ความคิดเห็นที่ 1 แบบว่ายิงนกสองตัวด้วยกระสุนนัดเดียวค่ะ แหะ แหะ .. พักนี้ยิ่งเขียนไม่ค่อยจะออกอยู่ เอากลอนจากกระทู้โน้น..(โอซารัน)  มาเปิดกระทู้อีกที ด้วยความอยากส่งกำลังใจไปให้ หนุ่ม-สาว ชาวทริประยอง ที่ตอนนี้กำลังต้องการกำลังใจอย่างล้นเหลือ ^^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 25 มี.ค. 50 16:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ช่วงชีวิต ที่ล้า และแสนเหนื่อย ลองคิดไป เรื่อยเรื่อย แสวงหา มองโลกนี้ พินิจ พิจารณา ก็จะเห็น ธรรมดา เวลานั้น เพราะเหตุใด จึงเหนื่อย และเมื่อยจิต เพราะเหตุใด ชีวิต จึงไหวหวั่น เพราะเหตุใด ชีวิต จึงติดพัน เหตุใดกัน ตรองดู ก็รู้เอย สวัสดีครับ คุณแจม ยังจำกันได้รึเปล่าเอ่ย ^^ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 25 มี.ค. 50 20:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แวะมาทักทาย กลัวลืมกัน คิดฮอตหลาย หวังว่าเพื่อนคงสบายดีนะ อิอิ จากคุณ : เปียร์รุส - [ 26 มี.ค. 50 11:03:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ** โอ้โหค่ะ.. คุณนัท เกือบลืมแล้วเด้..นานจัง งานหนังสือ นัทไปวันไหนอ่ะคะ.. เดี๋ยวแจมพาหลาน ๆ ไปสวัสดี ^^ ** คุณ ย. ยิ้มแย้ม    คนนี้ใครนะ... เรารู้จักกันไหมเนี่ย ?      ว่าไงคะ สาว ๆ แก๊งป่วน ยังจำคุณยิ้มแย้มได้ไหม? อิอิ... โทษฐานที่รู้จักกัน จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 26 มี.ค. 50 11:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Prelude จากฟ้าสู่ดินถิ่นไกลโล้นโพ้น คอยเวียนวนอยู่ในทะเลกว้าง ดูโดดเดี่ยวเปล่าเหงาเศร้าไม่สร่าง ฟ้าเวิ้งว้างราตรีนี้มีเพียงดาว.... นาวาชีวิตลิขิตหาได้ไม่ ล่องลอยไปตามเกรียวคลื่นตื่นกราดกร้าว ในคืนจันทร์ส่องสีสันสุกสกาว ฤทัยร้าวเปล่าเปลี่ยวไม่เจอใคร เรือลำน้อยลอยกระทบพบกับฝั่ง ยากหยุดยั้งยื้อยุดฉุดรั้งไว้ เลื่อนหลุดแล้วแผ่วเบาลมหายใจ ทิ้งร่างไว้ซบทรายคล้ายเศษซาก ก็แค่นี้...ชีวีของมนุษย์... ท้ายที่สุดสูญสลายมลายจาก เหลือเพียงเถ้าเอาไว้ให้คนหมู่มาก พูดขับขานปากต่อปากฝากตำนาน --------------------------------------------- แต่งไว้นานแล้วเจ้าค่ะ เป็นกวีอิงความจริง ฝรั่งเขาเอิ้น พรีลู๊ด พรีลิวด์ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 14:20:05 จากคุณ : sugarhut - [ 26 มี.ค. 50 14:18:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สายน้ำ... สายธารแห่งชีวิต ใครลิขิตขีดคั่นเราได้ บนหนทางเดินก้าวไป แม้ไกลสุดหล้าจะฝ่าไป ชีวิตในยามแพ้พ่าย จักใช่เส้นแบ่งทางฝัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขทุกคืนวัน แบ่งปันให้กันไม่คลาย .............. น้ำตาที่ร่วงหล่น หาใช่เครื่องชี้วัดการแพ้พ่าย ตราบเมื่อวันที่ใจ หมั่นทบทวนบทเรียน ชีวิตก็จะฟื้นคืน ความเชื่อมั่นกลับมา สู้สู้ไปตราบสิ้นดินล่ม สู้สู้ไปจนฟ้ามืดมัว สู้สู้ไปอย่างไม่เกรงกลัว สู้สู้ไปดังใจใฝ่ปอง ........................ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 50 11:44:19 แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 50 11:42:54 แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 50 11:28:28 จากคุณ : คนเดินดินฯ - [ 26 มี.ค. 50 18:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ.. คนเดินกินข้าวแกง สู้ไปเผื่อให้ถึงฝั่งฝัน ผ่านคืนวันไปพร้อมกันเถิด แม้พรุ่งนี้อาจจะไม่มีอะไรหรูเลิศ สิ่งประเสริฐคือ..การได้มีเพื่อนร่วมเคียง ^^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มี.ค. 50 04:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 น้องน้ำตาล.. เจ้าของม่อน หลายวันมานี้ รู้สึกเราได้สนทนากันมากมาย จนพี่รู้จักสีน้ำน้อย ๆ คนนี้มากขึ้น และดีใจยิ่งที่ความสนิทสนมนี้ จะยิ่งทบทวี ในวันที่ไประยองคราวนี้ และหลายวันมานี้เช่นกัน ที่พี่พยายามอ่าน "การเขียนนิยายสไตล์ทมยันตี" (แหะ ๆ จริง ๆ ชื่อหนังสือยาวกว่านี้) ทำให้พี่พยายามมากขึ้น ที่จะไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน.. ฝั่งที่คนจะเรียกพี่ได้เต็มคำว่า "นักเขียน" จากการที่เป็นนักอยากเขียนมายาวนาน วันนี้ตัดสินใจเสียที เฮ้อ.. -------------------------------------------------------------- บทกลอนของน้องทำให้คิดถึงคำของคุณทมยันตี .. ที่พูดถึงการเขียนงานออกมาอย่างสร้างสรรค์ เพื่อทิ้งงานให้เป็นตำนานต่อไป คงไม่มีคำพูดใดที่จะกล่าว.. นอกไปเสียจากว่า... ดีใจที่มีโอกาสได้รู้จักน้องผ่านมิตรภาพออนไลน์ หวังว่า.. เราจะก้าวเดินไปพร้อม ๆ กัน และหวังว่า..เราจะเดินไปด้วยกันหลาย ๆ คน ตามที่พี่ฝันไว้ อยากให้หนุ่มแก๊งป่วนกับสาวก๊วนเก๋า.. เจ้ย.... สาวแก๊งป่วนกับหนุ่มก๊วนเก๋ามาปะทะกันอีกสักรอบจัง ... (สูดลมหายใจเต็มปอด) รักและอยากให้ทุก ๆ คนเดินไปพร้อม ๆ กันตลอดไป จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มี.ค. 50 04:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่างเหนื่อย อย่างล้า คิดถึงจังเลยเจ้าค่ะ พี่แจม เอาไว้ กลับไปป่วนพี่แจมที่ร้านนะคะ หวังว่า ตอนนั้น ยังคงป่วนออกนะ อิอิ บอกน้านพ เตรียมตัวไว้ได้เลย อิอิ จากคุณ : Noo Li (ละมุนใจ) - [ 27 มี.ค. 50 10:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความเหน็ดเหนื่อย เป็นธรรมดา ของสัตว์โลก ความสุขโศก คู่กัน ไม่ห่างหาย สรรพสัตว์ มีทุกข์ กันทุกราย ยกเว้นไว้ อริยะเจ้า  เท่านั้นเอง อัน “ความทุกข์” ปุถุชน มีสองอย่าง มีใครบ้าง คิดได้ ได้เล็งเห็น ใครคิดได้ ไร้ความเหนื่อย ที่แสนเซ็ง เช่นนั้นเอง เป็นเรื่อง ธรรมดา สุขเย็นอยู่คู่คนประพฤติธรรม บุญสม จากคุณ : boonsomch (boonsomch) - [ 27 มี.ค. 50 11:01:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่ะ.. กำลังจะบ่นเหนื่อย เจอกลอนคุณบุญสมหายไปเลยแฮะ บางคราชีวิตท้อและเมื่อยล้า หยุดกายาหลบพักให้คลายร้อน ผ่อนกายเบาเบาย้อนเรื่องเก่าเก่า วันดีดีของเราก็จักมา... อิอิ.. บางทีคิดถึงเรื่องเก่า ๆ แล้วทำให้หัวเราะได้ (แต่ต้องอยู่คนเดียวนะ ม่ายงั้นโดนข้อหาว่าบ้าได้) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 27 มี.ค. 50 16:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดี น้องหนูลิ.. จะมาสงกรานต์หรือ.. อืม..ได้ป่วนน้านพคนเดียวค่ะ .. เพราะสงกรานต์พี่น่าจะยังอยู่กรุงเทพฯ หรือไม่ก็ไปหาแม่ (ตอนนี้แม่พี่อยู่บ้านน้าที่สันกำแพง เชียงใหม่) บนความแน่นอน ก็อาจไม่แน่นอนอีกแหละ ถ้ามีงานก็จะรีบกลับกระบี่ค่ะ **คิดถึงและเป็นห่วงหนูลิ พบกันวันที่ 8 ค่ะ -------------------------------------------------------------------------------- คุณบุญสม ขอบคุณที่แวะมาร่ายกวีให้ได้อ่านค่ะ -------------------------------------------------------------------------------- น้องสัมผัสรักฯ   สาวอารมณ์ดีและน่ารัก ไม่มีใครกล้าว่าแน่ ๆ ค่ะ จริง ๆ นะ ^^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มี.ค. 50 17:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โหย... สองสาว (เหลือ) น้อย..... ถ้อยที ถ้อยแจกมธุรส ซึ่งกันและกัน อิฉัน อยากอมยิ้มเปนภาษาอะบิซซีเนียย่ะ. แฮ่....... ป.ล.  ช่วงนี้ ค่อนข้างว่าง        ไม่รู้จิทำอะไร         เลย แกว่งปากหาอาวุธ เล่น เล่น         แฮ่....... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 27 มี.ค. 50 18:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จริง ! จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มี.ค. 50 19:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฉันเหนื่อย ฉันล้า มีอะไรกินบ้าง เมื่อวานขำลุงคนหนึ่ง เดินเข้าร้านเซเวนแล้วสั่ง แม่ค้า ข้าวผัดพริกจานหนึ่ง แขบต้า เนือยนิ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 28 มี.ค. 50 09:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่ะน้าน.. ง้านบอกลุง เนือยไงก็ทนอีกอิ๊ด นั่งรถมากระบี่.. เดี๋ยวแจมจัดการให้ อิอิ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 มี.ค. 50 09:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ช่วงนี้ หนูกำลังอารมณ์ พีลิวพีลุ๊ด อิอิ แต่งกลอนไม่ออก องก์หาย จากคุณ : sugarhut - [ 29 มี.ค. 50 13:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไปลงองค์ กันที่ ระยอง..... ดีไหมคะ.... สาวน้อย. แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มี.ค. 50 16:36:21 ]