แม่สายใจ ร้อนรน กระวนกระวาย
นัดกันแล้ว พี่พระนาย หายไปไหน
กับข้าวทิ้ง เย็นชืด จืดกระไร
พี่ลืมแล้ว ลืมหัวใจ ที่ฝากน้อง
โรงอาหาร ที่คณะ จะเก็บร้าน
หนูคอยพี่ อยู่นาน ผ่านใจหมอง
พี่ไม่รัก หนูแล้วหนา น้ำตานอง
ไม่...ไม่ร้อง...ต้องเข้มแข็ง แกร่งหัวใจ
พอพลบค่ำ กระหืดกระหอบ มาปลอบเจ้า
พี่ติดงาน ที่รุมเร้า ใช่ไปไหน
มาช้า ดีกว่าไม่มา นะ สายใจ
ขออภัย อย่าถือโทษ โกรธเคืองกัน
สายใจโกรธ จนหน้าแดง แรงอิทธิฤทธิ์
ไปไหนมา กลบความผิด ฤๅไรนั่น
โธ่โธ่โถ...ธุระพี่ นี้เพื่อนกัน
ผู้ต้องหา สำคัญ ออกจากตะราง
แม่สายใจ หันขวับ กลับมามอง
เรื่องนี้น้อง เข้าใจ ไม่อางขนาง
เขย่าแขน พระนาย ถามไปพลาง
พวกพี่เขา เปนไงบ้าง ยังใคร่รู้
พระนายโอบ สายใจ ไว้แนบข้าง
เรายังสร้าง จุดยืนมั่น ขันแข็งอยู่
พอเพื่อนออก จากคุกมา น้ำตาพรู
ร้องเพลงก้อง ทำนองรู้ ด้วยศรัทธา
............................................
รุ่งเช้า วันหนึ่ง แจ่มใส
เธอพาดวงใจ ของเธอก้าวมา
แผ่วเบา ดังสายลมพา
เธอเริ่ม แสวงหา ในสิ่งที่ควร
เธอ ยังใหม่ ในศึกษา
ได้ปรารถนา ศึกษาโซ่ตรวน
ผูกมัด รัดตรึง ทุกส่วน
จนเธอ ผันผวน ในสังคม
เธอ ได้พบ สิ่งใหม่
ที่ชูใจ ใคร่ชื่นชม
สลัดทุกข์ อันแสน เศร้าตรม
หลุดหายไป ในชีวี
แสง เจิดจ้าผ่องใส
ชูผู้นำชัย เรืองรองทั่วไพร
เธอ มีความสุขใจ
มวลชนพ้นภัย ได้สุขชื่นบาน
แต่เธอ ก็ถูกกล่าวหา
เปนกบฎชั่วช้า คิดคดการไกล
กบฎฤๅ คือผู้นำชัย
เข่นฆ่าโพยภัย หมดสิ้นดินทอง.
........................................
พระนายเอ่ย พลางเชยคาง แม่สายใจ
ต่อจากนี้ ฟ้าคงใส ไม่มีหมอง
เมฆหมอกร้าย ผ่านไป หัวใจประคอง
มีเพียงน้อง ที่พี่รัก จนจักวางวาย.
Check well นิดหน่อย ขอรับ.
แฮ่.....
แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 03:13:30
แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 50 01:22:40
แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 50 02:08:38
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
27 มี.ค. 50 01:55:12
]
มิติแห่งรัก # ๑๐
