สายน้ำพร่างพรมราวพิรุณโปรย

หากเธอเชื่อว่าหญิงชายพบกันเพื่อความรัก

ผมก็อยากให้เธอสบตาของผมแล้วรู้สึกเช่นนั้น

ทันทีที่เราปรายตาพบกันผมก็รู้แล้ว ผมคือชายผู้ตกหลุมรัก

หัวใจที่ว่างเปล่าของผมเต็มตื้นด้วยความรู้สึกระรื่นชื่นกระทัน หันเพียงแค่เห็นเธอเสี้ยววินาที

ผมไม่เคยเชื่อเรื่องเนื้อคู่หรือบุพเพใดๆ

ขณะจิตสั้นๆเธอทำให้ผมไร้สามารถ เป็นอัมพาตอยู่ท่ามกลางโลกที่ยังเคลื่อนไหว...นี่ต่างหากที่ผมเ ชื่อ

สายน้ำยังพร่างพรม ทุกคนรอบกายเราต่างเปียกปอน

ผิวกายเย็นฉ่ำจนเริ่มหนาว นี่มิใช่เสี้ยวฝันหากแต่เป็นเรื่องจริง ผมรู้สึกตัวด้วยความสุขอันล้นเหลือ

เธอเข้ามาใกล้แล้วยื่นมือมาแตะแป้งร่ำที่ผิวหน้าหยาบๆของผมแล้ว รีบหดมือ

กลิ่นแป้งราคาถูกช่างหอมกว่าหัวน้ำหอมราคาลิบลิ่วในปารีสทุกยี่ ห้อ

ผู้คนเบียดเสียดผิวแนบผิว

ผมมิได้กระทำการอันใดที่ล่วงล้ำอาณาเขตของเธอ

ระยะห่างระหว่างเรานั้นน่าพอใจมากกว่า

แค่รอยยิ้มซื่อๆและคำกล่าวขอบคุณ ประทับใจเธอหรือเปล่า?

คลื่นมหาชนดันพาเธอจากไป

เปล่าเลยผมไม่ติดตามไปสานสัมพันธ์

ไม่อยากให้เธอ คิดถึงภมรที่มีดาษดื่นยามได้ยินผมเรียกอีกครั้ง

ทำได้แต่เหลียวมองเธอจนสุดสายตา เธอเองก็เหมือนกัน

ความหมายในดวงตา  ขอเธอจงเก็บไว้

ผมอยากให้เธอย้อนรำลึกถึงยามคิดถึงเทศกาล

แม้เราทำให้แค่อมยิ้ม อดใจ เมื่อต่างลับสายตาของกันและกัน

แต่นั่นคือความอบอุ่นที่ชายหญิงพึงมีในอารยะเหมาะสม

จนกว่าจะถึงปีหน้าผมอยากให้เธอกลับมาที่เดิม

เราจะมาพบกันด้วยมารยาทอันดีอีกครั้งนะคนดี

**********************

สุขสันต์สงกรานต์ทุกท่านค่ะ

แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 50 21:39:20