ตะเกียกตะกาย ไขว่คว้า จะคว้าดาว
จะเก็บแสง พร่างพราว มาครองไว้
จะโอบร่าง โอบดาว โอบดวงใจ
จะเก็บใส่ กรงทอง คล้องกุญแจ
กระเสือกกระสน ดิ้นรน เดินมานาน
กว่าจะพาน พบเจอ นวลแสงแข
เฝ้าเก็บดาว นับร้อยดวง มาดูแล
รอเพียงแค่ หนึ่งแสงจันทร์ รวมพันดาว
ทุรนทุราย เร่าร้อน ในดวงจิต
คอยแต่คิด จะก้าวไป ยังห้วงหาว
ทั้งเยือกเย็น ทั้งเหนื่อยล้า เพียงคว้าดาว
เพียงอยากก้าว ไปให้ถึง ฝั่งที่ฝัน
กลอนรั่ว ๆ หลุด ๆ จากอารมณ์ไม่คงที่ของตัวเองค่ะ ทั้งที่นั่งอยู่หน้าจอคอมพ์เฉย ๆ แต่เพราะอะไรไม่รู้...หัวใจมันเหนื่อยสุด ๆ เลยค่ะ
จากคุณ :
Argent
- [
4 เม.ย. 50 21:44:06
]