4-11-49
เวลาบ่ายสอง  ฉันจะออกเดินทางไปปฐมอโศก  จ. นครปฐม  วันนี้บริษัทปิดเที่ยง  แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองวุ่นวายแต่เช้ามืด  เพราะต้องต้มถั่วไปส่ง  แล้วรีบมาเข้างาน  รีบตรวจงาน  เตรียมงานเพื่อเอาไปตรวจด้วย  ดันมีลูกค้ามาเคลียร์บัญชี  โชคดีไม่มีปัญหาอะไรทำให้เสียเวลา  ใจมันร้อน  บ่ายโมงก็ไปกินข้าว  กินยังไม่เสร็จดี  ก็ต้องเดินไปเตรียมโน่นเตรียมนี่    อัดเท็ป  ถ้ามีลูกค้าโทรมา  จะได้รู้ว่าบริษัทเราปิดไปไหน  เปิดวันไหน  เครื่องอัดเทปก็สายไม่ดีขยับตั้งนาน  เสร็จก็เอาจักรยาย 3 ล้อไปเก็บที่บ้าน  ก่อนหน้านั้นโทรหาน้องชายเขาก็ไม่รับสาย  โทรไปบอกพี่เมย์  ให้มาตรวจภาษีซื้อ  เก็บจักรยานเสร็จวิ่งไปเอาเงินสำรองค่าน้ำมันให้กับคนขับรถอีก  กว่าจะเสร็จ  รู้สึกวุ่นวายเหลือเกิน  รถกำลังเคลื่อนตัว  น้องชายก็มาถึง  ค่อยยังชั่ว  กลัวเขาจะตกรถ

พอรถออกเดินทางก็กินต่อ  เพราะยังกินไม่เสร็จ  กินเสร็จก็โม้ ๆ แล้วก็หลับไป  ตื่นมาเกือบถึงที่หมายแล้ว  พอมาถึงก็ไปหาที่พัก  ฉันเลือกนอนตรงระเบียง  คนยังไม่เยอะมาก  หรือคนมาน้อยก็ไม่รู้  อาบน้ำเสร็จไปดูรายการแสดงภาคค่ำ  ต้องไปดูผลงาน  เพราะมีน้องสัมมาสิกขา  ม. 3   มาให้ช่วยคิดท่ารีวิว  เพลงชีวิตไทย ๆ  ซ้อมให้เขาแค่ 2 วันเอง  ผลงานก็ให้เกรด 3 นะ  ยังดีไม่ถูกใจเราเท่าไหร่  น้อง ๆ ก็ให้ความร่วมมือดี  ไม่ต้องให้พูดมาก  เสียงยังไม่แหบ  ประทับใจน้องคนหนึ่งในทีม  ห้องที่เราใช้ซ้อมสกปรกจากชิ้นส่วนที่หลุดออกจากหมวกที่เราใช้ประกอบการแสดง  ฉันให้น้องเบลไปเอาไม้กวาดกับที่ตักผงมา  พอซ้อมเสร็จ  น้องตองก็ช่วยกวาดพื้นให้  โดยที่ฉันไม่ได้บอกเขาเลย น่ารักจัง

เวทีการแสดงปีนี้  สิ่งที่แปลกตาจากดอกไม้แล้ว  ประทับใจเวที  มีโคมไฟซุ่มไก่  ที่วางหงายอยู่เรียงกันอยู่ข้างเวที  หลากสี  เช่น  สีเขียว  สีแดง  สีฟ้า  ดูเก๋ไก๋ไปอีกแบบ  มีการฉายโปรเจคเตอร์ให้ดูพื้นที่ของ ม.อุบล  ที่เชิญให้ชาวอโศกไปทำเรื่องวิถีชีวิตพอเพียง  บนเนื้อที่ 90 ไร่  ให้ใช้บ้านอธิการบดีเป็นสำนักงาน  เป็นบ้านที่ยังไม่เคยมีอธิการคนไหนไปอยู่เลย  และจะมีการจัดงานเกษตรแห่งชาติ  ที่ ม.อุบลด้วย  เราต้องไปจัดงานคู่กับบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับประเทศอย่างซีพี  และบริษัทใหญ่ระดับโลกอย่างมอลแซนโต้  ที่อยู่ตรงกันฟากถนนกันเลยล่ะ

การแสดงก็มีดนตรีไทย   มีนักเรียนวงหนึ่งเล่นได้ดีนะ  แต่ฉันก็ยังคิดว่า  น่าจะประยุกต์เอาเพลงฮิตสมัยใหม่มาเล่นดู  น่าจะตื่นตาตื่นใจดีนะ  มีป้าคนหนึ่งมาสีไวโอลินเพลงแสงจันทร์นวลผ่อง  เล่นคู่กับลุงคนหนึ่ง  ก็เล่นเพราะดีนะ

สิ่งที่แปลกตาอีกอย่างคือ  พระพุทธรูป  8 องค์  ปางตรีลักษณ์  ชื่อ  พระพุทธธาภิธรรมนิมิต  ที่จะนำไปประดิษฐาน ณ พุทธสถานต่าง ๆ ของชาวอโศก  จะมีพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้ในองค์ประพุทธรูปทั้ง 8 องค์ด้วยนะ  แต่ไม่เหมือนกันเปรี๊ยบซะทีเดียวหรอก ฉันชอบองค์ที่ 4 นะ  เพราะใบหน้าท่านอมยิ้มเยอะกว่าเพื่อน  จริง ๆ แต่ละองค์อมยิ้มน้อย ๆ อยู่ในสีหน้าอยู่แล้วล่ะ  แล้วก็มีวีดีโอฉายภาพการขนหินมาเพื่อทำพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่บ้านราช  พ่อท่านให้ความหมายการบูชาพระพุทธรูปว่า  เหมือนเป็นสิ่งแทนที่เราจะระลึกถึงคุณงามความดีของพระพุทธ พระธรรม  พระสงฆ์  พระพุทธเจ้าผู้ทรงเมตตาเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย  พระพุทธรูปไม่ใช่พระเจ้าไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่จะดลบันดาลอะไรให้ได้  ไม่ใช่คือการขอโน่นขอนี่  เป็นต้น  สิ่งที่บันดาลทุกอย่างให้เราได้คือ  กรรม  หรือ  การกระทำของตัวเราเอง  เกือบ 3 ทุ่มเข้านอน  ปีนี้นอนกับแม่

5-11-49
แม่ปลุกบอกว่าตี 5 แล้ว  ได้ยินเสียงพ่อท่านเทศน์  ฉันยังรู้สึกง่วงอยู่เลย  แต่เมื่อคืนชวนน้องชายไว้ว่า  น่าจะจะมาทำวัตรเช้านะ  นาน ๆ มาที  ฉันลุกขึ้นมาดูนาฬิกา  มองเห็นหน้าปัดบอกเวลาตี 3.27 น.  เอ…ทำไมแม่บอกตี 5 หว่า  หรือว่า นาฬิกาตาย  หรือว่า  เราตั้งนาฬิกาข้อมือผิด  เลยขอนาฬิกาแม่มาดู  ก็ตี 3 กว่าเหมือนกัน  อ้าว…!!  

ไปทำวัตร  ไม่รู้เป็นไร  ง่วงตลอด  แต่พอพ่อท่านแจ้งสมณะลงอารามตามพุทธสถานต่าง ๆ แล้วแจ้งว่า  สมณะใจเด็ดสึกแล้ว  สมองตื่นขึ้นมาทันทีเลย  ท่านเป็นสมณะหนุ่มที่อายุมากกว่าฉันแค่ปีสองปีเท่านั้น ชีวิตของท่านผ่านการติดยา  เป็นลูกเรือชาวประมง  เป็นอะไรต่ออะไรมาเยอะ  แต่ไม่น่าเชื่อว่า  ไม่เคยเสียเรื่องผู้หญิงเลย  ท่านสึกซะแล้ว  ว้า….

วัตรเช้าเสร็จก็ไปซื้อของใส่บาตร  ฉันรีบไปซื้อของใส่บาตร  ฉันรีบไปจองไว้แต่หัวแถว  แล้วไปซื้อข้าวไปวางไว้  เดินไปซื้อของต่อ  เจอคุณแม่ของน้องวิน  คุณแม่รีบเข้ามาทักทายอย่างดีใจ  แล้วบอกว่า  วินไม่ว่างมา  มีงานที่มหาลัย  ปีนี้ก็เลยไม่ได้เจอกันเลย  น้องวินสัญญากับฉันเมื่อปีที่แล้วว่า  จะพยายามกินมังสวิรัติให้ได้  ฉันนึกออกเลยฝากคุณแม่เขาถามว่า  ทำได้ไปถึงไหนแล้ว  การที่มัวไปคุยทวงถามสัญญานี้เอง  ทำให้ฉันกลับไปที่จองใส่บาตรอีกที  สมณะบิณฑบาตรผ่านไป 1 สายแล้ว  สายที่ 2 กำลังบิณฯ  อยู่  ฉันเลยต้องย้ายที่มาต่อท้ายอีกแถวหนึ่ง  ปรากฏว่า  เกิดความผิดพลาด  สายนั้นสมณะจะไม่บิณฑบาตรผ่าน  ก็เลยต้องย้ายที่อีก  ฉันซื้อข้าวไว้  2 ชาม  เลยกลับไปเอาข้าวมาใส่ก่อนหนึ่งชาม  ใส่เสร็จเดินไปเก็บของที่จองไว้   เอาอาหารใส่บาตรเหลือไปตามใส่บาตรต่ออีกสายหนึ่ง ระหว่างนั้นเจอพี่เอ๊ะ  เซลล์ขายโปรตีนเกรตรจากฟูดเทค ถามว่าพี่เขามากับใครเขาก็บอกว่า มาคนเดียว  ตื่นแต่ตี 3  ขับรถจากดอนเมืองมาเพื่อใส่บาตรที่นครปฐม  สุดยอดเลย  ถามว่ารู้จักใครมั้ย  พี่เขาตอบว่า  ไม่รู้จักใคร  ก็เลยอาสาพาเขาเดินเที่ยวรอบปฐมอโศก  

พาไปกินข้าวที่โรงบุญ  เราเปิดฉากรองท้องประเดิมกำลังด้วยน้ำมะพร้าว  ก๋วยเตี๋ยวลุยสวนเป็นสิ่งที่หมายตาไว้  อร่อยมากไปเอา 2 รอบ  กินไป 5 อันได้  แล้วชิมเกี๊ยวทอด  เปาะเปี๊ยะทอด  กระเพาะปลาเจ  ผัดหมี่สั่ว  ซาลาเปาร้อน ๆ กู้ฉ่ายทอด  มะเขือเทศเชื่อรี่  ปิดท้ายด้วยข้าวต้อมทรงเครื่องและแตงโมหวานฉ่ำชื่นใจ  และส้มอีก 2 ลูก  อิ่มมาก ๆ ท้องยื่นเดินไปก่อนแล้ว  อิอิ  ก็ไปเดินย่อยอาหาร  แล้วถือโอกาสสัมภาษณ์พี่เขามาลงคอลัมน์ที่รับผิดชอบอยู่  แหม…กำลังหาพอดี  เพราะถูกทวงคอลัมน์แล้วล่ะ  พาพี่เขาไปซื้อของที่ศาลาค้า  ก่อนแยกย้ายกันไป  ตอนบ่ายไปประชุมศิษย์เก่าพุทธรรม

งานนี้พ่อท่านแจกของให้ลูก ๆ เรียกว่า  เกมสุญตาโพธิ  ถ้าใครจับได้ 0  ก็คือ  ฮา  ถ้าได้คำว่า  โพธิ  ก็  เฮ  ไปรับของที่ระลึกได้  แถวยาวมาก  ฉันเป็นคนไม่มีโชคอยู่แล้ว  เลยไม่สนใจ  แต่พออาบน้ำเสร็จ  แถวสั้นแล้วล่ะ  ก็เลยลองไปต่อดู  ก็จริง ๆ ด้วย  ไม่มีโชคตามเคย  ฮ่า…ฮ่า…

ตอนเย็นนั่งตรวจงานอย่างมีความสุข  เพราะฟังดนตรีเพราะ ๆ ไปด้วย  วงฆราวาสเล่นแต่เพลงที่เราชอบทั้งนั้นเลย  ตรวจงานเสร็จก็ไปดูการแสดงภาคค่ำ  มีการจุดพลุด้วยนะ  พลุเล็ก ๆ แต่ก็หวาดเสียว เพราะมันกระจายบนฟ้าตรงหัวเราพอดี  เสียงดังมากเลย  2 ทุ่ม 40 ก็เข้านอน  สะดุ้งตื่น  เพราะเด็ก ๆ ออกมาดูพลุกัน  เพราะที่ตัวจังหวัดนครปฐมจุดพลุสวยเชียว  แต่ก็ง่วงไม่ได้มุดออกจากมุ้งไปดู  ถ้าเด็ก ๆ ไม่ออกมายืนมุงดูกัน  ฉันก็จะนอนดูมองเห็นอย่างชัดเจนเชียวล่ะ

6-11-49
ตื่นตอนระฆัง  ตี 3 ครึ่ง ไปทำวัตร  แต่ก็ยังง่วงอยู่ดี  ไม่รู้เป็นอะไร  อาจจะกินอาหารหลายอย่าง  ทำให้ฝันร้าย  นอนไม่พอมั้ง  ง่วงจังเลย  โดนแม่หยิก  ว่าโน่นว่านี่ที่เห็นเรานั่งหลับ  สุดท้ายตอนตี 5 เลยลุกออกไปช่วยเขาห่อก๋วยเตี๋ยวลุยสวน  เฮ้อ…หายง่วงแฮะ  แล้วไปใส่บาตร  กลับมากินข้าว  ทะเลาะกับแม่นิดหน่อย  เลยเดินหนีแม่ไปที่อื่นดีกว่า ไม่อยากให้เราทำให้แม่อารมณ์เสียกว่านี้  ประมาณ 10 นาที  ฉันถึงจะหายหงุดหงิด  ก็เดินไปแอบดูแม่ว่าเป็นไง  เห็นโอเคก็สบายใจ  ไปหาไรกินต่อ  

วันนี้ก็กินก๋วยเตี๋ยวลุยสวน  ก๋วยเตี๋ยว  ข้าวราดผัดผักบุ้ง  ผัดซีอิ๊วผักกวางตุ้ง  ซาลาเปา  แล้วปิดท้ายด้วยส้ม  กับน้ำแข็งใสผลไม้ใส่น้ำเฮลบลูบอยสีแดง  กินเสร็จเห็นแม่นั่งช่วยเขาห่อก๋วยเตี๋ยวลุยสวนเลยเข้าไปทัก  เขาก็อารมณ์ดีแล้วล่ะ  ก็ช่วยเขาห่อ  ห่อไปห่อมาง่วงนอนมาก ๆ จะหลับไม่หลับแหล่  แหะ แหะ สงสัยอาหารกำลังย่อย  เลยไปนอน  หลับไป 1 ชม.  ตื่นมาไปสัมภาษณ์พี่กระต่ายตำนานน้ำมาเก็บไว้เป็นสต๊อก  พี่เขาแปลกมากเลย  มีแรงบันดาลใจในการกินมังสวิรัติเพราะว่าได้อ่านประวัติคานธี  เพราะว่าคารธีเป็นมังสวิรัติ  ครั้งหนึ่งไปแอบกินเนื้อแกะ  พี่เขาบอกว่า  เขาเลยคิดว่า  เขากินเนื้อสัตว์อยู่  จะลองไปกินมังสวิรัติดูบ้าง  ทั้งที่ทำอาหารอะไรก็ไม่เป็นเลย  แต่ก็กินได้โดยไม่เคยล้มเลย  เพราะเวลาอยากกินเนื้อสัตว์  จะคิดถึงพวกเอธิโอเปียที่เขาอดอยาก  ไม่มีอะไรกิน  เรามีกินน่าจะเลือกกินสิ่งดี ๆ ได้  ฟังพี่เขาแล้วประทับใจนะ  แล้วก็คุยกันถึงวัยเด็ก  ก่อนหลับมาตรวจงานต่อจนเสร็จ  แล้วนั่งหลับต่อ  หลับได้หลับดีจริง ๆ เลย  ตื่นมาอาบน้ำ  แล้วทำงานต่อจนเสร็จ  ไปดูรายการภาคค่ำ  แล้วเข้านอน  วันนี้การแสดงเลิก 3 ทุ่มเศษ  แล้วเข้านอน

7-11-49
วันนี้ตื่นพร้อมระฆัง  มาทำวัตรเช้า  วันนี้รู้สึกดีกว่าทุกวัน  ตื่นได้ 10 นาทีนะ  ปีนี้พ่อท่านให้โศลกธรรมว่า  คนทำชั่วได้มากกว่าสัตว์  เพราะเรียนรู้ได้มากกว่าสัตว์  แต่ไม่ลดกิเลส  หลังทำวัตรเช้ารีบไปเก็บของ  ตอน 7 โมงเช้า  พ่อท่านทำพิธีบรรจุพระบรมสาลีริกธาตุ(กระดูกพระพุทธเจ้า)  แล้วจับฉลากว่าพุทธสถานไหนจะได้พระพุทธรูปองค์ไหน  ปรากฏว่าสันติอโศกได้พระพุทธรูปองค์ที่ 6  ส่วนองค์ที่ฉันชอบพุทธสถานภูผาฟ้าน้ำได้ไป

==========  

สวัสดีค่า...ทุกท่าน  ช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ  ยุ่งตลอดทั้งกะปี  มีงานเข้ามาตลอดเลย  งานเก่ายังสะสางไม่เสร็จ งานใหม่ก็มาอีกแล้ว...

หวังว่าทุกท่านคงสบายดีนะคะ  มีความสุขกับปีใหม่แบบไทย ๆ ค่า... ยังไงก็ประหยัดน้ำกันนะคะ  แล้งนี้....^ _ ^