5-1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5258294/W5258294.html
5-2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5269709/W5269709.html
-----------------------------------------------------------
- ตอน ยิ้มแย้มได้นางสุภาวดี
-----------------------------------------------------------
เมื่อนั้น
สุภาวดี ยืนดู อยู่ไม่ห่าง
เห็นยิ้มแย้ม ยืนเหม่อ มองตามทาง
จึงเข้าขวาง พลางเรียก สติคืน
ทั้งสะกิด เรียกดู อยู่หลายครั้ง
ยิ้มแย้มยัง สนใจ ไปทางอื่น
สุภาวดี ตบเรียก สติฟื้น
ยิ้มแย้มตื่น จากภวังค์ ยังงุนงง
เออแน่ะพี่ กลับใจ ไม่คาดคิด
เขารำพึง หนึ่งนิด คิดใหลหลง
โดนมายา คร่ำครวญ นวลอนงค์
ใจพะวง หลงรัก ชักเออออ
นั่นเมียมิตร ผิดใจ ไม่ดีแน่
หากเรื่องแย่ เกิดมี ไม่ดีหนอ
ที่ฤาษี สอนไว้ ทุกทุกข้อ
ลองจดจ่อ ใจจิต คิดให้ดี
--------------------------------
นี่น้องเห็น เหตุการณ์ ทุกอย่างหรือ
พูดยุดยื้อ หยาบหยาม ห้ามปรามพี่
เหตุใดไร้ จิตใจ ไม่ปราณี
ทุกข์เขามี พี่นั้น ก็บรรเทา
เป็นเมียเพื่อน เหมือนมิตร ไม่คิดอื่น
มิได้ฝืน หลงผิด จิตใจเศร้า
ประชาชน บนดอย เขาคอยเรา
แค่แบ่งเบา ไม่ได้ ก็ใจดำ
-----------------------------------
ที่พูดไป ให้จริง อย่างว่าเถิด
ดูท่าที พี่เตลิด ใจถลำ
ลองดูหน้า ตาตัว สิหมองคล้ำ
หลงถ้อยคำ น้ำตา ของนารี
หากเศร้าใจ เรื่องเพื่อน เหมือนอย่างว่า
คงขึงขัง ทีท่า ดีกว่านี่
นี่คงเพราะ หลงฤทธิ์ อิสตรี
หมดราศี มีแต่ พูดแก้ตัว
------------------------------------------
ฟังถ้อยคำ เสกสร้าง ช่างเฉือนเชือด
ที่น้องเดือด ร้อนใจ พูดไปทั่ว
คงเป็นเพราะ แรงหึง จึงตามัว
จึงยุแหย่ เย้ายั่ว ยอกย้อนคำ
พี่ไม่ถือ สาเจ้า เข้าใจจิต
มิอยากคิด สกปรก ให้ตกต่ำ
มิอยากยอก ย้อนซ้ำ กระทำกรรม
มิอยากให้ ใครช้ำ กล้ำกลืนทน
------------------------------------
ฟังคำพี่ นี้หลง และคงโกรธ
หากชี้โทษ น้องเห็น ไม่เป็นผล
หากตัวพี่ นี้จะทำ ตามใจตน
ก็จงบอก การกล ของตนมา
พี่จะตาม ใจนาง ไปอย่างนี้
หรือว่าพี่ นี้จะช่วย เฉพาะหน้า
แล้วเมื่อไร จะได้กลับ อโยธยา
ขอจงบอก น้องมา อย่าได้อาย
คุณพี่โปรด อย่าเคือง เรื่องที่ถาม
เพียงถามตาม สงสัย จะได้หาย
จะได้พัก ในผอบ ให้สบาย
มิต้องหวง หึงนาย ให้อายใคร
จะเจียมตัว เจียมใจ ในผอบ
เบื่อก็พบ กันที ดีกว่าไหม
สุภาวดี เศร้าศร้อย และน้อยใจ
ก็หวั่นไหว ก้มหน้า น้ำตานอง
-----------------------------------
โธ่น้องเอ๋ย น้อยใจ ทำไมหนา
อย่าโศกเลย แก้วตา เดี๋ยวหน้าหมอง
พี่ขอเจ้า เจ้าคง มิขัดข้อง
พี่ได้ลอง จับยาม สามตาดู
นางน้อบเบ้อ เธอจะหาย ซึ่งโกรธแค้น
ประชาชน สุขแสน ทั่วทุกผู้
พวกโจรเจ๊ก จะแพ้ แก่ศัตรู
ที่หดหู่ เศร้าสลด ก็หมดไป
นางน้อบเบ้อ เธอคง จะสมหมาย
เมื่อเรื่องร้าย เรานั้น ได้แก้ไข
ก็จะกลับ อโยธยา ในทันใด
น้องพี่เห็น เป็นอย่างไร ให้บอกมา
เข้าโอบกอด น้องแก้ว แล้วจุมพิต
ใกล้ชิด ลูบไล้ บนใบหน้า
สองตา จ้องมอง สองตา
ศรีโสภา หายงอน ก็อ่อนใจ
ยิ้มแย้มปลอบ นวลนาง พลางลูบผม
ที่ระทม ก็คลาย หายสงสัย
เจ้าแมลง แกล้งหยอก เจ้าดอกไม้
ซุกไซ้ ไล้ลูบ จูบมาลี
บุษบา แย้มบาน ชูช่อ
โลมล่อ แมลงไว้ ไม่ให้หนี
แมลงยิ่ง บินโลม เล่นเร็วรี่
คลุกคลี โยกย้าย ซ้ายขวาพลัน
เจ้าแมลง คุกคาม ตามจังหวะ
ไม่ลดละ โลมรุก สุขสันต์
มาลี ชูช่อ ชูชัน
เกสร ขจรพลัน ในทันใด
เจ้าแมลง แกล้งเกาะ กลีบดอก
ยอหยอก ดอกไม้ ไม่ไปไหน
เกสร ช่างหวาน สำราญใจ
รสไล้ ไหนจะเท่า เจ้าแมลง
----------------------------------
จะกล่าวถึง ธฤติ วิเศษนัก
เห็นเมียรัก สดใส ไม่เสแสร้ง
ก็หายทุกข์ สุขใจ ไม่แห้งแล้ง
ดั่งโลกนี้ มีแสง สุริยา
เออน้องนาง ห่างพี่ หนีไปไหน
เจ้าหายไป ไม่เห็น ก็โหยหา
ไหนน้องพี่ หนีหาย ไปไหนมา
พี่คิดถึง แก้วตา ทุกนาที
------------------------------------
ไปขอบคุณ ยิ้มแย้ม ที่ชายป่า
ท่านช่วยข้า มามาก นะคะพี่
สนทนา ปราศรัย ผูกไมตรี
เพราะข่าวดี จึงสุข หายทุกข์ใจ
น้องได้ขอ ร้องไว้ ให้ช่วยมิตร
เขาก็คิด ช่วยเรา เอาใจใส่
ไอ้สุพัต แสนชั่ว ไม่กลัวใคร
มันทำกับ เพื่อนไว้ ไม่ไยดี
เขาจึงแค้น ไอ้เพื่อน เหมือนผัวข้า
คิดแก้หน้า จึงพา ข้าหลบหนี
อันเหลี่ยมเล่ห์ หลายหลาก เขามากมี
ไอ้สุพัต เสียที ชีช้ำใจ
----------------------------------------
เมื่อนั้น
ธฤติ ฟังอนงค์ ไม่สงสัย
ก็ตบมือ หัวเราะลั่น ในทันใด
พี่ห้ามไว้ ครั้งนั้น มันไม่ฟัง
พี่ดีใจ ได้มิตร คิดช่วยพี่
คงจะไม่ เสียที เกิดมีหวัง
หากสองเรา ร่วมมือ กันจริงจัง
ไม่พลาดพลั้ง ย่ำแย่ พี่แน่ใจ
เออพี่จะ ไปหา เจ้ายิ้มแย้ม
พอชื่นแช่ม ดวงจิต แจ่มสดใส
เจ้าก็ไป ด้วยนะ จะเป็นไร
รู้จักกัน เอาไว้ ผูกไมตรี
(โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)
แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 19:06:03
จากคุณ :
ย.ยิ้มแย้ม
- [
1 เม.ย. 50 18:29:30
]