5-1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5258294/W5258294.html
5-2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5269709/W5269709.html
5-3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5280414/W5280414.html
5-4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5291603/W5291603.html
5-5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5314120/W5314120.html
---------------------------------------------------------------
- ตอน ธฤติเกี้ยวนางชู้สเต้อ
---------------------------------------------------------------
(กลอนปฏิพากย์)

เพลงลำตัด

เฮิร์ทเมียซู..........ทุกผู้จงฟังให้ดี
มีคนมาเจรจา.........เขาผู้อาสามาโต้วาที
ก่อนอื่นแนะนำตัวมิใช่ชั่วทำมารยา.........แต่มันเป็นกติกากันนานมาแล้วนะพี่
วันนี้ขึ้นสิบสองค่ำเรากระทำงานฉลอง.......เราทำกันตามครรลองทุกอย่างของหมู่บ้านนี้
ทุกทุกคนในดอยป่ารู้หนักหนาในกฎ........มิมีใครทั่วทั้งหมดจะกล้ามาบดขยี้
เพราะว่านี่คือหมู่บ้านวิชาการชาญฉลาด......นี่คือหมู่บ้านปราชญ์ที่ตัดขาดจากดอยนี้
ก็เพราะว่าประชาชนต้องท่องบ่นตัวหนังสือ....ศิลปศาสตร์ต้องฝึกปรือมิอาจซื้อได้นะพี่
เมืองออสโตโรเด้อใครมาเจอก็ต้องเบื่อ......ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเรากูลเกื้อดอยผี
ตามตำราเขาว่าไว้เมื่อศึกใหญ่มาถึง........ชาวดอยก็จะดึงผู้เป็นหนึ่ง ณ ที่นี่
เราถึงต้องประชันทุกทุกวันสิบสองค่ำ........ใครที่ฉลาดล้ำได้กระทำโต้วาที
ตัวน้องนี้ชื่อชู้สเต้อมิเคยเจอใครชนะ.........ถึงวันต้องปะทะไร้คู่ประเงียบฉี่
วันนี้ใครพูดจาก็ต้องมาโต้กับน้อง...........ทุกทุกคนไม่คิดลองจึงจดจ้องอยู่หลายปี
หากใครเอ่ยวาจาก็ถือว่าท้าน้อง............เพราะฉะนั้นพี่จะต้องมาประลองวาที
ใจจริงกลัวแทบคลั่งเกิดพลาดพลั้งพ่ายแพ้.....ตัวน้องคงจะแย่เลยแน่แน่นะคุณพี่
ถ้าว่ากันตามตำราก็ยามหน้าสงคราม.........น้องคงต้องติดตามจ้าวป่างามสมศรี
มีนามว่าน้อบเบ้อโฉมเลิศเลอลูกจ้าวป่า........เป็นมิตรสนิทมาไม่เจอหน้าก็หลายปี
ยามนี้นั้นมีศึกอันตื้นลึกหนาบาง.............น้องเองพอเห็นทางอยากช่วยนางสมศรี
แต่ด้วยกฎของหมู่บ้านต้องรอสารจากจ้าวป่า.....จึงสามารถลีลาเป็นตามว่าดั่งนี้
ขอพี่จงแนะนำตัวอย่าได้กลัวข้าน้อย..........ตัวข้าฝีมือด้อยอาจยับย่อยเสียที
-----------------------------------------------------------
มายลี้บลิ่ง...........................งามพริ้งอิสตรี
จะให้พี่เจรจา.........................เดี๋ยวคนเขาว่ามาเกี้ยวนารี
พี่เป็นแค่คนจรดวงสมรจงเห็นใจ.............จะให้ไปแข่งกับใครคงบรรลัยป่นปี้
เห็นน้องงามทรามสงวนให้รัญจวนใจจิต.........พี่นั้นก็สุดคิดฝากชีวิตชีวี
ตัวพี่ชื่อธฤติไม่เคยปริปากบ่น...............แต่เมื่อเห็นนฤมลต้องพร่ำบ่นถามฤดี
ว่าเหตุใดใจจึงทรุดเมื่อเห็นนุชบุษบา...........งามทั่วทั้งกายางามโสภาผ่องศรี
พี่จะไปหมู่บ้านปราชญ์หาหญิงฉลาดช่วยงาน......ดอยนรกเจ๊กมาผลาญพี่ขอวานน้องช่วยพี่
พี่เป็นคนส่งสารให้นงคราญขึ้นดอย............นางน้อบเบ้อเขานั่งคอยน้องตัวน้อยนะนี่
หากว่าน้องขึ้นดอยพี่จะคอยปรนนิบัติ...........สิ่งใดมิให้ขัดจะแจงจัดให้เต็มที่
นางน้อบเบ้อเธอเคยเล่าว่าเพื่อนเขาชื่อชู้สเต้อ......ฉลาดและเลิศเลอเมื่อมาเจอถึงที่นี่
นี่ยิ่งกว่าที่เขาเล่านางนงเยาว์ช่างมุ่งมั่น...........กล้าท้าทุกชนชั้นมิหวาดหวั่นสติมี
อย่างนี้สิสเป๊กพวกเหล่าเจ๊กคงวอดวาย...........รักพี่เถิดอย่าอายอย่าได้คลายหน่ายหนี
แน่ะน้องอย่าดึงดื้อแค่จับมือถือแขน.............อย่าให้พี่ต้องขาดแคลนเพราะหวงแหนท่าที
หากน้องอยากให้พี่โต้วาทีก็ได้.................ถามมาจะตอบไปน้องจะได้พอฤดี
----------------------------------------------------------------

เพลงเกี่ยวข้าว


เอิ่งเอ่ยเอิ๊งเอย ชะเอิงเอิงเงยชะเอิ่งเงิงเง่ย เฮ่ เอ้า เฮ่ เฮ่

ฟังแล้วไม่น่าเชื่อหู..............มีคนท้าสู้ในครั้งนี้
ตัวพี่ชื่อธฤติ..................จริงสิจริงสิไม่เชื่อเลยพี่
ธฤตินั้นคือจ้าวป่า...............พลาดพลั้งเจ๊กมาทุกคนรู้ดี
ลมเพลมพัดซัดพี่มาหรือ...........กระพึดกระพือมาถึงที่นี่
จะให้น้องเชื่อคงไม่ได้หรอก.........เกิดพี่ปอกลอกจะทำไงดี
ในตำรานั้นมีกล่าวไว้..............ว่าจ้าวป่าใหญ่ฉลาดนะพี่
แต่นี่เซซัดกระจัดการจาย...........ต้องเสียต้องหายต้องป่นปี้
น้องจะลองเชิงลองถามคำถาม........ลองตอบเนื้อความพอเป็นพิธี
หากตอบน้องได้จะพิจารณา..........หากตอบผิดมาหน้าแหกสิพี่
หากผิดถือว่าไม่ใช่จ้าวป่า............รีบไคลรีบคลาให้เร็วรี่
อะไรเอ่ยไม่เคยหยุดนิ่ง.............ว่องไวจริงจริงไม่อยู่กับที่
อะไรเอ่ยที่ละเอียดอ่อน.............แต่แข็งกว่าก้อนหินอีกนะพี่
อะไรเอ่ยที่เชื่อไม่ได้...............เมื่อพูดออกไปต้องผันอีกที
อะไรเอ่ยเมื่อเอาชนะ...............รู้ตัวจะจะแพ้แล้วหรือนี่
อะไรเอ่ยร้อนยิ่งกว่าไฟ..............แต่ช่างชื่นใจอะไรหรือพี่
หากพี่ตอบคำถามได้นี้...............ญัตติจะมีต่อเอย

---------------------------------------------
เอิ่งเอ่ยเอิ๊งเอย ชะเอิงเอิงเงยชะเอิ่งเงิงเง่ย เฮ่ เอ้า เฮ่ เฮ่

ฟังแล้วไม่น่าเชื่อหู..................พอลองฟังดูตกใจนะนี่
วาจาแสนคมช่างเฉือนช่างเชือด..........แทบสลบเหมือดไม่สมประดี
พี่นี้มิใช่จ้าวป่า.....................แค่ส่งข่าวมาให้น้องสมศรี
ลมไม่ได้พัดตัวพี่มาหรอก..............รักกระซิบบอกจึงจรลี
พี่นี้เป็นแค่คนจร....................มาง้อมางอนแม่นวลฉวี
อันการสงครามย่อมมีพลาดพลั้ง..........ไม่ใช่ทุกครั้งทุกหนทุกที
คนดอยของเรามีน้อยนิดหนึ่ง............จึงต้องขอพึ่งกลของน้องนี้
ไหนพี่จะลองตอบคำถาม...............เผื่อแม่นางงามจะสงสารพี่
ไม่เคยหยุดนิ่งและแสนว่องไว............ก็คือหัวใจของสตรี
แสนอ่อนแต่ว่าแข็งกว่าหินได้.............ก็คือหัวใจของสตรี
ต้องแปลต้องผันทุกทุกครั้งไป............ก็คือหัวใจของสตรี
เมื่อชนะแต่ต้องปราชัย.................ก็คือหัวใจของสตรี
ชื่นใจแต่ร้อนกว่าไฟ..................ก็คือหัวใจของสตรี
พี่ตอบคำถามตามนี้...................ถูกใจโฉมศรีไหมเอย
------------------------------------------------

เพลงฉ่อย

เรามาขึ้นญัตติเป็นเพลงฉ่อย.........เรียบเรียงร้อยถ้อยให้สวยไป
ญัตตินี้เข้ากับยุคยาม..............ทำสงครามต้องชนะใช่ไหม
ที่พี่ด้นดั้นมาหาน้อง...............เพราะคิดว่าต้องการชัย
ถ้าอย่างนั้นน้องก็น่าไปช่วยพี่.........มิตรสนิทก็มีที่นั่นไง
จะได้เจอเกลอเก่านางน้อบเบ้อ........เธอผู้เลิศเลอสวยใส
สงครามดับได้ด้วยชัยชนะ...........ผู้คนก็จะปลอดภัย

เอ่ชา เอ๊ชา ชาชาฉาดชา หนอยแม่

-------------------------------------------
ทำสงครามต้องแพ้สิแม่คนสวย.........เข้าใจใหม่ด้วยได้ไหม
ที่พี่ดั้นด้นมาหาโฉมงาม..............เพราะต้องทำสงครามให้ปราชัย
สงครามมีแต่แพ้น้อยหรือมาก..........ต้องทนทุกข์ยากเสียพลไพร่
สงครามมิอาจดับด้วยสงคราม..........แต่เมื่อถึงยามเลือกได้ที่ไหน
สงครามจบลงคงแต่ซาก.............ลำบากทุกข์ยากเริ่มกันใหม่
แต่หากเขาบุกไม่รุกบ้าง..............หรือว่าแม่นางมีทางไป

เอ่ชา เอ๊ชา ชาชาฉาดชา หนอยแม่
----------------------------------------------

เพลงมาลัย

เอ้อระเหยลอยมา.................ดูสุริยาจะลับลาไป
น้องเองคงต้องขอลา...............ไว้โอกาสหน้ามาโต้กันใหม่
ผู้คนเริ่มสลายตัว..................เขาเกลียดเขากลัวอาถรรพ์พงไพร
ส่วนพี่ก็หาพักผ่อน.................แถวแถวนี้ก่อนค่อยจรจากไป
น้องเองได้พิจารณา................น้องจะเข้าป่าไปร่วมศึกใหญ่
พี่เป็นจ้าวป่าตัวจริง.................น้องได้แต่นิ่งฝืนกฎไม่ได้
ค่ำแล้วดูยิ่งวังเวง..................ผู้คนโหวงเหวงไม่เหลือใคร
น้องขอลาพี่บ้างล่ะ.................นี่ค่ำแล้วนะเดี๋ยวกลับไม่ได้
โอ้จ้าวป่าแสนยิ่งใหญ่...............น้องขอลาไปก่อนเอย
เอิ่งเอ๊ยพ่อเอย พ่อคารมหวาน พ่อน้ำตาลปี๊บ น้องขอรีบไปก่อนเอย
------------------------------------------------
เอ้อระเหยลอยคอ..................แม่นวลละอออย่าเพิ่งรีบไป
พรุ่งนี้น้องออกเดินทาง...............พี่ไปเคียงข้างเป็นไปไม่ได้
พี่ต้องไปทางฮันเน่นคลี...............เมื่อจรลีต้องแยกกันไป
พี่คงเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย..............ใจคว่ำใจหายอยากลูบอยากไล้
โถน้องอย่าแกล้งเบือนหนี..............ขอหอมสักทีคงไม่ว่าไร
อยู่เป็นเพื่อนพี่อีกประเดี๋ยวก่อน...........อย่าเพิ่งรีบจรจากไป
จะทิ้งพี่อยู่ป่าเดียวดาย.................น้องช่างใจร้ายกว่าใคร
เวลานี้หนอก็ไม่ดึกนัก..................เหตุใดยึกยักไม่ไว้ใจ
พูดจาปราศรัยไมตรี....................พี่ขอแค่นี้จะได้ไหม
แม่ช่อมะม่วงพวงมาลัย..................ขอจงเห็นใจพี่บ้างเอย
ชะเอิ่งเอ๊ยแม่เอย แม่ดอกกุหลาบ แม่ดาบคมกริบ วอนอย่าอุ๊บอิ๊บกับพี่เอย

(โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)