ความคิดเห็นที่ 1 หมอกไม่เคยขโมยภูเขา แค่ห่มบังบางเบากอดเขาให้ ครู่นั้นปลอบเขาอย่างเข้าใจ ละลายตนเป็นน้ำใสบนใบไม้ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ วันจักรี 21:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วางเกล็ดเพชรพิสุทธิ์แพร้ว.............แวววาว ไอกลั่นหยาดละอองพราว...........หล่นพื้น น้ำค้างค่ำคืนหนาว..................รินหยด ติณชาติชุ่มชลชื้น................ฉ่ำน้ำเย็นใส ดอกใบพฤกษ์พร่างน้ำ..........หยดพรม ธรรมชาติชวนรื่นรมย์............รุ่งเช้า ตะวันลอยเลื่อนดวงกลม........แดงเรื่อ หมู่นกร้องเรียกเร้า................เร่งร้อนจากรัง พฤกษ์ใบบังร่มครึ้ม...........คลุมดง ผ่านค่ำน้ำค้างลง...............อาบไล้ หล่อเลี้ยงรากอยู่คง...........คู่ป่า ส่ำสัตว์สรรพพืชได้............เสพส้องอาศัย ไอสูรย์ซับเรี่ยริ้ว...........ละอองชล กลายกลับเป็นไอปน..........เมฆคลุ้ม รอวันหลั่งเป็นฝน...................โปรยหล่น น้ำ-เมฆ-ฝน เอื้ออุ้ม.....................หล่อเลี้ยงโลกคง อยากให้กำลังใจคุณสดายุ ให้สร้างงานออกมามากๆ อย่าใส่ใจพวกความเห็นไร้สาระ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 7 เม.ย. 50 13:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นมัสเต คร้าบ! สบายดีบ่? หวังว่างานของผมอาจจะไม่ทำให้เฮียสดายุ เครียดหนักนะคร้าบ แบบว่าแต่งไป งงตัวเอง เหมือนกัน ก้ากๆ .... ..๐เหม่อมองผ่านม่านฝนที่หล่นร่วง จ่อมสู่ห้วงความฝันเคยหวั่นไหว รอยรำลึกร้อยรสหยาดหยดใจ รอยอาลัยร้าวลาญแห่งวารวัน ..๐ฤๅรอยกรรมกาลก่อนตามหลอนจิต เกินปกปิดวิโยครอยโศกศัลย์ รอยกงเกวียนวนย้ำกระหน่ำทัณฑ์ ดั่งจาบัลย์ดาลสิ้นดวงวิญญาณ์ ..๐แค่เพียงหยดชลสายคลายร้อนรุ่ม ขอฉ่ำชุ่มพร่างโปรยล้างโหยหา โลมรักร้าวดลสร่างรอยร้างลา หวังหยาดฟ้าลบลาญรอยกานต์กาย ..๐เหลือเพียงหยาดน้ำค้างอยู่กลางทุ่ง รอเรื่อรุ่งไออุ่นอรุณฉาย ขอวาดหวังแสงสางดลพร่างพราย ให้ลวดลายสกาวเผยพราวพงฯ .... ไม่ค่อยมีเวลามาพันทิป มาทีนึง เจอะเจออะไรๆมากมายจริงๆ ร่มๆ นะคร้าบเฮีย! แฮะๆ ส่วน "คนนั้น" นะลดๆละๆซะบ้างนะ สีกา! แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 50 15:49:25 จากคุณ : จอมอสูร - [ 7 เม.ย. 50 15:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับ พี่สดายุ และทุกท่าน ๐ แวววาวราวจะอยู่อย่างนิรันดร์ กลับห่างหันแห้งพลันตะวันฉาย ต้องรออีกกี่เช้าอย่างเดียวดาย ค่อยเรียงรายความงามอันสั้นนัก... -------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 7 เม.ย. 50 16:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาสวัสดีพี่สดายุค่ะ กลอนยังสวยหยดเนี๊ยบเหมือนเคยนะคะ ๕๕๕ ท่ามกลางภาวะไหน พี่สดายุก็ยังมีดอกไม้กลางพายุ ได้สวยไม่สะเทือนเลยจริงๆ เอ่อ ขออนุญาต ใช้สิทธิ์..ที่มั่นใจว่าถูกพาดพิงนิดนะคะ แหะ >.< ... คาดว่าเป็น "คาถาสยบนางมาร" จากคนที่เคยบอกว่าเป็นพี่ชาย นะคะ ฮึ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 50 01:17:05 จากคุณ : รอยคำ - [ 8 เม.ย. 50 01:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียนท่าน(ที่เคยบอกว่าเป็นพี่ชาย) อีกกรอบ ลดๆละๆเรื่องไหนล่ะคะ?? ไม่ได้กวนนะคะ เริ่มไม่มั่นใจ เพราะสไตล์"คนเดิม" ต้องทำอะไรให้ flexible ตามแต่ใครจะตีความเอง..!! แต่ถ้าหมายถึงเรื่องรกๆข้างบนนู้นน่ะ ไม่ได้เข้ามาแตะ ไม่ได้เปิดมาหลายวัน (หรือเปล่านะ นับไม่ถูก เมาเวลา) แล้วเจ้าค่ะ ..คือหยุดที่ไหน ก็ตอนนั้นล่ะเจ้าค่ะ เพราะว่า มีเทวดา นางฟ้าหลายองค์มาสะกิด ว่า ไม่เห็น ก็ไม่รู้ อย่าไปดู อะไรไม่ดีๆ จะได้หล่นแถวๆนั้นแล และมีความสุขดีกับการเขียนอะไรตามใจชอบไปตามเดิม ปล. เรียกโยม(ที่เคยบอกว่าเป็นน้อง)ว่าสีกาน่ะค่ะ .................................................. มีภาระแล้วบวชได้หรือเจ้าคะ เข้ามาแก้ไขค่ะ...ทานข้าวอิ่มไปแล้ว..นึกไปๆมาๆชักไม่แน่ใจ -_-' คนเค้าปราดเปรื่องซับซ้อน หาญไปกล้า"อ่าน"ก็จะผิดแล้วผิดอีกจนได้ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 50 02:26:20 จากคุณ : รอยคำ - [ 8 เม.ย. 50 01:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 Yep! ผมพาดพิงเรื่องข้างบนนั่นแล! ฤๅมีเรื่องอื่นอีก ฤ!? Flexible ? เฮ้อ มองอะไรด้วยสายตา แล้วตีความด้วยสมอง ก็ผิดเช่นนั่นแล สมองนะคิดมาก ตามเคย หัดคิดน้อยๆ บ้างก็ดีนะจะได้สงบๆ บ้าง อะไรปล่อยๆวางๆ ได้ก็ปล่อยวางซะบ้าง ..๐ช่างประชดประชันและรั้นเสมอ บ่คิดบ่ฟังก็พลั้งเพราะเผลอ ฤ เธอเยาว์ !? ..๐ไยจำต้องผจัญมิหวั่น ฤ เรา ผจงสงบสยบตริเขลา เถอะเจ้าจ้อย! รั้น ดื้อเงียบ พาล และ โดนกระตุกง่ายเหลือเกิน นิยามสำหรับคุณนะ? ปล..ไม่เคยเห็นฉันท์นานแล้วเนอะ! จากคุณ : จอมอสูร - [ 8 เม.ย. 50 11:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พี่สดายุคะ ทราบว่าเป็นวันหยุดยาว คงไม่ค่อยเข้ามาตามดูกระทู้ หรือในเนทแน่ๆ... ขอโทษนะคะ ถ้าจะทำให้กระทู้กลายเป็น..สนาม.เอ่อ เอ๊ย ที่พูดคุยเรื่องอื่น ดึงกระทู้หวานๆนี้..ให้ออกปะแล่มๆ รสชาติพิกล บอกไม่ถูก ไม่หวานแน่ๆ จะขมหรือไม่ ก็ลืมๆรสนั้นไปแล้ว! ว่าจะเค้นสมองน้อยๆเขียนอะไรหวานๆให้เข้ากับหัวกระทู้ ยังเค้นไม่ออกเลยค่ะ เจอ..trap ดักคนกระตุกง่ายเข้าอันเบ้อเริ่มเทิ่ม !!! แบบทั้งๆที่ทราบน่ะล่ะค่ะ แต่ไหนๆก็ไหนๆ... ยอมเป็นคนถูกกระตุกง่ายตามเค้าหน่อย อีกซักหน จะเป็นไร !! ......................................................................... เรียนคุณจอมอสูร ขอบคุณค่ะ สำหรับคำเตือน ฮึ... เจ้าจ้อย !!! *** เข้ามาแก้ไขข้อความเพราะเกรงใจพี่สดายุ และท่านที่รักงานของ จขกท อยากจะร่วมเขียนร้อยกรอง ในกระทู้นะคะ ข้อความที่เขียนโต้ตอบกัน อีกท่านก็เข้ามารับทราบแล้ว จะเข้าใจผิด หรือถูก ในสิ่งที่สื่อหรือไม่ เป็นเรื่องที่สุดจะแก้ไขต่อกันมาเสมอ จึงคิดว่าลบดีกว่าค่ะ ปล. การรักสันติโดนรวมของท่านจอมอสูร.. ที่บอกในกรอบถัดไปนั้น เห็นภาพได้ชัดเจน ดีแล้วค่ะ ยังขอบคุณอยู่ดี ในฐานะที่เคย คุ้นเคยกัน แต่คงต้องบอกว่า ความสงบ สันติที่ว่า ไม่ได้ถูกทำให้ไม่สงบ ด้วยคนๆนี้ อย่างที่แน่ใจว่า ท่านทราบดี ขอเรียนว่า ไม่ได้โกรธ... หรือคิดว่ามาถูกกระตุก ไม่ว่าเวลาไหน หรือจำเป็นต้องดู"เวลา"อะไร เคยเตือนกันได้ยังไง ก็ยังฟังอยู่อย่างนั้น ไม่มีข้อกล่าวหา และไม่ต้องการจะได้รับชัยชนะค่ะ ขอโทษพี่สดายุและท่านอื่นๆอีกครั้งนะคะ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 50 18:31:57 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 50 12:49:16 จากคุณ : รอยคำ - [ 8 เม.ย. 50 12:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอโทษครับ ถ้าการจุ้นจ้าน ของผม ทำให้คุณขุ่นเคืองขนาดน้านนนนนนน มิได้มีเจตนา เป็นอื่นใดเลย! ด้วยความสัตย์จริง หวังเพียงสงบและสันติ เท่านั้น! ผมเพิ่งทราบและเห็นคุณเมื่อสามสี่วันที่แล้วเองครับ ไม่ค่อยได้ติดตามอะไรเท่าไหร่ นานๆเข้าพันทิปทีนึง ต้องขออำภัยนะขอรับ ที่ บังอาจ กระตุกคุณ! โดยที่มิดูตาม้าตาเรือ ผมยอมรับทุกข้อกล่าวหาครับ และยอมแพ้คุณทุกกรณีครับ มิโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น จากคุณ : จอมอสูร - [ 8 เม.ย. 50 15:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับคุณแสงแรก.... ยินดีครับที่มีโอกาสแวะมาทักทายกัน ไปงานหนังสือ...เพิ่งกลับมา ครับ คุณคมเย็น... ครับ...ผมไม่รู้สึกอะไรหรอกครับ เขียนโคลงนี่...ผมเองพักหลัง... ชักห่างไปเหมือนกัน วันนี้บังเอิญไปเจอ...คุณพนมเทียนมา ซื้อหนังสือของบ้านวรรณกรรมอีกชุด ได้ลายเซ็นคุณพนมเทียนมาด้วย... จุฬาตรีคูณ...กับ...ปฐพีเพลิง มีโอกาสได้พูดคุยกันเล็กน้อย... เพิ่งทราบว่า...จุฬาตรีคูณนี่..เขียนตั้งแต่ อายุ ๑๗ แต่ใช้ภาษาได้สละสลวยดีจริง xers... สบายดีนะ.... ผมไปงานหนังสือ... บังเอิญ...เจอหนังสือโคลงของ...หนอนสุรา... ตอนแรกไม่แน่ใจว่าคนเดียวกับในอาศรมชาวโคลง รึเปล่า....แต่พอดูปกใน ที่บอกในปกว่า... ออกแบบปกโดย...หมีเซอะ... ก็เลยคิดว่าใช่... ของบู๊ทศูนย์หนังสือจุฬา....เล่มละ๑๔๐ เลยซื้อมาเล่มนึง ไม่แน่ใจว่าเป็นเล่มที่พวกอาศรมชาวโคลง ช่วยกันรวบรวมจากกระทู้เก่าๆ....หรือ เขียนขึ้นใหม่พอดียังไม่มีเวลาอ่าน เจอ...เพชรพระอุมา...เรื่องอื่นต้องรอคิว อิๆๆ... ต้น...รัม... อ้าวๆๆ.....อย่าเพิ่งวางมวยกัน พี่ชายที่แสนดี...กับน้องสาวที่แสนงอน ใจเย็นๆๆๆ....มีอะไรค่อยๆพูดค่อยๆจา อย่าเอาแต่..เอะอะ...แบบอย่างพี่ เป็นอันขาด...ฮะๆๆ ต้นคงสบายดี รัมก็คงสบายดี งานเขียนก็คงดีขึ้นสินะ... ถึงมีคนชอบและต้องการครอบครอง แบบไม่ต้องการให้คนเขียนรู้ตัว.... อิๆๆ เสียดายที่ต้นห่างไป... ตอนนี้มีน้องๆบางคนชอบเขียนฉันท์ มาเล่นอยู่ในบล็อค ใจใช้ได้ทีเดียว...กล้าเล่น....ม.๒ เอง อีกคน ปี๑ มหาวิทยาลัย...ดูๆจะมีแววทั้งคู่ ถ้าสองพี่น้อง...ข้างบนนี้...มาร่วมด้วยบ่อยๆ.. เดี๋ยวคงม่วน....อิๆๆ ๐ ปีกบางควะคว้างพละสะบัด ขณะลัดนภาลัย พลิ้วผ่านทะยานรัถยะไกล บทะใหม่จะมืดมน ๐ ลิ่วล่วงทะลวงรัตะสถาน ปริมาณะอำนนต์ ดั่งแถวทะแกล้วพยุหะพล นภะบนตะบึงบิน ๐ เพ็ญจันทระปันรุจะขจ่าง ผิวะอ้าง...ก็เมืองอินทร์ งามจันทร์บ่บั่นภัตะถวิล บ่จะสิ้นจะสุดสาย ๐ มืดดำทิฆัมพระทะมื่น ภวะคืนก็เริ่มคลาย มืดใจ...ไฉนมุหะจะวาย เลาะสลายและลบเลือน ๐ จันทร์เพ็ญบ่เว้นรุจิพิจิตร ฤจะบิดวิโรจน์เบือน ย่อมป่นวิกลนิละสะเทื้อน ตละเยือนก็ควรยล ๐ ค้างคาวเหาะหาวก็เพราะจะแย่ง เสาะแสวงภักษาปรน- เปรอร่างระหว่างชิวะจะพ้น ภพะ- วน ณ หนทาง ๐ หม่นกาละผ่านกิจะประกอบ เพาะระบอบระเบียบวาง ตราบพลบประจบรุจะ ณ สาง จะผละทางและกลับทวน ๐ เพื่อไหวทิวาสมะตะวัน ทะนุขันธะบังควร เพื่อฟ้าประดาชิพิตะผวน ชะขบวระโบยบิน ๐ แทรกสรรคะปันทิฐิพิบูลย์ อนุกูละกอปรกิน แม้นวาระผ่านบ่ชะถวิล บ่ชะจินตนาจาง ๐ ไกลห่างระหว่างสถุละกรรม สัทะธรรมะทอดทาง ตรับความบ่ลามจิตะระคาง พิเคราะห์วางบ่หวั่นไหว ๐ แม้นโลกกระโชกทุขะระรุม พิษะชุ่มบ่ปราชัย ตามเตือนเสมือนสวะสมัย เฉพาะไว้ประลองรณ. จากคุณ : สดายุ... - [ 8 เม.ย. 50 19:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ...๐ รอยน้ำค้างจำจางจากเมื่อสางรุ่ง ระเหยหายกลายฟุ้งเป็นไอสลาย เกินจะต้านทานระวีที่พร่าพราย ไยจะรั้งตะวันฉาย...ย่อมพ่ายราน ...๐ รื่นรื่น..ชื่นประทิ่นกลิ่นสายหมอก งามระลอกเรื่อรางภาพพรางผ่าน เป็นความงามยามพรากฉากรอยกานต์ ไอละอองขานสังคีตกรีดคำลา ...๐ น้ำค้างเกร็ดเม็ดน้อยจักลอยคว้าง จากจางห่างเรียวหญ้าสุดคว้าหา สิ้นรูป ไร้รอยร่างจนบางตา ขับลำนำอำลากล่อมทิวาวาร ...๐ พสุธาผืนป่ายอดหญ้าชื้น จะด่ำชื่นตื่นรับสดับขาน หยาดพิรุณจะเยือนเหย้าตามกลกาล หยดความหวานผ่านฟ้าเคลื่อนเลือนอาลัย ...๐ วนเวียนเปลี่ยนผันทุกวันล่วง ตื่นหลับรับช่วงของวารใหม่ น้ำค้างหรือจะก่อเกื้อเอื้อสายใย ละอองใสหยาดได้ใหม่ไวเกินจำ แหะๆ..เอามาแปะ เผื่อโทษจะเบาลง หวังว่าพี่สดายุอ่านแล้วไม่ปรับเป็นโทษหนักขึ้นนะคะ เขียนเอง ก็ฝืดเองค่ะ ๕๕ จากคุณ : รอยคำ - [ 8 เม.ย. 50 19:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอย...กลับมาแล้วเหรอคะ ดีใจจังค่ะ แหะๆ รัมน่ะกลัวกระทู้ไม่เดิน คนไม่กล้าเข้า มีแม่มด นางมารร้ายสิงอยู่..แหะๆ อยากได้หนังสือมั่งค่ะ อยากไปเดิน อยู่ร้านหนังสือนี่..หมดวันไม่รู้ตัวจริงๆนะคะ เมื่อวานรัมก็ไปหาซื้อค่ะ แต่แน่นอน ไม่ใช่ช่วงลดกระหน่ำ และหายากยิ่ง ชอบอ่านแต่ภาษาอังกฤษ ซึ่งแพงมากที่นี่ (แต่ชอบอ่านหนังสือไทยมากสุดแน่นอนค่ะ) ฝรั่งเศสไม่ลึกซึ้งขนาดจะซื้อมานั่งชื่นชม ^_^ ได้หนังสือสวยๆมา..จะส่งให้เพื่อนที่ไทยน่ะค่ะ นี่กำลังรอ..เวลาจะส่งอย่างใจจดใจจ่อ รัมก็งี้ ใจร้อนซะเรื่อย..หยุดอีสเตอร์ กว่าจะเปิดทำการ ใจรัมบินวิบไปแทนแล้ว ค่ะ ๕๕ พี่สดายุสบายดีนะคะ จากคุณ : รอยคำ - [ 8 เม.ย. 50 19:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาชื่นชมค่ะ...แต่งได้ได้ใจไปเลย... ทั้งกลอนของคุณสดายุ คุณรอยคำ คุณจอมอสูร... เสียดายไม่รู้ว่าคุณพนมเทียนมา...อดพบเลย... จากคุณ : บาร์บี้girl - [ 9 เม.ย. 50 10:04:47 A:203.144.229.20 X: TicketID:109907 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รัม... ไปงานหนังสือคราวนี้ รู้สึกว่า สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม จะพิมพ์งานของคุณพนมเทียนทั้งหมดเลยนะ แถมลดเยอะใช้ได้.... แปลว่าอะไร...ปกราคา ๒๐๐ เอามาขาย ๑๕๐ ยังกำไร...(คงไม่มีใครยอมขายขาดทุน...) แปลว่า... หนังสือเด็กวัยรุ่น....ตั้งราคากัน ๑๓๐ ขึ้น คงกำไรอื้อซ่า...เพราะเขียนโดยเด็กวัยรุ่น ค่าตัวคงไม่เท่าไร รัมรู้ไหม พี่จับเด็กๆอายุ ๑๑ ๑๒ ๑๓ ประมาณนี้มาถาม ว่าเลือกซื้อหนังสือกันอย่างไร... หมายถึงนิยายวัยรุ่น เขาตอบว่า.... ๑. อย่างแรกเลย...ดูปก...รูปสวยหรือไม่... รัมเคยเห็นไหม...หน้าปกวาดกันแบบการ์ตูนญี่ปุ่น.. ตาโตๆแวววาว....จมูก ปาก นิดเดียว  ผมสยาย เต็มหน้ากระดาษ ๒. ชื่อเรื่อง...ชื่อเรื่องจ๊าบ รึเปล่า....จ๊าบแปลว่าอะไรนะ ๓. นักเขียน...พอถามว่าใครที่เขียนแล้วขายดี เขาบอกมาสองสามชื่อ...คนหนึ่งเป็นนักศึกษาแพทย์ แถวสามย่าน....ฮิๆๆ...ตัวทำเงินของสำนักพิมพ์ ๔. สุดท้าย...เปิดดูเนื้อหาผ่านๆ....บางครั้งมีอีโรติคอยู่ เขาก็ไม่รู้มาก่อน...ก็ไปรู้กันตอนอ่าน...แถมหัวร่อกัน คิกคัก.... วัยกำลังอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเพศตรงข้าม แล้วมีพวกครึ่งเด็กครึ่งผู้ใหญ่....มาเขียนให้อ่าน ท่าจะม่วน กันใหญ่ อ้อ...ที่เอากลอนมาเขียนแก้นั่นดีนะ เป็นวิธีฝึกฝนที่ดีอย่างหนึ่ง....อย่างนี้ ต้องควรส่งเสริม ใช่สินะ...วันนี้อีสเตอร์ มีแจกชอกโกแลต...ในที่ทำงานด้วย พี่สบายดี...ทุกประการ คุณบาร์บี้เกิร์ล.... ยินดีที่แวะมาพูดคุยครับ กลอนต้นกระทู้เขียนไว้สักพักแล้ว เป็นแฟนพนมเทียนเหมือนกันหรือครับ ผมอ่านแทบทุกเรื่องที่เขาเขียน... แต่เพิ่งซื้อ....สมัยหนึ่งเราอาศัยร้านหนังสือเช่า ครับ....ถูกเงินดี...อิๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 9 เม.ย. 50 19:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะพี่สดายุ รัมมาอ่านแล้วอมยิ้ม.. ตอนอายุ ๑๓.. รัมจะจบม.๓ ขึ้น ม.๔... เอ นึกไม่ออกค่ะ ว่าเลือกซื้อหนังสือยังไง เพราะว่า ยังหมกมุ่นกับหนังสือในตู้ขุมทรัพย์ที่บ้าน ๕๕ ถ้าจะมีสตางค์เหลือ ก็คงพวกนิตยสารรายปักษ์..ที่อ่านกันทั้งบ้าน หรือสกุลไทย..ที่วิ่งขาขวิดไปชะเง้อที่ตู้จดหมาย แย่งกัน กับพี่ๆ ว่าใครจะได้อ่านก่อน เพราะเค้ามาส่งที่บ้าน แอบหน้าบาน กับคำชมของคุณบาร์บี้เกิร์ล แหะๆ ที่จริง..บทของรัมแสนจะแย่เขียนแบบอารมณ์ฝืดๆตามที่ เรียนให้ทราบน่ะค่ะ จะรออ่านบทใหม่นะคะพี่สดายุ จากคุณ : รอยคำ (รอยคำ) - [ 10 เม.ย. 50 00:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ... sorry seems to be the hardest word ... จากคุณ : Ojarumaru - [ 10 เม.ย. 50 21:51:09 A:58.10.93.56 X: TicketID:142771 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โหย....  หาตัวเจอแล้ว  ทั้งสองคนกลายร่างกันนี่เอง ยังอีกหนึ่งหายไปไหนก็ไม่รู้ หรือว่าจะกลายร่างอีกคนจนทำให้หนูหิ่ง ฯ จำไม่ได้  กึ๊ดเติงหาเน่อ  ^_^ ขอ Add Blog เลยนะเจ้า สักหน่อย  ด้วยความดีใจ  ^_^ นึกถึงภาพ น้ำค้างพรู สู่ใบหญ้า ยามอยู่ป่า ที่เรา เฝ้าคิดถึง กาลเวลา ผ่านไป ใจคนึง ภาพติดตรึง ชิดแอบ แนบหทัย ดั่งได้รับ กลิ่นไอ ของไพรพฤกษ์ หวนรำลึก อีกครั้ง ยังหวั่นไหว อ่านบทกลอน จึงย้อน สะท้อนใจ คิดถึงใน วันวาร ที่ผ่านมา เสมือนแว่ว ยินเสียง สำเนียงขาน ดังกังวาล ไกลไกล ให้หวนหา สรรพสัตว์ น้อยใหญ่ ในพนา เตือนใจว่า ยังมี ผู้ที่คอย เช่นน้ำค้าง รอแสง แห่งตะวัน โดยไม่หวั่น กลายร่าง  จากเม็ดน้อย ระเหยสู่ ท้องฟ้า ลมพัดลอย เหลือเพียงรอย ทิ้งไว้ ในความจำ กาลเวลา หมุนเวียน จึงเปลี่ยนผัน ผ่านพ้นวัน จากเช้า เข้าคืนค่ำ ก็จะเข้า สู่วงเวียน เปลี่ยนรูปธรรม จากเกล็ดน้ำ ลอยขึ้น สู่ผืนฟ้า ๚ะ๛ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 11 เม.ย. 50 00:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฮ่าๆ ไม่ทราบบ่นใคร แต่รัมวิ่งมาหลั่นล๊า..ขอโทษไว้ก่อน แหะๆ.. รัมไม่ได้มาเล่นเวปนานมากเลยเจ้าค่ะหนูหิ่งฯ อย่าน้อยใจนะ ถ้าหมายถึงรัมง่ะ...เอิ้กๆ.. งั้นเดี๋ยวรัมแวะไปดูบ้านหนูหิ่งฯด้วย นะ นะ จากคุณ : รอยคำ - [ 11 เม.ย. 50 05:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะคุณสดายุ ตามผลงานคุณมาพักหนึ่งแล้วค่ะ อยากบอกว่าชื่นชมผลงานจังเลยค่ะ ภาษาสะสวย แล้ววันหนึ่ง ราตริมณิจะหัดแต่งฉันท์บ้างนะคะ จากคุณ : ราตริมณิ - [ 3 พ.ค. 50 07:57:28 ]