ความคิดเห็นที่ 1 .. ปลาหลี  และหญิงงาม : World View & Language ครั้งนั้นยังมีอาภัสรางามหยดย้อยนัก  นางมีนามว่าเหมาเชี่ยง  เป็นบุตรีคนเล็กของเสนาบดีแห่งแคว้นเส้า  ผีเสื้อหนุ่มซึ่งเดินทางถึงเมืองหลวงแคว้นเส้าได้ยินกิตติศัพท์อันลือลั่น  จึงต้องการยลโฉมนางสักครา เขาโบยบินมาถึงคูเมือง  และแลเห็นปลาหลี (หลีฮื้อ) แหวกว่ายอยู่ระหว่างกอบัว “ช้าก่อน  ท่านผู้คล่องแคล่วในน้ำ  มิทราบว่าท่านเคยได้ยินคำร่ำลือถึงยอดดรุณีนามเหมาเชี่ยงหรือไม่” ปลาหลีได้ยินคำทักของผีเสื้อจึงโผล่มาที่ผิวน้ำ “เจ้าเป็นใคร  มาทักข้าเช่นนี้เคยรู้จักกันหรือไม่” “เมื่อก่อนยัง”  ผีเสื้อตอบ  “แต่บัดนี้ท่านยอมพูดคุยกับข้า  ก็นับว่ารู้จักแล้ว” ปลาหลีได้ยินดังนั้นจึงตอบกลับ  “เจ้าไม่รู้จักหรอก  ว่าข้าเป็นใคร” “ท่านก็คือปลา  ส่วนข้าก็คือผีเสื้อ” “แล้วถ้าข้าเรียกตัวที่มันมีหกขา  มีปีกบาง ๆ และบินได้แบบเจ้าว่า ‘แมว’ ล่ะ?” “ข้าจะเป็นแมวไปได้อย่างไร”  ผีเสื้อแย้งทันที  “ท่านอย่าคิดว่าข้าเยาว์วัยแล้วจะหลอกง่ายนะ  ข้าเคยเห็นแมวมาแล้ว  มันมีสี่ขา  มีขน  มีหนวด  และบินไม่ได้” “หึหึ”  ปลาหลีหัวเราะจนน้ำกระเพื่อม  “เจ้านี่ช่างยืนยันแน่นหนักนัก  เอาเถอะหากเจ้าอยากรู้จักเหมาเชี่ยงก็นับว่าหาถูกที่แล้ว  เพราะข้านี่แหละ  เคยเห็นนางด้วยสองตาของข้าเอง” “แล้วนางเป็นเช่นไร  งดงามอย่างที่พวกชาวบ้านเขาเล่าลือกันหรือไม่” “นางอัปลักษณ์”  ปลาหลีย่นจมูกด้วยความรังเกียจ  “น่ากลัวและน่าเกลียดจนเหลือทน” “เป็นไปได้อย่างไรกัน  ท่านเอาที่ไหนมาพูด  ข้าไม่เชื่อท่านหรอก” “ข้าจะโกหกเจ้าไปเพื่ออะไร”  ปลาหลีว่าอย่างไม่พอใจ  “ข้าว่านางน่าเกลียด  นางก็น่าเกลียดมิผิดแน่  ดูปากนางสิ  แดงซะขนาดนั้น  คิ้วนางก็โก่งเกินไป  จมูกเล็ก ๆ กับปากอิ่ม ๆ ดูน่าชังนัก  ยิ่งเส้นผมดำ ๆ ยาว  ๆ ของนางอีก  สาหร่ายหางกระรอกยังน่าดูกว่าเยอะ”   “ท่านช่างเป็นปลาหลีที่ใจแคบและเต็มไปด้วยอคติ”  ผีเสื้อตำหนิ  “ถึงแม่นางเหมาเชี่ยงจะไม่งดงามอย่างปลา  แต่นางก็น่าจะโสภาในสายตามนุษย์” “หึหึหึ”  ปลาหลีหัวร่ออีกครา  “ใครกันแน่ที่ใจแคบและเต็มไปด้วยอคติ  เจ้าเองยังไม่ยอมรับว่าเจ้าเป็นแมวเลย  แล้วจะให้ข้ายอมรับได้อย่างไรว่าเหมาเชี่ยงงามหยดย้อย” ฟังดังนั้นผีเสื้อหนุ่มก็ก้มหน้าด้วยความละอาย “ข้าผิดไปแล้วจริง ๆ ที่บังอาจตำหนิท่านว่ายังยึดติดอยู่กับ ‘โลกทัศน์’ ของปลา  ทั้ง ๆ ที่ข้ายังคงวิ่งพล่านอยู่ในอุ้งเล็บแห่ง ‘ภาษา’ ” ปลาหลีส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วจึงมุดน้ำหนีไป  ส่วนผีเสื้อหนุ่มยังคงครุ่นคิดอยู่ ณ ที่นั้นอีกครู่ใหญ่ .. จากคุณ : ปฤษณะ - [ 1 เม.ย. 50 17:49:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จบยังเนี่ย พระน้อง .. ขออนุญาตเถอะนะ ไม่งั้นมันอัดอั้น จะว่าไป พระก็บวชไม่นาน ถือเป็นโอกาสที่จะตัดเรื่องทางโลกสักนิดคงจะดีนะ เขียนเก็บลงสมุดไว้ก่อนก็ได้นิ (นรกจะกินหัวไหมเนี่ย ช่างบังอาจ) จากคุณ : scottie - [ 1 เม.ย. 50 19:56:32 ]