ความคิดเห็นที่ 1 รักทำให้ช้ำเจ็บ..ก็อย่าเก็บมาให้เศร้า ยืนหยัดด้วยตัวเรา..ใช่ใครเขากำหนดทาง เลิกรักและเลิกรา..เพราะใช่ว่าสิ่งกีดขวาง แต่เพราะว่าจีดจาง..จึงเมินหมางห่างกันไกล เธอจากไปลับแล้ว..เจ้าดวงแก้วที่สดใส ปวดปร่าอ่อนล้าใจ..ระโหยไห้ไร้กำลัง... จะอยู่ได้อย่างไร..เพียงเพราะใจฉันสิ้นหวัง เมื่อเธอไม่จริงจัง..ไม่อาจรั้งให้กลับคืน ลองแต่งตามคุณคมเย็นดูค่ะ แต่ไม่ทราบว่าถูกต้องตรงตามฉันทลักษณ์หรือเปล่านะคะ แต่กลอนคุณเพราะมากเลยค่ะ จากคุณ : ปลายพู่กัน (ปลายพู่กัน) - [ 12 เม.ย. 50 22:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับคุณปลายพู่กัน ที่เขียนมาก็คล้ายๆกันครับ แต่ฉันท์๔๐จะบังคับ คำลหุในคำที่๓ของทุกวรรคครับ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 17:47:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฝนเศร้า เล่นน้ำสงกรานต์ท่ามกลางฝนมาค่ะ ไม่รู้ว่าฝนจะร้องไห้ให้ใครตกใหญ่เลย จากคุณ : มัยดีนาห์ (มัยดีนาห์) - [ วันเนา (14) 22:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^______^ เ ห มื อ น ฝ น จ ะ ต ก เหมือนฝนจะตก...ใช่ไหม ครึ้มในดวงตา ฟ้าในดวงใจ ใครหม่นหมอง หูแว่วยินเสียงวูบไหวร่ายทำนอง เป็นบทร้อยกรอง เป็นความหวั่นไหว เป็นใครกัน? ฉันได้ยินอีกแล้ว... แผ่วเสียงความเศร้าเหน็บหนาวนั่น รีดเค้นจากดวงใจใดในคืนวัน รสชาติอันขมปร่า  น้ำตาใคร? ฝนคงจะตกในไม่ช้า... ละอองเหว่ว้ารอกลั่นตัวเป็นหยาดใส ครืนครืนแน่วแน่มาแต่ไกล ไม่ทันไร...ขาวหม่นหมองครองสายตา โปรยปรายเหมือนสายความเศร้า หนักหน่วง-แผ่วเบา ปรารถนา ดื่มกินเสีย จงดื่มกินให้สิ้นฟ้า รับเอาสายฝนมาอยู่ในกาย ฝนจะหยุดตกไหม... ความอ่อนไหวคงไม่ขาดสาย ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหงา เดียวดาย เหมือนฝนจะตก เหมือนความตาย เหมือนบทกวี เหมือนดื่มกินความเศร้า เราเดียวดาย เหมือนฝนจะตก เมื่อฉันร่ายบทกวี จากคุณ : ม่วนน้อย - [ วันเถลิงศก (15) 11:03:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับคุณมัยดีน่าห์ เปิดคอมพ์มาเจอหนูม่วนพอดี  ต้องตอบซะหน่อย ดื่มกินเสียดื่มกินให้สิ้นแก้ว จวนหมดแล้วโซดาสั่งมาใหม่ เติมน้ำแข็งเขย่าคล่องให้ว่องไว เหล้าอย่าใส่ให้หนาจะปร่าคอ นั่งดื่มกันหลายคนอย่าบ่นบ่อย แกงเหลือน้อยค่อยเสริมเติมจากหม้อ ทนกินไปไม่อร่อยต้องคอยยอ คอยนั่งง้อเดี๋ยวมันไม่ทำให้กิน จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ วันเถลิงศก (15) 11:59:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กร๊ากกกกก >____< ปล.  "มัน"  นี่หมายถึงไผค้าาา จากคุณ : ม่วนน้อย - [ วันเถลิงศก (15) 14:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กำลังอ่านกำลังภายใน  อ่านฉันท์  ฟังเพลง  แต่งกลอน เปิดคอมพ์มาเจอหนูม่วนอีก ขอชี้แจงคำว่า"มัน"หมายถึงเพื่อนและรุ่นน้องที่มาทำกับแกล้มให้กินบ่อยๆ จริงๆแล้วทำอร่อย  สำหรับคนที่ทำกับข้าวให้กินเป็นประจำนั้น อยู่ในฐานะล่วงละเมิดมิได้  มิบังอาจเรียก"มัน"เป็นอันขาด แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 50 16:38:36 จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ วันเถลิงศก (15) 16:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับ คุณคมเย็น เป็นฉันท์ที่ไพเราะมากเลย คิดฉันทลักษณ์เองหรือครับเนี่ย จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ วันเถลิงศก (15) 23:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^_____^ จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 16 เม.ย. 50 08:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับคุณย.และคุณม่วน ฉันท์๔๐บัญญัติโดยคุณ  คมทวน  คันธนู ครับ ผมแค่กล้อมแกล้มเขียนตามเขาเท่านั้น จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 16 เม.ย. 50 14:10:29 ]