คืนก่อนได้ คุยกับมิตรทางอินเตอร์เน็ท เกี่ยวกับ ประเด็นที่โลกร้อนขึ้นทุกวัน

ไม่ต้องเอารายงานวิจัยมาแจ้ง ไม่ต้องเอามาสร้างหนัง

ผมก็เชื่อว่าเรารับรู้กันได้โดยผิวหนัง  กลิ่นตัว และอาการเวียนหัว

น้ำแข็งขั้วโลกกำลังละลาย ภูเขาหิมะเริ่มเตี้ยลง สัตว์น้ำบางชนิดเสียชีวิตเกยหาด

มิตร – “ เมื่อไหร่จะถึงคราวของคน ..”

“คนเราถึงคราวก็ต้องไป  ถ้าโลกร้อนจนทนไม่ได้ เราก็ตายหมู่ ” ผมตอบ

มิตร – “ ถ้ามีโครงการสร้างจรวดไปหาที่อยู่อาศัยแห่งใหม่บนดาวสักดวง  คุณจะไปไหม ? ”

“ สุดขอบฟ้า สุดทางแล้ว ที่ดาวนี้ และเป็นดาวดวงสุดท้ายที่ผมจะใช้ชีวิตอยู่ ” ผมตอบ

มิตร – “ ไม่ค่อยเข้าใจ ขยายความหน่อย ”

“ เราใช้โลกกันมาอย่าสุรุ่ยสุร่าย ถึงเวลาก็ทิ้งไปดื้อๆ ก็เหมือน ผมว่ามันโหดร้ายเกินไป  

ถึงจะใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวผมก็ยังอยู่บนโลกใบนี้และการเหลือเพียงคนเดียวอาจดีกว่าอยู่กันเป็นล้านๆชีวิต ”

มิตร –“ ยิ่งไม่เข้าใจใหญ่เลย ? ..”

“ ..ปลูกต้นไม้สบายดี ไม่ต้องคิดมาก ว่า เราปลูก คนอื่นตัด  เราเลิกใช้รถ  คนอื่นก็ใช้  ”

มิตร – “ บางอย่างก็กลายเป็นปัจจัยจำเป็น เช่น รถ เราก็ต้องใช้เดินทาง คุณจะมาสุดโต่งไม่ได้หรอก เรามาไกลเกินหวน

กลับกันเสียแล้ว ..”

“ …ผมปลูกหนึ่งต้น เลื่อยตัดเอาไปสิบต้น ร้อยต้น ในช่วงที่ต้นไม้ของผมโต  ผมแค่บอกว่ารอให้ต้นไม้ที่ผมปลูกโตก่อน

ค่อยตัดได้ไหม   ปลูกหนี่งตัดหนึ่งจึงสมดุล  ”

มิตร – “ เป็นไปได้ยากในทางปฏิบัติ ”

“ นั่นไง ผมถึงว่า อยู่บนโลกคนเดียวสบายกว่า ”

มิตร – “ แล้วคุณไม่เหงาเลยหรือ ”

“ อาจจะ แต่ มีนกและดวงดาวเป็นเพื่อก็เกินพอ ”

มิตร – “ คุณไม่คิดถึง ฉันบ้างหรือ ? ”

“ เราอาจได้พบกันในสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง  เอ่อ คุณเชื่อในชะตากรรมไหม  ว่า คนที่จะได้พบกันต้องได้พบกันแน่ๆ ”

มิตร – “ เรื่องแบบเดียวกับในหนังอย่างนั้น ฉันไม่ค่อยแน่ใจ ”

“ ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่า การสร้างจรวดไปดาวดวงอื่นจะเป็นไปได้ ในช่วงชีวิตที่เราเป็นอยู่  สร้างจรวดหนึ่งลำใช้

เงินเยอะ ใช้คนก็เยอะ  ปลูกต้นไม้ต้นเดียวใช้คนคนเดียว ไม่ต้องเชื่ออะไรมาก แค่ปลูก รดน้ำ ใส่ปุ๋ย ”

มิตร – “ โลกร้อน ต้นไม้ก็ตาย ปลูกไม่ค่อยขึ้นเหนื่อยเปล่าน่า ”

“  โลกร้อน เพราะ มีคนใจร้อนอยู่เยอะ  โดยเฉพาะร้อนใจ ตีตนไปก่อนไข้  คิดเหมาล่วงหน้าไว้ก่อน ทำอะไรต้องคุ้มต่อการ

ลงแรง  สุดท้าย โลกก็ร้อนขึ้น ”

มิตร – “ คุณกำลังต่อว่าฉัน ”

“ คุณกำลังร้อนแล้ว  หวังว่า ส่วนสูงของคุณกำลังลดลง  เหงื่อกำลังออก แบคทีเรียที่จำเป็นในร่างกายของคุณกำลังจะ

ตาย เครื่องในของคุณกำลังจะสุก ”

มิตร – “ ทำไมคุณพูดกวนประสาทแบบนี้ ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว ”


แล้วมิตรก็ตัดการติดต่อไป  มิตรภาพบางส่วนก็เปราะบาง  

ความจริงดูจะเป็นเรื่องที่คมและมีน้ำหนัก พอที่จะตัดทุกสิ่งให้ขาด  ฆ่าคนที่พูดให้ตาย

โลกร้อนขึ้นทุกวันเพราะเราเอาแต่หนีความจริงใกล้ๆตัว  หันไปพึ่งพาพัดลมและเครื่องปรับอากาศ  หนีความจริงกัน

วันละนิด  จนกลายเป็นเช่นทุกวันนี้


มิตรไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย  เขาอาจเป็นคลื่นไฟฟ้าจากดาวดวงอื่นที่จรวดบางลำพาเขาไปถึง  


ผมหวังว่าจะได้พบกับเขาในวันข้างหน้าอีกครั้ง


“ ผมเชื่อในมิตรภาพ  เชื่อในชะตากรรม ”

และแน่นอน

“ กฏแห่งกรรม  ”