หยิบอีเมล์ฉบับเก่าๆมาเล่า  ตั้งแต่สมัยเริ่มเขียนเรื่องสั้นทางอินเตอร์เน็ทใหม่ๆ  

มีบางคนเขียนมาถามผมว่า  ความรักแบบไหนที่ทำให้คนเราร้อนรนทุรนทุรายมากที่สุด

ผมหยิบบางประโยคจาก Ash of time ของ หว่องกาไว เต็มใจตอบไปว่า

** “ ข้าพเจ้ารักสตรีอยู่คนหนึ่ง ...นางรักสหายของข้าพเจ้าเสียแล้ว

เป็นประโยคติดปากและติดสมองอีกประโยคหนึ่ง

เมื่อผิดหวังเรื่องความรัก  บางที ผมก็เอาประโยคนี้ พูดขึ้นมาลอยๆ

มันกระชับ ได้ใจความและไม่ต้องอธิบายให้เกินความจำเป็นอีก

คนรักไปรักเพื่อน ...เจ็บ..อย่างได้ใจดีแท้ๆ

พอคือวันผ่านมา ผมหยิบประโยคนั้นมาพิจารณาอีกหน ในภาวะที่กำลังฮิตอยู่กับนวนิยายกำลังภายใน

เช่น เหยี่ยวเดือนเก้า ดาบจอมภพ ฤทธิ์มีดสั้น  

ผมก็ได้คำบรรยาย ความทุกข์อันเนื่องมาจากความรักที่กระชับและชัดเจนกว่านั้น

** “ …ข้าพเจ้าไปรักสตรีที่ไม่สมควรจะรัก ” รวดร้าวโดยรวบรัด  

ไม่ต้องมีศัตรูหรือสหาย บางทีความทุกข์อาจจะเกิดจากการไปรักคนที่ไม่สมควร


...ณ โรงเตี้ยมกลาง....ใจ...เมือง  ข้าพเจ้านั่งร่ำสุราเงียบๆ สุรามีฟอง ดีกรีต่ำเตี้ย

ขัดใจตัวเองเล็กน้อย รุ่งเช้ามีภาระรับผิดชอบ หน้าที่ตามความจำเป็น

ฝันถึงคณิกานางหนึ่ง คิดถึงสตรีผู้หนึ่งที่สวนทางกันยามพิรุณโปรย

พระวัดเส้าหลินรูปหนึ่ง ขอร่วมโต๊ะ ท่านว่าขอฉันน้ำเปล่าแทนสุรา

ข้าพเจ้าไม่ขัด เพราะกำลังหาเพื่อนคุย  คุยกันทางความคิด ด้วยความเงียบ และสายตา

พระท่านก้มจิบน้ำเปล่า กิริยาน่าเกรงขาม การเคลื่อนไหวปราศจากส่วนที่ไม่จำเป็น

ท่านเป็นผู้มีกำลังฝีมือกล้าแข็ง  

สายตาของท่าน ราวกับจะสืบสวนล้วงลึกลงไปว่า ประสกมีเรื่องใดทุกข์ร้อน

“ ข้าพเจ้ารักสตรีอยู่คนหนึ่ง ...นางรักสหายของข้าพเจ้าเสียแล้ว ”

ท่านเพียงพยักหน้า ราวกับซึมซับความโศกาอาดูรอันยิ่งใหญ่ แล่วย่อลงเหลือเพียงฝุ่นผง

“ …ข้าพเจ้าไปรักสตรีที่ไม่สมควรจะรัก ”

ท่านเพียงถอนหายใจ แล้วจิบน้ำอีกอึก ท่วงท่ายังรัดกุม

“ ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ”

ท่านเปรยออกมา วาจาแหลมคม ว่องไว ดุดัน ยิ่งกว่ากระบี่ของมือกระบี่อันดับหนึ่ง

ข้าพเจ้ากระจ่างแล้ว  และ ณ วิธีนั้น ข้าพเจ้าดื่มเหล้าก็เหมือนลิ้มรสน้ำเปล่า


“ และก็มีสุขเช่นกัน หากรัก  เมื่อพลัดแล้ว  พลาดแล้ว  ก็วางมันเอาไว้ที่เดิม อยู่ที่ไหนก็ให้มันอยู่ที่นั่น

อย่าเอามันมา มันสวยงามอยู่ในที่ของมัน ”

ผมฟังถ้อยในความคิดของตน ทบทวนซ้ำไปมาจนขึ้นใจ

ราวกับเป็นเพลงกระบี่ที่เลิศล้ำ  สุดยอดคือกระบี่อยู่ที่ใจ

“ รักอยู่ที่ใด ทุกข์ใจอกเอ๋ย ขอจงลงเอยด้วยดี ”

ฟังประโยคนี้จากเพลงลงเอยทีไร ผมได้ยินเป็นแบบประโยคต่อไปทุกที

“ รักอยู่ที่ใด รู้ในอกเอ๋ย ขอจงลงเอยด้วยดี ”


รู้ด้วยใจว่ารักของเราอยู่ที่ใด  และขออวยพรให้ความรักของเราได้อยู่ในที่ๆดี

** เขียนไว้ในวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา