รอนแรมกับเวลาผ่านมาจนวันนี้ สามารถบอกตัวเอง ตอบคำถามใครๆได้ว่า
ไม่ได้ต้องการเตียงใหญ่ๆ
แค่เพียงมีเตียงเล็กขนาดกว้างเท่ากับตัวเมื่อนอนหงาย
มีผ้าห่มเละๆน่ากอดไว้ให้รู้สึกดีเวลาตวัดพันมันเอาไว้กับท่อนขา
หมอนที่รองรับนิ่มพอดีๆโยนไว้สักสามสี่ใบให้ไม่เหงา
ก็พอแล้ว
จะมีไปทำไมเตียงกว้างๆในเมื่อนอนที่ฝั่งเดียวของเตียงมาตลอด อีกฝั่งหนึ่งมันว่างอยู่แบบนั้น เคยวาดมือวาดแขนกางล้ำไปอีกฝั่งนั้นสักพักก็หดกลับเข้ามาในที่ของเราอยู่ดี ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจึงไม่เลือกนอนเสียที่กลางเตียง
แทบจะไม่ขยับไปไกลกว่าความกว้างของตัวเองในเวลาพลิกตัว คงเป็นนิสัยการนอนบนไม้กระดานแผ่นกว้างพอดีตัวหรือการนอนในเต้นท์กลางป่าท่ามกลางคืนอันเหน็บหนาว ที่เพียงเท่านั้นของเราบนโลกนี้ก็อบอุ่นเหลือเกินแล้ว ไออุ่นจากกายของเราเองก็อุ่นพอดีกับตัวเราแล้ว
หลับเถิดนะคนดี หลับให้สบาย
น้ำตาไม่ได้หลั่งไหลออกมาชุ่มหมอนอีกแล้วใช่ไหม นั่นล่ะ...คนเก่ง.
แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 50 19:25:17
จากคุณ :
podduang-pk 
- [
8 เม.ย. 50 19:23:40
]
ขอแค่เตียงเล็กๆก็พอ
