ลมหายใจขมุกขมัว
หวาดกลัวคือแพ้พ่าย
รอดอยู่ หรือ อดตาย
เลือกง่ายนักหรือ ชีวิต?
เจ้าหนูยังไม่รู้เดียงสา
มิรู้ว่า อันใดถูก-ผิด
หามีสิ่งใดให้ต้องคิด
กิน นอน เล่น วิ่ง แสนสบาย
ทุกวันเห็นเรือล่องผ่าน
ทุกวารเฝ้านึกสงสัย
นั่นใคร? นั่นใคร? นั่นใคร?
เขามาทำอะไรกัน?
แต่งตัวก็แตกต่าง
ถืออะไรบ้าง ไม่รู้นั่น
ส่องเรา ส่องเอา ทุกวัน
ทำไมไม่ขยันไปตกปลา
ลมหายใจขมุกขมอม
ก้มยอม หรือ หยัดท้า
ร้อยเงินแทนบุปผา
บูชาคลื่นโลกาภิวัฒน์
ทะเลสาบหากแห้งหาย
ปลาจะวาย คนข้นขัด
ลมหายใจอัตคัต
หมดทั้งปลา หมดทั้งน้ำ
ลัดล่องมาท่องเที่ยว
แชะ แชะ เดี๋ยวก็ลาล่ำ
คนมาเขาอิ่มหนำ....
คนอยู่ประจำ....จะอดตาย
เป็นสิ่งมีชีวิต
ไม่อยากจะคิดจะยอมพ่าย
ไม่ยอมก็อดตาย
ยอมก็ตาย.....ไม่ต่างกัน.....
--------------------------
จากริมทะเลสาบเขมร
แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 50 19:48:50
จากคุณ :
ange du riz
- [
28 มี.ค. 50 19:18:35
]