ขอฝากผลงานเรื่องแรกของยาย snowblack ไว้ด้วยนะคะ รบกวนช่วย comment ให้ด้วยจ๊ะ

LoVE diARy : จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์

ภาพสายลมที่พัดเอื่อย ๆ แสงแดดที่ทอแสงสีอ่อน ๆ และหาดทรายสีขาวที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา รับกับท้องฟ้าสีครามสดใส ทำให้ ชายหนุ่มร่างสูง เจ้าของนัยน์ตาสีนำตาลเข้ม หน้าตาคมคาย ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนชั้นสองของระเบียงบ้านไม้หลังใหญ่ติดชายทะเล อดไม่ได้ที่จะคว้าผ้าใบสีขาวและกระเป๋าใส่อุปกรณ์เขียนภาพ เดินไปยังชายหาด เพื่อเก็บวิวสวย ๆ นี้ไปอวดบรรดาเพื่อน ๆ และครอบครัว ที่ตอนนี้คงจะพากันเป็นห่วง ที่จู่ ๆ คนบ้างานอย่างเค้าก็เก็บเสื้อผ้าลาพักร้อน หนีหายมาเที่ยวตามลำพัง โดยไม่มีการบอกล่วงหน้า ชายหนุ่มเดินไปจนกระทั่งหาทำเลได้ถูกใจก็ลงมือวาดรูปอย่างขะมักเขม้นโดยไม่สนใจสิ่งต่าง ๆ รอบข้าง

“นั่น กานต์ ธรรมธารัย พิธีกรรายการ ‘LiFe sTYLe bY KaN’ ที่มีข่าวว่าถูก ‘อลิสรา’ นางแบบสาวชื่อดัง สลัดสัมพันธ์อย่างไม่ใยดี ไปควงหนุ่มนักธุรกิจใหม่ไฟแรงแทน”

เสียงของสาวน้อยคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับสะกิดให้กลุ่มเพื่อนที่มาด้วยกันดู ชายหนุ่มที่กำลังเพลิดเพลินกับการวาดภาพ

“ดูซิตัวจริงหล่อกว่าในทีวีซะอีกนะเธอ แถมยังเป็นเจ้าของรายการโทรทัศน์ตั้งแต่อายุยังน้อยด้วย เป็นชั้นนะไม่ยอมบอกเลิกไปง่าย ๆ หรอกยะ แหม อยากไปขอถ่ายรูปจัง "

สาวน้อยนั้นกล่าวกับเพื่อน ๆ อย่างตื่นเต้น แต่เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังมีสมาธิกับงานตรงหน้า ก็อมยิ้ม

"ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ดูดีจัง แต่อย่าไปกวนเค้าเลย ท่าทางคงกำลังเพลินกับการวาดภาพ”

กระทั่งเวลาล่วงเลยไปจนบ่ายคล้อย ชายหนุ่มก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและมองผลงานของตนเองด้วยความภาคภูมิใจ เค้าค่อย ๆ เก็บอุปกรณ์ต่าง ๆ และเดินกลับมายังบ้านพัก

ขณะที่เขาเดินผ่านโขดหินก้อนใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักของเขานัก เขาก็ได้ยินเสียงหวาน ๆ ใส ๆ ร้องเพลง ‘Silent Night’ อย่างไพเราะจับใจ จนทำให้เค้าอดที่อยากจะเห็นเจ้าของเสียงเพลงขึ้นมาไม่ได้ กานต์ค่อย ๆ เดินอ้อมไปหลังโขดหินก้อนนั้นหาที่มาของเสียง จนกระทั่งเห็นกลุ่มเด็กชายหญิงอายุไม่น่าเกิน 6 ขวบ จำนวน 7 คน กำลังนั่งล้อมรอบหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งนั่งหันหน้าไปทางทะเล เสียงเพลงหยุดลงเมื่อเด็กคนหนึ่งในกลุ่มชี้มือมาที่เค้า จึงทำให้ร่างบางในชุดกระโปรงลูกไม้สีชมพูอ่อนค่อย ๆ หันมาอย่างช้า ๆ กานต์ถึงกับตะลึง เมื่อเห็นสาวน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจน

‘ผิวขาวราวหิมะ นัยน์ตากลมโตและสุกใสราวกับนัยน์ตากวาง ริมผีปากแดงระเรื่อ แก้มออกสีชมพูนิด ๆ ผมตรงยาวสลวยสีดำสนิท’

หากไม่ใช่ว่าภาพที่เค้าเห็นตรงหน้าไม่ใช่เป็นมนุษย์ธรรมดา ๆ คนหนึ่งเหมือนกับเค้า ก็คงทำให้อดคิดไม่ได้ว่า เค้าหลุดเข้ามาอยู่ในนิทานเรื่อง ‘สโนว์ไว้ท์กับเด็กแคระทั้งเจ็ด’ เอ๊ยไม่ใช่ซิ ‘สโนว์ไว้ท์กับคนแคระทั้งเจ็ด’ ก็เป็นได้

อาจเพราะความสวย สดใส อย่างไร้ที่ติ ของสโนไว้ท์ จึงทำให้นางแม่มดรู้สึกอิจฉา แต่กลับทำให้เจ้าชายต้องหวั่นไหวและหลงรัก

“ต้องขอโทษนะคะ ถ้าเสียงร้องเพลงของฟ้ากับพวกเด็ก ๆ ไปรบกวนคุณ”

คำพูดของหญิงสาวตรงหน้าทำให้เค้าตื่นจากภวังค์ กานต์มองหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ

“เปล่าหรอกครับ เสียงของคุณไม่ได้รบกวนผม แต่เป็นเพราะเสียงร้องเพลงของคุณเพราะมาก จนทำให้ผมอดเดินเข้ามาดูไม่ได้ครับ”

คำชมของเค้าทำให้หญิงสาวหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย พร้อมกับก้มศีรษะลงน้อย ๆ เป็นเชิงขอบคุณ เพราะสีหน้า ท่าทางของชายหนุ่มนั้น ดูจะชมเธอด้วยความจริงใจ มากกว่าเสแสร้งแกล้งทำ

“ผมชื่อกานต์นะครับ เอ่อ คุณฟ้าพักอยู่แถวนี้หรือครับ ผมมาพักอยู่ที่บ้านไม้หลังนู้นได้หลายวันแล้ว แต่ไม่เคยเห็นคุณกับพวกเด็ก ๆ มาก่อน”

กานต์ชี้ให้ ฟ้าและเด็ก ๆ เห็นบ้านพักของเค้าซึ่งอยู่ถัดจากบริเวณที่พวกเค้ายืนอยู่ไม่ไกลนัก พร้อมกับถามขึ้นอย่างแปลกใจ ไม่ทันที่ฟ้าจะเอ่ยคำพูดใด ๆ ออกมา พวกเด็ก ๆ ก็แย่งกันตอบคำถามของกานต์จนดูวุ่นวายไปหมด

“พวกเราอยู่ที่ตึกสีฟ้าหลังใหญ่ไม่ไกลจากที่นี่มากครับ วันนี้สโนว์ไว้ท์’ พาพวกเรามาเที่ยวทะเลกันคะ ไม่ใช่วันนี้พี่ ‘สโนว์ไว้ท์’ บอกว่าจะพามาทานอาหารอร่อย ๆ ต่างหากหละ ใครว่าหละ พี่‘สโนว์ไว้ท์’ จะพาพวกเรามาดูดาวต่างหาก”

หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มว่าตึกสีฟ้าที่เด็ก ๆ บอกนั้น ก็คือ มูลนิธิสงเคราะห์เด็ก ‘ชลาธิป’ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณนี้มากนัก

กานต์เองก็จำได้เลา ๆ ว่าพ่อแม่และน้องสาวของเค้า ก็เคยเอาของไปแจกเด็ก ๆ ที่นั้นหลายครั้ง ส่วนเค้าได้แต่ฝากของเล่นและขนมไปเท่านั้น เพราะส่วนใหญ่เวลาของเค้าจะหมดไปกับการทำงานซะมากกว่า จนทำให้ ‘แก้ว’ น้องสาวจอมแก่นของเขางอนไปหลายครั้งหลายครา

หากแต่คำที่เด็ก ๆ เรียกหญิงสาวว่า พี่ ‘สโนว์ไว้ท์’ นั้นทำให้เค้าอดอมยิ้มออกมาไม่ได้ ฟ้านั้น เหมือนจะเดาความคิดของชายหนุ่มออก จึงทำเป็นเสดุเด็ก ๆ ไม่ให้พูดแซงผู้ใหญ่ จนทำให้บรรดาเจ้าจอมยุ่ง ทำหน้าสลดไปตาม ๆ กัน

กานต์นั้นอดสงสารเด็ก ๆ ไม่ได้ ที่โดนดุเพราะเค้าเป็นต้นเหตุ ดังนั้นจึงขอเลี้ยงขนมพวกเค้าเพื่อเป็นการปลอบใจที่ ถูก พี่ ‘สโนว์ไว้ท์’ เอ็ดเข้า

เมื่อเห็นกานต์กล่าวชวน เด็ก ๆ ก็พากันเดินตามเพื่อนตัวโตไปอย่างไม่รีรอ ทำเอาฟ้าถึงกับส่ายหน้าด้วยความเอ็นดู หญิงสาวเพียงอนุญาตให้ คนแคระทั้งเจ็ด เอ๊ย เด็ก ๆ ทานขนมเท่านั้น เพราะเมื่อชายหนุ่มออกปากเชิญให้ทุกคนอยู่รับประทานอาหารเย็น หญิงสาวกลับกล่าวปฎิเสธ

“ไม่ต้องหรอกคะ ฟ้าเกรงใจคุณ อีกอย่างฟ้าต้องพาเด็ก ๆ กลับไปส่งที่มูลนิธิแล้วหละคะ เพราะเย็นมากแล้วเดี๋ยวพี่ ๆที่นั่นจะเป็นห่วงคะ ไปจ๊ะเด็ก ๆ เรากลับกันดีกว่า”

ว่าแล้ว ‘สโนว์ไว้ท์’ ก็พูดตัดตอน เอ็ย ตัดบท และรีบต้อน ‘เด็กแคระทั้งเจ็ด’ ให้กลับไปยังกระท่อมกลางป่า ปล่อยให้เจ้าชายของเราต้องยืนกินแห้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มเรื่องเลย

ว่าไปแล้ว น่าสงสารนะ จะขอเบอร์โทร อีแมว เอ๊ย อีเมล ไว้ก็ไม่กล้า อย่านิ่งซิทำอะไรสักอย่าง เร็วเข้า !!!


วันนี้จบแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ มาตามดูกันว่านายกานต์ พระเอกของเราจะทำยังไงกันน๊า  ในตอน เพราะพรหมลิขิตหรือเปล่า  ชื่อไงๆๆอยู่ปะเนี่ย