๑
ญาติผู้ใหญ่ล่วงลับดับสังขาร
ไปร่วมงานพิธีที่วัดใหญ่
แขกเหรื่อมากอยากมาร่วมอาลัย
บ้างร้องไห้ไหว้ศพครวญซบเซา
ไปงานศพพบผองเพื่อนพ้องญาติ
โอ้อนาถอาลัยต่างใจเศร้า
รำลึกคุณความดีมีต่อเรา
ท่านเคยเฝ้าดูแลแผ่การุณ
ญาติสนิทมิตรสหายทั้งหลายนั้น
ประชุมกันเจ็ดวันเผาเป็นเถ้าฝุ่น
เงินช่วยงานท่านให้ได้ทำบุญ
ช่วยเกื้อหนุนศาสนาสงฆ์อาราม
๒
งานศพท่านผ่านไปได้สะกิด
ชวนให้คิดชีวิตคนวนคำถาม
ตายเมื่อไรไม่รู้อยู่ทุกยาม
ทุกรูปนามมิข้ามพ้นวนวงกรรม
ฉันได้เห็นความเป็นไปในชีวิต
ความถูกผิดคิดตรองลองเรียนร่ำ
เรื่องหนหลังบ้างคงความทรงจำ
เรื่องใหม่ย้ำซ้ำบ่อยคอยหลงเลือน
คุณความดีคงมีบ้างในบางครั้ง
รับปลูกฝังนานมาอาจคลาเคลื่อน
เรื่องผิดพลั้งยั้งคิดยังติดเตือน
ผ่านปีเดือนเลื่อนไปในเวลา
ผ่านความสุขทุกข์เศร้าเหงาหม่นหมอง
ตามครรลองของคนบนโลกหล้า
เพียงรำพึงคนึงในใจชรา
หมดห่วงหาอาลัยใกล้วันตาย
๓
งานศพฉันนั้นจะเป็นเช่นไรหนอ
ลูกหลานรอญาติสนิทมิตรสหาย
อาจมีบ้างบางคนบ่นเสียดาย
หรืออาจคล้ายศาลาว่างร้างผู้คน
หรืออาจให้ไม่ต้องมีพิธีศพ
เมื่อดินกลบฝังกายชีพวายหล่น
ไม่รับรู้เรื่องใดให้ทุกข์ทน
ทุกอย่างพ้นผ่านไปไม่สำคัญ
คิดอีกทีจะดีไหมไม่เผาฝัง
ประหยัดตังค์พลังไว้ให้แบ่งสัน
คนอยู่หลังยังต้องอยู่สู้ชีวัน
ร่างของฉันหั่นเฉือนไปตับไส้พุง
ซากศพฉันบั่นมีดมากรีดเชือด
ดูเส้นเลือดเส้นเอ็นที่เห็นยุ่ง
อวัยวะภายในหัวใจตุง
นักเรียนมุ่งพุ่งมีดกรีดดูกัน
ศพอุจาดอาจได้ใช้ศึกษา
วันข้างหน้าผ่าซ้ำให้ห้ำหั่น
ไม่ยิ่งใหญ่ไม่เคยมีความสำคัญ
อาจถึงวันฉันตายความหมายมี
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
18 เม.ย. 50 11:22:39
]
งานศพฉัน
