยความสยอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งนัยน์ตาที่ดูไร้แววคู่นั้น “ เสร็จแล้วค่ะพี่ ... หนูไม่คิดเงินนะคะ ” น้ำเสียงเริงร่ากลับมาเป็นดังเดิม ดวงตาสวยนั้นส่องประกายสดใสตามประสาวัยรุ่น “ เอ้อ ... จะดีเหรอคะ ” หญิงร่างท้วมกล่าวอย่างเกรงใจ เธอพยายามเขม้นมองที่ดวงตาของคู่สนทนา แต่ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆอีก “ ดีค่ะ ... แต่พี่อย่าฆ่าตัวตายนะคะ มันบาป ” เป็นประโยคสุดท้ายจากนักพยากรณ์ก่อนที่หญิงผู้ตกอยู่ในห้วงทุกข์จะกล่าวคำขอบคุณและขอตัวเดินออกมา จากคุณ : Luckard - [ 21 มี.ค. 50 21:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หญิงร่างท้วมเดินออกจากโต๊ะทำนายมาไกลแล้ว ถึงแม้ว่าจะถูกห้ามและเกลี้ยกล่อมไม่ให้คิดทำร้ายตัวเอง แต่อย่างไรก็ยังไม่สามารถหาหนทางออกได้ ดูเหมือนชะตากรรมของตัวเองยังจะเอาไม่รอด แล้วนี่นับประสาอะไรที่จะไปปกป้องคุ้มครองคนอื่น หมอดูลวงโลก !? ความคิดวนเวียนไปมาเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แม้ในขณะที่กำลังขี่รถจักรยานยนต์เวสป้าออกสู่ถนนใหญ่แล้วก็เถอะ ' หรือจะขี่ฝ่าไฟแดงให้รถชนตาย !? ' ' ไม่เอาดีกว่าศพไม่สวย อีกอย่างเดี๋ยวถ้าเกิดไม่ตายเดี๋ยวจะยิ่งเจ็บทรมานหนักกว่าเดิมอีก ' หญิงผู้อยู่ในห้วงทุกข์ยังคิดไม่ตกว่าจะฆ่าตัวตายดีหรือไม่ ... แล้วถ้าตัดสินใจทำจะใช้วิธีไหนที่ทรมานน้อย ... แต่ชัวร์ที่สุด คิดวกไปวนมา กระทั่งรถมาติดไฟแดงที่สี่แยก เธอก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาคิด "  ใกล้ถึงเป้าหมายแล้วครับพี่ " แว่วเสียงใครบางคนจากรถยนต์ที่จอดอยู่ข้างๆ สาวร่างท้วมหันไปมอง รถยนต์คันสีดำที่จอดข้างๆ ชายหนุ่มคนขับใส่แว่นตาดำและย้อมผมสีทองกำลังคุยโทรศัพท์มือถือ มืออีกข้างใช้นิ้วคีบบุหรี่พ่นควันโขมงอยู่ในรถ กระจกข้างคนขับถูกเปิดลงเป็นช่องว่างราวๆสองนิ้วฟุตอาจเพราะเพื่อไว้ระบายควันที่เป็นสารก่อมะเร็ง ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกงงอยู่ดีที่ได้ยินเสียงพูดมาจากในรถ แม้กระจกจะถูกลดลงแต่ด้วยการจราจรที่สี่แยกนั้นเสียงดังเซ็งแซ่ ซ้ำตัวเธอยังใส่หมวกนิรภัยอีกต่างหาก แล้วไฉนจึงได้ยินประโยคเมื่อครู่เล่า !? หรือเพราะชายในรถพูดด้วยเสียงที่ดังมาก ... ก็อาจเป็นได้ ? "  อีกนิดเดียว พี่เตรียมตัวโทรไปแจ้งพ่อแม่มันได้เลย รวยๆอย่างนี้คงเรียกได้สักสิบล้าน " '  เฮ้ย ! เจ้านั่นมันพูดอะไรน่ะ '  สาวอมทุกข์ทำตาโพลงเมื่อได้ยินประโยคถัดมา ' หรือ ... หรือว่า ลัก ... ลักพาตัว !! ' " เดี๋ยวผมก็ไปถึงแล้วพี่ ... หึๆ พ่อแม่อะไรวะ เด็กแม่ งอยู่แค่อนุบาลเสือกส่งมาเรียนพิเศษ แค่นี้นะพี่ ไฟเขียวแล้ว " พูดจบชายแว่นดำวางมือถือลงกับเบาะ เหลียวซ้ายขวามองรอบๆอย่างระมัดระวังจน คนที่บังเอิญล่วงรู้แผนร้ายรีบเสมองไปทางอื่นแทบไม่ทัน บรืนนนนนน !! รถเก๋งสีดำไม่มีป้ายทะเบียนออกตัวไปอย่างรวดเร็ว ' เอาไงดี ๆ ... แจ้งตำรวจดีไหม เฮ้ย ! ไม่ได้ๆก็เขายังไม่ได้ทำผิดอะไรนี่หว่า ' '  แล้วเราจะรอให้มันลักพาตัวเด็กก่อนเรอะ เอาไงฟะ ... มันไปนู่นแล้ว ' อย่างไม่ทันตริตรองให้ดีด้วยเพราะสถานการณ์ฉุกเฉินรออยู่ต่อหน้า หญิงสาวเร่งคันเร่งเต็มสูบ เวสป้าทะยานออกตามไปอย่างรวดเร็ว ' เป็นไงเป็นกัน ! ยังไงก็จะฆ่าตัวตายอยู่แล้ว ขอทำดีก่อนตายหน่อยเถอะ ' เก๋งสีดำเลี้ยวเข้าแยกตรงหน้าก่อนที่จะหักเข้าซอยอีกที ชายผมทองขับเรื่อยๆสมาธิของเขาไม่ได้อยู่ที่ถนน สมองนั้นนึกทบทวนแผนการที่วางไว้เพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด ด้วยจุดนี้เอง จุดที่เขาไม่ได้สนใจกับถนนหนทางสักเท่าไร ทั้งนี้หากมองกระจกหลังดูสักครั้ง เขาก็จะเห็นมอเตอร์ไซค์เวสป้าคันหนึ่งที่แบกสาวร่างอ้วนบึ่งตามมาห่างๆ รถดำไม่มีเลขทะเบียนจอดติดเครื่องชิดขอบทางใกล้ๆกับโรงเรียนสอนพิเศษ ชายคนขับที่ย้อมผมทองและใส่แว่นดำทำทีลงมาอ่านหนังสือพิมพ์ที่ร้านขายของชำข้างๆ แต่แม้จะถือหนังสือพิมพ์เล่มใหญ่ แต่สายตาที่ซ่อนอยู่ใต้แว่นนั้นกลับหลุกหลิกมองไปรอบๆ แต่เขาเองก็ไม่รู้ตัวสักนิด ... ที่ร้านขายของถัดไปอีกเพียงสองห้อง หญิงร่างท้วมก็ทำทีเป็นเลือกซื้ออาหารสุนัข แต่สายตากลับจ้องจับอยู่ที่เขาเช่นกัน " ซื้อขนมค่ะ "  เสียงใสจากเด็กน้อยผมเปียหน้าตาน่ารักที่กำลังวิ่งเข้ามาที่ร้านของชำ ห่างออกไปราวๆสิบก้าวพี่เลี้ยงของเด็กกำลังเดินตามมาห่างๆ พริบตานั้น ชายแว่นดำเหวี่ยงหนังสือพิมพ์ลงกับพื้น ด้วยอารามตกใจแกมสะดุ้งหญิงอ้วนเหวี่ยงถุงอาหารหมาในลักษณะเลียนแบบโดยไม่ตั้งใจ จนถุงใหญ่นั้นลอยเกือบจะโดนหน้าเจ้าของร้านเข้าให้ ชายแว่นดำผู้ย้อมผมทองคว้าเอวเด็กน้อยขึ้นอย่างรวดเร็ว เขารู้ดีถึงมารอที่ตรงนี้ เขารู้ว่าเด็กคนนี้ต้องวิ่งมาซื้อขนมทุกครั้ง และพี่เลี้ยงก็เดินตามไม่ทันทุกครั้งไป ...เขารู้เพราะได้สำรวจมาเป็นแรมเดือน หญิงสาวขยับจะอ้าปากร้องให้คนอื่นช่วย แต่สายตาเธอเห็นชัดเจนว่าโจรผมทองกำลังอุ้มเด็กน้อยไปขึ้นรถท่ามกลางความตกตะลึงของพี่เลี้ยงและคนแถวนั้น ไม่มีใครเตรียมใจมาก่อน ไม่มีใครที่ไหวตัวทัน ... ถนนเส้นนี้ก็เปลี่ยวไม่ค่อยมีรถที่จะโบกให้ขับไล่จี้ติดตาม เช่นนั้นก่อนที่โจรร้ายจะหายไปจากคลองสายตา ... ต้องมีใครสักคนในที่นี้ตามออกไป ใครล่ะที่มีรถพร้อม ... ใครล่ะที่เตรียมใจรับสถานการณ์ไว้แล้ว ? เธอไง ! แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 21:53:49 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 21:47:55 จากคุณ : Luckard - [ 21 มี.ค. 50 21:39:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รถเก๋งดำแล่นปราดออกไปแล้ว เสี้ยววินาทีที่รอไม่ได้ หญิงสาวร่างท้วมรีบกระโดดคร่อมเวสป้าคู่ใจ มันเป็นท่ากระโดดที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้มาก่อนในชาตินี้ แปร๋นนนนนนน !! เสียงจักรยานยนต์คู่ชีพแผดร้องเมื่อหญิงสาวเร่งเครื่องเต็มที่ อันที่จริงเธอไม่ชอบเสียงนี้เท่าไร เพราะว่าเสียงมันคล้ายกับเสียงของช้าง ซึ่งทำให้เธอถูกล้ออยู่เสมอว่าเสียงนั้นเป็นเสียงรถหรือเสียงคนที่เป็นเจ้าของกันแน่ ' ไม่ใช่เวลาคิดไร้สาระนะ ' สาวร่างใหญ่เร่งความเร็วขึ้นเมื่อเห็นว่ารถเก๋งคันสีดำกำลังออกห่างไปเรื่อยๆ '  ไม่มีทาง ! ข้างหน้าเดี๋ยวรถก็ติด ' เธอรู้สึกได้ถึงปริมาณรถที่เริ่มมากขึ้น หญิงสาวเร่งเครื่องพร้อมปาดซ้ายขวาไปมาอย่างบ้าคลั่ง สายตาเธอไม่เห็นอันตรายอย่างอื่นแล้วนอกจากท้ายรถสีดำที่อยู่ข้างหน้าไกลออกไป ปิ๊นๆๆๆ แป๊นนนนน !!! เสียงแตรรถไล่หลังระนาว บางคันเบรคกันตัวโก่ง บ้างชนกันเองก็มี โธ่ๆๆ ใครเล่าจะรู้ถึงวีรกรรมและหัวใจของฮีโร่ร่างตุ้ยนุ้ยคนนี้ รถดำเลี้ยวซ้ายขวาเข้าตามซอกซอยที่ซับซ้อนราวกับว่ารู้เส้นทางเป็นอย่างดี หญิงสาวบนรถเวสป้าเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเพราะดูเหมือนจะออกมาทางนอกเมืองที่เริ่มเปลี่ยวมากขึ้นทุกขณะ '  กรุงเทพฯมันมีที่อย่างนี้ด้วยเรอะ '  ฮีโร่สาวรำพึงในใจ ในขณะที่รอบๆตัวมีแต่พงหญ้ากับบ้านจัดสรรที่ยังสร้างไม่เสร็จ อีกทั้งถนนจากหกเลนก็หดเหลือสองเลนตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ' โทรศัพท์มือถือไงล่ะ ' เธอคิดหาทางออก มือข้างที่ว่างจากการจับแฮนด์รถล้วงควานในกระเป๋าถือ ' ได้แล้ว '  ในที่สุดหญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์ออกมาได้ แต่ ... ข้างหน้านั้นมีรถบรรทุกกำลังวิ่งสวนมาด้วยความเร็ว เธอกำลังขี่รถวิ่งกินเลนขวาเพราะมัวแต่ก้มลงหาโทรศัพท์มือถือ ครืดดดดดดด ! โครม !! เสียงรถเวสป้าล้มลงไปกลิ้งกับกอหญ้าข้างทาง หญิงสาวหักกลับเข้าซ้ายได้ทันท่วงที เคราะห์ยังดีที่ไม่มีใครขับตามหลังมาไม่เช่นนั้นเธอได้ไปสวรรค์ตามที่ตั้งใจแน่ ด้วยเพราะเมื่อหักกลับมาแล้วเธอไม่สามารถควบคุมรถได้ ฮีโร่สาวรีบตะเกียกตะกายลุกขึ้น รถเก๋งยังอยู่ในคลองสายตาด้วยเพราะเป็นทางตรงและค่อนข้างแคบทำให้ต้องชลอตัวเมื่อมีรถสวน ' โทรศัพท์ ? โทรศัพท์อยู่ไหน !? ' สายตารีบกวาดมองหาเครื่องสื่อสารชนิดมือถือ บุ๋งๆๆๆๆ !? '  เฮ้ย ! เสียงอะไร ? ' '  แว้ก ! ทำไมมีแอ่งน้ำอยู่ตรงนี้ '  เมื่อสายตาของเธอหันไปตามเสียง ก็พบโทรศัพท์คู่ใจลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ในแอ่งน้ำข้างถนน มันส่งเสียงบุ๋งๆที่ถอดใจความได้ว่า '  ลาก่อนเจ้านาย ' '  ตายละ ! รถมันไปนู่นแล้ว ทำยังไงดี ' หญิงสาวลนลาน '  เอาวะ งานนี้ได้ตายสมใจนึกแน่ๆ '  ตัดสินใจเด็ดขาด ฮีโร่จำเป็นรีบวิ่งไปยกเวสป้าขึ้นด้วยแรงที่มีอยู่ทั้งหมด ก่อนที่จะก้าวขึ้นคร่อม แปร๋นนนนนนน !!! เสียงเครื่องยนต์โหยหวนขึ้นอีกครั้งพร้อมกับแรงส่งจากน้ำมันในถัง ด้วยถนนที่คับแคบ รถเก๋งที่มีขนาดใหญ่ต้องถึงคราวที่เสียเปรียบรถเล็กที่คล่องแคล่วกว่าอย่างเวสป้าบ้างล่ะทีนี้ ตอนนี้เวสป้าคู่ชีพบึ่งมาจนถึงด้านหลังของเก๋งโจรแล้ว '  แม่หนู คนคุ้มครองชะตามาแล้ว ' หญิงสาวรู้แล้วว่าชะตากรรมที่ต้องคุ้มครองผู้อื่นน่ะหมายถึงอะไร ที่สุด ... จักรยานยนต์ของฮีโร่หญิงก็ซิ่งตีคู่ขนาบทางด้านขวาของเก๋งดำจนได้ แต่กระนั้นรถของโจรร้ายก็ยังไม่ยอมชลอตัว กระจกก็ไม่เปิด '  เอาก็เอาวะ ถึงขั้นนี้แล้ว ' ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวก่อนที่หญิงสาวจะยกบาทาถีบเข้าไปที่ประตูข้างคนขับ ปึง ๆๆๆ ! เสียงถีบติดๆกันนั้นได้ผล รถสีดำเบนจอดเข้าชิดขอบทาง หญิงสาวรีบไปจอดดักไว้ข้างหน้ารถเก๋งทันที ถ้าจะออกตัวก็ต้องเสียเวลาถอยหลังล่ะ ไม่งั้นก็ชนทั้งอย่างนี้ไปเลย ตำรวจจะได้แห่กันมาเยอะๆ ชายผมทองก้าวลงจากรถด้วยความหงุดหงิดเห็นได้จากที่กระชากแว่นดำปาลงพื้นแตกกระจาย ดูเหมือนตัวประกันจะยังอยู่ในรถ "  อะไรวะ ... อี ..." โจรร้ายตะโกนด่า แต่แล้วเสียงของเขาอึกอักอยู่ในลำคอเมื่อเห็นหน้าของหญิงร่างอ้วนชัดๆ " นพ ... ใช่มานพหรือเปล่า ? " ฮีโร่สาวอึ้งไปเหมือนกันที่ได้เห็นหน้าชายผมทองชัดๆ ใบหน้านั้นเป็นใบหน้าของน้องชายที่หนีออกจากบ้านไม่มีผิด จะแตกต่างกันก็เพียงสีผมที่ถูกย้อมเท่านั้น " พี่แหวน ... "  โจรร้ายเสียงอ่อนลงทันที เขาเอ่ยชื่อของผู้เป็นพี่สาวร่วมสายเลือด "  นพ ! ทำไมนพทำอย่างนี้ รู้ไหมว่าตอนนี้แม่เป็นยังไง ? " หญิงร่างอ้วนร้องลั่น น้ำตาไหลอาบแก้ม มันเป็นน้ำตาแห่งความโกรธทว่าเจือด้วยความเศร้าที่รุนแรง "  แม่ ... ? แม่เป็นอะไร !? " เสียงตะโกนถามจากโจรผมทอง ท่าทางตกใจสุดขีด " แม่อยากเจอนพมาก ... แม่เป็นมะเร็งรู้ไหม นพ !! "  เสียงตะโกนจากหญิงสาว ทั้งสองอยู่ห่างกันราวสามสี่เมตร ทว่าในความรู้สึกกลับห่างไกลกันจนคาดไม่ถึง "  แม่เป็นมะเร็ง ?? "  มานพน้อยทวนคำ " ใช่ หมอบอกว่าอยู่ได้อีกไม่เกินสามเดือน ... แล้วนี่นพมัวมาทำ ... ทำ:-)อะไรอยู่นี่ " เป็นคำผรุสวาทที่หญิงสาวไม่เคยคิดว่าจะออกมาจากปากของตัวเอง "  แม่เขาอยากเจอนพ ... แล้วรู้ไหมว่าแม่ของเด็กในรถนั่นน่ะ ก็ต้องอยากเจอลูกเขาเหมือนๆกัน !! " ประโยคกลั้วน้ำตาของหญิงสาวปนระดุจค้อนยักษ์ที่ฟาดเข้าตรงกลางใจของชายหนุ่มผู้ริเป็นโจร "  พี่ ... พี่แหวน แม่อยู่ไหน "  เสียงอ่อยๆของโจรร้าย นัยน์ตานั้นเจิ่งด้วยหยาดน้ำ "  อยู่ที่โรงพยาบาล ไปถึงแล้วต้องเข้ามอบตัวนะ " เสียงของหญิงสาวอ่อนลงเมื่อเห็นท่าทีกลับตัวของน้องชาย "  ครับ ... พี่แหวนไปกับผมนะ "  มานพผู้ได้สติเปิดประตูรถเพื่อเตรียมจะขึ้น เปรี้ยง ! เสียงปืนดังจากทิศใดทิศหนึ่ง ฮีโร่ชื่อแหวนหันซ้ายขวาหาต้นเสียง ที่ไกลออกไปราวสิบกว่าเมตร ชายคนหนึ่งถือปืนอยู่ในมือ ปืนนั้นมีควันจางๆลอยอ้อยอิ่งจากปากกระบอก ตุบ ! เสียงใครสักคนทรุดตัวลงกับพื้น มานพ !! เลือดเป็นลิ่มๆกำลังทะลักออกจากหัวไหล่ข้างซ้าย ขณะที่ใบหน้าของคนถูกยิงซีดลงทุกขณะ "  พี่ ... พี่พาเด็กหนีไป ไอ้นั่นมันเป็นลูกพี่ผม มันเป็นคนวางแผนทั้งหมด ... มันคงคิดว่าผมทรยศ " "  พี่รีบไปก่อนที่จะโดนฆ่า ... อ๊อก ! " ชายหนุ่มเอื้อมมือไปกดแผลที่เลือดกำลังพุ่งกระฉูด หญิงสาวหันซ้ายขวาทำอะไรไม่ถูก ลูกพี่โจรกำลังย่างเข้ามาช้าๆอย่างใจเย็น ' เอาไงดี คิดสิๆ ' ฮีโร่จำเป็นเค้นสมองหาหนทาง '  ฮึ่ย ! มีทางเดียวเว้ย ' สาวร่างกลมตัดสินใจ เธอไม่มีเวลาอีกแล้ว ทั้งมหาโจรที่ย่างเข้าใกล้ ไหนจะน้องชายที่ร่ำๆจะสลบจากการเสียเลือดนี่อีก แหวนผู้กุมชะตากรรมชีวิตทั้งสอง ... หรืออาจจะนับได้ถึงสามหากจะรวมตัวเองเข้าไปด้วย หญิงสาวรีบผลักร่างของน้องชายเข้าไปในรถทันที ก่อนที่จะเสือกตัวเองตามเข้าไปยังที่นั่งคนขับ ในรถนั้นที่เบาะหลังมีเด็กน้อยผมเปียถูกมัดมือและปิดปากด้วยเทปกาวอยู่ สภาพเต็มไปด้วยคราบน้ำตาชวนน่าเวทนายิ่ง " เดี๋ยวถึงโรงพยาบาลแล้วน้าจะแกะให้นะ ตอนนี้ไม่มีเวลา " หญิงสาวรีบหันไปบอกเร็วบรื๋อก่อนจะหันไปสนใจกุญแจรถ กุญแจถูกเสียบคาอยู่ ... โชคดีมาแล้ว หญิงสาวบิดกุญแจพร้อมกับเข้าเกียร์ถอยหลังอย่างแรง จากนั้นจึงรีบตีโค้งกลับตัวบนถนนแคบๆทันที ปึง ! เพล้ง ! ไฟหน้ารถข้างซ้ายแตกทันทีที่เหวี่ยงไปชนกับเสาไฟฟ้า ... หญิงสาวไม่ใช่เพราะรีบร้อนเกินไปหรอก แต่เธอไม่เคยขับรถยนต์ต่างหาก !? เคยเรียนอยู่สามชั่วโมงเอง ... ก็ ... ก็พอขับได้ล่ะน่า ถอยอีกครั้งให้พ้นจากเสา เหยียบคันเร่งจนมิดเพื่อกระชากตัวออกจากที่ตรงนี้ทันที ด้านหลังมหาโจรยืนอยู่โดยไม่กล้ายิงตาม ทั้งนี้เพราะมีรถแล่นมาสองสามคัน ซึ่งนั่นสามารถเปิดช่องว่างให้หญิงสาวหนีออกมาได้ ระหว่างทางอันร้อนรุ่ม หญิงผู้เป็นฮีโร่ตระหนักในใจ เธอตระหนักแล้วถึงคุณค่าของชีวิต ... เธอไม่คิดที่จะหนีปัญหาด้วยการฆ่าตัวตายอีก "  ไพ่สังฆราชแสดงถึงการปกป้องคุ้มครองให้พ้นจากภัย " " หรืออาจหมายถึงการชี้ทางสว่างให้แก่ผู้คนที่หลงผิด " หญิงสาวรู้แล้วว่าคำทำนายที่ได้รับไม่ได้หมายถึงเด็กน้อยที่เบาะหลังเพียงคนเดียว ... แต่หมายถึงน้องชายผู้หลงผิดของเธอด้วย ' หากวันนี้มานพไม่ได้เจอกับเธอโดยบังเอิญ เขาคงไม่กลับใจและคงกลายเป็นโจรชั่วช้าไปแล้ว ' ' เพราะฉะนั้น ... มานพ อย่าตายนะ ' หญิงสาวหักพวงมาลัยเลี้ยวปราดเข้าไปที่ประตูห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลทันที แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 21:58:59 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 21:48:49 จากคุณ : Luckard - [ 21 มี.ค. 50 21:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สองสัปดาห์ต่อมา " ขอบคุณมากครับคุณแหวน ที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี " นายตำรวจระดับผู้การโค้งคำนับเธออย่างจริงใจ "  ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันก็ทำตามหน้าที่พลเมืองดี เอ่อ ... แล้วมานพจะติดคุก ? " ฮีโร่สาวเหลือบตาไปมองน้องชายที่หลับสนิทหลังจากทำกายภาพหลังผ่าตัด เส้นผมนั้นถูกชำระล้างเปลี่ยนกลับเป็นสีดำตามธรรมชาติแล้ว "  อ๋อ ... คิดว่าคงไม่เป็นไรครับ เพราะคำให้การของคุณมานพทำให้ทางเราสามารถจับขบวนการเรียกค่าไถ่ได้ยกแก๊ง ดังนั้นทางเราจะกันตัวคุณมานพไว้เป็นพยานน่ะครับ " น้ำเสียงนั้นกอปรด้วยความเมตตาจากคุณตำรวจ อีกไม่นาน มานพก็จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว หญิงสาวตั้งใจว่าจะพาน้องชายไปเยี่ยมแม่ อย่างน้อยแม่คงจะดีใจที่เห็นมานพกลับตัวกลับใจเป็นคนดี อย่างน้อย ... แม่คงดีใจที่เห็นเธอไม่ท้อแท้กับชีวิตอีกต่อไป โลกนี้ยังมีสิ่งสวยงามนัก ชีวิตทุกชีวิตย่อมมีคุณค่า แม้จะสุข แม้จะทุกข์ เธอก็ตั้งใจที่จะสู้กับมันต่อไป สู้จนถึงที่สุด ... ให้คุ้มค่ากับการที่ได้มีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 22:03:32 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 22:00:55 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 21:51:12 จากคุณ : Luckard - [ 21 มี.ค. 50 21:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากเรียนไพ่เร็วๆ จัง อยากรู้ว่าผมจะได้ไพ่อะไรอ่ะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 21 มี.ค. 50 22:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนนี้เหตุการณ์เว่อร์ไปนิด แต่ก็อบอุ่นเหมือนเคยค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มี.ค. 50 00:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยกะพี่สก็อตตี้ค่ะว่า ตอนนี้อบอุ่นเหมือนเดิมนะคะ / / (ไม่มีฟามคิดเป็นของตัวเอง หึหึ) รอติดตามตอนต่อไปค่า~~ จากคุณ : ^__^ (^รตี) - [ 22 มี.ค. 50 05:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นั่นสิ สาวตุ้ยนุ้ย คนเก่ง ได้แง่คิดดี ๆๆ อีกเช่นเคย ว่าแต่แม่หมอ นี่ กลายเป็นสาวน้อยไร้ความทรงจำได้ไงหว่า จากคุณ : tanuki (one_tanuki) - [ 22 มี.ค. 50 09:56:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โห ปมอ่ะ ผูกเข้าไป แต่เรื่องน่าอ่าน หนุกมากมายจ้า ^^ จากคุณ : i_tua_yung (i_tua_yung) - [ 22 มี.ค. 50 16:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้ บทนี้ตื่นเต้นระทึกใจ ...แต่เรื่องของแม่หมอสาวน้อยที่เป็นปริศนา ดูน่าสนใจกว่าแฮะ หุๆ จากคุณ : QuaOs - [ 22 มี.ค. 50 19:29:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โห ตอนนี้เขียนดีมากๆ เลยอ่ะ คือถ้ามีไม่คำทำนายของแม่หมอ ฮีโร่สาวของเราก็คงไม่คิดแบบตัดอกตัดใจได้ขนาดนั้น ไม่เชื่อมั่นได้แค่นั้นว่าตัวจะช่วยใครได้แบบนี้แน่ๆ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ศรัทธาคือกุญแจของชีวิตจริงๆ ค่ะ ถ้าเราเชื่อว่าเราทำได้ ก็ต้องทำได้ ชอบตอนนี้มากที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : The SoVo - [ 24 มี.ค. 50 16:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 :D สวัสดีครับ เพิ่งอ่านตอนแรก ...การเขียนและจังหวะน่าประทับใจมากครับ แต่ว่าน้องนพ มันไม่น่าจะกลับใจง่ายขนาดนั้น ทำให้เรื่องดูง่ายดายไปเยอะจนเสียดุลน้ำหนักครับ ถ้าเรื่องเป็นไปไม่ตามล็อคอย่างที่คุณ scottie เอ่ยไว้ ก็จะทำให้สมจริง และน่าลุ้นกว่านี้ครับ แล้วจะลองอ่านตอนต่อ ๆ ไปครับ จากคุณ : แบทแมนน้อย (X RoBiN) - [ 24 มี.ค. 50 22:33:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งเคยเข้ามาห้องนี้ครั้งแรกๆ เอาจริงๆคือเพิ่งอ่านนิยายในห้องนี้ก็เรื่องนี้เรื่องแรกเนี่ยหล่ะค่ะ สนุกมากเลยค่ะ กะว่าจะตามมาอ่านต่อวันหลัง สรุปอ่านทีเดียวเลยละกัน...เอิ๊กกก ตี1ครึ่งแล้ว!!! ที่บอกว่าฮีโร่สาวกุมชะตาชีวิตไว้สามคน ไม่ใช่สี่เหรอคะ ชะตาของแม่อีกคนไง ถ้าฮีโร่สาวเราคิดสั้นไปตอนแรก แม่ที่เป็นมะเร็งคงเสียใจมาก อาจทรุดหนัก ไม่มีคนดูแลด้วยค่ะ... สนุกจริงๆค่ะ แล้วจะตามมาอ่านอีก :D จากคุณ : kooching - [ 30 มี.ค. 50 01:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อัพไพ่ทาโรต์จ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5278284/W5278284.html#6 จากคุณ : Luckard - [ 31 มี.ค. 50 21:50:27 ]